Jewgienij Gulakowski

Klasyczna sf problemowa, która właściwie powinna być lekko skrócona i zostać wydana jako opowiadanie - wtedy czytelnicy nie narzekaliby, że za krótka. Aktualni pisarze pewnie zrobiliby z tego minimum 5 tomową epopeję. Ta książka w wydaniu Stalkera ma 130 stron. Początek bardzo kojarzy się z "Edenem" Lema. Nie tylko z powodu "rozbijają się na nieznanej planecie" ale przede wszystkim z prawie brakiem imion postaci i używanie w zamian określeń: Cybernetyk, Fizyk, Doktor, Praktykant, Nawigator. Bardzo szybko jednak książka idzie w odwrotnym kierunku, mamy wprawdzie dylemat z "trudno być bogiem", ale na odwrót. To ludzkość jest mniej rozwiniętą cywilizacją i to inna rasa poddaje jej wysłanników próbie "czy można im pomóc". Z bardzo mocnym naciskiem, że ta pomoc może nieść za sobą nie tylko zalety ale również o wiele większe zagrożenia. Mimo krótkiej formy, trafia się co najmniej kilka tematów/pomysłów: - promieniowanie ... jestem ciekawy czy faktycznie można wytworzyć tak działające (nie chcę spojlerować) - rozwiązywanie problemów przez skupianie się na efekcie jaki chcemy uzyskać, a nie na sposobie dojścia do niego - testowanie rozwoju/humanizmu ludzi w celu "zmierzenia" ich rozwoju - planeta która jest "niespójna" - wygląda jakby nadawała się do życia i nawet jakby ono na niej było, ale go nie ma - i rozważania o tym co ludzkość mogłaby otrzymać i jak mogłaby to spożytkować Jest trochę filozofowania, ale bez głębszego wchodzenia w tematy. I to nie jest fantastyka eksploracyjna. Nie ma znaczenia inna cywilizacja, a nawet sama planeta. To są tylko środki do wskazania i rozważania "problemów". Dlatego też wydaje mi się, że lepiej historia broniłaby się jako opowiadanie, w których takie uproszczenia są często stosowane. Ale mimo tego, to dalej stare podejście w sfach, w których autor "chce coś powiedzieć".