Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kocham!!!

Kocham!!!

Ostatni tom historii rodziny Monet i bardzo dobrze, chociaż ten chyba był najlepszy z wszystkich.
Cała historia kończy się tak, jak to było do przewidzenia chyba od pierwszego tomu, ale ten tom przynajmniej nie jest tak toksyczny jak poprzednie.
Język jest infantylny, tak jak cały czas, więc tutaj autorka jest jak najbardziej konsekwentna.
Bracia nadal są zaborczy chociaż troszeczkę mniej, a nasza główna bohaterka nadal jest kretynką, chociaż może ciut mądrzejszą.
Jedyna postać która się w zasadzie nie zmieniła i jest to moja ulubiona postać czyli Adrien Santan.
Fakt, że słuchałam tej książki a właściwie całej tej serii w wersji audio, tym bardziej podejrzewam pogłębia moje odczucia infantylności tej w powieści, ponieważ głos lektorki jest tak samo infantylny jak nasza główna bohaterka.
Ogólnie jest to całkiem przyjemne czytadło dla zabicia czasu, ale tak jak przy poprzednich częściach będę podkreślać na pewno nie dla dzieci.

Ostatni tom historii rodziny Monet i bardzo dobrze, chociaż ten chyba był najlepszy z wszystkich.
Cała historia kończy się tak, jak to było do przewidzenia chyba od pierwszego tomu, ale ten tom przynajmniej nie jest tak toksyczny jak poprzednie.
Język jest infantylny, tak jak cały czas, wi...

Rozwiń

Zwiń

Drugi tom zdecydowanie lepszy od pierwszego, ale i tak nie jest to dobra literatura.
Nie wiem dla kogo jest to pisane, chyba że od początku jest to pisane jako zabijacz czasu i niewymagająca lektura do słuchania przy sprzątaniu i gotowaniu.

Drugi tom zdecydowanie lepszy od pierwszego, ale i tak nie jest to dobra literatura.
Nie wiem dla kogo jest to pisane, chyba że od początku jest to pisane jako zabijacz czasu i niewymagająca lektura do słuchania przy sprzątaniu i gotowaniu.

Nie wiem co powiedzieć ...
Płytkie
Proste
Infantylne
Przewidywalne
Zdecydowanie nie wiem dla kogo, bo dorosłych nie zainteresuje, a dla dzieci i młodzieży się nie nadaje!!!

Zdecydowanie nie polecam!!!
Moja ocena 2/10

Nie wiem co powiedzieć ...
Płytkie
Proste
Infantylne
Przewidywalne
Zdecydowanie nie wiem dla kogo, bo dorosłych nie zainteresuje, a dla dzieci i młodzieży się nie nadaje!!!

Zdecydowanie nie polecam!!!
Moja ocena 2/10

Klasyka to półka na którą zaglądam rzadko, ale mam wrażenie, że jednak coraz częściej.
Klimat starej Anglii jest mi dość obcy, ale fascynujący.
Gdy słuchałam opisów bali, spotkań, intryg i koligacji doszłam do wniosku, że nie miałabym nic przeciwko byciu damą w tamtych czasach i miejscu.
I chociaż sama historia jest mocno przewidywalna, prosta i nie ma a to w tym wszystkim jest urocza i angażująca czytelnika.
Zdecydowanie nie jest to książka dla każdego, ale jeśli ktoś chce coś prostego i przyjemnego to polecam.

Moja ocena 8/10

Klasyka to półka na którą zaglądam rzadko, ale mam wrażenie, że jednak coraz częściej.
Klimat starej Anglii jest mi dość obcy, ale fascynujący.
Gdy słuchałam opisów bali, spotkań, intryg i koligacji doszłam do wniosku, że nie miałabym nic przeciwko byciu damą w tamtych czasach i miejscu.
I...

Rozwiń

Zwiń

Najbardziej makabryczny tytuł Remigiusza Mroza jaki czytałam i w swojej makabryczności jak dla mnie ustępuje tylko książkom Piotra Kościelnego.
Zagłębienie się w psychikę psychola mordercy jest nieporównywalne z niczym.
W pewnym momencie zaczęłam się zastanawiać skąd autor wie tak wiele o psychopatach i o tym co i jak postrzegają.
Zdecydowanie nie jest to książka dla osób o delikatnych nerwach które szukają rozrywki w książce, bo ciężko nazwać ten tytuł rozrywką.

Mam nadzieję, że powstanie ciąg dalszy, bo losy Piotra Langera nie mogą się tak skończyć.... Dla świata musi być nadzieja!!!

Moja ocena 9/10

Najbardziej makabryczny tytuł Remigiusza Mroza jaki czytałam i w swojej makabryczności jak dla mnie ustępuje tylko książkom Piotra Kościelnego.
Zagłębienie się w psychikę psychola mordercy jest nieporównywalne z niczym.
W pewnym momencie zaczęłam się zastanawiać skąd autor wie tak wiele o ...

Rozwiń

Zwiń

I jak tu nie kochać tej serii?
Niby od początku tomu wiemy, że to się dobrze nie może skończyć, że Hrabia Olaf na bank gdzieś się kryje (nota bene myślałam że przebrał się za kogoś innego niż w rzeczywistości) a i tak czytamy każdą stronę z wielką przyjemnością.
Język jakim to jest pisane, sposób narracji i ładunek emocjonalny są trafione w punkt i płyniemy w historii jak na Titanicu ( przyjemnie do katastrofy 😉).
Kolejne tomy już czekają w kolejce 😁

Moja ocena 9/10

I jak tu nie kochać tej serii?
Niby od początku tomu wiemy, że to się dobrze nie może skończyć, że Hrabia Olaf na bank gdzieś się kryje (nota bene myślałam że przebrał się za kogoś innego niż w rzeczywistości) a i tak czytamy każdą stronę z wielką przyjemnością.
Język jakim to jest pisane,...

Rozwiń

Zwiń

Niestety, ale mocne w rozczarowanie.
Tak jak Współlokatorzy byli naprawdę super, owszem przewidywalną, ale mimo wszystko super książką tak W drogę jest po prostu nudne.
Cała historia jest mega przewidywalna, mega naciągana i po prostu nudna.
Niestety, ale jestem bardzo rozczarowana tą pozycją i obawiam się, że będzie dość nisko w moim rankingu czytelniczym tego roku.
Z założenia nigdy nie wymagam nie wiadomo jak wiele od romansów, ale to było po prostu słabe.
Bardzo nie lubię wyrażać się negatywnie na temat książek, bo coś co mi się nie podoba komuś innemu może się bardzo podobać, ale niestety ta konkretna książka patrząc po tym jakie ma oceny nie tylko mi się nie podoba.
Nic nowego nic wartościowego taki zabijacz czasu i nic więcej.

Moja ocena 5/10, bo oceny niższe zasadniczo daje już naprawdę książką szkodliwym i złym a ta jest po prostu nudna, przewidywalna i nic nie wnosząca.

Niestety, ale mocne w rozczarowanie.
Tak jak Współlokatorzy byli naprawdę super, owszem przewidywalną, ale mimo wszystko super książką tak W drogę jest po prostu nudne.
Cała historia jest mega przewidywalna, mega naciągana i po prostu nudna.
Niestety, ale jestem bardzo rozczarowana tą pozy...

Rozwiń

Zwiń