Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dziś znów zabieram Was w słodko-gorzki świat nastolatków. Nie było innej opcji, żeby nie poznać kolejnych przygód naszych bohaterów. W każdym tomie Artur skupia się na jednym z bohaterów. Poznaliśmy już Tomka i Amandę, a teraz przyszła pora na Anię. Cichą myszkę, która pokazała jak wielka siła w niej drzemie.

Ania od zawsze przyjaźni się z Amandą. Ami jest dla niej jak siostra której nigdy nie miała. Od małego dziecka próbowała wypytać rodziców, dlaczego nie ma rodzeństwa, Ci jednak zbywali ją za każdym razem. To były przykre dla niej chwile, jednak przywykła do tej sytuacji, a Ami zastąpiła jej siostrę.

Nasza bohaterka od pierwszego rozdziału, pierwszego tomu była cicha i zawsze stała w cieniu Amandy. Tutaj jednak widać jej przemianę. Sam fakt, ze swoim skromnym i cichym zachowaniem zdobyła serce kapitana drużyny piłkarskiej, Wojtka, zakrawa na sukces jej przemiany! Ten przystojny chłopiec mógł mieć każdą dziewczynę w szkole, a oddał serce cichej i skromnej Ani.

Na pierwszy rzut oka wszystko jest w porządku. Dziewczyny są szczęśliwe w ramionach swych chłopców. A jednak życie musi dorzucić gorzką pigułę. Niespodziewanie w poukładane życie Amandy wchodzi jej matka, która potwornie namiesza także w życiu Ani. Wyjdą na jaw tajemnice rodzinne od dawna zamiatane pod dywan. Zarówno Ania jak i Amanda dostaną ważną lekcje od życia. Obie przekonają się, że ludzie w życiu noszą maski, pod którymi kryją swoje prawdziwe oblicze.

To było świetne! Bardzo polubiłam pióro autora. Artur pisze lekko, z humorem, ale porusza w swoich książkach ważne tematy. W kolejnym tomie poznajemy tajemnice rodzin Ani i Amandy. To będą trudne chwile dla naszych nastolatków, które staną się dla nich sprawdzianem swojej przyjaźni i miłości względem siebie. Nasi bohaterowie wiele przeżyją przykrych chwil, jednak ostatecznie wszystko skończy się dobrze.

Do tej pory w poprzednich tomach Artur sprawiał, że nie można było się nie śmiać. Owszem były momenty poważne, ale generalnie było po prostu śmiesznie. Tutaj jest na odwrót. Są momenty kiedy jest śmiesznie, oczywiście głównie za sprawą naszego nerda, ale biorąc pod uwagę całokształt, ten tom jest poważny. Co nie zmienia faktu, że czyta się nadal świetnie. Artur na końcu obiecał powrót do liceum. Jestem ciekawa, co też on ma zaplanowane.

Nie pozostaje mi nic innego jak zachęcić Was do przeczytania całej serii Słonej Wanilii. To książki o nastolatkach, ale poruszane są w nich ważne tematy. To dobrze napisane książki ze świetnie wykreowanymi bohaterami, w której humor i poważne sprawy mieszają się. To tak jak bywa w naszym życiu. Raz jest dobrze a raz gorzej, dobre i złe chwile umiejętnie się mieszają.

Dziękuję za zaufanie i możliwość poznania naszych bohaterów.

Polecam

Dziś znów zabieram Was w słodko-gorzki świat nastolatków. Nie było innej opcji, żeby nie poznać kolejnych przygód naszych bohaterów. W każdym tomie Artur skupia się na jednym z bohaterów. Poznaliśmy już Tomka i Amandę, a teraz przyszła pora na Anię. Cichą myszkę, która pokazała jak wielka ...

Rozwiń

Zwiń

Jestem sroką okładkową, dlatego ta książka wpadła mi w oko od pierwszych zapowiedzi. Wiedziałam, że muszę to przeczytać. Dziękuję Joaskaczyta i Magdzie za niespodziankę jaką mi obie sprawiłyście. Kiedy otworzyłam paczkę i zobaczyłam swoje marzenie, zabrakło mi słów, a w oczach błysnęły łzy wzruszenia. Dziękuję dziewczyny. Miałam rację, nie pomyliłam się co do książki, która okazała się cudowną historią.

Emilia to dojrzała kobieta, właścicielka firmy sprzątającej i autorka romansów. Podczas jednej ze swoich podróży, trafia w piękne rejony dawnego Henrykowa (dziś Siemczyna), gdzie przypadkowo poznaje przystojnego blondyna, Norberta. Tajemniczy mężczyzna oprowadza Emilię po pięknym pałacu. Podczas tej wycieczki w życiu kobiety wiele się zmieni. Po pierwsze sama będzie zszokowana jak na nią, stateczną mężatkę, działał ów tajemniczy mężczyzna. Ile wywołał uczuć i zapomnianych emocji.

Emilia wraca do domu zrelaksowana z głową pełną pomysłów na nową książkę. Po powrocie wszystko uległo zmianie. Mąż Emilii poinformował ją, że chce rozwodu. W tym momencie poukładany świat kobiety, rozpada się jak domek z kart.

Kiedy poukładała sobie w głowie wszystko, Emi jedzie do Henrykowa, Czaplinka i tamtych pięknych okolic. Potrzebuje odpocząć po rewelacjach, jakie zapewnił jej już prawie były mąż. Znowu spotyka tajemniczego Norberta, który już tak łatwo nie chce puścić Emilii. Rozpoczyna się szalony okres w jej życiu. Emi czuje jakby dopiero co zaczęła żyć, jakby obudziła się z długiego snu, od nowa poznała namiętność i pożądanie. To było nieoczekiwane szczęście, które równie nieoczekiwanie znika, tak jak się pojawiło. Emilia znów cierpi i znowu musi walczyć o swoją równowagę psychiczną. Ucieka od miejsc, które pokochała całym sercem, które jednocześnie przypominają jej Norberta.

Czy Emilia odnajdzie szczęście?

Wow! To było piękne! To moje pierwsze spotkanie z autorką i uważam je za udane. Magda pisze prostym językiem, który do mnie trafia, wciągnęła mnie od początku. Akcja tutaj toczy się trochę leniwie, w zasadzie nie ma jej tu prawie wcale. Autorka skupia się głównie na uczuciach bohaterów, przez to mamy tu spory wachlarz emocji. Zakończenie jest piękne, w sumie można dodać tekst ,,i żyli długo i szczęśliwie". Jednak zanim to nastąpiło mnóstwo się wydarzyło, moje serce było kilka razy rozdarte, a z oczu spadło kilka łez.

W książkach, które do tej pory czytałam, główną bohaterką jest z reguły młodziutka kobieta, znajdująca się u progu swojego życia. Tutaj mamy dojrzałą kobietę. Magda pokazuje nam, że życie nie kończy się po czterdziestce. Że ludzie mający czterdzieści lat mogą jeszcze kochać i być kochanym. Mogą tak naprawdę zacząć wszystko od nowa. Emilia staje się symbolem takiej dojrzałej kobiety, która jest w stanie przeorganizować swoje życie i dostosować je do tego co przynosi los. Jest symbolem kobiety, która mimo wszystko potrafi odnaleźć szczęście, kocha i jest kochana.

Kończąc polecam Wam tą historię, która rozerwie Wasze serca na kawałki, by za chwilę dać nadzieję na szczęście. Przeznaczenie pisze swoją własną książkę i dąży do jego spełnienia. Nasi bohaterowie pokazali, że jeżeli ktoś, jest komuś przeznaczony, to świat będzie dążył do tego, by się połączyli. Dlatego patrzcie, obserwujcie swoje życie, żeby nie przegapić swojej miłości i szczęścia.

Polecam

Jestem sroką okładkową, dlatego ta książka wpadła mi w oko od pierwszych zapowiedzi. Wiedziałam, że muszę to przeczytać. Dziękuję Joaskaczyta i Magdzie za niespodziankę jaką mi obie sprawiłyście. Kiedy otworzyłam paczkę i zobaczyłam swoje marzenie, zabrakło mi słów, a w oczach błysnęły łzy...

Rozwiń

Zwiń

,,Paragraf na miłość" zakończył się tak, że musiałam czym prędzej sięgnąć po tom drugi ,,Wniosek o wybaczenie". Po pierwszym tomie byłam bardzo zła na Piotra, bo prawie od początku czułam, że nie jest do końca szczery z Judytą. Jednak kłamstwo ma krótkie nogi i to co on zataił, też szybko wyszło na jaw. Tylko, że jak prawda dotarła do Judyty rozpętała się prawdziwa burza. I to wszystko stało się akurat w momencie, kiedy oboje zaczęli czuć coś więcej do siebie niż tylko sympatię. Błąd Piotra, czy raczej jego przewinienie będzie się mu czkawką odbijać przez prawie cały tom drugi.

Judyta próbuje pomóc swojemu bratu. Będzie chciała znaleźć sposób, by wydobyć brata z bagna w jakie się wpakował. A to będzie łączyć się z kontaktami z bardzo niebezpiecznymi ludźmi. Przez to wszystko, niebezpieczeństwo będzie grozić nie tylko jej, ale także osobom bliskim jej sercu. Problem polega na tym, że Ci źli ludzie nie wiedzą kim jest Judyta, a ona trzyma potężnego asa w rękawie.

W tym samym czasie Judyta nadal prowadzi sprawę męża swojej kuzynki, Edyty. Oczywiście razem z mecenasem Kosteckim. Judyta postanowiła trzymać Piotra na dystans, a po skończeniu sprawy zerwać z nim kontakt. Każde ich spotkanie kończyło się wewnętrzną walką zarówno Judyty jak i Piotra. Oni jeszcze tego nie wiedzą, ale zakochują się w sobie, przez co każde spotkanie jest dla nich istną katorgą. Judyta chce być z Piotrem, ale duma nie pozwala jej na ten krok. Serce mówi kochaj, a rozum uciekaj. Kogo posłucha Judyta?

Czy pożądanie zwycięży ten pojedynek? Czy Judyta wyciągnie brata z kłopotów? Jakim asem dysponuje pani mecenas? Czy Piotr i Judyta mają szansę na miłość?

Wow!!! Jakie to było świetne!!!! Drugi tom nie ustępuje pierwszemu. Jest równie dobry, jak nie lepszy. Mamy tu wątek kryminalny, intrygi, tajemnice, do tego odrobina pikanterii. Zakończenie jest świetne, muszę przeczytać trzeci tom!!!!!! Koniecznie!!!!

Judyta nadal jest twarda, a szczególnie wobec Piotra. Jednak coraz częściej dopuszcza do głosu swoje serce i patrzy na Piotra łaskawszym wzrokiem. Będąc przy nim trudno jej zapanować za pożądaniem i namiętnością, jaką w niej wywołuje sama jego obecność. To samo dzieje się z Piotrem. Przy Judycie nie może myśleć racjonalnie! W każdej wolnej chwili jego myśli wędrują do niej.

Ta książka to nie tylko sercowe perypetie naszych bohaterów. Mamy tu intrygi i tajemnice, które wyjdą na jaw i niestety ugodzą serce Judyty. Poza tym wejdziemy na niebezpieczne tereny organizacji przestępczej. I tu zacznie robić się naprawdę ciekawie, kiedy Natalia postanowiła zakończyć tom drugi. Udusić to mało!!!! Tak nie można kończyć książek!!!! Nie pozostaje mi nic innego jak czytać trzeci tom.

Kończąc polecam Wam tą książkę i z resztą całą serię! Natalia ma świetne pióro. Jej książki czyta się lekko i z przyjemnością. Myślę, że Wam też się spodobają.
Dziękuję za egzemplarz do recenzji,

Polecam

,,Paragraf na miłość" zakończył się tak, że musiałam czym prędzej sięgnąć po tom drugi ,,Wniosek o wybaczenie". Po pierwszym tomie byłam bardzo zła na Piotra, bo prawie od początku czułam, że nie jest do końca szczery z Judytą. Jednak kłamstwo ma krótkie nogi i to co on zataił, t...

Rozwiń

Zwiń

Niedawno minął rok od premiery ,,Paragrafu na miłość". Rok temu byłam także początkującym recenzentem, ale już wtedy zauważyłam zapowiedzi Paragrafu. I już wtedy wiedziałam, że muszę to przeczytać! Los się do mnie uśmiechnął i wpadły mi książki Natalii do recenzji. W tym miejscu dziękuję za egzemplarz do recenzjiTo było świetne, ale o tym za chwilę.

Poznajcie Judytę Breszkę świetną mecenas, która na co dzień jest nie tylko świetnym prawnikiem, ale też twardą kobietą. Judyta nie przebiera w słowach, jej cięty język nie raz pomógł jej wygrać sprawę, ale też wiele razy był powodem kłopotów. Mecenas zostaje poproszona przez swoją kuzynkę o obronę jej męża. Judyta czuje, że nie może odmówić rodzinie, dlatego zgadza się bronić męża kuzynki, Mariusza Jurczyńskiego. Nie spodziewała się jednak, że Mariusz zatrudnił już swojego obrońcę, mecenasa Piotra Kosteckiego.
Judyta wraz z Piotrem mają bronić Mariusza. Już pierwsze ich spotkanie powoduje wybuch emocji i uczuć u obojga. To uczucia, które są dla nich nieznane. Namiętność i pożądanie będzie kierować życiem tych dwojga bohaterów. Jak mają sobie zaufać, kiedy nie znając się, wywołują u siebie burzę myśli i moc emocji?

W między czasie do Judyty oddzywa się brat, który pilnie potrzebuje jej pomocy prawnej. Michał wpada w bardzo poważne kłopoty, z których może wyciągnąć go Judyta. Czy na pewno?

Jak poradzi sobie pani mecenas z tymi dwiema trudnymi sprawami, kiedy pożądanie wypala ją od środka? Czy Judyta może zaufać Piotrowi? A Piotr zaufa koleżance po fachu?

Wow! Jakie to było świetne!!! To rewelacyjna książka! Od pierwszych stron trzyma w napięciu. Wydawało by się, że na końcu coś się wyjaśni. Nic bardziej mylnego! Powstało jeszcze więcej pytań. Książka tak się skończyła, że musiałam szybko sięgnąć po drugi tom.

Judyta Breszka to młoda mecenas, która nie miała łatwo w życiu. Było ciężko, ale udało się. Judyta skończyła studia prawnicze, odbyła wszystkie potrzebne aplikacje i założyła swoją kancelarię, która całkiem dobrze sobie radzi. Ma mamę i przyjaciółki, na które zawsze może liczyć, no i pojawił się jeszcze Piotr.

No właśnie, Piotr. To także prawnik, którego kancelaria świetnie sobie radzi. Miał całkiem poukładane życie, dopóki nie pojawiła się w nim Judyta. Ta dziewczyna sprawiła, że przez jego życie przeleciał huragan.

Między nimi iskrzy od pierwszych chwil znajomości. Ich profesjonalizm nie pozwala, by uczucia brały górę nad obowiązkiem obrony wspólnego klienta. Namiętność i pożądanie rządzą się jednak swoimi prawami, sprawiają że współpraca tych dwojga nie będzie łatwa.

Kończąc polecam Wam tą książkę. Świetnie bawiłam się czytając ją. Natalia ma lekkie pióro, które trafia do mnie w stu procentach. Bardzo lubię mocne postacie kobiece, a Judyta to twarda babka, ale tylko na zewnątrz. W środku to delikatna kobietka, która łaknie miłości. Jeżeli lubicie takie bohaterki, wątki sensacyjne, a to wszystko okraszone odrobiną namiętności, to ta książka jest dla Was!

Polecam

Niedawno minął rok od premiery ,,Paragrafu na miłość". Rok temu byłam także początkującym recenzentem, ale już wtedy zauważyłam zapowiedzi Paragrafu. I już wtedy wiedziałam, że muszę to przeczytać! Los się do mnie uśmiechnął i wpadły mi książki Natalii do recenzji. W tym miejscu dzięk...

Rozwiń

Zwiń

Czytaliście książki hiszpańskiego autora? Ja nigdy! To był mój pierwszy raz, do tego pierwsza książka autorstwa Cristiana Perfumo. Powiem Wam, że to było świetne, ale o tym za chwilę.

W patagońskim miasteczku dochodzi do brutalnego morderstwa. Młody mężczyzna zostaje brutalnie pobity. Na miejscu zbrodni oprócz ciała denata, policja znajduje mnóstwo rozbitego szkła i piękny, mieniący się grot strzały.
Śledztwo prowadzi kryminolog Laura Badíi. Laura musi znaleźć powiązanie między morderstwem a zniknięciem bezcennej kolekcji grot strzał. Nasza bohaterka będzie musiała podjąć kilka trudnych decyzji. A samo śledztwo doprowadzi ją w malownicze tereny lodowca Perito Moreno.

Jakie to było świetne! Co prawda zaczynając czytać spodziewałam się dobrego thrillera psychologicznego, a dostałam doskonały thriller tyle, że sensacyjny. Akcja rozpoczyna się na samym początku, potem z każdą kolejną poszlaką Laury, zaczyna przyspieszać. Zaczynają się rodzić kolejne pytania. A to wszystko w otoczeniu pięknych terenów Patagonii. Ale tam musi być pięknie! Ten lodowiec... Zobaczcie sobie zdjęcia w google. Robi wrażenie! Do tego dochodzą tajemnicze groty strzał indiańskich sprzed wieków. Wiecie, że to też musiałam sprawdzić. Faktycznie znalazłam mnóstwo pięknych grot strzał, które można kupić. Oczywiście tych, o których mowa w naszej historii, nie znalazłam. A może nie szukałam za dobrze?

Fakt jest taki, że wątek tych grot, a także bajeczna przyroda sprawiły, że czytałam z ogromnym zainteresowaniem. Książka przelatuje przez ręce. Zakończenie wyjaśnia wszystkie zagadki. Jest zamknięte, więc nie wiem czy autor planuje ciąg dalszy tej historii.

Kończąc polecam Wam tą historię, to naprawdę dobrze napisana książka. Bohaterowie klarownie i świetnie wykreowani. Opisy przyrody, ta aura tajemniczości i zawiłe śledztwo, które prowadzi nas w przeszłość, sprawia, że książka jest po prostu nieodkładalna!

Polecam

Czytaliście książki hiszpańskiego autora? Ja nigdy! To był mój pierwszy raz, do tego pierwsza książka autorstwa Cristiana Perfumo. Powiem Wam, że to było świetne, ale o tym za chwilę.

W patagońskim miasteczku dochodzi do brutalnego morderstwa. Młody mężczyzna zostaje brutalnie pobity. Na ...

Rozwiń

Zwiń

To moje kolejne spotkanie z twórczością Heleny. Tym razem jako patron tej świetnej książki. Jestem w niej zakochana i dziękuję Helenie za zaufanie jakim mnie obdarzyła, oddając Dominika w moje ręce. Zaznaczam, że jest to kontynuacja pierwszego tomu, którego znajomość jest tutaj wręcz obowiązkowa. Ponieważ nie jest to historia przedstawiająca kolejnego bohatera, a ściśle nawiązuje do pierwszej części. Niestety pisząc tą recenzję nie sposób Wam nie podrzucić kilku spojlerów, bez tego nie da się opisać tego co chcę. Dlatego uprzedzam już na początku, ale nie będzie tego dużo, obiecuję.

Jak wiecie Domenico Buscetta musiał zniknąć z Kalabrii, gdzie upozorował swoją śmierć, żeby ratować swoją ukochaną, którą wyrwał z rąk swojej własnej Rodziny. Zniknął, by wrócić do Igi jako Dominik Kasztelan. Iga natomiast słyszała, że Domenico nie żyje. Cierpiała, bo pokochała tego mężczyznę, w dodatku była z nim w ciąży. Pierwszy tom zakończył się wielkim powrotem Dominika do Igi.

Od tej pory Dominik żyje sobie jak zwykły polski obywatel. Wyremontował swój polski dom rodzinny, założył sad i z mafiozy stał się rolnikiem. Iga wkrótce urodziła śliczną dziewczynkę, w której Dominik zakochał się na zabój. Malutka Agusia stała się jego oczkiem w głowie. Wie, że dla swoich dziewczyn jest w stanie zrobić bardzo dużo. I niestety będzie musiał wiele zrobić by uratować, to co kocha najbardziej na świecie.

Czas biegnie, a Iga musi wrócić do pracy. Od razu na pierwszy strzał, dostaje trudną sprawę, przez którą dochodzi do tragedii. W obliczu tego dowie się kto jest kim i na kogo może naprawdę liczyć.

W między czasie w Kalabrii źle się dzieje. Ojciec Domenica ciężko zachorował i żeby przeżyć musiał odsunąć się od rodzinnych interesów. Ktoś musi przejąć jego obowiązki nie tylko przy pomidorach, ale także jako capo. Na domiar złego okazuje się, że ktoś szykuje krwawą zemstę. Jakie rozwiązanie zaproponuje don Luciano? Kto przejmie rolę capo? Czy Domenico wróci, żeby pomóc ojcu?

Wow! Jakie to jest świetne! Uwielbiam tą serię! Z niecierpliwością czekam na trzeci tom, bo takowy musi wyjść i wyjdzie. Tak naprawdę to uzyskałam odpowiedzi na kilka pytań, ale co z tego, jak zanim dotarłam do końca, tych pytań zrodziło się drugie tyle.

Jak już wspominałam znajomość pierwszego tomu jest tu obowiązkowa, ta historia to ciąg dalszy, ale tutaj Helena skupia się bardziej na ojcu Dominika i jego przyjacielu. Bliżej poznajemy tych dwóch panów i ich rodziny. Sam Dominik też bardzo się zmienia. Jakby łagodnieje, uczy się żyć uczciwie. Bardzo pokochał swoje dziewczyny i jest w stanie dla nich wiele zrobić. Będzie miał okazję to udowodnić. Iga dała szansę swojej miłości, przyjęła Dominika do swojego serca. Jest szczęśliwa dopóki praca za bardzo nie weszła w jej życie prywatne. Naszych bohaterów czekają trudne chwile, będą musieli podjąć trudne decyzje, które zaważą na ich życiu. Czy to wszystko dobrze się skończy? Nie mam pojęcia, bo ten tom kończy się tak, że miałam ochotę udusić Helenę. Sama jednak zapewniła nas, że wszystko wyjaśni się w trzecim tomie, który za kilka miesięcy pojawi się w sprzedaży. Ja już nie mogę się doczekać!!!

Ten tom jest napisany zupełnie inaczej niż pierwszy, który jest troszkę brutalny. Tutaj mamy atmosferę bardziej rodzinną, w której na pierwszy plan wysuwa się właśnie miłość i rodzina. Cały wątek mafijny jest jakby zepchnięty na drugi plan, ale mimo to czyta się to z ogromnym zainteresowaniem. Ja pokochałam bohaterów i z ogromną przyjemnością poznałam ich losy.

Jeżeli szukacie świetnej książki, z którą spędzicie przyjemnie czas to ta książka jest dla Was! Mamy tu ogrom emocji, miłości i lojalności. Do tego świetnie wykreowani bohaterowie, którzy tworzą tą świetną książkę! Zapewniam Was, że nie będziecie się nudzić.

Polecam

To moje kolejne spotkanie z twórczością Heleny. Tym razem jako patron tej świetnej książki. Jestem w niej zakochana i dziękuję Helenie za zaufanie jakim mnie obdarzyła, oddając Dominika w moje ręce. Zaznaczam, że jest to kontynuacja pierwszego tomu, którego znajomość jest tutaj wręcz obow...

Rozwiń

Zwiń

Gratuluję Ci Agnieszko kolejnej świetnej książki. Oczywiście dziękuję za zaufanie jakim mnie obdarzyłaś. Życzę Ci, by książka zdobyła rzesze fanów.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Agnieszki. Nie znałam, a jedynie słyszałam, że pisze świetnie. Powiem Wam, że po przeczytaniu tej książki biorę kolejne w ciemno, nie ważne co to będzie! To jest też debiut Agi, bo jak sama mówiła, po raz pierwszy napisała książkę z motywem new adlut. Wyszło jej to mega świetnie, ale o tym za chwilę.

Poznajemy Anabelle Winters w najtragiczniejszym dla niej momencie. Opłakuje śmierć rodziców, którzy zginęli w wypadku samochodowym. Dodatkowo traci rodzinną winnicę należącą do jej rodziny od pokoleń. Dziewczyna musi zacząć żyć na własny rachunek. Z bólem serca opuszcza ukochaną ziemię, postanawia wyjechać na studia do Fort Lake na uniwersytet White’a, by tam zacząć nowe życie. Jednak rzeczywistość okaże się zgoła inna.

Od pierwszych chwil w mieście, Anabelle czuje się obco, jakby była obserwowana. Niedawno poznany syn gubernatora, Jared Black, także nie ułatwia jej niczego. Otwarcie daje jej odczuć, że nie jest mile widziana na uczelni. Ciągle wdaje się z nią w słowne potyczki. Anabelle jednak nie pozostaje mu dłużna.

Kiedy wśród rzeczy po rodzicach, Anabelle znajduje list od taty, jej świat wywraca się do góry nogami. Czy wypadek rodziców był naprawdę wypadkiem? Anabelle zaczyna szukać prawdy. Wszystko co udaje jej się odkryć, prowadzi ją do Jareda i jego rodziny. Oboje, Anabelle i Jared, są do siebie wrogo nastawieni, wręcz się nie znoszą. Mimo to coś ich ku sobie ciągnie, ciągle stawia ich sobie na drodze, przecież od nienawiści do miłości jest niewielka granica.

Anabelle zostaje wciągnięta w grę, ale nie wie kto w niej uczestniczy. Wychodzą na jaw dawne tajemnice, a życie dziewczyny znajdzie się w śmiertelnym niebezpieczeństwie.

Czy Anabelle uda się odkryć prawdę? Jakie tajemnice wyjdą na jaw? Czy Anabelle i Jared mają szansę na miłość?

Wow! Jakie to było dobre!!! To jedna z moich ulubionych książek!!! Bez dwóch zdań!!! Akcja rozpoczyna się już na samym początku. Nie zwalnia, a jedynie podkręca się, by dotrzeć do zakończenia, które było...słodkie.

Po drodze do tego słodkiego zakończenia, wcale nie będzie miło, a już na pewno nie słodko. Było tu tak dużo emocji, że nie potrafiłam czytać tego nie robiąc sobie przerw na ochłonięcie. Od samego początku czułam jakby niepokój, coś mówiło mi że będzie się działo. Oj działo się, działo!

Postać Jareda była owiana mgiełką tajemniczości. Taki bad boy. Nieziemsko przystojny, bogaty student z elity uczelnianej. Cwaniaczek, który myśli że wszystko może. Pewien, że każda dziewczyna czeka tylko na jego skinięcie palcem i już jest jego. Tak było do momentu kiedy w jego poukładane życie wchodzi Anabelle. Dziewczyna, na której nie zrobił żadnego wrażenia! Jak to być może! Myślę że to go najbardziej irytowało i pchało w jej ramiona. Po prostu im bardziej Anabelle go odrzucała, on jej bardziej pragnął. Nie będę Wam tu zdradzać wszystkich smaczków, bo nie mielibyście frajdy z czytania. Powiem tylko, że ta znajomość będzie niebezpieczna dla ich obojga i jakże ekscytująca.

Agnieszka ma naprawdę lekkie pióro, i mimo że książka nie jest cieniutka, czyta się ją bardzo szybko i przyjemnie. Nie czułam zupełnie, że to pierwsza jej powieść z motywem NA. Wszystko było świetne dopracowane.

W każdej książce zwracam uwagę na sceny erotyczne, bo lubię gdy są napisane ze smakiem i nie przytłaczają fabuły. Tu są perfekcyjne! Są przedstawione obrazowo, nie wulgarnie, ale no po prostu czyta się je z wypiekami na twarzy i pewnie nie tylko. Drogie Panie, czytajcie to, ale miejcie jakiegoś Pana w zasięgu rąk.

Kończąc polecam Wam tą rewelacyjną książkę! Jeżeli szukacie historii, która Was rozbawi, wprowadzi w stan zaskoczenia, przerazi, by na końcu uszczęśliwić, to ta książka jest dla Was! Agnieszka serwuje nam tu taki rollercoaster emocjonalny jakich mało! Mamy tu do czynienia z ogromną gamą uczyć od bólu, odtrącenia, nienawiści, strachu, przerażenia, aż po szczęście i miłość. To wszystko i jeszcze więcej znajdziecie w tej właśnie historii.

Polecam

Gratuluję Ci Agnieszko kolejnej świetnej książki. Oczywiście dziękuję za zaufanie jakim mnie obdarzyłaś. Życzę Ci, by książka zdobyła rzesze fanów.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Agnieszki. Nie znałam, a jedynie słyszałam, że pisze świetnie. Powiem Wam, że po przeczytaniu tej ks...

Rozwiń

Zwiń

Lubicie historię? A czytać książki historyczne? Powiem Wam coś w tajemnicy, nienawidzę historii. Mimo to sięgam po książki historyczne. Poznałam już Jagiellonów wg Ani Szepielak (nawiasem mówiąc, polecam ), a teraz przyszła pora na Piastów wg Daniela Komorowskiego. Nie będę wcale porównywać tych książek, bo to zupełnie inne przedziały historyczne, których porównać się nie da. O ile Ania miała znacznie ułatwione zadanie, bo o Jagiellonach można znaleźć jakieś informacje. To Daniel miał pod górkę, bo o pierwszych Piastach nie można doszukać się praktycznie nic. Sama próbowałam i wiem że to praktycznie niemożliwe. Mimo to Daniel nie odpuścił i napisał niniejszą książkę. Jednak na początku zaznaczył, że napisanie jej wiązało się z dokonywaniem wyborów, które ostatecznie ukształtowały tą historię a szczególnie głównego bohatera. To jednak może odbiegać od prawdy, ale z drugiej strony nie wiemy jaka tak naprawdę ona była. Załóżmy, że Mieszko jakiego stworzył Daniel żył i był właśnie taki.

Książka rozpoczyna się ślubem Czcibora i Lutosławy. Oczywiście ślub był zaplanowany i miał przynieść korzyści obu stronom. Wkrótce po weselu kniaź Siemomysł zapada na tajemniczą gorączkę, która doprowadziła do jego niespodziewanej śmierci. Zanim jednak kniaź na wieki zamknął oczy, zdążył swoim synom przekazać ostatnią wolę. Otóż wg woli Siemomysła, tron kniaziowy ma objąć Mieszko, najstarszy jego syn, którego wygnał przed laty z ziem piastowskich.

Po śmierci kniazia ludność zaczyna się buntować . Nie ma władcy, wiec tylko czekać aż okoliczne grody zaczną upominać się o tron. Czcibor po namyśle chce oddać stolec starszemu bratu, jednak gdzie go szukać? Prokuj wyrusza w poszukiwaniu brata, a Czcibor stara się za wszelką cenę utrzymać pokój w księstwie, co okazuje się nie takim prostym zadaniem.
Czy Prokuj odnajdzie Mieszka? Czy Mieszko przyjmie tron po ojcu? Czy Czcibor utrzyma pokój?

Powiem Wam, że była to dla mnie trudna lektura. Długo nie mogłam się w nią wbić. Najtrudniejszy był dla mnie język w jakim ta książka jest napisana. Jak już przywykłam do niego jakoś poszło. Po drodze do zakończenia, mamy całe mnóstwo stoczonych bitew, przelanej krwi, intryg, zdrad i nieszczęśliwej miłości. Zakończenie jest takie, że naprawdę miałam ochotę udusić Daniela! Jak można tak kończyć książki!

Spodziewałam się odrobinkę czegoś innego, a dostałam jednym słowem mówiąc, pole bitwy. Walczyli nie tylko wojowie, ale także wyżej urodzeni żupani, którzy doszukiwali się korzyści dla siebie z każdej sytuacji jaka powstała w księstwie. Oczywiście najważniejsza to tron kniazia, o który zaczynają się upominać.

Miałam nadzieję poznać bliżej te czasy, ale od innej strony. Bardziej interesowały mnie np stroje, wystrój wnętrz i ogólnie charakterystyka tamtejszych ludzi. Daniel przedstawił nam pole bitwy. Było tu dość dużo brutalnych bitew. Nie wiem czy te wszystkie walki są wpisane faktycznie w historię, ale dla mnie było ich tu odrobinkę za dużo. Tu oddzywa się moja romantyczna dusza, która szuka czegoś innego niż brutalne wojny.

Poznaliśmy w końcu tytułowego bohatera, jednak wg mnie nie dał nie poznać za dobrze. Czego też mi brakowało. Z tego co wiem, to książka otwiera cykl, więc jest nadzieja, że w kolejnych tomach Mieszko da się poznać bliżej. On jest naprawdę intrygującą postacią. Jest twardy, niebezpieczny ale tym samym potrafi być...hmm dobry, może to za dużo powiedziane, ale jego ludność go szanowała. Otoczył swój gród ochroną i ludność była bezpieczna. Starał się żeby jego ludziom niczego nie brakowało, a w szczególności żeby byli bezpieczni, bo nikt nie miał śmiałości z nim walczyć. Myślę tu oczywiście o najeźdźcach z zewnątrz.

Bardzo mnie razi sposób w jaki w tamtych czasach traktowane były kobiety. To uprzedmiotowienie kobiet jest dla mnie nie do przyjęcia, może dlatego, że teraz jest inaczej. Naprawdę nie wyobrażam sobie, żebym nie mogła decydować o swoim życiu. A te biedniejsze traktowane są jedynie jako środek do zaspokojenia samców. Nie mam pojęcia jak te biedne kobiety żyły w tamtych czasach.

Daniel doskonale odtworzył charakter tamtej epoki, świat, ludność i ich sposób życia. Wykreował świetnych bohaterów, najbardziej z nich podobał mi się Dagome. Taki duży i groźny, do tego przystojny, myślę że byłoby na czym zawiesić oko.

Polecam Wam tą książkę, która choć nie do końca spełniła moje oczekiwania, to jednak nie uważam jej za złej. Mam nadzieję że kolejne tomy będą bardziej poświęcone Mieszkowi i dadzą mi odpowiedzi na moje pytania. Danielu, czekam na ciąg dalszy, bo Mieszko jeszcze nie odpowiedział czy będzie kniaziem. A ja to chcę wiedzieć

Polecam

Lubicie historię? A czytać książki historyczne? Powiem Wam coś w tajemnicy, nienawidzę historii. Mimo to sięgam po książki historyczne. Poznałam już Jagiellonów wg Ani Szepielak (nawiasem mówiąc, polecam ), a teraz przyszła pora na Piastów wg Daniela Komorowskiego. Nie będę wcale porównywa...

Rozwiń

Zwiń

Lubicie opowieści o kosmosie? W swoim życiu przeczytałam naprawdę mnóstwo książek, ale takiej jeszcze nie. Początkowo myślałam, że spoko, jakoś się przeczyta, przecież opis jest świetny. Kiedy zaczęłam, trochę mój zapał zmalał. W tym momencie w mojej głowie pojawiły się myśli: w co ja się wpakowałam! Teraz po przeczytaniu, uważam, że to jedna z lepszych książek jakie przeczytałam! W dodatku to debiut!

W takim razie o czym jest ta książka? To historia o walce o przetrwanie, ale takiej na śmierć i życie.

Olympia Blunt jest młodą kobietą i żyje jak miliony ludzi na Ziemi. Ma kochającą rodzinę i narzeczonego, z którym planuje wspólną przyszłość. To wszystko ulega diametralnej zmianie, kiedy Ziemię najeżdżają Obcy. Nikomu nie znana forma życia, która wyglądem jest zbliżona do ludzi. Są oni jednak więksi, lepiej zbudowani i do tego uzbrojeni po zęby.
Mnóstwo ludzi zginęło w tym ataku, a jeszcze więcej zostało schwytanych i zabranych do niewoli. Olympia budzi się w dziwnym miejscu, widzi, że koło niej kręcą się dziwne postaci w białych szatach. Wywnioskowała, że musi znajdować się w szpitalu. Wkrótce po wyleczeniu ran jakie nabawiła się podczas uprowadzenia, zostaje odesłana do pozostałych Ziemian. A wtedy zobaczyła z czym i w jakich warunkach musi zmagać się człowiek na tej obcej planecie. Powiem tylko, że warunki są dużo gorsze niż złe.

Dziewczyna bardzo szybko dowiaduje się, że wpadła w oko księcia Adlaia. To potężny i bardzo niebezpieczny Obcy. Książę na wszystkie sposoby stara się, żeby jego kaprys, czyli Olympia, trafił w jego ręce. Niestety dziewczyna nie ma zbyt wiele do powiedzenia w tej sprawie. Trafia pod osobiste skrzydła księcia. Jej warunki życia zmieniły się z tragicznych w rewelacyjne. Nie potrafiła się tym jednak cieszyć, wiedząc że jej najbliżsi cierpią. Postanowiła się nie poddawać i uciec z tej dziwnej planety. Zrobi wszystko, żeby uratować ludzkość, nawet jeśli będzie musiała stać się maszyną do zabijania.

Od tej chwili Olympia staje się niebezpieczną Nietykalną księcia, która wchodzi w kontrakty z nim, po to by przygotować ucieczkę wszystkich ludzi z tej planety. Jednak Adlai jest wobec niej inny niż dla pozostałych niewolników, co sprawia, że w młodym dziewczęcym sercu rodzą się uczucia do tego Obcego mężczyzny. Uczucia, które ją przerażają, bo nie powinna ich czuć do swojego oprawcy.

Przed Olympią trudna walka. Musi zdecydować czy słuchać swojego serca czy rozumu.

Kto wygra ten pojedynek, serce czy rozum? Czy Olympia okaże się na tyle silna i uratuje ludzkość? Co na to wszystko Adlai?

Jakie to było dobre! Książkę przeczytałam na czytniku jako ebook i powiem Wam, że jak zobaczyłam ilość stron, to zwątpiłam. Pomyślałam, że będę to czytać z tydzień! Początkowo faktycznie czytało mi się tak dziwnie. Było dużo opisów, które wtedy uważałam za zbędne. Potem akcja się rozwinęła i czytało się już świetnie. Nie czułam nawet tych uciekających stron. Wtedy też zrozumiałam po co był ten początek. Autorka chciała dobrze wprowadzić Czytelnika w sytuację Olympii. Zakończenie... Było krwawe, ale okazuje się, że to jeszcze nie koniec. I ja na ten ciąg dalszy czekam z niecierpliwością! No nie wolno zostawiać Czytelników w takim momencie! No to jest kary godne!

Poznajemy Oplympię, młodą zaradną dziewczynę, która chciała tylko studiować i po prostu żyć. Los miał dla niej inne plany niż z ona sama. Kiedy znalazła się na obcej planecie zupełnie zdana na siebie, przełączyła się na tryb przetrwania, mimo wszystko! Z tej delikatnej dziewczyny stała się niebezpieczną maszyną do zabijania. Wyszkolił ją sam książę Adlai, któremu wpadła w oko ta piękna i waleczna Ziemianka.

Początkowo Olympia była kaprysem księcia. Potem kiedy była oporna na jego zaloty, stała się jego obsesją, aż w końcu wbrew prawom swojej rasy, zwyczajnie ją pokochał. Olympia nie miała serca z kamienia, jednak obiecała sobie, że jej uczucia nie zaważą na tym co chce zrobić. Z bólem serca staje przeciwko księciu i planuje w tajemnicy ucieczkę. Im bliżej tego wielkiego dnia, tym jest jej trudniej, aż w końcu musi skonfrontować się z mężczyzną, którego mimo wszystko pokochała. To będzie najtrudniejsza walka w życiu dziewczyny. Musi wybrać, zostać z obcym mężczyzną, którego pokochała, czy ratować ludzkość. Co wybrała Olympia i jakie tego będą skutki musicie doczytać sami. Powiem tylko, że w teorii wszystko wygląda super! Problemy zaczynają się, kiedy wszystko zaczyna się sypać.

Dodam jeszcze, że to jest debiut autorki, który jest naprawdę świetnie napisany. Nie czuć tutaj ręki nowicjusza. Gabrysia stworzyła świat obcej planety, wyraziste i mocne postacie, do tego ta fabuła. Dla mnie to jest sztos! Wg mnie napisanie takiej książki nie było prostym zadaniem. To wszystko jest tak przedstawione, że w mojej głowie odtwarzał się jakby film. Naprawdę byłby świetny, oczywiście pod warunkiem, że ktoś mądrzejszy nie schrzani scenariusza. Teraz czekam na ciąg dalszy, bo książka skończyła się tak, że tylko udusić można Gabrysię. W takim momencie! Nie ładnie!

Polecam Wam tą książkę, bo warto zanurzyć się w tej obcej cywilizacji.

Dziękuję Gabrysiu za możliwość poznania tej wyjątkowej historii.

Polecam

Lubicie opowieści o kosmosie? W swoim życiu przeczytałam naprawdę mnóstwo książek, ale takiej jeszcze nie. Początkowo myślałam, że spoko, jakoś się przeczyta, przecież opis jest świetny. Kiedy zaczęłam, trochę mój zapał zmalał. W tym momencie w mojej głowie pojawiły się myśli: w co ja się ...

Rozwiń

Zwiń