Wspaniały zbiór opowiadań aż szkoda ze to odkryłem dopiero teraz. Poznajemy tu historie o krasnoludach którzy zazwyczaj są 2planowi ,a tu są głównymi bohaterami. Bohaterowie są wspaniale zbudowani zwłaszcza krasnoludka Herga i jej mąż kamiennoręcy. Dowiadujemy się tutaj czym jest honor, jaka jest ruznica między honorem a hańbą i jak coś co dla jednego jest hańbą dla innego może być honorem i na odwrut. Humor jest super ,czuć też klimat . Ogulnie zakończenia historii są takie smutne i skłaniające do refleksji ale w pozytywny sposób. Jedynie 9 opowiadanie było trochę słabsze i nie wiem dokont prowadziło ale reszta super zwłaszcza te o wojnach bratobójczych. Polecam i chce więcej ,może kolejne o elfach tylko nie takich co u netflix czy amazona a takich prawdziwych długowiecznych elfach innych od ludzi nie tylko uszami . Albo historia o krasnoludach w erze cyberpunku bo jak na razie cos takiego widziałem jedynie w sesji rpg kanału immaginarium na YouTube w seri wiedzminpunkt

Wspaniały zbiór opowiadań aż szkoda ze to odkryłem dopiero teraz. Poznajemy tu historie o krasnoludach którzy zazwyczaj są 2planowi ,a tu są głównymi bohaterami. Bohaterowie są wspaniale zbudowani zwłaszcza krasnoludka Herga i jej mąż kamiennoręcy. Dowiadujemy się tutaj czym jest honor, jaka jest ruznica między honorem a hańbą i jak coś co dla jednego jest hańbą dla...

Autor stworzył ciekawy świat oraz interesujących bohaterów. Książka aż kapię klimatem, jeśli jest się fanem fantasy i tej konkretnej rasy, powinno się bez problemów odnaleźć i spełnić swoje oczekiwania. Co mnie osobiście zaskoczyło, to liczne problemy moralne wynikające w dużej mierze z cech charakterystycznych dla rasy.
Dodatkowo książka napisana jest w bardzo lekki i przystępny sposób dzięki czemu czyta się ją płynnie i przyjemnie.
Wydanie według mojej opinii jest jednym z najlepszych jakie widziałem. Stylizowana na prawdziwą księgę, z wieloma ilustracjami, dobrze zaprojektowanymi stronami i upiększeniami.

Według mojej opinii całość stanowi zdecydowanie porządną literaturę osadzoną w realiach fantasy i pozwalającą w doskonały sposób wczuć się w ciężki krasnoludzki klimat.

Autor stworzył ciekawy świat oraz interesujących bohaterów. Książka aż kapię klimatem, jeśli jest się fanem fantasy i tej konkretnej rasy, powinno się bez problemów odnaleźć i spełnić swoje oczekiwania. Co mnie osobiście zaskoczyło, to liczne problemy moralne wynikające w dużej mierze z cech charakterystycznych dla rasy.
Dodatkowo książka napisana jest w bardzo lekki i...

Nie umiem w recenzje, więc będzie krótko.

Świetni krasnoluddzcy bohaterowie. I choć ze względu na sposób skonstruowania fabuły często poświęcone im jest jedno odpowiadanie (nie jest to jednak w 100% regułą) - można zdążyć ich polubić, czy też znienawidzić - ale trudno jest wobec nich przejść obojętnie.

Tematyka poruszana przez autora jest uniwersalna i, wbrew pozorom, dotyczy otaczającego nas świata - a nie tylko tego krasnoludzkiego. A choć wydawać by się mogło, że możemy mieć do czynienia z "epic fantasy" - nic bardziej mylnego. To bohaterowie, którym przyszło żyć w trudnych czasach i starają się w nich odnaleźć jak tylko najlepiej potrafią - a nie zawsze wybory są proste i jednoznaczne.

Fabularnie potrafi zaskoczyć, choć niektóre wątki nie zostały zakończone. Aż chciałoby się jeszcze :-) Na co liczę!!!

Ps. Jeśli ktoś potrafi czytać i słuchać jednocześnie muzyki - polecam soundtrack do gry Regions of Ruins. Zgadnijcie, kim są bohaterowie gry?

Nie umiem w recenzje, więc będzie krótko.

Świetni krasnoluddzcy bohaterowie. I choć ze względu na sposób skonstruowania fabuły często poświęcone im jest jedno odpowiadanie (nie jest to jednak w 100% regułą) - można zdążyć ich polubić, czy też znienawidzić - ale trudno jest wobec nich przejść obojętnie.

Tematyka poruszana przez autora jest uniwersalna i, wbrew pozorom,...

Lektura "Ceny honoru" była dla mnie niesamowicie przyjemna. Tytuł idealnie pasuje do tego co autor opisał w opowiadaniach, a ukazanie jak ciężkie jest wieczne bycie honorowym dla rasy, która żyje tak długo zostało przeprowadzone bardzo sprawnie i potrafiło wywołać naprawdę silne emocje. Bardzo przyjemny i "łatwo strawny" styl pisania też na plus z zagęszczeniem opisów w sytuacjach które tego wymagają (chociaż delikatniejsze osoby mogą nie przejść przez opisy bitew/mordów). Kojarzę że wyłapałem jakieś 3 błędy w opowiadaniach chociaż już nie pamiętam, w których dokładnie. Błąd który pamiętam to powtórzenie, mianowicie w trakcie dialogu jeden krasnolud w rozmowie z drugim używa słów "starzy, skostniali starcy" i przy czystości i wcześniejszej ładnej składni zdań rzuciło mi się w oczy. Na wyróżnienie zasługuje również piękne wydanie. Klimatyczne rysunki pozwalają na jeszcze silniejsze zagłębianie się w świat krasnoludów, natomiast twarda okładka w czarnym kolorze pięknie prezentuje się na półce.

Podsumowując uważam że jest to świetna książka dla każdego fana nie tylko krasnoludów, ale fantasy i nawet obyczaju. Polecam ją każdemu kto szuka w książkach czegoś więcej niż usilnego trzymania się schematów i wpasowywania się w konwencje jednego gatunku.

Lektura "Ceny honoru" była dla mnie niesamowicie przyjemna. Tytuł idealnie pasuje do tego co autor opisał w opowiadaniach, a ukazanie jak ciężkie jest wieczne bycie honorowym dla rasy, która żyje tak długo zostało przeprowadzone bardzo sprawnie i potrafiło wywołać naprawdę silne emocje. Bardzo przyjemny i "łatwo strawny" styl pisania też na plus z zagęszczeniem opisów w...

Opowiadania i krasnoludach. Autor odbiegł od utartych schematów z fantastyki (podział na dobrych i złych czy super herosów). Klimat krasnoludów czuć i bardzo przyjemnie się to czytało.

Jeśli zaś chodzi o wydanie to tylko życzyć by na rynku było więcej tak wydanych książek. Twarda okładka, ładne grafiki i mapa. Dodatkowy duuuży plus za selfpublishing.

Polecam jako bardzo przyjemną lekturę bez zobowiązań.

Opowiadania i krasnoludach. Autor odbiegł od utartych schematów z fantastyki (podział na dobrych i złych czy super herosów). Klimat krasnoludów czuć i bardzo przyjemnie się to czytało.

Jeśli zaś chodzi o wydanie to tylko życzyć by na rynku było więcej tak wydanych książek. Twarda okładka, ładne grafiki i mapa. Dodatkowy duuuży plus za selfpublishing.

Polecam jako bardzo...

Powiem szczerze, że nie jestem wielkim fanem debiutów literackich. Na kilku się przejechałem i na kilku zawiodłem. Kiedy jednak zobaczyłem, że ktoś przygotował swój debiut na motywie krasnoludów, długo się nie zastanawiałem. Zamówiłem, przeczytałem, a poniżej moje wrażenia.

Początkowo, spojrzawszy na spis treści książki odniosłem wrażenie, że jest to typowy zbiór opowiadań. Zbiory opowiadań, często mają to do siebie, że związki fabularne pomiędzy opowiadaniami, o ile istnieją, są bardzo luźne. Tutaj autor stworzył świat, umieścił w nim rasę krasnoludów, stworzył kilka postaci głównych i rozrzucił je w spektrum czasowym między tymi opowiadaniami. Opowiadania są ze sobą w związku z tym powiązane, postacie przewijają się między nimi w mniejszym lub większym stopniu i istnieje dość sporo nawiązań do wydarzeń z poprzednich opowiadań - całość więc ma spójną formę fabularną.

Królestwem krasnoludów rządzi Król Pod Górą, a jego dominia zamieszkują trzy główne klany krasnoludów: Wietrznostopi, Mroczne Kowadła i Młotodzierżcy. Są to klany od siebie różniące się fizjologią (Mroczne Kowadła mają ciemną skórę, Wietrznostopi są najwyższym rodzajem krasnoludów, itp),a także podejściem do magii i życia. Co do samej fabuły, zaczyna się ona od paktu. Paktu pomiędzy trzema krasnoludami (każdym z innego klanu),trzema przyjaciółmi, którzy zaprzysięgli na honor, że pozostaną braćmi. Kiedy jednak Król Pod Górą umiera i nie zostawia po sobie żyjącego następcy, dochodzi do wojny klanowej o to, kto powinien przejąć władzę. Dawni przyjaciele i bracia krwi stają po przeciwnych stronach barykady. Komu winni są lojalność i co w ich mniemaniu jest honorowym zachowaniem?

Krasnoludy w książce Macieja Pary nie powielają stereotypu. Oczywiście są one niskiego wzrostu, włochate, rubaszne, lubią piwo i karty, a czasem porządną bitkę, ale mają w sobie pierwiastek ludzki. Zaczynamy tutaj dostrzegać krasnoludy nie jako czarne, czy białe postacie, ale jako wiele odcieni szarości. W przedstawionym obrazie mamy możliwość zaobserwować krasnoluda, który zataja przed swoim przełożonym, że odnalazł poszukiwaną kobietę z dzieckiem, ponieważ kierowała nim empatia i pamięć o własnych dzieciach. Mamy krasnoluda, który wstrzymał się z machnięciem toporem, bo "wróg" to syn jego dawnego przyjaciela. Maciej Para zdecydowanie stawia krasnoludy w innym świetle i ukazuje nam, czytelnikom, je jako skomplikowane istoty o złożonej moralności - pojęcie honoru nie jest dla wszystkich takie samo, a właśnie krasnoludzki honor stanowi główny temat tych opowieści.

Oprócz krasnoludów, w książce występują i inne rasy, jak arlokki, orki, elfy, czy ludzie, ale autor nie przykłada do nich takiej wagi - w końcu to nie o nich książka.

Świat jest bardzo dobrze wykreowany. Mamy klasyczne krasnoludzie lokacje, takie jak podziemne miasto, jaskinie, krasnoludzkie warownie, szczyty górskie, itp. Wydaje się być on dopracowany z dokładnością do najmniejszych detali.

Reasumując: Książka w pełni poświęcona krasnoludom to coś czego do tej pory nie spotkałem na rynku, stąd moja ciekawość odnośnie tego tytułu. Jako debiut literacki, książka przerosła moje oczekiwania i mogę ją polecić z czystym sercem wszystkim miłośnikom krasnoludzkiej rasy.

Powiem szczerze, że nie jestem wielkim fanem debiutów literackich. Na kilku się przejechałem i na kilku zawiodłem. Kiedy jednak zobaczyłem, że ktoś przygotował swój debiut na motywie krasnoludów, długo się nie zastanawiałem. Zamówiłem, przeczytałem, a poniżej moje wrażenia.

Początkowo, spojrzawszy na spis treści książki odniosłem wrażenie, że jest to typowy zbiór...

Świat literackiego fantasy to przede wszystkim świat magii, niezwykłych krain, wielkich przygód i rozmaitych nacji, jakie go zamieszkują - elfy, smoki, gnomy, czy też choćby i krasnoludy. I to właśnie tym ostatnim została poświęcona barwna opowieść Macieja Pary pt. "Cena honoru", która zabiera nas swoimi stronami do fantastycznego świata Vorgaardu. Zapraszam do poznania recenzji tej pozycji, którą mogłam poznać dzięki portalowi Sztukater.pl

Na tytuł ten składa się zbiór dziesięciu, klimatycznych opowiadań o krasnoludach, ich naturze, zwyczajach, prawach, jak i wreszcie codzienności życia, które znaczy przede wszystkim, walka i wojna, ale też i dobra zabawa. To właśnie za sprawą ich lektury poznamy tu wspaniałych, krasnoludzkich bohaterów - na czele z Gloirinem, Thamgrimem oraz Khogharem, którzy to przeżywają niezwykłe przygody, walczą o przetrwanie i starają się spełnić oczekiwaniom innych, uznając zawsze honor za rzecz najważniejszą...

Autor oddał w nasze ręce rzecz niezwykłą i chyba dotąd nie spotykaną na polu naszej rodzimej literatury fantasy - opowieść o krasnoludach, w której to właśnie ta nacja jest najważniejszą, a nie jedynie dopełniającą całości relacji o ludzkich bohaterach. To pięknie i misternie skonstruowany świat, linearna relacja o dziejach krasnoludów, znakomite, epickie sceny walki, jak i również pokaźna porcja dobrego humoru. Poza tym powiedzmy sobie szczerze - już sam fakt opowieści o brodatych kransoludach jest czymś niezwykle ekscytującym!

Opowiadania zawarte na kartach książki przedstawiają kolejne losy członków trzech krasnoludzkich rodów, którzy to zmagają się z prozą codzienności życia, wielką polityką, wojnami z orkami i innymi nacjami, jak i wreszcie wewnętrznymi konfliktami krasnoludzkiej braci. Każda z historii jest inna i na swój sposób wyjątkowa, gdy oto mamy z jednej strony stricte wojenne relacje, z innej rodzinne historie, a jeszcze niekiedy coś na wzór fragmentów z trylogii Tolkiena - z podróżą ku chwale, na czele. Moje serce skradło tu kilka opowiadań, m.in. wprowadzające nas w realia tej rzeczywistości "Cena honoru", kolejno swoisty tryptyk ze znakomitą fabułą, powiązaniami i klimatem - "Braterstwo krwi I,II,III", dalej stricte wojenną i pełną akcji opowieść "Hej ho, hej ho, na wojnę by się szło", jak i wreszcie najmroczniejszą i chyba też najbardziej poruszającą przypowieść pt. "Najczarniejsza z czerni", gdzie mamy klasyczny motyw wyprawy do bardzo niebezpiecznego miejsca...

Zachwyca nas tutaj jednak nie tylko sama fabuła, ale też i szczegółowo wykreowany świat Vorgaardu z jego krajobrazami, polityką, wierzeniami, czy też relacjami pomiędzy poszczególnymi nacjami, jakie w nim żyją. To również fascynujące spojrzenie na samych krasnoludów, którzy oprócz niskiego wzrostu i długich bród są przede wszystkim honorowymi wojownikami, dbającymi o swoje rodziny ojcami, mężami i braćmi, jak i wreszcie postaciami, które potrafią cieszyć się życiem i doceniać to, co oferuje świat. I wreszcie mamy tu niezwykle, baśniowy, ale nierzadko i mroczny klimat, któremu po prostu nie można się oprzeć.

Nie sposób nie docenić również wydania tej książki, które jest iście imponujące. Mam tu na myśli duży format, twardą oprawą, bardzo klimatyczną okładkę i wspaniałe, czarno-białe ilustracje autorstwa Zyty Resakowskiej, które obrazują poszczególnych bohaterów i ich barwne losy. I naprawdę niezwykłym jest to, że książka wydana własnym nakładem może przybrać tak znakomitą postać finalnego wydania, którego nie powstydziliby się najwięksi wydawcy w Polsce.

Jeśli lubicie literackie fantasy, to pokochacie także i ten niniejszy zbiór opowiadań. Pokochacie za sprawą fabularnej intrygi, pięknych opisów świata krasnoludów i emocji, jakie się tu nam udzielają. A te czasami nas bawią, niekiedy dogłębnie poruszają, a nierzadko też i raczą odrobiną grozy, co też ma swój wielki urok. To kwintesencja klasycznego fantasy, która zapewnia nam wspaniałą rozrywkę, gwarantuje przednią zabawę i sprawia, że nie chcemy za nic opuszczać tego krasnoludzkiego świata…

Zbiór opowiadań Macieja Pary pt. „Cena honoru”, to rzecz wielka, dopracowana w każdym calu i przede wszystkim spełniająca wszelkie oczekiwania czytelnika, który pragnął dobrej, epickiej opowieści o krasnoludach. Takową właśnie jest ta książka, do poznania której gorąco was zachęcam. Mam też nadzieję, że Maciej Para powróci jeszcze kiedyś do tego świata, poświęcając ponownie uwagę krasnoludom, a kto wie, być może innej, fantastycznej nacji. Polecam!

Świat literackiego fantasy to przede wszystkim świat magii, niezwykłych krain, wielkich przygód i rozmaitych nacji, jakie go zamieszkują - elfy, smoki, gnomy, czy też choćby i krasnoludy. I to właśnie tym ostatnim została poświęcona barwna opowieść Macieja Pary pt. "Cena honoru", która zabiera nas swoimi stronami do fantastycznego świata Vorgaardu. Zapraszam do poznania...

Jak na debiut bardzo przyjemnie sie czytało, troche błedów w stylu brakujące wyrazy, ale nie utrudnia to czytania ksiązki. Historia jest ciekawa, złożona z wielu opowieści. Polecam

Jak na debiut bardzo przyjemnie sie czytało, troche błedów w stylu brakujące wyrazy, ale nie utrudnia to czytania ksiązki. Historia jest ciekawa, złożona z wielu opowieści. Polecam

Książka nieco niebanalna, ponieważ poszczególni bohaterowie schodzą na dalszy plan, a na głównym pozostaje bohater zbiorowy- czyli Krasnoludy. Krasnoludy i ich mental i istota bycia krasnoludem czyli HONOR. Nie wiem w jakiej kolejności powstawały opowiadania(krasnoludzie datowanie wskazuje, że była to kolejność chronologiczna),ale odnoszę wrażenie, że z opowiadania na opowiadanie są one coraz lepsze. Może to z tego powodu, że autor z początkowego nieco instrumentalnego podejścia do bohaterów, którzy mają ukazać tylko cechy charakteru krasnoludzkiego ludu, przechodzi w rozwijanie meandrów psychiki i rozumienia honoru poszczególnych jednostek. Nie wiem czy będzie kontynuacja historii poszczególnych bohaterów, ale sądzę że powieści o przygodach Gloirina oraz Belegara/Thangora mają duży potencjał- polubiłem tych gości, rzucenie ich w kąt było by marnotrastwem. Tym bardziej, że świat nakreślony przez autora(który jest przyznajmy, dość schematycznym światem fantasy),daje pole do popisu- poznaliśmy zaledwie jego szkic, dosłownie okruszek z całego tortu. Reasumując, udany debiut, liczę na więcej w przyszłości.

PS. Samo wydanie jest po prostu piękne, a ilustracje Zyty Resakowskiej to absolutny sztos.

Książka nieco niebanalna, ponieważ poszczególni bohaterowie schodzą na dalszy plan, a na głównym pozostaje bohater zbiorowy- czyli Krasnoludy. Krasnoludy i ich mental i istota bycia krasnoludem czyli HONOR. Nie wiem w jakiej kolejności powstawały opowiadania(krasnoludzie datowanie wskazuje, że była to kolejność chronologiczna),ale odnoszę wrażenie, że z opowiadania na...