Jest tylko jeden rodzaj książek, które są najbardziej cenione za to, że robią z czytelników głupców - kryminały. Przyjemność sprawia poznanie tajemnicy, której rozwiązanie oszałamia, ale jest to też w pewnym sensie lekcja pokory; czyż prawda nie znajdowała się pod naszym nosem przez cały ten czas? Wszystkie te wskazówki powinny objawić rozwiązanie, jeśli tajemnica przedstawiona została w uczciwy sposób. Istnieje wprawdzie możliwość, że czytelnik rozpracuje zagadkę, ale nawet te biedne istoty nie są pozbawione satysfakcji - przynajmniej wiedzą, że są równie mądrzy co autor.

Zbiór opowiadań o ojcu Brownie, przedstawia nietypowego detektywa, którego wyróżniają dwie metody. Po pierwsze, jest w stanie dociec prawdy, bo potrafi wejść nie tylko w umysł przestępcy, ale również jego duszę. Po drugie, przestępcy (i inni ludzie) nie zdają sobie sprawy, że ich podejrzewa, ponieważ wydaje się taki pospolity i naiwny. Innymi słowy jego siłą jest mądrość i niewinność. Postać tę Chesterton wymyślił zaintrygowany faktem, że większość ludzi nie traktuje księży poważnie, uważając ich za oderwanych od rzeczywistego świata, jego nieprawości oraz zbrodni. Nie zdają sobie sprawy, że wysłuchujący setek spowiedzi duchowny może mieć zdumiewający wgląd w ciemne zakamarki ludzkiej duszy.

Metody księdza nie przypominają tych których oczekujemy od detektywa, który, wg samego Browna, próbuje wyjść poza mordercę i zbadać go, jakby był gigantycznym insektem. Ksiądz przeciwnie, próbuję wniknąć w jego wnętrze. "Pan może uznawać przestępstwo za straszne, ponieważ nigdy by go pan nie popełnił. Ja uważam, że jest straszne, ponieważ mógłbym je popełnić". Zrozumienie motywu przestępstwa jest ważniejsze niż zrozumienie metody jego dokonania, ponieważ oznacza zrozumienie grzechu. Najdziksze zbrodnie, mówi nam ojciec Brown, nie są najgorsze. Najbardziej przerażające są te zimne i wyrachowane, popełniane przez człowieka żyjącego tylko dla tego świata, wierzącego, że liczą się tylko jego sukcesy i przyjemności, lub, co gorsza, gotowego zrobić wszystko, aby ocalić swoją reputację.

Małostkowość towarzyszy większości grzechów. Przebaczenie wymaga wielkoduszności. Ojciec Brown zwraca uwagę, że większość z nas przebacza tylko te grzechy, których nie uważamy za grzechy - on nie ma tak wygodnej możliwości. Ale wielka sympatia księdza Browna wynika z tego, że nigdy nie zapomina, że on także jest grzesznikiem. A jednak przed przebaczeniem musi nastąpić wyjawienie grzechu. W jednym opowiadaniu autor opisując swojego detektywa zauważa jak ze znużeniem odkłada swój słynny parasol, tak jak pielgrzym odkłada bagaż: nieco przybity nie "ze względu na porażkę, tylko ze względu na sukces". Rozwiązanie zagadki morderstwa nigdy nie jest dla księdza przyjemnością, w przeciwieństwie do widoku prawdziwego przebaczenia. Chcemy, żeby przestępca został złapany i ukarany. Ojciec Brown pragnie zbawienia jego duszy. Gdy jedna z postaci protestuje, że to przecież skazany złodziej, duchowny przypomina, że tylko skazany złodziej usłyszał na tym świecie "Zaprawdę powiadam ci; dziś będziesz ze mną w Raju".

Chestertona w tych opowiadaniach zaskakuje również zdumiewająco proroczym spojrzeniem na kwestię amerykańskiego kultu celebrytów, jałowości środowiska uniwersyteckiego, purytańskiej kontroli społeczeństwa poprzez zdrowie i higienę oraz hałaśliwości kilku ateistów, którzy chcą "jedynie" obalić Boga i Dziesięć Przykazań. Ale są to przede wszystkim unikatowe kryminały. Nie wszystkie opowiadania co prawda zachwycają tak samo, ale większość z nich ma błyskotliwą fabułę i zaskakujące zwroty akcji, a wszystko to mieści się na około 20 stronach.

Jest tylko jeden rodzaj książek, które są najbardziej cenione za to, że robią z czytelników głupców - kryminały. Przyjemność sprawia poznanie tajemnicy, której rozwiązanie oszałamia, ale jest to też w pewnym sensie lekcja pokory; czyż prawda nie znajdowała się pod naszym nosem przez cały ten czas? Wszystkie te wskazówki powinny objawić rozwiązanie, jeśli tajemnica...

Przyznam się, że ojca Browna poznałam w BBC 😁. Ponieważ serial spodobał mi się bardzo, postanowiłam sięgnąć do źródła: zakupiłam tomisko- prawie 1000 stron- jako lekturę wakacyjną. Byłam ciekawa czy - jak to zwykle bywa - książka jest lepsza od filmu. Niestety, jak dla mnie, przygody opisane są dość topornym językiem. Z każdą kolejną przygodą zaczynała się wyprawa "pod górkę". Przejście przez książkę przypominało mi bardziej walkę o każdą stronę niż wakacyjny relaks... Zaparłam się i przeczytałam. Ale zapytacie mnie co polecam? Niestety dla książki -ale w tym wypadku serial BBC (dla milośników Pottera ojca Browna gra Artur Weasley ;)

Przyznam się, że ojca Browna poznałam w BBC 😁. Ponieważ serial spodobał mi się bardzo, postanowiłam sięgnąć do źródła: zakupiłam tomisko- prawie 1000 stron- jako lekturę wakacyjną. Byłam ciekawa czy - jak to zwykle bywa - książka jest lepsza od filmu. Niestety, jak dla mnie, przygody opisane są dość topornym językiem. Z każdą kolejną przygodą zaczynała się wyprawa...

Wyzwanie Maj 2021 - Przeczytam opowiadanie lub zbiór opowiadań.
Ponieważ uwielbiam serial "Ojciec Brown", mój wybór padł na opowiadania o tym specyficznym detektywie. Książka zdecydowanie odbiega od wersji telewizyjnej. Nie ma w niej większości postaci znanych z serialu, ale czyta się przyjemnie. Opowiadania są krótkie (ok. 20-30min.) a wiele z nich niesie za sobą jakieś przesłanie.

Wyzwanie Maj 2021 - Przeczytam opowiadanie lub zbiór opowiadań.
Ponieważ uwielbiam serial "Ojciec Brown", mój wybór padł na opowiadania o tym specyficznym detektywie. Książka zdecydowanie odbiega od wersji telewizyjnej. Nie ma w niej większości postaci znanych z serialu, ale czyta się przyjemnie. Opowiadania są krótkie (ok. 20-30min.) a wiele z nich niesie za sobą jakieś...

Opasłe tomiszcze z którym męczyłem się kilka dni. I to nie ze względu, że książka jest nudna, bo to nieprawda. Książka G.K Chesterona ,,Ojciec Brown '' księga wszystkich spraw jest niejednorodna. Są bardzo dobre i takie sobie/ lecz nie byle jakie/ opowieści o dokonaniach naszego trochę pierdołowatego na pierwszy rzut oka, ale niezwykle inteligentnego i patrzącego dalej niż inni, widzącego więcej niż reszta Ojca Browna.
Książka w sumie żeby ją ocenić sprawiedliwie to mogę powiedzieć, wręcz , nie, że mogę, ale muszę, że to doskonałe studium psychologiczne. Książka bawi, uczy, wychowuje i to nie jest parafraza. To prawda. Polecam dla tych wszystkich którym nie są obce wyczyny Don Mateo, Księdza Mateusza, Detektywa w sutannie, ale nie tylko tym....
Książka bardzo mądra, tak wiele mówiąca nie tylko o innych, ale także i nas samych......
Polecam !

Opasłe tomiszcze z którym męczyłem się kilka dni. I to nie ze względu, że książka jest nudna, bo to nieprawda. Książka G.K Chesterona ,,Ojciec Brown '' księga wszystkich spraw jest niejednorodna. Są bardzo dobre i takie sobie/ lecz nie byle jakie/ opowieści o dokonaniach naszego trochę pierdołowatego na pierwszy rzut oka, ale niezwykle inteligentnego i patrzącego dalej niż...

Ojca Browna spotkałam po raz pierwszy wiele lat temu w dość osobliwy sposób. Nie było to spotkanie literackie a telewizyjne. Mignął mi przed oczami tęgawy, dobroduszny duszpasterz w czarnej sutannie i czarnym kapeluszu chodzący z parasolką. Ot, i tyle było ze spotkania. Jakiś czas później trafiłam na promocję e-booka „Księga wszystkich spraw…” i jakież było moje zdziwienie, gdy się okazało, że Ojciec Brown miał swój książkowy pierwowzór. Zakupiłam, przeczytałam, a oto moja bardzo krótka refleksja na temat książki.

Historie przedstawione przez autora są niedługie, dlatego czyta się je bardzo szybko i przyjemnie. Umożliwia to też powrót do książki po dłuższej przerwie bez obawy, że pogubimy się w fabule. Co jest istotne to fakt, że rzuca się w oczy negatywny stosunek ówczesnych ludzi do obcokrajowców (często podkreślana jest niechęć do osób o ciemnej karnacji, którzy uważani są za „bestie, dzikusów” oraz do „żółtych twarzy”). Poniekąd odmalowany jest obraz społeczeństwa pełnego podziałów, konwenansów, dumy, pychy oraz głupoty. Tytułowy bohater początkowo odbierany jest przez innych bohaterów jako niezdarny, nieuważany kaznodzieja o głupkowatym wyrazie twarzy, który czai się na uboczu uważnie obserwując i analizując sytuacje. Autor nie opisuje nikogo zbyt szczegółowo, nakreśla tylko charakterystyczne rysy miejsc i postaci, za to nie skąpi dialogów i długich wywodów księdza. W niektórych momentach gubiłam się czytając specyficznie i nieco skomplikowanie wypowiedzi ojca Browna i musiałam je czytać ponownie, żeby zrozumieć o co mu dokładnie chodzi. To też był jeden z powodów dla których rozwiązywanie zagadek kryminalnych przez czytelnika mogło nie przynieść pozytywnych rezultatów. Duchowny bardzo szybko odgadywał w jaki sposób działał, myślał i czym się kierował kryminalista, podczas gdy (nawet) uważny czytelnik nie miał szans na rozwikłanie sprawy, gdyż nie zostały one dostatecznie opowiedziane.

Niezbyt wiele opowieści zapadło mi w pamięć i nie uważam, że to książka, która odmieni czyjeś życie, ale można ją potraktować jako miłe uzupełnienie dnia codziennego.

Ojca Browna spotkałam po raz pierwszy wiele lat temu w dość osobliwy sposób. Nie było to spotkanie literackie a telewizyjne. Mignął mi przed oczami tęgawy, dobroduszny duszpasterz w czarnej sutannie i czarnym kapeluszu chodzący z parasolką. Ot, i tyle było ze spotkania. Jakiś czas później trafiłam na promocję e-booka „Księga wszystkich spraw…” i jakież było moje...

Świetne!

Świetne!

Pierwsze opowiadania o ojcu Brownie i jego śledztwach ukazały się w 1911 roku. Książki te po jakimś czasie ukazały się także u nas, tym bardziej że autor wielokrotnie podkreślał sympatię do naszego kraju. Na bazie sukcesu postaci powstał film z samym Alekiem Guinessem, serial w latach 70, a także najnowszy film w odcinkach z 2012 roku, kręcony do dzisiaj. Sam ojciec Brown – jak wielokrotnie podkreślał twórca był niejakim przeciwieństwem Sherlocka Holmesa ponieważ był niski i przy tuszy, a swoje zagadki rozwiązywał kierując się racjonalnymi wyjaśnieniami, a jednocześnie nie zapominał o tym że jest duszpasterzem. Chcąc się zaznajomić z przygodami księdza pisanymi sięgnąłem po nowość „Ojciec Brown. Księga wszystkich spraw”.

O książce możemy dowiedzieć się że:
Ojciec Brown to skromny, szczery i przesympatyczny ksiądz, który posiada niebywałą zdolność do rozwiązywania nawet najbardziej skomplikowanych zagadek kryminalnych.Tajemnica jego sukcesu leży w nieprzeciętnej inteligencji. Używając wyobraźni i sprytu, stawia się na miejscu przestępcy i próbuje odgadnąć jego kolejny ruch. Czasem wystarczy zaledwie jeden rzut jego uważnego oka na miejsce zbrodni, aby odtworzyć najbardziej nawet nieprawdopodobny scenariusz, aby odkryć motywy kierujące zbrodniarzem i jego tożsamość, aby odsłonić wszystkie tajemnice. W dodatku w swojej chrześcijańskiej wielkoduszności nie wątpi, że zawsze można uzyskać przebaczenie i odkupienie… Zachęcam do lektury.

Oglądając serial z Markiem Williamsem w roli głównej zwróciłem uwagę na idylliczne wręcz ukazanie angielskich miasteczek. Oazy spokoju i szczęścia ich mieszkańców, które od czasu do czasu przerywa jakaś zbrodnia. Podobnie jest w książce. Kiedy poznajemy duszpasterza nic nie wskazuje na to, że oto mamy do czynienia z genialnym detektywem. Dopiero stopniowo odkrywamy jego ponadprzeciętną inteligencję, nierzadko poczucie humoru oraz często zrozumienie dla grzechów swoich owieczek. Sprytniejszy od stróżów prawa, jako duchowny potrafi „wcisnąć się” tam gdzie policjantów niechętnie zapraszają. A jego towarzysze z początkowymi oporami, z zapałem biorą udział w rozwiązywaniu kolejnych spraw. Obraz miasteczek, czy raczej miasteczka może przypominać niektórym czytelnikom podobne w klimacie „Morderstwa w Midsomer”. Tyle że tam śledztwa prowadzi policjant, czy też detektyw.

Opowiadania mimo ponurego wydźwięku spowodowanego tą czy inną zbrodnią doprawione są sporą dawką humoru, a bohaterowie z miejsca zyskują naszą sympatię. Sam ojciec Brown staje nam się niezwykle bliski i kibicujemy jego wszystkim poczynaniom. I jeszcze jedno – opowiadania te wciągają niesamowicie. Mimo obszerności tego dzieła czyta się je jednym tchem. Polecam zatem wszystkim wielbicielom nietypowych detektywów, ale i tym którzy lubią ciekawe zagadki kryminalne.

Pierwsze opowiadania o ojcu Brownie i jego śledztwach ukazały się w 1911 roku. Książki te po jakimś czasie ukazały się także u nas, tym bardziej że autor wielokrotnie podkreślał sympatię do naszego kraju. Na bazie sukcesu postaci powstał film z samym Alekiem Guinessem, serial w latach 70, a także najnowszy film w odcinkach z 2012 roku, kręcony do dzisiaj. Sam ojciec Brown –...

Fragment recenzji:

"Jeśli znacie i lubicie śledzić poczynania naszego rodzimego, telewizyjnego duszpasterza ("Ojciec Mateusz"),spodobać się wam powinny również przygody ojca Browna. Polecam je również, a może i w szczególności, tym czytelnikom, którzy nie tylko chętnie sięgają po historie kryminalno-detektywistyczne, ale którzy pragną obcować z czymś więcej. Prawdą bowiem jest to, iż opowiadania G.K. Chestertona to nie tylko w ciekawy i inteligentny sposób przedstawione zagadki kryminalne różnorakiej maści, ale również interesujące, często też krytyczne spojrzenie na angielskie społeczeństwo, a także na duchowy wymiar człowieka – to, czym jest dobro i zło, i czy każdy z nas zasługuje na odkupienie."

Całość: https://magicznyswiatksiazki.pl/ojciec-brown-ksiega-wszystkich-spraw-g-k-chesterton/

Fragment recenzji:

"Jeśli znacie i lubicie śledzić poczynania naszego rodzimego, telewizyjnego duszpasterza ("Ojciec Mateusz"),spodobać się wam powinny również przygody ojca Browna. Polecam je również, a może i w szczególności, tym czytelnikom, którzy nie tylko chętnie sięgają po historie kryminalno-detektywistyczne, ale którzy pragną obcować z czymś więcej. Prawdą bowiem...

Angielski ojciec Mateusz
Ksiądz detektywem? Popularność serialu „Ojciec Mateusz” dowodzi, że taki połączenie jest nie tylko niezwykle intrygujące, ale i skuteczne. Któż bowiem lepiej zna ludzką, grzeszną naturę, kto spokojnej podejdzie do wszystkich wydarzeń, od kradzieży poczynając, na morderstwie skończywszy? Rodzimy ojciec Mateusz nie jest jednak jedynym, który dzięki swojej dociekliwości, przenikliwości, a także błyskotliwości, potrafi rozwikłać najbardziej nawet skomplikowaną sprawę kryminalną.
Także Anglia ma swojego ojca Mateusza, czyli ojca Browna – sympatycznego prostodusznego duchownego, którego niejaki flegmatyzm i ociężałość, to tylko pozory. W rzeczywistości to ksiądz, który w imponującym tempie jest w stanie znaleźć sprawcę, dowieść jego winy, a jednocześnie mu przebaczyć, traktując jak kolejną zbłąkaną owieczkę.
Miłośnicy angielskich klimatów i kryminalnych historii znają ojca Browna doskonale, a to za sprawą opowiadań tworzonych przez Gilberta Keitha Chestertona, brytyjskiego dziennikarza, publicysty, pisarza, zaliczanego do największych klasyków literatury angielskiej. Z właściwym sobie dystansem nie tylko opowiada historię o księdzu-detektywie, ale i portretuje różne społeczności, nie szczędząc ironii i osobliwego, angielskiego humoru. Wraz z nim przenosimy się do ubiegłego wieku, dając się nie tylko ponieść bieżącym wydarzeniom, ale i zatapiając w niezwykły klimat tworzony przez autora.
Książka „Ojciec Brown. Księga wszystkich spraw”, opublikowana nakładem Wydawnictwa Replika, to zbiór wszystkich opowiadań o tym genialnym detektywie, który z właściwym sobie dystansem podchodzi do życia i rozwiązywanych przez siebie spraw, karcąc przestępców i rozwikłując kolejne zagadki kryminalne na podstawie sobie tylko znanych wskazówek i tropów, które dla nas – laików – są niemal niedostrzegalne.
Po książkę sięgnąć mogą zarówno miłośnicy ojca Browna, jak i jego polskiego odpowiednika, a także wszyscy, którzy fascynują się skomplikowanymi opowieściami z wątkiem kryminalnym. Objętość książki (prawie tysiąc stron) zapewnia niemal niekończącą się przyjemność czytania i rozwiązywania kolejnych zagadek. Podzielony na sześć części („Niewinność ojca Browna”, „Mądrość ojca Browna”, „Niedowiarstwo ojca Browna”, „Tajemnica ojca Browna”, „Skandal ojca Browna” oraz „Inne”) zbiór, zawiera ponad pięćdziesiąt opowiadań o różnej długości, które można dawkować sobie okazjonalnie, bądź – ta opcja jest mi bliższa – chłonąć gorączkowo, bowiem książka niezwykle wciąga, trudno nam się zatem od niej oderwać i wrócić do codziennego życia.
Autorowi udało stworzyć się niezwykle charakterystycznego, choć na pierwszy rzut oka niezbyt wyrazistego bohatera, który z każdym kolejnym opowiadaniem zadziwia nas bardziej. Ponadprzeciętna inteligencja, w połączeniu z uważnością i znajomością ludzkich charakterów (i grzechów) zapewnia mu sukces, choć nie oczekuje on poklasku, skupia się raczej na tych, którzy pobłądzili. Niekiedy proponowane przez niego wyjaśnienia zagadki wydają się nieprawdopodobne (szczególnie że niekiedy wystarczy jedno jego spojrzenie na miejsce przestępstwa czy krótka rozmowa z kimś),ale ostatecznie zawsze okazują się prawdziwe. Niewątpliwym atutem opowiadań jest wspaniały język używany przez autora, plastyczne opisy okoliczności, zdarzeń i postaci, które wydają nam się znajome, bliskie. Tym samym zbiór jest wspaniałą gratką dla wszystkim miłośników G.K.Chestertona, a także samego księdza sutannie…

Angielski ojciec Mateusz
Ksiądz detektywem? Popularność serialu „Ojciec Mateusz” dowodzi, że taki połączenie jest nie tylko niezwykle intrygujące, ale i skuteczne. Któż bowiem lepiej zna ludzką, grzeszną naturę, kto spokojnej podejdzie do wszystkich wydarzeń, od kradzieży poczynając, na morderstwie skończywszy? Rodzimy ojciec Mateusz nie jest jednak jedynym, który dzięki...