Są książki tak pełne emocji, że aż wylewają się one na czytelnika. Czasem są to dobre, a czasem złe emocje. Najgorszy jest jednak toksyczny koktajl, złożony w całości z tajemnic, strachu, pożądania i nadziei. Taki miks zgotować nam mogła tylko Penelope Douglas.

Marzyliście kiedyś o bogactwie? Erika Fane ma go dość. Choć na pierwszy rzut oka może wydawać się rozkapryszoną dziewuchą, tak naprawdę dusi się w tym całym przepychu i ograniczeniach, jakie ono ze sobą niesie.

Nasza bohaterka to dowód na to, że trzymanie pod kloszem nie zawsze przynosi pozytywne skutki. Dziewczyna chce uciec od wszystkiego, co zna, a jednocześnie marzy, by wpaść w jakieś kłopoty. Pragnie, by coś się działo, by mogła się sprawdzić, wykazać. Chce przekonać się, co by było, gdyby nie pewność, że dorośli wszystko za nią załatwią. I niedługo się o tym przekona…

W oryginalnym angielskim opisie jest jedna rzecz, którą u nas pominięto. Czuję się w obowiązku wam o tym powiedzieć, bo właśnie ta rzecz skłoniła mnie do przeczytania tej książki. Jeśli jednak nie lubicie spojlerów i nie chcecie nic więcej wiedzieć, przejdźcie od razu do kolejnego akapitu. Tą rzeczą jest dosyć istotny fakt – nasza bohaterka trzy lata temu wsadziła do więzienia kumpli głównego bohatera. A teraz właśnie z niego wyszli… Żądni zemsty jak niczego na świecie.

Pierwszy tom cyklu „Devil's Night” odsłania nam kulisy życia w luksusie w Thunder Bay. Parasol ochronny rozpostarty nad dziećmi bogaczy wyrządził im więcej złego niż dobrego. Michael, Kai, Will i Damon robią to, co chcą, i nie boją się konsekwencji. W Noc Diabła nie mają hamulców, dają się ponieść pierwotnym instynktom. Kradną, niszczą, podpalają – no bo kto im zabroni? Cokolwiek się stanie, jakoś z tego wyjdą. Ktoś to załatwi. Jak zawsze.

Akcja „Corrupt” rozgrywa się na dwóch płaszczyznach – w teraźniejszości i przeszłości. Obu pełnych niezrozumienia, tęsknoty i głodu. Do tego dochodzą dwa punkty widzenia tej historii – Eriki i Michaela, choć jego akurat rzadziej. Wiemy, że nie pałają do siebie sympatią, bo coś między nimi zaszło trzy lata temu. Ale właśnie przez przeplatanie się wątków bardzo długo nie wiemy, co dokładnie się wydarzyło w tamtą pamiętną Noc Diabła.

Autorka lawiruje między obecnymi wydarzeniami i tymi sprzed trzech lat z taką wprawą, że trudno jest przerwać czytanie. Jak szaleni będziecie gonić za jednym wątkiem, chcąc rozwikłać jego tajemnicę, i wtedy właśnie zaskoczy was drugi. Gdy już się nim zainteresujecie, Penelope Douglas znów rzuci was do poprzedniego. I tak do samego końca tej historii. Jednak to nie zawirowania w akcji pochłoną was najbardziej, a emocje, które ogarniają bohaterów w swoim towarzystwie…

Ta książka przesiąknięta jest strachem, przemocą i seksem. Ukazuje pierwotne instynkty i radość, jaką może dać uleganie im. Powiem wam szczerze: nikt nie pisze tak gorących książek, jak Penelope Douglas! Choć dokładnych scen zbliżeń jest dosyć mało i naprawdę długo trzeba na nie poczekać, autorka sprawia, że nawet z pozoru neutralne fragmenty ociekają erotyzmem. Już za pomocą kilku zdań potrafi tak podgrzać temperaturę i zagęścić atmosferę, że nawet naprawdę opanowana osoba skończy z wypiekami na twarzy.

„Corrupt” to jazda bez trzymanki. Zarezerwujcie więc sobie trochę czasu, odwołajcie wszelkie spotkania, zostawcie obowiązki… Bo gdy już zaczniecie ją czytać, długo nie wypuści was ze swoich objęć. Jest pokręcona, mroczna, intensywna i nieprzewidywalna, a przy tym pełna kontrowersyjnych scen, które nie każdemu przypadną do gustu. Jednak jest też po mistrzowsku rozegrana, więc nawet jeśli coś się wam nie spodoba, i tak nie przerwiecie czytania.

Mały spoiler do tej historii znajduje się w epilogu poprzedniej książki autorki – „Punk 57”. Naturalnie więc lepiej zacząć od tej pozycji, choć jest w niej dużo więcej kontrowersyjnych scen, przez co „Punk 57” wypada o wiele grzeczniej. Wybór należy do was, ja tylko lojalnie uprzedzam.

Co by nie było, ta książka w pewien sposób was zepsuje. Będziecie chcieć wszystkiego więcej, bardziej i intensywniej. Być może poczujecie, że najwyższy czas na zmiany, bo życie jest zbyt krótkie, by przeżyć je tak, jak chcą tego od nas inni. Na pewno zostawi was z prostym, choć egoistycznym przesłaniem: carpe diem i do przodu! Bierz wszystko, czego zapragniesz, a konsekwencjami pomartwisz się jutro!

Katarzyna Kłosowska