Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Powiedz mi to szeptem" opowiada o kobiecie, która dowiaduje się, że jej matka jest w śpiączce, a na ojca pada podejrzenie, że się do tego przyczynił. Maisey miała trudne relacje z mamą, nigdy nie spełniła jej oczekiwań, mimo, że bardzo się starała. W końcu dochodzi do sytuacji kiedy musi podjąć decyzję czy w razie konieczności reanimować matkę czy pozwolić jej odejść. Przyjazd do domu rodzinnego wraz z dwunastoletnią córką podrażnia stare rany i budzi wiele nowych pytań o sprawy z przeszłości, które ojciec próbuje ukryć. Powieść opowiada o ważnych tematach. Ciężka sytuacja rodzinna, choroba i śmierć rodzica, żałoba, przemoc domowa... Wszystko to bardzo dobrze się ze sobą zazębia i tworzy spójną historię, momentami trochę naciąganą, ale opowiedzianą bardzo poprawnie. Niestety mimo ciekawego tematu nie mogłam się specjalnie wczuć w sytuację głównej bohaterki i jej wewnętrzne przeżycia. Ciężko też mi określić dlaczego, ale emocjonalnie podeszłam do przedstawionej opowieści jak do reklamy tabletek do zmywarki. Słuszny produkt, ale po co mi jak pomywam ręcznie. I nie chodzi o to, że muszę czytać tylko o tym co sama przechodziłam, bo mocno bym sobie zawęziła dostępną literaturę, ale muszę mieć to podane w przystępny dla mnie sposób, tak, żebym poczuła to co autorka chce mi opowiedzieć, zwłaszcza jeżeli jest to książka głównie o uczuciach i relcjach. Natomiast to, że ja jestem gruboskorna i mnie ta powieść nie poruszyła nie znaczy, że nie polecam, bo wydaje mi się, że znajdzie swoich odbiorców. Nie mamy tu do czynienia z przesadnie szybką akcją, ale faktycznie posuwa się do przodu i mimo, że jest przewidywalna to nie nuży. Jest to poprawna, trochę płaska opowieść o ludziach po przejściach i o tym jak tajemnice z przeszłości mogą wpływać na ich wybory życiowe.