Cień zbrodni

Fantastyczna kontynuacja opowieści o losach rodziny Trzeciaków .Wciągająca wzruszająca historia.

Fantastyczna kontynuacja opowieści o losach rodziny Trzeciaków .Wciągająca wzruszająca historia.

Przedwczoraj skończyłam tom drugi , a dziś z rana dokończyłam trzeci i już jestem zła na siebie ,że nie wypożyczyłam wszystkich tomów od razu.
Pozostajemy w latach 80-tych,a jak sam tytuł wskazuje mamy tu do czynienia ze zbrodnią.To właśnie za Tymkiem ciągnie się cień zbrodni-nie może znaleźć sobie miejsca,ma wyrzuty sumienia,a do tego jak się okazało wychodował na własnej piersi dwa "potwory" w postaci dwójki najstarszych dzieci. Justyna,wdowa po Gienku ledwie wiąże koniec z końcem,ale ma przy sobie kochanego "anioła"w postaci cioci Helenki, romans Agaty wychodzi na jaw,który wszystko wywraca do góry nogami.Ponownie razem z bohaterami przeżywamy radości i smutki i uczestniczymy w ich codziennym życiu.
Tu również autorka wprowadziła nas w klimat tamtych lat i umiejętnie wplotła ważne dla nas wydarzenia historyczne-oczywiście nie omieszkała przywołać wątek Ks.Jerzego Popiełuszki.
Niestety ten tom kończy się wielką niewiadomą i nie pozostaje nic innego jak poczekać na kolejny.

Przedwczoraj skończyłam tom drugi , a dziś z rana dokończyłam trzeci i już jestem zła na siebie ,że nie wypożyczyłam wszystkich tomów od razu.
Pozostajemy w latach 80-tych,a jak sam tytuł wskazuje mamy tu do czynienia ze zbrodnią.To właśnie za Tymkiem ciągnie się cień zbrodni-nie może znaleźć sobie miejsca,ma wyrzuty sumienia,a do tego jak się okazało wychodował na...

Macie czasami tak, że dana lektura idealnie trafia do Waszego serca i chociaż rozum podszeptuje, że czas ją porzucić, by zająć się codziennymi obowiązkami to mimo wszystko zarywacie dla niej noce i czytacie w każdej wolnej chwili? U mnie zdarza się to nie często, ale kiedy już trafię na taką wyjątkową powieść zazwyczaj jest to sama rodzinna. Mam ogromną słabość do tego gatunku, nic więc dziwnego, że cykl Edyty Świętek porwał mnie w swoje ramiona nim zdążyłam się obejrzeć.

Trzeci tom był dla mnie oczywistym wyborem. Musiałam jak najszybciej dowiedzieć się co wydarzy się dalej, jakie przygody będą czekać na moich ulubionych bohaterów. Autorka ich nie oszczędzała, rzucała raz za razem na głęboką wodę i na przestrzeni trzech tomów mam wrażenie, że więcej było smutków niż radości, ale wisząca w powietrzu nadzieja dawała pocieszenie, że kiedyś te wszystkie dramaty w końcu się skończą.

Bydgoszcz ponownie porywa nas w swoje objęcia, czaruje klimatem i pozwala przechadzać się nieznanymi uliczkami. Czasy PRL-u, niełatwe przeszkody do pokonania, ówczesne wartości, zasady, przekonania. Wszystko to na kartach tej powieści wydaje się żyć prawdziwym życiem, wiarygodność bije nie tylko z miejsc, ale i z kreacji bohaterów a akcja goni akcję, ponieważ nieustannie coś się dzieje. Seria nie traci na wartości, trzeci tom nie odbiega od poprzednich części, ponieważ wszystko wydaje się z góry zaplanowane, osadzone w konkretnym miejscu, z konkretnym celem.

Podoba mi się fakt, że bohaterowie tej sagi to ludzie mocno naznaczeni przez życie. Nie mamy do czynienia z idealizacją postaci a raczej wręcz odwrotnie - wielu zaskakuje mnogością negatywnych cech, ale to tylko sprawia, że wydają się bardziej ludzcy. Mimo opisów codzienności, mimo scen wyjętych prosto z życia, nie możemy mówić, by lektura była nudna czy niedopracowana, bo to głęboki, wartościowy i bardzo dopracowany obraz smutku i tragedii próbujący przebić się na powierzchnię i dosięgnąć upragnionego szczęścia.

"Cień zbrodni" na przestrzeni poznanych przeze mnie trzech tomów sagi rodzinnej Edyty Świętek wydaje się najbardziej emocjonalny, najmroczniejszy, chociaż przecież tych tragedii w życiu bohaterów i tak było mnóstwo. Nie jest jednak tak, że to smutna seria, raczej bardzo realna, życiowa, nie przekolorowana. I właśnie ta szczerość najbardziej do siebie przekonuje. Historia szczególnie mi bliska, ponieważ przywołująca charakterystyczne (w dodatku pięknie opisane) czasy, których detale odtwarzam w wyobraźni z kolejno przerzuconą stroną, więc z pełną świadomością cały cykl autorki - bardzo Wam polecam.

Macie czasami tak, że dana lektura idealnie trafia do Waszego serca i chociaż rozum podszeptuje, że czas ją porzucić, by zająć się codziennymi obowiązkami to mimo wszystko zarywacie dla niej noce i czytacie w każdej wolnej chwili? U mnie zdarza się to nie często, ale kiedy już trafię na taką wyjątkową powieść zazwyczaj jest to sama rodzinna. Mam ogromną słabość do tego...

Trzeci tom rodzinnej sagi podobał mi się tak samo jak poprzednie albo może nawet i bardziej. Dużo się tu dzieje. Jedni z bohaterów przeżywają radości, inni smutki. Jest zbrodnia i rodzinna klątwa, którą nieświadoma niczego matka obrzuca swojego syna.

Bohaterowie sagi to ludzie z krwi i kości. Nie są kryształowi. Każdy z nich ma swoje wady lub jakieś dziwactwa. Tak jak w życiu. Nie ma przecież ideałów- no chyba że w książkach dla dzieci. Niektórzy z bohaterów to prawdziwe potwory. Nie da się ich lubić. Inni są tak trochę w kratkę. Zło i dobro mieszają się w nich w różnym stopniu. I chyba tylko Justyna ma niemal same zalety.

Historia PRL-u pojawiająca się w tle jest wielką zaletą opowiesci. Pamiętam z mojego wczesnego i późnego dzieciństwa czasy opisane w tym cyklu. Dlatego z rozrzewnieniem czytam opisy codziennego życia. Herbata w szklance stojącej w drucianym koszyczku, klej guma arabska, przechowywanie na choinkę złotych papierków po czekoladkach- gdy o tym czytam, powracają wspomnienia rodzinnego domu, kartek na mięso, braku słodyczy, strachu przed stanem wojennym itd.

Bardzo podoba mi się ten cykl. Z radością zabieram się za kolejne tomy.
Polecam!

Trzeci tom rodzinnej sagi podobał mi się tak samo jak poprzednie albo może nawet i bardziej. Dużo się tu dzieje. Jedni z bohaterów przeżywają radości, inni smutki. Jest zbrodnia i rodzinna klątwa, którą nieświadoma niczego matka obrzuca swojego syna.

Bohaterowie sagi to ludzie z krwi i kości. Nie są kryształowi. Każdy z nich ma swoje wady lub jakieś dziwactwa. Tak...

Ten tom wciągnął mnie jeszcze bardziej, ponieważ dotyczy czasów, które już trochę pamiętam. Wróciły wspomnienia, migawki z dzieciństwa.
Pamiętam wieczór, gdy mszę odprawiał ks. Popiełuszko i "suki" stojące pod blokiem. A potem załamanego ks. Osińskiego, który obwiniał się, że zaprosił przyjaciela do naszej parafii.

Ten tom wciągnął mnie jeszcze bardziej, ponieważ dotyczy czasów, które już trochę pamiętam. Wróciły wspomnienia, migawki z dzieciństwa.
Pamiętam wieczór, gdy mszę odprawiał ks. Popiełuszko i "suki" stojące pod blokiem. A potem załamanego ks. Osińskiego, który obwiniał się, że zaprosił przyjaciela do naszej parafii.

To już moje trzecie spotkanie z sagą przedstawiającą perypetię trzypokoleniowej rodziny Trzeciaków. Dzieci dorastają, przysparzając swoim rodzicom sporo trosk i zmartwień. Pojawia się widmo śmierci, ale czekają ich też radosne chwile, jak śluby czy też powiększenie się rodziny.
Poprzednia część zakończyła się spotkaniem Tymoteusza i Eugeniusza nad rzeką. W wyniku wywiązanej podczas szamotaniny bójki, młodszy z braci wpada do wody. Prawdopodobnie jednak udaje mu się przeżyć(prolog książki), po czym ginie po nim ślad. Kiedy kilka miesięcy później na brzegu Brdy odnalezione zostają anonimowe zwłoki, Kazimierz pozoruje je na ciało swojego brata, podrzucając mi różaniec. Jest to jedna z jego ostatnich akcji - wkrótce, rozczarowany funkcjonowaniem MO. W dodatku jego córka, Manuela, wychodzi za mąż za Alberta, zagorzałego przeciwnika aktualnej władzy, Alberta. Wzbudza tym zazdrość swojej kuzynki, Marii. Justyna zostaje wdową, która w dalszym ciągu mieszka u Heleny. Z ledwością wiążą, koniec z końcem, wspomagani przez Agatę i Tymka. Pewnego dnia do drzwi ich mieszkania puka listonosz, który przynosi tajemniczą paczkę z Niemiec. Wśród dóbr Helena znajduje list od Klausa Engela, który twierdzi, że kiedyś miał inną rodzinę, w tym brata Simona. A przecież starszy syn kobiety tak właśnie miał na imię. Od tego momentu kobiety dostają dodatkowe wsparcie w postaci przesyłek z zagranicy. Nad rodziną Agaty i Wojciecha zawisają ciemne chmury. Odkrywszy zdradę żony, mężczyzna postanawia wyprowadzić się z domu. Wkrótce okazuje się, że Piotrek nie jest jego synem. Początkowo nieufny wobec przyjaciela rodziny nastolatek, z czasem akceptuje fakt, że właśnie on jest jego ojcem. Zupełnie inaczej zachowuje się jego siostra, Beata, która przysparza matce coraz większych kłopotów. Z czasem Agata i Roman snują plany o wspólnym życiu. Wszystko zmienia fakt uprowadzenia i zabicia księdza Jerzego Popiełuszki oraz to, że tego wieczora widziano pracującego w esbecji Romka pod kościołem, w którym miał różaniec. Tymczasem Tymoteusz nie może sobie poradzić ze świadomością, że przyczynił się do śmierci swojego brata. Podczas pogrzebu Eugeniusza słyszy klątwę rzuconą przez Franciszkę na zabójcę i jego dzieci. Wkrótce odkrywa, że najstarszy syn, Wiesiek, jest winny wielu malwersacji w firmie oraz przez romans z nim, jedna z pracownic spodziewa się dziecka. Zwalnia chłopaka, a wszelkie zobowiązania tuszuje za niego. Wiesiek nie zmienia jednak swojego życia. Pewnego dnia zostaje brutalnie pobity, w szoku wchodzi pod nadjeżdżający pociąg. Trosk przysparza mu także najstarsza córka, Maria, którą też zatrudnił w swojej firmie. Dziewczyna na wszystkich patrzy z góry, nikogo nie szanuje. Skuszona przez babkę Wilimowską perspektywą odziedziczenia po niej mieszkania, zmienia nawet imię i nazwisko na Mirellę Wilimowską. Wkrótce wychodzi też za Aleksandra Bauma, lekkoducha i darmozjada. W duchu planuje ich wspólną przyszłość w przytulnej kamienicy. Niestety, kiedy staruszka umiera okazuje się, że wszystko przepisała na opiekującą się nią siostrę PCK. To jednak nie koniec nieszczęść, jakie ich czekają...

To już moje trzecie spotkanie z sagą przedstawiającą perypetię trzypokoleniowej rodziny Trzeciaków. Dzieci dorastają, przysparzając swoim rodzicom sporo trosk i zmartwień. Pojawia się widmo śmierci, ale czekają ich też radosne chwile, jak śluby czy też powiększenie się rodziny.
Poprzednia część zakończyła się spotkaniem Tymoteusza i Eugeniusza nad rzeką. W wyniku wywiązanej...

Pani Edyta ponownie zabrała mnie w podróż po Bydgoszczy.Tym razem mamy lata 80.Do 1985 roku.I mimo,kilku błędów.
Książa ponownie mnie zachwyciła .Mimo,że nie mam tam rodzinny.I nigdy tam nie byłem.

W rodzinie Trzeciaków.Tyle się wydarzyło.Zwykli ludzie.A mają tyle problemów życiowych.I jakoś z nimi walczą.

Owszem,tak jedna idiotka.Mnie doprowadza do furji.To ta Maryśka skaranie Boskie.

Na razie zrobię przerwę od Trzeciaków.Ale wkrótce znowu ich odwiedzę.

Pani Edyta ponownie zabrała mnie w podróż po Bydgoszczy.Tym razem mamy lata 80.Do 1985 roku.I mimo,kilku błędów.
Książa ponownie mnie zachwyciła .Mimo,że nie mam tam rodzinny.I nigdy tam nie byłem.

W rodzinie Trzeciaków.Tyle się wydarzyło.Zwykli ludzie.A mają tyle problemów życiowych.I jakoś z nimi walczą.

Owszem,tak jedna idiotka.Mnie doprowadza do furji.To ta Maryśka...

Oceniam wszystkie 5 tomów na raz ponieważ każda zasługuje na tą samą wysoką oceną. To już nie pierwsza saga którą czytałam pani Świętek i oczywiście świetna. Pisanie ich wychodzi pani Edycie wyjątkowo dobrze. Opowieść o zwykłych ludziach jednak ze skomplikowanymi problemami. Książki napisane prosto przez co czyta sie je płynnie i bardzo szybko. W opowieść wplątane są też wydarzenia polityczne oraz opisy ciekawych miejsc. Polecam gorąco.

Oceniam wszystkie 5 tomów na raz ponieważ każda zasługuje na tą samą wysoką oceną. To już nie pierwsza saga którą czytałam pani Świętek i oczywiście świetna. Pisanie ich wychodzi pani Edycie wyjątkowo dobrze. Opowieść o zwykłych ludziach jednak ze skomplikowanymi problemami. Książki napisane prosto przez co czyta sie je płynnie i bardzo szybko. W opowieść wplątane są też...

Bydgoska rodzina Trzeciaków wciąż nie może pozbierać się po tragicznej śmierci Eugeniusza. Tymoteusz i Kazimierz tuszują dramatyczne wydarzenia i doprowadzają do tego, że rodzina żyje w przeświadczeniu o tragicznym wypadku mężczyzny. Tymek czuje się, winny i stara się pomóc owdowiałej bratowej, organizując dla jej rodziny pomoc w postaci paczek z żywnością i odzieżą.
Nie wszyscy jednak wierzą w utonięcie Gienka. Matka przeczuwa, że coś za tym stoi i w rozpaczy przeklina Tymoteusza.  Tymczasem do Heleny Wetlik, z którą mieszka Justyna trafia tajemnicza paczka, której nadawcą jest Klaus Engel mieszkający w Niemczech. Czy jest to jakiś trop prowadzący do zaginionego w czasie wojny syna pani Heleny?
Trudne chwile przeżywają także Agata i Wojtek. Mężczyzna odkrywa zdradę żony i wnosi sprawę rozwodową. Bardzo przeżywają to ich dzieci, które nie potrafią odnaleźć się w nowej sytuacji. Związany z rodziną od dawna Dereń widzi swoją szansę na odzyskanie wieloletniej kochanki.
W wydarzenia rodzinne autorka jak zwykle wplata całą sytuację krajową. Czas stanu wojennego i tuż po nim, pokazuje jak funkcjonowała wtedy gospodarka polska. Znakomitym przykładem jest tu Tymek, pracujący w zakładzie Zachem. Korzysta on ze swojej pozycji i zatrudnia syna Wieśka. Chłopak jednak nie ma zamiaru  przykładać się do pracy. Swoje stanowisko wykorzystuje na dokonywanie kolejnych malwersacji.  Sytuacji nie zmienia także zatrudnienie córki Marii. Dziewczyna jest przykładem rozkapryszonej panienki, dostającej od życia co tylko jej się zamarzy. A zapatrzony w nią ojciec spełnia wszelkie zachcianki. W jej postawie nie brakuje bezczelności i chamstwa, co widać po traktowaniu podlegających jej pracowników. 
W powieści pięknie pokazane jest tło polityczne. Chwiejący powoli się ustrój komunistyczny, zastępowany jest zrywami solidarnościowymi. Postacią odgrywająca duże znaczenie jest ksiądz Popiełuszko, ze swymi porywającymi kazaniami. W wielu rodzinach powstają podziały właśnie ze względu na przekonania polityczne. Nie inaczej jest w rodzinie Trzeciaków, gdzie zaangażowani w nowy ruch są Manuela i Albert Ślusarek. Kazimierz ojciec Manueli pracuje w służbach politycznych i nie po drodze mu z zięciem i jego przekonaniami. 
Zmiany widać wszędzie czy jednak dotkną one doświadczonej przez los bydgoskiej rodziny? Odpowiedzi szukać musimy chyba w kolejnej części serii: Grzechy młodości.

Bydgoska rodzina Trzeciaków wciąż nie może pozbierać się po tragicznej śmierci Eugeniusza. Tymoteusz i Kazimierz tuszują dramatyczne wydarzenia i doprowadzają do tego, że rodzina żyje w przeświadczeniu o tragicznym wypadku mężczyzny. Tymek czuje się, winny i stara się pomóc owdowiałej bratowej, organizując dla jej rodziny pomoc w postaci paczek z żywnością i odzieżą.
Nie...

Ciekawie opisane losy ludzi w Bydgoszczy w latach 80tych. Zmagania z problemami zwykłymi i niezwykłymi. Wewnętrzne przeżycia głównych bohaterów nadają powieści dodatkowy smak. Duży plus za ujęcie w książce prawdziwych postaci Solidarności oraz wątek ks. Popiełuszki.

Ciekawie opisane losy ludzi w Bydgoszczy w latach 80tych. Zmagania z problemami zwykłymi i niezwykłymi. Wewnętrzne przeżycia głównych bohaterów nadają powieści dodatkowy smak. Duży plus za ujęcie w książce prawdziwych postaci Solidarności oraz wątek ks. Popiełuszki.