Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nadal zastanawiam się, dla kogo jest ta książka. Dla dzieci, żeby pokazać im nasze mity i legendy? Bo tu nie ma fabuły (znaczy jakaś jest, pretekstowa) jest powtarzanie treści z "Bestiariusza słowiańskiego" i legend. Humoru tam nie zauważyłam, może jakieś śladowe ilości... No ciężko mi coś napisać. Może: nie tak długa, jak inne nudne książki.
Nie wątpię, że istnieją zadowoleni czytelnicy, ale do nich nie należę, bo ta pozycja zdecydowanie nie jest dla mnie.

Nadal zastanawiam się, dla kogo jest ta książka. Dla dzieci, żeby pokazać im nasze mity i legendy? Bo tu nie ma fabuły (znaczy jakaś jest, pretekstowa) jest powtarzanie treści z "Bestiariusza słowiańskiego" i legend. Humoru tam nie zauważyłam, może jakieś śladowe ilości... No cię...

Rozwiń

Zwiń

Książka rozrywkowa z najwyższej półki. Przez konstrukcję (teraźniejszość + retrospekcje) trzyma uwagę czytelnika, a fabuła potrafi przyjemnie zaskoczyć. Autor poszedł trochę inną drogą niż w poprzednich książkach, czego się nie spodziewałam, ale to nie żadna wada, raczej zaleta. Ładnie widać fascynację autora fizyką, potrafi ją wykorzystać. Sympatyczne postacie, wartka akcja, czego chcieć więcej? Serdecznie polecam.

Książka rozrywkowa z najwyższej półki. Przez konstrukcję (teraźniejszość + retrospekcje) trzyma uwagę czytelnika, a fabuła potrafi przyjemnie zaskoczyć. Autor poszedł trochę inną drogą niż w poprzednich książkach, czego się nie spodziewałam, ale to nie żadna wada, raczej zaleta. Ładnie wid...

Rozwiń

Zwiń

Powrót po latach. Książka o lęku przed samotnością, o lęku przed wojną – tak ją interpretuję. Jak wszystkie dystopie, bierze jakieś idee i rozciąga je, podnosi do niemal nielogicznego ekstremum, no ale przecież w gruncie rzeczy owe idee są prawdziwe i obecne w społeczeństwie, choć w ograniczonym zakresie. No i jak pięknie napisana, aż chce się smakować te poetyckie opisy… Nie powiem, że to książka o upadku cywilizacji, bo cywilizacja upada już od samego początku istnienia, każde nowe pokolenie jest tym najgorszym, „kiedyś to były czasy, dzisiaj nie ma czasów”, a mimo to ta koszmarna, straszna, zdegenerowana cywilizacja potrafi wyprodukować tak piękne książki jak ta.

Powrót po latach. Książka o lęku przed samotnością, o lęku przed wojną – tak ją interpretuję. Jak wszystkie dystopie, bierze jakieś idee i rozciąga je, podnosi do niemal nielogicznego ekstremum, no ale przecież w gruncie rzeczy owe idee są prawdziwe i obecne w społeczeństwie, choć w ograni...

Rozwiń

Zwiń

Czytałam tę książkę bardzo długo - nie dlatego, że jest jakaś specjalnie zła, po prostu zaczęłam od audiobooka, tylko po to, żeby znów się przekonać, że nie jest to moja ulubiona forma przyswajania książek. Po przesiadce na ebooka przeczytałam drugą połowę w trzy wieczory.
Sama książka to dość klasyczne fantasy: mamy młodą bohaterkę, która walczy o swoje i skupioną wokół niej drużynę. Całość mocno przewidywalna, ale to nie minus. Większym minusem była dla mnie sama bohaterka i jej kumple z gildii zabójców: nie dość, że sama dziewczyna czasem mocno irytuje, to jeszcze ze względu na ich profesję najchętniej widziałabym całe towarzystwo z gildii powieszone na solidnych gałęziach... Ale jest jeszcze rycerz zakonny, love intrest szalonej zabójczyni, którego od razu bardzo polubiłam. Trochę boli mnie brak niektórych informacji o świecie - są czary, czarodziejki i czarodzieje, ale główna bohaterka też zna jakieś zaklęcia, chociaż czarodziejką nie jest, no i jak to działa, można się nauczyć prostych rzeczy samemu? Może było to wyjaśnione w pierwszej połowie książki, mogłam niedosłuchać, ale wydaje mi się, że jednak nie.
Książka sprawdza się jako lekkie fantasy "do pociągu", którego nie trzeba specjalnie analizować pod względem logicznym. Jedyne, co mi przeszkadzało, to dość liczne powtórzenia, których można było łatwo uniknąć.

Edit po uwadze od autorki: to nie selfpublishing, więc szukam dalej dobrego selfa z gatunku fantastyki. Myślałam, że ta pozycja będzie nosić zaszczytne miano pierwszego fajnego selfa, na jakiego trafiłam, ale jednak nie, to po prostu fajna książka.

Czytałam tę książkę bardzo długo - nie dlatego, że jest jakaś specjalnie zła, po prostu zaczęłam od audiobooka, tylko po to, żeby znów się przekonać, że nie jest to moja ulubiona forma przyswajania książek. Po przesiadce na ebooka przeczytałam drugą połowę w trzy wieczory.
Sama książka to ...

Rozwiń

Zwiń

Gdyby Remigiusz Mróz był lepszym literatem, czyli jak prawidłowo napisać książkę inspirowaną sensacyjnymi wydarzeniami. Conrad w „Tajnym agencie” pokazuje, jak wziąć fakty i przerobić je na pełnokrwistą powieść obsadzoną garścią niebanalnych bohaterów. Książka ma nieco ironiczne, humorystyczne zabarwienie, które może i nieco kontrastuje z poważną tematyką, ale akurat mnie to połączenie przypadło od gustu i całość mogę śmiało polecić.

Gdyby Remigiusz Mróz był lepszym literatem, czyli jak prawidłowo napisać książkę inspirowaną sensacyjnymi wydarzeniami. Conrad w „Tajnym agencie” pokazuje, jak wziąć fakty i przerobić je na pełnokrwistą powieść obsadzoną garścią niebanalnych bohaterów. Książka ma nieco ironiczne, humorysty...

Rozwiń

Zwiń