Powiedz mi to szeptem

Bardzo piękna historia, chociaż poruszająca trudne i smutne sprawy. Autorka świetnie opisuje emocje bohaterów, przez co książka wciąga od pierwszych stron. Nie miałam nawet do końca świadomości jaki to rodzaj literatury i co mnie czeka, ale tym bardziej przyjemnie odkrywało się kolejne strony nie mając pojęcia w jakim to wszystko idzie kierunku. Dla mnie idealna lektura na jesienne wieczory, ale nie tylko :)

Bardzo piękna historia, chociaż poruszająca trudne i smutne sprawy. Autorka świetnie opisuje emocje bohaterów, przez co książka wciąga od pierwszych stron. Nie miałam nawet do końca świadomości jaki to rodzaj literatury i co mnie czeka, ale tym bardziej przyjemnie odkrywało się kolejne strony nie mając pojęcia w jakim to wszystko idzie kierunku. Dla mnie idealna lektura na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ciekawa, wciągająca książka na trudny, rodzinny temat.

Ciekawa, wciągająca książka na trudny, rodzinny temat.

Pokaż mimo to

27/52/2020
#powiedzmitoszeptem @wydawnictwoniezwykle
⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ ⭐️⭐️⭐️⭐️
10/10
Powieść poruszająca trudną kwestię przemocy domowej. Powieść o odnajdywaniu w sobie siły by przeciwstawić się złu, przemocy wypływającej od najbliższych osób, o nadziei na nowe, lepsze życie, o odwadzę, która kryje się w każdym z nas, o odbudowywaniu relacji rodzinnych, o tajemnicach, które trzeba odkryć, by poznać siebie i móc stać się naprawdę wolnym i pewnym siebie, o przyjaźni, miłości, o sile jaką jest rodzina. Wzruszająca książka, szczególnie fragmenty z Dziennika Leah, matki głównej bohaterki Maisey. Polecam, mnie poruszyła. Moja ocena to 10/10 ❤

27/52/2020
#powiedzmitoszeptem @wydawnictwoniezwykle
⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ ⭐️⭐️⭐️⭐️
10/10
Powieść poruszająca trudną kwestię przemocy domowej. Powieść o odnajdywaniu w sobie siły by przeciwstawić się złu, przemocy wypływającej od najbliższych osób, o nadziei na nowe, lepsze życie, o odwadzę, która kryje się w każdym z nas, o odbudowywaniu relacji rodzinnych, o tajemnicach, które...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

.
Moje pierwsze spotkanie z @kerry_anne_king i nie jestem do końca usatysfakcjonowana. Po dość wysokich ocenach i bardzo dobrych opiniach, miałam duże wymagania do tej książki. Cóż, za wysokie. .
Maisey jest roztargnioną, zagubioną kobietą i mamą. Ciężko jej podjąć jakąkolwiek ważną decyzje, ma problem z samooceną i poczuciem wartości. Czytając mamy nawet wrażenie, że jej córka jest dużo bardziej dojrzała.
Pewnego dnia Maisey dostaje telefon,z którego dowiaduje się, że jej matka jest w ciężkim stanie w szpitalu. Pakuje swoją dwunasto letnią córkę i jedzie wspierać rodzinę przy trudnych chwilach. To co zastaje na miejscu, przechodzi jej najśmielsze oczekiwania. Demony przeszłości się odzywają, a ludzka ciekawość bierze górę. Co odkryje Maisey? Jak to zmieni jej życie?
.
Sięgając po tę książkę liczyłam na coś lepszego, bardziej wciągającego z efektywnym, mocnym zakończeniem. Tajemnice, dramat rodzinny, który pochłonie mnie bez reszty. Jednak tak się nie stało. Historie czyta się dobrze, spokojnie i bez spektakuralnych wydarzeń. Akcja powoli brnie do przodu, bez zawirowań i emocjonujących sytuacji. Skrywana tajemnica przeszłości, również nie była dla mnie wielkim zaskoczeniem. Odrkywana powoli, a w pewnym momencie można się domyśleć jakie będzie rozwiązanie tej zagadki. Najbardziej wyczekiwanymi przeze mnie momentemi, są urywki dziennika mamy głównej bohaterki, w którym sceny tam opisane, nadają największego znaczenia historii. To właśnie one dodają charakteru i takiego poczucia, że chce się tę książkę przeczytać.
Autorka porusza również ważny temat przemocy domowej. Historia nie w bezpośredni sposób pokazuje jak kobiety mocno ukrywają, że są bite i poniżane. Boją się konsekwencji wyjawienia sekretu, a również podjęcia decyzji o rozstaniu. .
Moim zdaniem, nie jest to zła książka, która rozczarowała mnie po całości. Miała momenty małego zaskoczenia, fragmenty, które ciekawiły, jednak jako całość wypada bardzo słabo. Dla mnie było po prostu za prosto jak na skrycie trzymamy sekret.

.
Moje pierwsze spotkanie z @kerry_anne_king i nie jestem do końca usatysfakcjonowana. Po dość wysokich ocenach i bardzo dobrych opiniach, miałam duże wymagania do tej książki. Cóż, za wysokie. .
Maisey jest roztargnioną, zagubioną kobietą i mamą. Ciężko jej podjąć jakąkolwiek ważną decyzje, ma problem z samooceną i poczuciem wartości. Czytając mamy nawet wrażenie, że jej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie wiem dlaczego, ale zabierając się za książkę "Powiedz mi to szeptem" byłam przekonana, że to thriller. Może zmylił mnie tytuł, może po prostu czytając w kryminalnym wrześniu wyłącznie książki tego gatunku, nie rozważałam, że coś innego w ogóle istnieje:p A nie mam w zwyczaju czytać opisów książka, także przeczytałam sobie obyczajówkę z wątkiem miłosnym.
Maisey Addington jest samotną matką wychowującą błyskotliwą, niezwykle odpowiedzialną i zorganizowaną dwunastoletnią córkę Elle. Ich życie zostaje zachwiane i wywrócone do góry nogami po rozmowie telefonicznej, podczas której Maisey dowiaduje się, że matka leży w śpiączce w szpitalu, natomiast ojciec może mieć postawione zarzuty o zaniedbanie żony i doprowadzenie jej do takiego stanu zdrowia.
Rodzinne tragedie zmuszają samotną matkę do podjęcia radykalnych działań...
Zważywszy na to, że oczekiwałam thrillera ciężko mi ocenić książkę. Drażniła mnie Maisey - zakompleksiona, nieporadna, niemogąca się odnaleźć w życiu. W książce znajdowały się momenty emocjonalne, jednakże była ich zaledwie garstka. Książka nie do końca mnie przekonała...

Nie wiem dlaczego, ale zabierając się za książkę "Powiedz mi to szeptem" byłam przekonana, że to thriller. Może zmylił mnie tytuł, może po prostu czytając w kryminalnym wrześniu wyłącznie książki tego gatunku, nie rozważałam, że coś innego w ogóle istnieje:p A nie mam w zwyczaju czytać opisów książka, także przeczytałam sobie obyczajówkę z wątkiem miłosnym.
Maisey Addington...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Fajna. Polecam:)

Fajna. Polecam:)

Pokaż mimo to

Książka jest genialna. Od pierwszej strony do ostatniej dostarcza emocji. Nie mogłam się od niej oderwać. Jest bardzo życiowa, taka prawdziwa, nic nie ubarwia. W doskonały sposób opisuje relacje rodzinne i małżeńskie. Wstyd się przyznać, ale płakałam jak bóbr. Wydaje mi się że wydawnictwo Niezwykłe wydaje najlepsze książki pod słońce. Polecam!!

Książka jest genialna. Od pierwszej strony do ostatniej dostarcza emocji. Nie mogłam się od niej oderwać. Jest bardzo życiowa, taka prawdziwa, nic nie ubarwia. W doskonały sposób opisuje relacje rodzinne i małżeńskie. Wstyd się przyznać, ale płakałam jak bóbr. Wydaje mi się że wydawnictwo Niezwykłe wydaje najlepsze książki pod słońce. Polecam!!

Pokaż mimo to

Są książki, które już od pierwszych stron łapią czytelnika w niewidzialne sidła, które znikają dopiero po zakończeniu lektury. W moim przypadku było tak z książką "Powiedz mi to szeptem" Kerry Anne King. Była to historia, która na pewno nie należy do najłatwiejszych, a wszystko za sprawą relacji jaka łączyła główną bohaterkę z najbliższymi.

Masey wraz dwunastoletnią córką Elle przyjeżdża do rodzinnego domu. Kobieta od wielu lat nie utrzymywała dobrych relacji ze swoją mamą, teraz musi podjąć wiele trudnych decyzji, które mogą zauważyć na dalszym jej życiu. Jej przyjazd do domu to przede wszystkim powrót do wspomnień, które nie zawsze były radosne i przepełnione beztroską. Odkrycie tragicznej do tej pory nieznanej przeszłości jej matki również nie nastrają optymistycznie.

Postawa głównej bohaterki początkowo może czytelnika odrobinę irytować zwłaszcza jej nieogarnięcie, lecz kiedy bardziej zagłębimy się w lekturę zrozumiemy dlaczego taka była. W powieści główne skrzypce odgrywają skomplikowane przepełnione tajemnicami relacje rodzinne, które ciągną się od pokoleń. Dużą rolę w tej historii odegrał także pamiętnik mamy który, przepełniony w dużym stopniu był bólem, smutkiem i strachem.

Są książki, które już od pierwszych stron łapią czytelnika w niewidzialne sidła, które znikają dopiero po zakończeniu lektury. W moim przypadku było tak z książką "Powiedz mi to szeptem" Kerry Anne King. Była to historia, która na pewno nie należy do najłatwiejszych, a wszystko za sprawą relacji jaka łączyła główną bohaterkę z najbliższymi.

Masey wraz dwunastoletnią córką...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

całość recenzji na https://niegrzecznerecenzje.blogspot.com

Powieść „Powiedz mi to szeptem” to moje pierwsze spotkanie z twórczością Kerry Anne King. Jestem zaskoczona, jak bardzo poruszyła mnie ta książka. Sam tytuł zwiastował dużą dawkę emocji, lecz to, co otrzymałam, było szokującym obrazem, o którym może i mamy świadomość, że istnieje, lecz traktujemy go, jako odległy. Takie historie dzieją się gdzieś poza nami, gdy jednak spojrzymy na problem przemocy w rodzinie z bliska, czujemy niemoc wobec bólu ukrytego za uśmiechem.

"Według mnie czas nie jest liniowy. Płynie w losowych pętlach i wirach, a niekiedy niezrozumiałe skacze. Rozkoszowała się możliwością posiadania osobistego tunelu czasoprzestrzennego, który otwiera się na alternatywne kontinuum czasu, ilekroć jestem zaangażowana w interesujące mnie zajęcie: czytanie, mówienie czy malowanie."

Główna bohaterka jest dość specyficzną osobą. Wydaje się być mało rozgarnięta, zagubiona we własnych myślach. A jednak, pomimo tego, iż nie odnajduje się wśród meandrów życia, ma cudowną córkę, która jest dla niej wszystkim. Maisey Addington nie miała łatwego dzieciństwa. Pomimo posiadania kochających rodziców, przez cały czas czuła, że w jej rodzinie brakuje kogoś bardzo ważnego. Kiedy jej matka – Leah, trafia do szpitala, zaś ojcu grozi więzienie, kobieta wraca do domu. Na miejscu okazuje się, że musi podjąć bardzo trudne decyzje. Do kłopotów zdrowotnych obojga jej rodziców dochodzą także skrywane przez lata tajemnice matki, które mogą wszystko zmienić. [...]



https://niegrzecznerecenzje.blogspot.com

całość recenzji na https://niegrzecznerecenzje.blogspot.com

Powieść „Powiedz mi to szeptem” to moje pierwsze spotkanie z twórczością Kerry Anne King. Jestem zaskoczona, jak bardzo poruszyła mnie ta książka. Sam tytuł zwiastował dużą dawkę emocji, lecz to, co otrzymałam, było szokującym obrazem, o którym może i mamy świadomość, że istnieje, lecz traktujemy go, jako odległy....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zaczęło się dobrze, mocno i mrocznie .... suspens się pojawił i do pewnego momentu było naprawdę ciekawie a potem naglę zrobił się z tego horror klasy E, potem znowu akcja się zagęściła i oprócz łzawych elementów zakończyło się w stylu " happily after . Nie można jednak odmówić wnikliwego stadium relacji matka-córka/-i, w ogóle relacji rodzinnych, do czego prowadzi zaniedbanie, zaniechanie i jak łatwo potem wpaść w krąg przemocy, zastraszenia i popełniać błędy, które wcześniej obserwowane były u naszych przodków, poprzedniczek etc. i jak potem ciężko odbudować własną wartość, godność i szacunek do siebie. Warto.

Zaczęło się dobrze, mocno i mrocznie .... suspens się pojawił i do pewnego momentu było naprawdę ciekawie a potem naglę zrobił się z tego horror klasy E, potem znowu akcja się zagęściła i oprócz łzawych elementów zakończyło się w stylu " happily after . Nie można jednak odmówić wnikliwego stadium relacji matka-córka/-i, w ogóle relacji rodzinnych, do czego prowadzi...

więcej

mniej

Pokaż mimo to