Fascynująca, eklektyczna, pulpowa space/time opera pełna bajkowych motywów nieodparcie kojarzących się z dawną fantastyką anglosaską (przede wszystkim) i ze Sniegowem, który znakomicie łączył sense of wonder amerykańskiej sf z lat 30. i 40. z klimatami radzieckiej naukowej fantastyki. Mamy tu elementy lost race fiction, kapłankę innoplanetarnej religii (która jest kimś więcej niż tylko kapłanką),czarne Jezioro Zagłady spełniające pragnienia (i gromadzące dusze) za co płaci się wysoką cenę, superscience o pozorach magii, inwazję, bitwy w kosmosie, "cudowne" zdolności pozwalające widzieć przyszłość i alternatywne linie czasu (czyli zdolność podłączania się do "pól informacyjnych"),obcych manipulatorów o "boskich" możliwościach i mnóstwo innych rzeczy. W tej układance pojawia się nawet jeden singilit (choć nie liczmy na to, że wszystkie tajemnice Reanitów i Hydry zostaną ujawnione).

To barwna staroświecka sf z paralelami pomysłów Kuttnera ("Pułapka czasu", "Druga strona lustra"),Haggarda (postać Aiszy),Williamsona ("Ostatni Ziemianin"),Dona A. Wollheima (Edge of Time, notabene najlepsza jego powieść) i w miarę czytania coraz bardziej kojarząca się z pulpową science fantasy. Praktycznie zero komunistycznej propagandy. I czyta się to jednym tchem, jeszcze lepiej niż poprzedni tom. Wydawca zapowiada trzeci, ostatni tom cyklu (Kroniki Rotanowa, 2005),którego akcja poprzedza wydarzenia znanych nam tomów; oprócz tego Kroniki... są grube - w oryginale ponad 400 stron - i niestety słabsze, choć czytają się lekko i szybko, dzięki bardzo żywej, nieprzewidywalnej akcji i masie ciekawych pomysłów. Gulakowski to ścisła czołówka radzieckiej sf, ale zdecydowana większość jego twórczości przypada na lata 90. I z tego okresu w zapowiedziach jest jedna powieść.

I żeby nie wyglądało tak idealnie, należy wspomnieć o paru irytujących drobiazgach - trafiają się niezręczności w tłumaczeniu (na szczęście rzadko),z tym że powracają drażniące błędy z wcześniejszych przekładów: biotoki (zamiast bioprądy) i meteoryty (w przestrzeni kosmicznej!),a w opisach ruchów statków w kosmosie nie raz zawieszają się prawa fizyki (może jednak autor?). Do tego skład trochę szwankuje - sporo ścieśnień i rozszerzeń i braków odstępów między wyrazami.

Fascynująca, eklektyczna, pulpowa space/time opera pełna bajkowych motywów nieodparcie kojarzących się z dawną fantastyką anglosaską (przede wszystkim) i ze Sniegowem, który znakomicie łączył sense of wonder amerykańskiej sf z lat 30. i 40. z klimatami radzieckiej naukowej fantastyki. Mamy tu elementy lost race fiction, kapłankę innoplanetarnej religii (która jest kimś...