Opowieści z Niebezpiecznego Królestwa

Zastanawiałam się, co napisać, długo się zastanawiałam, bo ów książka wymaga pięknych słów i wielkiego serca. Niestety… mój prywatny słowik… ten, który noszę w głowie, jest zbyt ubogi, a i serce pewnie za małe, by odpowiednio czule opisać to, jak ogromnym uczuciem darzę opowieści zawarte w tej księdze. Są takie historie, które zmieniają czytelnika na zawsze, które pozostawiają ślad w duszy i wpływają na to, jak postrzegamy świat – i to jest właśnie zbiór takich historii. Z pozoru niepozornych, takich zwyczajnych, ktoś by mógł powiedzieć „dziecinnych”… ale ten ktoś by się grubo mylił.
„Opowieści z Niebezpiecznego Królestwa”, zresztą jak wszystkie opowieści, które wyszły spod pióra Tolkiena, niosą ze sobą nieśmiertelne motto, przesłanie, które choć na pierwszy rzut może niejasne, to po pochyleniu się nad tekstem otwiera się przed nami prawdziwa skarbnica, Kraina Czarów. Te, zawarte w ów tomie, pisarz stworzył z myślą o swoich dzieciach, toteż przepełnia je miłość, tkliwość największa z możliwych, ale nie słodka, tylko ta mądra, ojcowska, ucząca. Pokrótce opowiem wam o każdej z opowieści, o swoich względem nich odczuciach.
Pierwsza opowieść pt. „Łazikanty” została stworzona przez autora „Władcy Pierścieni” ponieważ jeden z jego synów zgubił swoją ulubioną zabawkę – pluszowego pieska. Tolkien, chcąc osłodzić dziecku ból straty, wyczarował dalsze losy Łazika. Cóż to za wspaniały tata! I cóż to za wspaniała opowieść. Mamy tu moc przygód, wyruszamy z pieskiem na Księżyc i w głębiny Oceanu, tęsknimy, bawimy się, śmiejemy i złościmy razem z bohaterem. Spotykamy również Czarodziejów, czyli postaci, które tak dobrze znamy z chociażby z Trylogii WP (Gandalf). Tolkien, czy tworzy dla dzieci, czy dla dorosłych, zawsze tworzy w swoim, stojącym na silnych fundamentach – świecie. Ta bajka jednocześnie i bawi i uczy. Została napisana ku pokrzepieniu serca i faktycznie to serce krzepi – zarówno małe jak i duże.
Kolejna, czyli „Gospodarz Giles z Ham”, to historia czerpiąca garściami z opowieści o rycerzach, tylko nieco przeformułowana i zamiast rycerza dostajemy gospodarza, któremu wcale nie zależy na chwale i sławie, a już na pewno nie miał w planach walczyć ze smokiem. Los jednak płata figle i nasz bohater, czy to mu się podoba, czy nie, musi stanąć do walki z bestią… I ta historia uczy, obnaża biurokracje i zdeprawowaną władze, która nie dba o ludzi, tylko o pieniądze. Właściwie w tej baśni to nie smok jest najgorszy, smok jest jaki jest, taki jakie smoki są, zgodne ze swą smoczą naturą… najgorszy jest jednak chciwy człowiek, który z niejasnych powodów uznaje swoją wyższość nad innymi.
„Przygody Toma Bombadila”, czyli postaci wyjętej wprost w kart Władcy Pierścieni, są zbiorem utworów wierszowanych i jest to naprawdę wspaniała część „Opowieści z Niebezpiecznego Królestwa”. Każdy z prezentowanych wierszy jest wspaniały, ale oczywiście mam sowich faworytów. „Wędrówka”, „Narzeczona cienia” i „Ostatni statek” to trzy moje ukochane utwory, do których obecnie codziennie wracam. Nie sposób opisać mojej zachwytu nad nimi, trzeba je zwyczajnie przeczytać i - mam nadzieję – się w nich zakochać, tak jak ja to zrobiłam.
Następnie mamy baśń pt. „Kowal z Przylesia Wielkiego” i tutaj wracamy już do prozy. Bardzo mi się podoba ta opowieść. Jest niby prosta, ale niesie w sobie duży ładunek emocjonalny i jest silnie zakorzeniona w mitologii tolkienowskiej. To tutaj właśnie mamy wyraźnie nawiązanie do Krainy Elfów, do Krainy Czarów, która jest niedostępna dla ludzi… chyba że mamy szczęście i jakiś Elf wejdzie nam w drogę, ale zdarza się to naprawdę rzadko. „Kowal…” jest też historią wyjątkowo mądrą, choć niepozbawioną, charakterystycznego dla autora – humoru. Przeczytacie w niej o pewnej gwiazdce, którą zjadł pewien skromny chłopiec, w pewien niezwykły dzień.
I tym samym przechodzę do ostatniej opowieści, choć nie do ostatniego tekstu, „Liść, dzieło Niggle’a” – jest to mój numer jeden! Czytamy o malarzu, który nie może dokończyć swojego obrazu, a natrętny sąsiad ciągle mu przeszkadza w pracy. Niggle wie, że zostało mu mało czasu. Malarz ma wyruszyć w podróż, ale przed tym pragnie zakończyć to, co zaczął, jednak zbyt roztkliwia się nad drobiazgami, nad liśćmi i to sprawia, że jego drzewo wciąż wymaga ostatniej kreski. Kochani! Musicie poznać tę historię! Skojarzyła mi się z filmem „Między piekłem a niebem” i sądzę, że autorzy tego filmowego obrazu czerpali z pracy Tolkiena pełną garścią. Coś pięknego! Coś wyjątkowego!
Na koniec podarowano nam wykład Tolkiena „O baśniach” i jestem z tego dodatku bardzo, bardzo, bardzo zadowolona. To tak, jakby Mikołaj w tym roku przyszedł do mnie wcześniej. Kocham baśnie, legendy, podania więc ten cenny tekst niezwykle ubogacił moją biblioteczkę i głowę – rzecz jasna.
Ach! I oczywiście te ilustracje! To wydanie! Doskonałość! Nic, tylko podziwiać! To książkowe dzieło sztuki. Jestem przeszczęśliwa, że posiadam tę perełkę. Alan Lee faktycznie widzi ten świat, czuje ten świat i kocha ten świat. Brawo dla ilustratora, za jego elegancki ołówek.

10/10 KOCHAM!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Zastanawiałam się, co napisać, długo się zastanawiałam, bo ów książka wymaga pięknych słów i wielkiego serca. Niestety… mój prywatny słowik… ten, który noszę w głowie, jest zbyt ubogi, a i serce pewnie za małe, by odpowiednio czule opisać to, jak ogromnym uczuciem darzę opowieści zawarte w tej księdze. Są takie historie, które zmieniają czytelnika na zawsze, które...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Coś zgoła innego niż Śródziemie, ukazuje jednak klasę Tolkiena, który na koniec wyjaśnia czym jest tak naprawdę "NIebezpieczne Królewstwo".

Coś zgoła innego niż Śródziemie, ukazuje jednak klasę Tolkiena, który na koniec wyjaśnia czym jest tak naprawdę "NIebezpieczne Królewstwo".

Pokaż mimo to

Fanów Śródziemia przestrzegam: tu znajdziecie coś całkowicie innego. Zapewne zgoła nie to, czego szukacie.

Sądzę, że gdyby taki zbiorek dwóch opowiadanek w stylu bajkowego fantasy, jednego poważniejszego z głębszym przesłaniem, eseju, bajki dla bardzo młodych i garski wierszyków bez polotu miał się ukazać pod nieznanym nazwiskiem, to pewnie nie ukazałby się wcale. To tak naprawdę nie miał być zbiór opowiadań w tradycyjnym sensie, jak sądzę. I tylko przy tym właśnie założeniu zasługuje na wystawioną mu przeze mnie ocenę.

Składowe są różne, nierówne poziomem, do tego raczej niepodobne do siebie nawzajem.

Liść, dzieło Niggle'a, czytane z przynajmniej podstawową wiedzą o wydawniczej historii J.R.R. Tolkiena jest naprawdę piękne i warte uwagi. Interpretacja sama się narzuca. Tym bardziej Liść porusza teraz, gdy fragmenty owych metaforycznych niedokończonych płócien, zamiast łatać dachy, jak przewidywał autor, są podziwiane przez wielu, mimo że niekompletne.

Gospodarz Giles z Ham to taka krótka, wesoła opowiastka, która idealnie nadałaby się na scenariusz komiksu w duchu Kajka i Kokosza. Kowal to opowiadanie fantasy w tradycyjnym, baśniowym stylu, ma swój urok, chociaż razi trochę brak jakiejś puenty czy przesłania.

Wiersze są słabe, od zupełnie pustych po dobre w zamyśle, ale średnio wykonane/przetłumaczone. Chyba tylko ostatni zasługuje na wspomnienie, ale przynależy do Śródziemia, które gdzieś z pamięci czytającego nadaje mu głębi, chociaż sam w sobie jej nie ma.

Łazikanty można poczytać dziecku na dobranoc.

Naprawdę dobry wstęp Toma Shippeya zawyżył niepotrzebnie i tak za wysokie oczekiwania co do opowiadań. Dopiero oznaczony jako dodatki esej Tolkiena otworzył mi oczy na Opowieści z Niebezpiecznego Królestwa, chociaż wielu może z zasady go pominąć. I wlepić opowiadaniom marne parę gwiazdek, bo to mniej więcej tyle, na ile same w sobie, osobno, zasługują.

Ale po coś złożono wszystko to razem, w jednej książce.

Wstęp i końcowy esej zdają się sugerować, że to pozycja skierowana do studiujących życie i twórczość Tolkiena, spinająca w jedno temat baśni, i tak właśnie zaczęłam pod koniec na nią patrzeć. Cała kompozycja nabiera w takiej interpretacji sensu, chaotyczny dobór różnego rodzaju i poziomu tekstów daje się uzasadnić. Jeśli chce się zrozumieć, o co w tej książce chodziło, warto przeczytać i wstęp, i dodatek.

Liścia polecam wszystkim chociaż trochę interesującym się Tolkienem jako pisarzem. Pozostałe? Jeśli już, to w tej właśnie książce, z wstępem i podsumowującym esejem. Albo do poczytania dziecku.

Fanów Śródziemia przestrzegam: tu znajdziecie coś całkowicie innego. Zapewne zgoła nie to, czego szukacie.

Sądzę, że gdyby taki zbiorek dwóch opowiadanek w stylu bajkowego fantasy, jednego poważniejszego z głębszym przesłaniem, eseju, bajki dla bardzo młodych i garski wierszyków bez polotu miał się ukazać pod nieznanym nazwiskiem, to pewnie nie ukazałby się wcale. To tak...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Magiczny świat, ciekawe postacie i pare nowych idei które wchodzą do głowy

Magiczny świat, ciekawe postacie i pare nowych idei które wchodzą do głowy

Pokaż mimo to

Znakomite uzupełnienie wątków zawartych w Silmarilionie. Dodatkowo cieszy iż wiele opowieści zostało znacząco rozbudowanych jako chociażby ta o Turinie. Wisienką na torcie była zaś długa opowieść o Królestwie Númenor, który w zasadzie zasługuję na osobne i wyczerpujące uniwersum, którego niestety już Tolkien nie zdążył napisać. Szczerze polecam!

Znakomite uzupełnienie wątków zawartych w Silmarilionie. Dodatkowo cieszy iż wiele opowieści zostało znacząco rozbudowanych jako chociażby ta o Turinie. Wisienką na torcie była zaś długa opowieść o Królestwie Númenor, który w zasadzie zasługuję na osobne i wyczerpujące uniwersum, którego niestety już Tolkien nie zdążył napisać. Szczerze polecam!

Pokaż mimo to

Parę opowieści, które wciągają, naprawdę, to to...

Parę opowieści, które wciągają, naprawdę, to to...

Pokaż mimo to

Nie zwykle wciągający świat.Elfów,smoków i ...miłych piesków.
To powieść,która jest lekturą każdego fana i fanki Tolkiena.
Może,nie tak dobrą jak Władca Pierścienia.
Ale i tu każdy coś znajdzie dla siebie.
Barwny i plastyczny język.
Pełen,ozdób literackich.
Warto sięgnąć.

Nie zwykle wciągający świat.Elfów,smoków i ...miłych piesków.
To powieść,która jest lekturą każdego fana i fanki Tolkiena.
Może,nie tak dobrą jak Władca Pierścienia.
Ale i tu każdy coś znajdzie dla siebie.
Barwny i plastyczny język.
Pełen,ozdób literackich.
Warto sięgnąć.

Pokaż mimo to

Jeśli mam opisywać od początku, to muszę wspomnieć o wydaniu, które jest obłędne. Cena okładkowa wynosi 49,90 złotych, ale z pewnością w Internecie znajdziecie niższe kwoty. W tej cenie macie klasyczną powieść, która porywa na wiele godzin, w twardej oprawie i z obwolutą, a do tego z zakładką w postaci wstążki. Jednakże magia rozpoczyna się w środku. Wklejka w postaci mapy (której brakowało mi w poprzednim wydaniu) inna na początku i na końcu. Cudowne rysunki i malunki. Czasem jako wtrącenie do rozdziału, a czasem jako osobny obraz na całej stronie. Zakładam, że tę książkę można przeczytać w kilka godzin, ale jeśli doliczyć podziwianie ilustracji, to przygotujcie sobie kilka dni.

Jeśli mam opisywać od początku, to muszę wspomnieć o wydaniu, które jest obłędne. Cena okładkowa wynosi 49,90 złotych, ale z pewnością w Internecie znajdziecie niższe kwoty. W tej cenie macie klasyczną powieść, która porywa na wiele godzin, w twardej oprawie i z obwolutą, a do tego z zakładką w postaci wstążki. Jednakże magia rozpoczyna się w środku. Wklejka w postaci mapy...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka nie jest zła, ale nie przypadła mi do gustu. Smoki, Elfy i inne baśniowe postacie występują w książce. Przeczytałem parę książek Tolkiena i ta jest średnia. Spodziewałem się wojen takich jak Hobbitach czy Władcy Pierścienia. Może książka jest o baśniach, ale nie poczułem ich.Gospodarz Giles z Ham jedyna baś, którą ciekawością przeczytałem, bo coś się działo.
Nie zmienia to faktu, że lubię Tolkiena i jego dzieła, bo wprowadza mnie świat fantastyki i odrywa od rzeczywistości.

Książka nie jest zła, ale nie przypadła mi do gustu. Smoki, Elfy i inne baśniowe postacie występują w książce. Przeczytałem parę książek Tolkiena i ta jest średnia. Spodziewałem się wojen takich jak Hobbitach czy Władcy Pierścienia. Może książka jest o baśniach, ale nie poczułem ich.Gospodarz Giles z Ham jedyna baś, którą ciekawością przeczytałem, bo coś się działo.
Nie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Opowieści z Niebezpiecznego Królestwa są wspaniałym zbiorem niesamowitych opowiadań. Niektóre są proste i pozbawione moralizatorstwa, jak Łazikanty, inne potrafią przemycać wiele istotnych i ważnych prawd jak w przypadku opowiadania Liść, dzieło Niggle’a. Przygody Toma Bombadila luźno powiązane są ze światem Śródziemia, choć można czytać je w zupełnym oderwaniu od działa życia Tolkiena. Stanowią one wartość samą w sobie, ale i są wspaniałym dopełnieniem twórczości brytyjskiego autora, pozwalając szerzej spojrzeć na jego spuściznę.

http://kulturacja.pl/2018/12/opowiesci-z-niebezpiecznego-krolestwa-recenzja/

Opowieści z Niebezpiecznego Królestwa są wspaniałym zbiorem niesamowitych opowiadań. Niektóre są proste i pozbawione moralizatorstwa, jak Łazikanty, inne potrafią przemycać wiele istotnych i ważnych prawd jak w przypadku opowiadania Liść, dzieło Niggle’a. Przygody Toma Bombadila luźno powiązane są ze światem Śródziemia, choć można czytać je w zupełnym oderwaniu od działa...

więcej

mniej

Pokaż mimo to