Łatwy hajs

Tytułowy „Łatwy hajs” jest haraczem, który pobiera Łysy za ochronę poznańskich klubów go-go. Wydaje się, że Łysemu nie można się postawić, bo to gangster pracujący w policji.
Druga część mocniej akcentuje wątek Biura Spraw Wewnętrznych Policji. Pojawiają się anonimy i wewnętrzne przepychanki o stołek u Kryształowych.

Autorka posiada ogromną i szczegółową wiedzę, jakby siedziała w pokoju Karola Śledzia, przysłuchując się odprawom. Cała seria trzyma równy i wysoki poziom. Wulgaryzmy, wątki erotyczne i brutalność zupełnie mnie nie odstraszyły. Jestem tak urzeczona realizmem postaci i podjętych problemów, że pragnęłam tej ostrej jazdy i byłam zawiedzona, że tak szybko minął czas na czytaniu.

Konstrukcja serii jest przemyślana. Bohaterów poznajemy na pierwszych stronach, przed wejściem w historię, niczym w klasycznym dramacie. To niecodzienne rozwiązanie, ale było bardzo dobrym pomysłem autorki. Dzięki temu zabiegowi czytelnik zna postacie i pozwala prowadzić się nadaną przez autora prędkością narracji. A tempo utrzymywane jest do ostatniej strony.

Tytułowy „Łatwy hajs” jest haraczem, który pobiera Łysy za ochronę poznańskich klubów go-go. Wydaje się, że Łysemu nie można się postawić, bo to gangster pracujący w policji.
Druga część mocniej akcentuje wątek Biura Spraw Wewnętrznych Policji. Pojawiają się anonimy i wewnętrzne przepychanki o stołek u Kryształowych.

Autorka posiada ogromną i szczegółową wiedzę, jakby...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Drugi tom oceniam gwiazdkę wyżej, fabuła jest bardziej spójna. Autorka dodała bohaterom trochę więcej emocji. Sytuacja gmatwa się coraz bardziej. Nie wszystko idzie po myśli Drivera, do tego pojawiają się problemy z byłą żoną. Nic nie jest oczywiste a zakończenie książki zaskakuje...

Drugi tom oceniam gwiazdkę wyżej, fabuła jest bardziej spójna. Autorka dodała bohaterom trochę więcej emocji. Sytuacja gmatwa się coraz bardziej. Nie wszystko idzie po myśli Drivera, do tego pojawiają się problemy z byłą żoną. Nic nie jest oczywiste a zakończenie książki zaskakuje...

Pokaż mimo to

Przeczytałam, choć już po kilkudziesięciu stronach wiedziałam, że nie jest to książka dla mnie, bo za mocna, zbyt ostra i dosłowna. Już dawno nie jestem małą dziewczynką i wiem, że życie też takie bywa, ale nie lubię - dla przyjemności czy rozrywki - o tym czytać. Poza tym obraz kryształowych wydaje mi się bardzo mocno zniekształcony i przejaskrawiony, bo znam to środowisko, ale widzę je inaczej.

Przeczytałam, choć już po kilkudziesięciu stronach wiedziałam, że nie jest to książka dla mnie, bo za mocna, zbyt ostra i dosłowna. Już dawno nie jestem małą dziewczynką i wiem, że życie też takie bywa, ale nie lubię - dla przyjemności czy rozrywki - o tym czytać. Poza tym obraz kryształowych wydaje mi się bardzo mocno zniekształcony i przejaskrawiony, bo znam to...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

„Łatwy hajs” to drugi tom serii Krzyształowi Joanny Opiat-Bojarskiej. To kontynuacja historii funkcjonariuszy Biura Spraw Wewnętrznych Policji i nie tylko ich.
Już wiedziałam, czego mogę się spodziewać po tej serii i przyznam szczerze, że autorka utrzymała poziom, co mnie bardzo cieszy. Nawet jest chyba ciut lepiej :) co mnie jeszcze bardziej cieszy.
Styl autorki jest nie do podrobienia i mocno ją wyróżnia spośród autorów tego gatunku. Ponownie spotykamy skorumpowanych policjantów wkręconych w świat seksu i niedozwolonych interesów. Tak naprawdę nie wiadomo komu można ufać. Więcej tutaj przeczytamy o nich o tym, czym się zajmują, jak się zachowują w pracy i poza nią czy w jaki sposób się traktują i ze sobą rozmawiają. Nie ma tutaj typowego śledztwa, czy dobrego policjanta, o mordercy nie wspominając. Treść książki skupia się na świecie policjantów, w którym dominuje seks, brutalność, specyficzny i ostry język. Od samego początku coś cię dzieje, emocje nie opadają nawet na chwilę.
Ta seria mocno przełamuje stereotyp o polskiej policji, jednocześnie ją obnażając i ukazując jej słabości. A wszystko inspirowane autentycznymi przypadkami. Tym bardziej ciekawi jej treść i to, co się tak naprawdę dzieje w samym środku tego świata. Tutaj nie ma nudy ani tematów tabu.

„Łatwy hajs” to drugi tom serii Krzyształowi Joanny Opiat-Bojarskiej. To kontynuacja historii funkcjonariuszy Biura Spraw Wewnętrznych Policji i nie tylko ich.
Już wiedziałam, czego mogę się spodziewać po tej serii i przyznam szczerze, że autorka utrzymała poziom, co mnie bardzo cieszy. Nawet jest chyba ciut lepiej :) co mnie jeszcze bardziej cieszy.
Styl autorki jest nie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Świat jest pełen brudu...wszędzie. Nawet Ci, którzy przysięgają służyć ludziom, dbać o ich bezpieczeństwo mają w tym swój spory udział. Warto sięgnąć po tą serię i przekonać się samemu-z bliska . Zdecydowanie polecam

Świat jest pełen brudu...wszędzie. Nawet Ci, którzy przysięgają służyć ludziom, dbać o ich bezpieczeństwo mają w tym swój spory udział. Warto sięgnąć po tą serię i przekonać się samemu-z bliska . Zdecydowanie polecam

Pokaż mimo to

Klimat, język i szeroko rozumiana sceneria są podobne do tego, z czym mieliśmy do czynienia w pierwszym tomie. Podobne, ale nie identyczne. Można by powiedzieć, że wszystkiego jest jeszcze więcej i bardziej: zachowania są bardziej brutalne i dotyczą większej liczby osobników, których osobowości są bardziej wyraziste i na ogół, choć nie we wszystkich przypadkach, bardziej jednoznaczne.

W każdym razie wiadomo, że kryształowemu Pawłowi „Driverowi” Dobrogowskiemu z Biura Spraw Wewnętrznych Policji rzeczywiście chodzi o czyszczenie policyjnych szeregów ze skorumpowanych funkcjonariuszy, zwanych fuszami. A także jest wielce prawdopodobne, że główna postać na jego celowniku, niejaki Piotr „Łysy” Świątek, uważany za gwiazdę poznańskiej policji, jest w gruncie rzeczy już nie tyle skorumpowanym psem na usługach bandytów, co po prostu jednym z tychże. Nadal jednak nie do końca jasne są intencje i działania innych fuszy, także z BSWP, na czele z antagonistką Drivera, niejaką Zofią Mazur.

Jeśli zaś chodzi o świat poznańskiej, a w zasadzie wielkopolskiej przestępczości, Nowy, który przejął schedę bossa po wyeliminowanym Mirasie, jest ciągle nieuchwytny. „Łatwy hajs” koncentruje się na profitach czerpanych z nierządu, narkotyków i handlu ludźmi, głównie dziewczynami sprowadzanymi zza wschodniej granicy. Otwierająca powieść śmierć jednej z nich w domu wyrafinowanych uciech dla dzianych poznaniaków, zwanym Paradise, którą usiłuje wyjaśnić młody fusz z podpoznańskiego Tarnowa Podgórnego, jest pierwszym przybliżeniem, okrutnym wprowadzeniem w ten świat. Choć nie wszystkich jego uczestników, na przykład dziewczyn zarabiających na życie w klubach go-go, można o okrucieństwo posądzać.

Włączenie do Kryształowych społecznie nośnego tematu - że przypomnę publiczne debaty na temat klubów go-go w centrum miasta - nadało powieści charakter zbliżony do typowego policyjnego kryminału, wpłynęło korzystnie na jej kompozycję. Jednocześnie książka nadal jest ciekawym studium blasków i cieni na styku środowiskowych subkultur, policyjnej i przestępczej.

Klimat, język i szeroko rozumiana sceneria są podobne do tego, z czym mieliśmy do czynienia w pierwszym tomie. Podobne, ale nie identyczne. Można by powiedzieć, że wszystkiego jest jeszcze więcej i bardziej: zachowania są bardziej brutalne i dotyczą większej liczby osobników, których osobowości są bardziej wyraziste i na ogół, choć nie we wszystkich przypadkach, bardziej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Druga część serii była sporo lepsza niż poprzednia.Znów czytało się bardzo szybko,akcja była dobrze poprowadzona.Można się przyzwyczaić do urywanych wątków,bo wszystko jest w miarę logiczne.Więcej było tytułowych kryształowych,dość ciekawy wątek wzajemnego podkopywania się,negatywny bohater w postaci skorumpowanego i zepsutego gliny Łysego,kolejne perypetie Hubiego w wydziale narkotykowym.Tak jak pierwsza część mogła kojarzyć się z Pitbullem,tak drugiej już było bliżej do The Shield,a to spora zaleta.Dalej bez rewelacji,ale już płynniej,lepiej i ciekawiej.Zobaczymy co przyniesie część trzecia.

Druga część serii była sporo lepsza niż poprzednia.Znów czytało się bardzo szybko,akcja była dobrze poprowadzona.Można się przyzwyczaić do urywanych wątków,bo wszystko jest w miarę logiczne.Więcej było tytułowych kryształowych,dość ciekawy wątek wzajemnego podkopywania się,negatywny bohater w postaci skorumpowanego i zepsutego gliny Łysego,kolejne perypetie Hubiego w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kontynuacja “Świeżej krwi” - lepsza, mocniejsza, bardziej przemyślana i staranniej dopracowana od poprzedniczki.
Wszystko zaczyna się od morderstwa w klubie swingersów, ale to tylko pretekst do pokazania w jaki sposób funkcjonuje poznański seksbiznes. Centrum akcji autorka jednak ponownie umieściła w środowisku policyjnym, które pokazane z bliska przypomina gniazdo os.
Wygląda na to, że pani Opiat-Bojarska wie o czym pisze, w każdym razie przedstawiony przez nią obraz policji jest bardzo realistyczny i tak ponury, że momentami może wręcz szokować. Trudno byłoby wskazać choć jedną postać, która nie byłaby zamieszana w jakąś formę działalności przestępczej. Z jednej strony powszechna korupcja, a z drugiej mobbing wobec podwładnych - to codzienność. Do tego wewnętrzne rozgrywki przy pomocy anonimów.
Policjanci (bez względu na stanowisko i stopień) przedstawieni tu są jako troglodyci nie będący w stanie sklecić prostego zdania (innych nie używają) bez choćby jednego przekleństwa (skądinąd repertuar też ubożuchny). Ulubiony sposób spędzania czasu po służbie - łojenie wódy i niekontrolowany seks. Trudno oczekiwać, żeby taki zuch był w stanie przeczytać ze zrozumieniem np. instrukcję obsługi tasera, o regulaminach nawet nie wspomnę.
Jest w tej powieści parę słabych logicznie momentów, ale jakoś w ogóle nie rzutuje to na odbiór całości, bo wątek kryminalny został zepchnięty w cień przez to wszystko, co w tym czasie działo się wewnątrz środowiska policyjnego. Takie spojrzenie na policję od środka, nawet jeśli nie jest czymś zupełnie nowym, to pojawia się tak rzadko, że czyta się to dosłownie jednym tchem.
Zdecydowanie polecam.

Kontynuacja “Świeżej krwi” - lepsza, mocniejsza, bardziej przemyślana i staranniej dopracowana od poprzedniczki.
Wszystko zaczyna się od morderstwa w klubie swingersów, ale to tylko pretekst do pokazania w jaki sposób funkcjonuje poznański seksbiznes. Centrum akcji autorka jednak ponownie umieściła w środowisku policyjnym, które pokazane z bliska przypomina gniazdo os. ...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Po przeczytaniu pierwszej części KRYSZTAŁOWYCH wiele spodziewałem się po drugiej. I nie zawiodłem się. „Kryształowi. Łatwy Hajs” doskonale trzyma poziom swojej poprzedniczki. Joanna Opiat-Bojarska idzie dalej, wznosząc moje emocje na wyżyny. Kryminał ten posiada wszelkie składniki, by nazwać go rasowym, pełnokrwistym, ociekającym wręcz mięsem. Paweł „Driver” Dobrogowski wskoczył do elity moich ulubionych bohaterów. Autorka ma ostre pióro, którego talent rozpisany jest na każdej stronie. Stronie, którą chłonąłem niczym woda gąbkę. Rzecz jasna, że zatopiłem się w tej historii jak Titanic w zderzeniu z górą lodową. Owszem fabuła, mrozi krew niczym wody Atlantyku. Seria Kryształowych zapewne jest jedną z nielicznych, do który lektury powrócę ciesząc się urokami emerytury. To książki, do których warto wracać. A wracając do drugiej części warto podkreślić, iż gwarantuje ona ekstremalne doznania podczas czytania. Joanna Opiat-Bojarska doskonale uwypukla plamy w szeregach polskiej Policji. Układy, układziki są tu widoczne na wyciągnięcie ręki. Autorka nie boi się o nich pisać. W tej historii powraca wspomniany wcześniej Driver. Poznajemy również Łysego, gliniarza spod ciemnej gwiazdy, który policyjną blachę wykorzystuje do swych brudnych interesów. Łysy trzęsie wszystkimi poznańskimi klubami go-go. Gdy ich właściciele nie chcą płacić, przy użyciu policyjnych metod wkracza, powodując ich rychły koniec. Ci, którzy idą na współpracę mogą liczyć na jego „opiekę”. Łysy, to tak naprawdę gangster w policyjnym mundurze. W gronie policjantów budzi respekt i uznanie. Nie w oczach Drivera, który depcze mu po piętach. Ta historia, to ostra rozgrywka, w której tylko jeden z nich wyjdzie zwycięsko. Odpowiedź na pytanie, kto wyjdzie z tego pojedynku z tarczą, a kto na tarczy, zawarta jest na kartach tej książki. Warto sprawdzić samemu jaki finał będzie miała ta historia. Koniecznie również sprawdźcie jak potoczą się dalsze losy Dobrogowskiego z Pauliną „Paulą” Stoparek, czyli „fuck friend” Drivera. Na kartach tej książki poznajemy również historię morderstwa młodej Ukrainki. Do zabójstwa doszło w darkroomie posesji, gdzie cyklicznie odbywały się zabawy swingersów. Z biegiem wydarzeń morderstwo te łączy się z brudną działalnością Łysego. Joanna Opiat-Bojarska podpisując dla mnie egzemplarz tej książki życzyła ostrej jazdy. Pani Joanno, w rzeczy samej tak było! Iskry leciały z każdej strony, moje oczy płonęły żywym ogniem, a skóra owita była gęsią skórką. Dziękuję za te doznania, i proszę przyjąć moje słowa uznania. Proszę również nie zaprzestawania pisania! Kryształowi objęci są wydawniczą kuratelą Wydawnictwa Muza.
http://www.czyt-nik.pl/recenzje/morderstwo-w-darkroomie/

Po przeczytaniu pierwszej części KRYSZTAŁOWYCH wiele spodziewałem się po drugiej. I nie zawiodłem się. „Kryształowi. Łatwy Hajs” doskonale trzyma poziom swojej poprzedniczki. Joanna Opiat-Bojarska idzie dalej, wznosząc moje emocje na wyżyny. Kryminał ten posiada wszelkie składniki, by nazwać go rasowym, pełnokrwistym, ociekającym wręcz mięsem. Paweł „Driver” Dobrogowski...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Trochę to trwało, zanim mogłam sięgnąć po drugi Tom "Kryształowych" autorstwa Joanny Opiat Bojarskiej, zatytułowany "Łatwy hajs". Ale jak to mawiają : co się odwlecze to nie uciecze. Po pierwszej części pozostały mi co prawda jedynie mgliste wspomnienia, ale wiem, że był to pomysł świeży na serię o policjantach i całkiem nieźle się bawiłam podczas lektury.

"Łatwy hajs" swoją okładką nawiązuje do stylistyki "Świeżej krwi". Taki zabieg absolutnie mnie nie dziwi - wydawnictwo chce stworzyć jednolitą serię, co świetnie podkreślają pasujące do siebie estetyką. Bardzo sobie cenię fakt dbałości o takie szczegóły.
Głównym bohaterem o zabarwieniu negatywnym jest "Łysy", czego autorka nie kryje, ujawniając ten fakt już w opisie książki. "Łysy nie jest groźny dlatego, że jest gangsterem. Jest groźny, bo to gangster, który na co dzień pracuje w policji." i tak naprawdę te dwa zdania stanowią kwintesencję tego co zawiera ta książka.

Na kartach powieści znajdziemy mroczną stronę codzienności, do której zakładam większość z nas nie ma dostępu. Dlatego też wydaje się ona taka atrakcyjna dla wielu czytelników. Pociąga nas zło, zakazane owoce, przestępczy światek oraz język ulicy. Mamy tu narkotyki, gangsterów, prostytutki i striptizerki. Policjantów "walczących" po stronie przeciętnych obywateli, ale też pomagających gangsterów.

Historia przedstawiona przez autorkę brzmi bardzo prawdopodobnie, wręcz realnie. Język jakim napisano powieść doskonale wpisuje się w kanony właściwe temu gatunkowi, co również dodaje całości sporej autentyczności. Męskie podejście do seksu, którego w tej części jest naprawdę sporo, podkreśla perspektywę z której należy podchodzić do tej opowieści. Jeśli lubicie tego typu literaturę to z pewnością nie będziecie zawiedzeni!

W całej książce nie "grała" mi tylko jedna rzecz - postać głównego bohatera Pawła 'Drivera' Dobrogowskiego. W pierwszej części jawił mi się jako gotowy niemal na wszystko narwaniec gotowy zaryzykować wiele dla 'funu', zaś w tym tomie znacznie wyhamował, stając się niemal anemicznym bratem bliźniakiem samego siebie ze "Świeżej krwi". Mam nadzieję, że ten zabieg miał na celu jedynie poszerzenie naszej wiedzy o nim, a jego dawny charakter powróci do formy w kolejnej części "Kryształowych".

Podsumowując: jeśli czytaliście pierwszy Tom i przypadł wam on do gustu to i druga część dostarczy wam całkiem przyjemnej rozrywki.

Trochę to trwało, zanim mogłam sięgnąć po drugi Tom "Kryształowych" autorstwa Joanny Opiat Bojarskiej, zatytułowany "Łatwy hajs". Ale jak to mawiają : co się odwlecze to nie uciecze. Po pierwszej części pozostały mi co prawda jedynie mgliste wspomnienia, ale wiem, że był to pomysł świeży na serię o policjantach i całkiem nieźle się bawiłam podczas lektury.

"Łatwy hajs"...

więcej

mniej

Pokaż mimo to