Królowa jest tylko jedna i jest z nią Agata Christie.
Tytuł który znam od dawna, który czytałam już kiedyś dawno dawno temu jeszcze jako "Dziesięciu murzynków" i który jest zupełnie inny jak wszystkie książki Agathy Christie, ale i tak jest cudowny.
Historia całkowicie niemożliwych morderstw, które wykonały się na wyspie i które są swoistego rodzaju wymiarem sprawiedliwości co można chcieć więcej?
Ostatnio dowiedziałam się, że ten tytuł wszedł do kanonu lektur szkolnych w szkole podstawowej i nie ukrywam że bardzo się z tego cieszę bo znaczy to, że może w końcu dzieciaki będą dostawać to co ich zachęci do czytania a nie tylko samą klasykę.

Moja ocena bardzo mocne 8/10.

Królowa jest tylko jedna i jest z nią Agata Christie.
Tytuł który znam od dawna, który czytałam już kiedyś dawno dawno temu jeszcze jako "Dziesięciu murzynków" i który jest zupełnie inny jak wszystkie książki Agathy Christie, ale i tak jest cudowny.
Historia całkowicie niemożliwych morderstw, które wykonały się na wyspie i które są swoistego rodzaju wymiarem...

Książkę czyta się z zapartym tchem. Bardzo wciągająca historia, w dodatku trzymająca w napięciu.
Oczywiście zagadki nie da się rozwiązać samemu :/

Książkę czyta się z zapartym tchem. Bardzo wciągająca historia, w dodatku trzymająca w napięciu.
Oczywiście zagadki nie da się rozwiązać samemu :/

Jedna z bardziej nietypowych powieści Christie. Niestety, nie da się do końca wyjaśnić czemu jest nietypowa nie wdając się w spojlery, ale można przynajmniej spróbować wyjaśnić jej niezwykłość ;-)

W tej historii Agatha Christie nie zaprasza nas do prowadzenia śledztwa, ale do… uczestniczenia w zbrodni. Dziesięć nieznających się osób zaproszonych do pobytu na Wyspie Żołnierzyków staje się - jedna osoba po drugiej - ofiarami tajemniczego zabójcy. A może zabójców? Co łączy te dziesięć ofiar? Tylko jedna rzecz: nim się pojawiły na kartach powieści każda z nich miała na sumieniu własną zbrodnię. Mówiąc krótko: bohaterami są mordercy, ich oprawcami... właściwie nie wiemy kto, gdyż ofiary nie znały się, żadna ze zbrodni nie miała wspólnego mianownika z inną (poza, rzecz jasna, samym faktem zaistnienia morderstwa). Finałem tej historii nie jest - jak to zwykle u Agathy - rozwiązanie zagadki, ale raczej... coś dokładnie przeciwnego: splecenie tajemnicy.

"I nie było już nikogo" to praktycznie rzecz biorąc thriller psychologiczny, w którym obserwujemy zaszczutych ludzi, obciążonych popełnionymi wcześniej zbrodniami, a teraz próbujących walczyć o własne życie. Odizolowani od świata są skazani na samych siebie, zarazem przeczuwają, że oprawcą może być ktoś z nich. Agatha stworzyła zaskakująco spójny i emocjonujący thriller w czasach, kiedy thrillery jeszcze nie istniały. Ale "I nie było już nikogo" to zarazem odświeżenie klasycznego motywu zbrodni i kary - tutaj w ujęciu niemalże metafizycznym, gdyż zbrodnia zostaje pomszczona przez niepoznaną siłę, wszechwładną, wszystkowiedzącą, kontrolującą bieg wydarzeń, pozostającą zarazem w ukryciu.

Świetna powieść i nie bez przyczyny uznawana za jedną z ważniejszych w dorobku Agathy Christie.

PS. Tak naprawdę na koniec dowiadujemy się kto, czemu i jak zabijał, ale z uwagi na to, iż informacja jest podana dosłownie w postaci listownego wyznania zabójcy, nijako doklejonego do gotowej historii przyjmijmy, że właściwa fabuła kończy się otwartą zagadką.

Jedna z bardziej nietypowych powieści Christie. Niestety, nie da się do końca wyjaśnić czemu jest nietypowa nie wdając się w spojlery, ale można przynajmniej spróbować wyjaśnić jej niezwykłość ;-)

W tej historii Agatha Christie nie zaprasza nas do prowadzenia śledztwa, ale do… uczestniczenia w zbrodni. Dziesięć nieznających się osób zaproszonych do pobytu na Wyspie...

Książka przeczytana kilka razy. Klasyka, nie wymagająca reklamy. Stary, dobry kryminał w niezapomnianym, nostalgicznym klimacie.

Książka przeczytana kilka razy. Klasyka, nie wymagająca reklamy. Stary, dobry kryminał w niezapomnianym, nostalgicznym klimacie.

Książka bardzo dobra przystępnie napisana pomogła mi wrocic do czytania po bardzo długiej przerwie

Książka bardzo dobra przystępnie napisana pomogła mi wrocic do czytania po bardzo długiej przerwie

10 osób pod różnymi pretekstami zostaje zaproszonych na pewną wyspę, an której zaczynają się dziać dziwne rzeczy. Aby przetrwać muszą ze sobą współpracować, chociaż wcale sobie nie ufają.

Próbowałam razem z bohaterami rozwiązać tą dziwną zagadkę, ale takiego rozwiązania to się nie spodziewałam, jestem zaskoczona takim przebiegiem sprawy, ale to już jest chyba typowy styl autorki żeby nas zaskakiwać, zwłaszcza rozwiązaniem.

10 osób pod różnymi pretekstami zostaje zaproszonych na pewną wyspę, an której zaczynają się dziać dziwne rzeczy. Aby przetrwać muszą ze sobą współpracować, chociaż wcale sobie nie ufają.

Próbowałam razem z bohaterami rozwiązać tą dziwną zagadkę, ale takiego rozwiązania to się nie spodziewałam, jestem zaskoczona takim przebiegiem sprawy, ale to już jest chyba typowy styl...

Znowu mój błąd, że najpierw obejrzałam serial BBC ( zresztą trzeba przyznać że świetny ) i niestety wiedziałam jak się skończy, ale spodziewam się, że jak ktoś czyta książkę nie wiedząc, musi mieć arcyzabawę. Uczta dla czytelnika.

Znowu mój błąd, że najpierw obejrzałam serial BBC ( zresztą trzeba przyznać że świetny ) i niestety wiedziałam jak się skończy, ale spodziewam się, że jak ktoś czyta książkę nie wiedząc, musi mieć arcyzabawę. Uczta dla czytelnika.

Agatha Christe nie bez powodu nazywana jest królową kryminałów... Koncept na książke i jego poprowadzenie bezdyskusyjnie wybitne. Historia każdej z 10 postaci została przedstawiona w sposób wiarygodny. Tak samo każda ze śmierci, mimo że cały głowny wątek balansował na granicy absurdu. A zakończenie - no cóż. To moja druga przeczytana książka autorki i drugi raz zakończenie było tak fantastyczne, że wyłączyło mnie z realnego świata na dłuższy moment. Bardzo polecam!!

Agatha Christe nie bez powodu nazywana jest królową kryminałów... Koncept na książke i jego poprowadzenie bezdyskusyjnie wybitne. Historia każdej z 10 postaci została przedstawiona w sposób wiarygodny. Tak samo każda ze śmierci, mimo że cały głowny wątek balansował na granicy absurdu. A zakończenie - no cóż. To moja druga przeczytana książka autorki i drugi raz zakończenie...

Bardzo szybko się czyta, mi zajęło to dwa wieczory. Akcja szybko się rozgrywa, ciekawa fabuła, bez długich opisówek z ciekawym motywem morderstw dopasowanych do wierszyka o dziesięciu żołnierzykach oraz z świetnym zakończeniem. Polecam.

Bardzo szybko się czyta, mi zajęło to dwa wieczory. Akcja szybko się rozgrywa, ciekawa fabuła, bez długich opisówek z ciekawym motywem morderstw dopasowanych do wierszyka o dziesięciu żołnierzykach oraz z świetnym zakończeniem. Polecam.

Bardzo ciekawy kryminał! Akcja toczy się szybko a zakończenie nie jest oczywiste. Podczas czytania kilka razy zmieniałam zdanie na temat tego kto jest mordercą. Książkę czyta się sprawnie i bardzo przyjemnie. Trudno się od niej oderwać

Bardzo ciekawy kryminał! Akcja toczy się szybko a zakończenie nie jest oczywiste. Podczas czytania kilka razy zmieniałam zdanie na temat tego kto jest mordercą. Książkę czyta się sprawnie i bardzo przyjemnie. Trudno się od niej oderwać