Daję 5 przede wszystkim dlatego, że połowa tej książki jest zbędna jeśli wcześniej czytało się "Upadek Gondolinu" oraz "Dzieci Hurina". Dalej mamy coś co można określić zbiorem notatek na różne tematy.
Pozycja raczej już prawdziwych maniaków :)

Daję 5 przede wszystkim dlatego, że połowa tej książki jest zbędna jeśli wcześniej czytało się "Upadek Gondolinu" oraz "Dzieci Hurina". Dalej mamy coś co można określić zbiorem notatek na różne tematy.
Pozycja raczej już prawdziwych maniaków :)

Bardzo dobra książka dla wielkich fanów Tolkiena. Nie polecam dla ludzi, którzy zwyczajnie lubią LOTR albo "Hobbita", bo to może ich raczej zanudzić. Koniecznie przez tym należy przeczytać "Silmarillion", ponieważ inaczej zwyczajnie będziesz się zastanawiać co tu się odwala. Ale dla fanatyków Tolkiena jest to prawdziwa skarbnica wiedzy. Pozwala uzupełnić luki po przeczytaniu Silmarillionu.

" Czy pragniesz poznać tajemne przesłanie
O Pięciu co przyszli z pradawnej Krainy?
Jeden z nich wrócił, lecz inni już nigdy
Za rządów człowieka nie ujrzą Śródziemia
Nim Dagor Dagorath nie dopełni losu.

Skąd usłyszałeś o tajnym spotkaniu
Panów Zachodu na ziemi Amanu?
Przepadły wszak drogi co dawniej tam wiodły
Nie mówi już Manwë do ludzi śmiertelnych".

Bardzo dobra książka dla wielkich fanów Tolkiena. Nie polecam dla ludzi, którzy zwyczajnie lubią LOTR albo "Hobbita", bo to może ich raczej zanudzić. Koniecznie przez tym należy przeczytać "Silmarillion", ponieważ inaczej zwyczajnie będziesz się zastanawiać co tu się odwala. Ale dla fanatyków Tolkiena jest to prawdziwa skarbnica wiedzy. Pozwala uzupełnić luki po...

Po znakomitym "Silmarillionie" musiała przyjść pora na opowieści, które można śmiało nazwać łącznikiem między wspomnianą wyżej księgą a "Hobbitem" i "Władcą Pierścieni". Tak też w istocie się stało, bowiem potężna cegiełka, jaką zredagował syn Tolkiena dumnie stoi między najsłynniejszymi tytułami niosąc światło tam, gdzie zdołało ono dawno się ulotnić.

Głodny wiedzy na temat Śródziemia dość szybko połknąłem ten opasły tom bogaty w niedokończone historię, bazujące głównie na notatkach i zapiskach autora, ale dający wbrew pozorom ogromnie dużo radości miłośnikom świata, który stworzył. Podróż zaczęła się od pierwszej ery, gdzie zrobiłem sobie małą powtórkę historii o dzieciach Hurina, by następnie płynnie przejść do drugiej ery otwierającą przede mną bramę do objętej łaską Valarów (do czasu) wyspy Númenor skrawającej wiele tajemnic. Całą wyprawę wieńczy zaś trzecia era i tu zaczyna się najlepsza zabawa, ponieważ Tolkien napisał wiele ciekawostek związanych z jeźdźcami Rohanu, znanymi bliżej jako Rohirrimowie, wyprawą do Samotnej Góry czy też pogonią za pierścieniem władzy upiornych Nazguli. Maraton czytelniczy, który sobie zafundowałem obarczony został także szeregiem przypisów, jeśli ktoś szukałby dodatkowych wyjaśnień.

Niezmiennym faktem pozostaje kwestia odbioru treści, albowiem wciąż wszystko poznaję się niczym kronikę historyczną, która mogłaby konkurować z niejedną książką z gatunku popularnonaukowych. Stałą jest również moje zdumienie nad wielkością świata stworzonego przez twórcę "Silmarillionu", bogactwem postaci i pomysłów oraz dokładności z jaką wykreował Śródziemie. Nie poleciłbym jednak ten księgi w pierwszej kolejności. Najpierw niech wybrzmią najbardziej znane dzieła tego pisarza, by później móc delektować się historiami dokładającymi kolejną półkę do regału z napisem magia.

Po znakomitym "Silmarillionie" musiała przyjść pora na opowieści, które można śmiało nazwać łącznikiem między wspomnianą wyżej księgą a "Hobbitem" i "Władcą Pierścieni". Tak też w istocie się stało, bowiem potężna cegiełka, jaką zredagował syn Tolkiena dumnie stoi między najsłynniejszymi tytułami niosąc światło tam, gdzie zdołało ono dawno się ulotnić.

Głodny wiedzy na...

Przeczytałam póki co pierwsze opowiadanie i nie zachwyciło mnie. Pewnie dla wielkich fanów twórczości Tokiena jest to perełka. Ale dla laika - niekoniecznie. Dopiero po przeczytaniu opinii widzę, że ta pozycja to uzupełnienie innych opowiadań i wątków z książek, a ja aż tak wtajemniczona nie jestem...

Przeczytałam póki co pierwsze opowiadanie i nie zachwyciło mnie. Pewnie dla wielkich fanów twórczości Tokiena jest to perełka. Ale dla laika - niekoniecznie. Dopiero po przeczytaniu opinii widzę, że ta pozycja to uzupełnienie innych opowiadań i wątków z książek, a ja aż tak wtajemniczona nie jestem...

W odróżnieniu od Silmarillionu nie jest to książka, którą powinny czytać osoby niebędące zainteresowane historią Śródziemia. Niedokończone opowieści nie są też dziełem, które przypadnie każdemu, gdyż jest to poniekąd książka historyczna przedstawiająca nam po części historie, które już znamy. O ile dalej uważam to za dzieło wybitne, to potraktowałbym ją raczej jako książkę historyczną o Śródziemiu i nie rekomendowałbym jej osobom, które szukają opowieści fabularnej pokroju Hobbita. Ponadto jeśli nie podobał wam się Silmarillion, to ta książka tym bardziej nie wpasuje się w wasze gusta. Najbardziej podobać się może tym z was, którzy pragną zgłębiać historię Ardy pod kątem historycznym.

Na koniec chciałbym napomknąć, że to wydanie posiada okazjonalne literówki lub dziwne zdania, które wydają się być błędnie przetłumaczone, bo coś nie pasuje w ich brzmieniu. Natrafiłem nawet na całą linijkę, gdzie nie występowały spacje. Obniża to jakoś wydania, lecz nie godzi zbytnio w samą treść książki.

W odróżnieniu od Silmarillionu nie jest to książka, którą powinny czytać osoby niebędące zainteresowane historią Śródziemia. Niedokończone opowieści nie są też dziełem, które przypadnie każdemu, gdyż jest to poniekąd książka historyczna przedstawiająca nam po części historie, które już znamy. O ile dalej uważam to za dzieło wybitne, to potraktowałbym ją raczej jako książkę...

Pozycja dla tych którzy wcześniej czytali Tolkiena.

Pozycja dla tych którzy wcześniej czytali Tolkiena.

Pozycja obowiązkowa dla fanów uniwersum Tolkiena. Opowieści o turinie i tuorze, rozpalają wyobraźnię. Pozwalają ujrzeć rombek potęgi elfów z Beleriandu

Pozycja obowiązkowa dla fanów uniwersum Tolkiena. Opowieści o turinie i tuorze, rozpalają wyobraźnię. Pozwalają ujrzeć rombek potęgi elfów z Beleriandu

Pozycja, która jest uzupełniłem i odświeżeniem po przeczytaniu pozostałych książek Tolkiena, dlatego jeśli ktoś nie czytał Hobbita, Dzieci Hurina, Upadku Gondolinu czy Trylogii Władca Pierścieni nie powinien od niej zaczynać.
Przyjemnie się ją czyta i szybko.

Pozycja, która jest uzupełniłem i odświeżeniem po przeczytaniu pozostałych książek Tolkiena, dlatego jeśli ktoś nie czytał Hobbita, Dzieci Hurina, Upadku Gondolinu czy Trylogii Władca Pierścieni nie powinien od niej zaczynać.
Przyjemnie się ją czyta i szybko.

Myślałam, że Śródziemie nie ma już przede mną żadnych tajemnic. Jak dobrze jest się czasem pomylić! ,,Niedokończone opowieści Śródziemia i Númenoru" to niesamowicie rozwijająca podróż przez znane wątki i rzucająca na nie więcej światła. Jedyne do czego mogę się przyczepić, i to bardzo na siłę, to skakanie co chwila do przypisów by odnaleźć się w szczegółach znanych z innych opowieści tego autora. Ale i tak jest to moim zdaniem obowiązkowa pozycja na półce każdego fana twórczości J.R.R. Tolkien

Myślałam, że Śródziemie nie ma już przede mną żadnych tajemnic. Jak dobrze jest się czasem pomylić! ,,Niedokończone opowieści Śródziemia i Númenoru" to niesamowicie rozwijająca podróż przez znane wątki i rzucająca na nie więcej światła. Jedyne do czego mogę się przyczepić, i to bardzo na siłę, to skakanie co chwila do przypisów by odnaleźć się w szczegółach znanych z innych...

„Niedokończone opowieści Śródziemia i Númenoru” to zbiór tekstów J. R. R. Tolkiena [będących na różnym poziomie zaawansowania prac], które rozwijają znane z innych książek Autora wątki, postaci, świat przedstawiony i/lub rzucają na nie nowe światło.

Z tego też względu, „Niedokończone opowieści” przeznaczone są dla Czytelniczek i Czytelników zaznajomionych z uniwersum stworzonym przez J. R. R. Tolkiena. Podchodzenie do recenzowanego zbioru bez znajomości „Silmarillionu”, „Władcy Pierścieni” i „Hobbita” nie ma najmniejszego sensu.

Ale o czym traktują „Niedokończone opowieści”? Rozwijają historię Tuora [o jego przybycie do Gondolinu] oraz dzieci Húrina. Opisują wyspę Númenor oraz jej władczynie i władców. Piszą o śmierci Isildura i grobie jego ojca, Elendila. Wyjaśniają powstanie Rohanu oraz jego przyjaźń z Gondorem. Rzucają nowe światło na historię Galadrieli i Celeborna oraz na to, że gdyby „Hobbit” był pisany przez Gandalfa, a nie Bilba, miałby on inny wydźwięk. Ponadto Tolkien przedstawił Upiory Pierścienia [a zwłaszcza to, jak wpadły na trop Pierścienia] oraz zamieścił informację o Drúedainach i dwa ważne „eseje”: o Istarich i Palantirach.

Chciałbym jeszcze wspomnieć o Christopherze Tolkienie, który powinien być – moim zdaniem – wymieniany jako współtwórca niniejszej książki, a nie tylko jako jej: redaktor, autor wstępu, przypisów, wykazu imion i nazw własnych oraz twórca map. Syn J. R. R. Tolkiena wykonał po prostu tytaniczną pracę, bez której „Niedokończone opowieści” byłby luźnymi zapiskami pozostawionymi gdzieś w szufladzie jego ojca.

Jeśli tak jak ja kochacie twórczość J. R. R. Tolkiena, czytajcie śmiało. Serdecznie polecam 👍

PS. Ciekawostka: Galadriela miała 193 cm wzrostu 🙂

Egzemplarz książki do recenzji otrzymałem od Wydawcy w ramach współpracy barterowej.

Dłuższa recenzja książki na mojej stronie - tutaj: https://karols.pl/niedokonczone-opowiesci-srodziemia-i-numenoru/

„Niedokończone opowieści Śródziemia i Númenoru” to zbiór tekstów J. R. R. Tolkiena [będących na różnym poziomie zaawansowania prac], które rozwijają znane z innych książek Autora wątki, postaci, świat przedstawiony i/lub rzucają na nie nowe światło.

Z tego też względu, „Niedokończone opowieści” przeznaczone są dla Czytelniczek i Czytelników zaznajomionych z uniwersum...