Rebeka

Młoda dziewczyna podróżująca z Panią van Hopper jako dama do towarzystwa poznaje wzdowca Pana Maxima de Wintera. Młodziutka, skromna i wrażliwa dziewczyna zrobiła wrażenie na Panu de Winter. Niedługo później mężczyzna proponuje jej małżeństwo i przeprowadzkę do legendarnego już Manderley. Dziewczyna zakochana w sporo starszym mężczyźnie nie waha się zbyt długo.

Po podróży poślubnej Maxim zabiera swoją młodziutką żonę do posiadłości, którą zarządza Pani Denvers. Kobieta od samego początku nawet nie ukrywa niechęci do nowej Pani de Winter. Do tego w Manderley nadal na każdym kroku czuć obecność poprzedniej żony Maxima - Rebeki.

Pisząc recenzję nadal zastanawiam się nad moimi wrażeniami z lektury. Z jednej strony intrygowała mnie tajemnica Manderley i oczywiście postać Rebeki, z drugiej strony oczekiwałam uczucia grozy i niepokoju, ale nic takiego w trakcie czytania nie miało miejsca. A wydaje mi się, że ta historia aż się o to prosiła :) Czułam natomiast to przytłoczenie głównej bohaterki nieustannymi porównaniami do Rebeki. To musiało być koszmarne uczucie. Chyba nikt nie byłby zadowolony, gdyby znalazł się w podobnej sytuacji. Nie ma tu szybkiego tempa i nagłych zwrotów akcji. Lektura chwilami mi się dłużyła, a jednak coś mnie do niej ciągnęło. Coś sprawiało, że sięgałam po książkę i mimo wszystko, nie miałam ochoty zrezygnować z dalszej lektury.

Młoda dziewczyna podróżująca z Panią van Hopper jako dama do towarzystwa poznaje wzdowca Pana Maxima de Wintera. Młodziutka, skromna i wrażliwa dziewczyna zrobiła wrażenie na Panu de Winter. Niedługo później mężczyzna proponuje jej małżeństwo i przeprowadzkę do legendarnego już Manderley. Dziewczyna zakochana w sporo starszym mężczyźnie nie waha się zbyt długo.

Po podróży...

Plusem książki jest to jak poprawnie została napisana. Barwne opisy miejsc czy ludzi powodowały ze czuło sie klimat posiadłości i miało namacalny wyraźny obraz postaci jednak na tym koniec. Historia przez większość książki koszmarnie nudna i ciągnąca się w nieskończoność bez żadnych ciekawych zwrotów, główna bohaterka w moim odczuciu była bez charakteru, swojego zdania, poglądów. Przytakiwała i uśmiechała się w każdej sytuacji. Dopiero pod koniec książki dojrzała i uczucie zażenowania jej zachowaniem zniknęło. Zabieg napewno celowy jednak bardzo zniechecal mnie do czytania. Zakończenie było największym zawodem ponieważ było nagle i mdłe. Skoczyłam książkę z nadzieją ze jednak mnie zaskoczy w którymś monecie. Nic z tych rzeczy ;D Jednak przyznać trzeba ze finalne oblicze Rebeki które wyszło oraz to jak zginęła spowodowało przyspieszone bicia serca. Tylko fakt, ze na 450 stron tylko przez może 35 z nich działo sie cos interesującego jest niestety niesatysfakcjonujący. Nie polecę tej książki

Plusem książki jest to jak poprawnie została napisana. Barwne opisy miejsc czy ludzi powodowały ze czuło sie klimat posiadłości i miało namacalny wyraźny obraz postaci jednak na tym koniec. Historia przez większość książki koszmarnie nudna i ciągnąca się w nieskończoność bez żadnych ciekawych zwrotów, główna bohaterka w moim odczuciu była bez charakteru, swojego zdania,...

Główną bohaterką jest młoda kobieta, która będąc na wyjeździe ze swoją pracodawczynią poznaje zamożnego Maxima de Wintera, właściciela wspaniałej posiadłości Manderley. Po krótkiej znajomości kobieta postanawia przyjąć propozycję mężczyzny i zostaje jego nową żoną. Po przeprowadzce do rezydencji okazuje się, że nie jest tam mile widziana, a na domiar złego cały czas odczuwa obecność Rebeki, tragicznie zmarłej, byłej żony Maxima. Nowa Pani de Winter postanawia poznać losy swojej poprzedniczki.

"Rebeka" to kolejna, przepięknie wydana książka z Serii Butikowej od wydawnictwa Albatros i druga książka autorki, którą miałam możliwość przeczytać. Muszę przyznać, że ta pozycja podobała mi się trochę mniej niż "Moja kuzynka Rachela", jednak nie zmienia to faktu, że "Rebeka" również wywarła na mnie duże wrażenie. Bardzo lubię powieści w stylu gotyckim, które przenoszą w czasie, otwierają bramy wspaniałych posiadłości oraz zabierają do świata pełnego miłości, ale i tajemnic i właśnie to wszystko znalazłam w tej powieści. Sekrety i zagadki są odkrywane stopniowo wraz z główną bohaterką, która jest niewątpliwie intrygującą postacią, żyjącą w cieniu swojej idealnej i uwielbianej przez wszystkich poprzedniczki. Autorka w świetny sposób przedstawiła profil psychologiczny nowej Pani de Winter, którą mania na punkcie Rebeki doprowadza niemal do obłędu. Jeżeli chodzi o to co mi w książce trochę nie odpowiadało to są to bardzo rozwlekłe przemyślenia bohaterki i szczegółowe opisy, chociaż muszę przyznać, że w tym przypadku nie jest to dla mnie, aż takim wielkim minusem.
_

Główną bohaterką jest młoda kobieta, która będąc na wyjeździe ze swoją pracodawczynią poznaje zamożnego Maxima de Wintera, właściciela wspaniałej posiadłości Manderley. Po krótkiej znajomości kobieta postanawia przyjąć propozycję mężczyzny i zostaje jego nową żoną. Po przeprowadzce do rezydencji okazuje się, że nie jest tam mile widziana, a na domiar złego cały czas odczuwa...

Powieść z 1936 roku, którą dzisiaj czyta się równie dobrze, jak w poprzednim stuleciu.

Bezimienna główna bohaterka wychodzi za mąż za wdowca - znacznie starszego pana dworu w Manderley. Na nowe życie młodej dziewczyny kładzie się cieniem wspomnienie o zmarłej pierwszej żonie de Wintera. Co więcej - sama szybko będzie w cieniu wcześniejszej pani de Winter.

Myślę, że i tak mogłam powiedzieć już za dużo, dlatego na tym poprzestanę. Polecam wam serdecznie tę książkę - historię o niedopowiedzeniach, tajemnicach i kłamstwach. Niesamowicie trzyma w napięciu, otoczona nastrojem grozy.

Powieść z 1936 roku, którą dzisiaj czyta się równie dobrze, jak w poprzednim stuleciu.

Bezimienna główna bohaterka wychodzi za mąż za wdowca - znacznie starszego pana dworu w Manderley. Na nowe życie młodej dziewczyny kładzie się cieniem wspomnienie o zmarłej pierwszej żonie de Wintera. Co więcej - sama szybko będzie w cieniu wcześniejszej pani de Winter.

Myślę, że i tak...

Mimo, że prawie wszyscy bohaterowie okropnie mnie irytowali, wysoko oceniam, bo uważam, że książka była bardzo dobra. Historia bardzo ciekawa, momentami zbyt dużo opisów i zbyt rozbudowane przemyślenia i wyobrażenia głównej bohaterki. Nie zmienia to faktu, że książka bardzo dobrze się zestarzała i to ma największy wpływ na tak dobry odbiór i opinie. Rozwiązanie historii również mnie zirytowało, ale doceniam je. Sama nie jestem w stanie wyobrazić sobie, czy taka historia mogłaby zakończyć się inaczej. Jest to klasyka, którą należy przeczytać :)

Mimo, że prawie wszyscy bohaterowie okropnie mnie irytowali, wysoko oceniam, bo uważam, że książka była bardzo dobra. Historia bardzo ciekawa, momentami zbyt dużo opisów i zbyt rozbudowane przemyślenia i wyobrażenia głównej bohaterki. Nie zmienia to faktu, że książka bardzo dobrze się zestarzała i to ma największy wpływ na tak dobry odbiór i opinie. Rozwiązanie historii...

Po części marzenie każdej dziewczynki (mimo, że lubię fantastykę, takiego naginania już nie toleruję), a z drugiej strony książka mnie wciągnęła, przeczytałam ją bardzo szybko.
Z początku uciążliwe opisy, potem akcja zaczęła się rozkręcać, ale nie zmieni to tego, że główna bohaterka jest zwyczajnie irytująca w swoim zachowaniu. Dialogi w większości do dupy, poza tym dosyć przewidywalna akcja.
Nie rozumiem zachwytu, pozostały mi mieszane odczucia.

Po części marzenie każdej dziewczynki (mimo, że lubię fantastykę, takiego naginania już nie toleruję), a z drugiej strony książka mnie wciągnęła, przeczytałam ją bardzo szybko.
Z początku uciążliwe opisy, potem akcja zaczęła się rozkręcać, ale nie zmieni to tego, że główna bohaterka jest zwyczajnie irytująca w swoim zachowaniu. Dialogi w większości do dupy, poza tym dosyć...

Fascynująca.

Fascynująca.

Książka specyficzna ale bardzo mi się podobała. Mam tylko małe zastrzeżenie. Pierwsze 140 strasznie się ciągnęło. Miałam wrażenie, że opisy przyrody, miejsc i rozmyślania głównej bohaterki ciągnęły się w nieskończoność. Bal był punktem kulminacyjnym, od którego akcja nabrała tępa. Mimo to, do książki na pewno wrócę.

Książka specyficzna ale bardzo mi się podobała. Mam tylko małe zastrzeżenie. Pierwsze 140 strasznie się ciągnęło. Miałam wrażenie, że opisy przyrody, miejsc i rozmyślania głównej bohaterki ciągnęły się w nieskończoność. Bal był punktem kulminacyjnym, od którego akcja nabrała tępa. Mimo to, do książki na pewno wrócę.

Świetny wstęp do klasyki, w ogóle się nie odczuwa, że ta książka została tak dawno napisana, nie starzeje się. To moja pierwsza styczność z klasykami i dzięki Rebece na pewno ją kontynuuje. Pierwsza, większa połowa książki troszkę się dłużyła i momentami bywała żmudna ale przy tym nadal intrygująca, za to druga połowa wymiata, warto było czekać na rozwój akcji. Dałabym takie 8.5/10

Świetny wstęp do klasyki, w ogóle się nie odczuwa, że ta książka została tak dawno napisana, nie starzeje się. To moja pierwsza styczność z klasykami i dzięki Rebece na pewno ją kontynuuje. Pierwsza, większa połowa książki troszkę się dłużyła i momentami bywała żmudna ale przy tym nadal intrygująca, za to druga połowa wymiata, warto było czekać na rozwój akcji. Dałabym...

Bardzo liczyłam, że ta książka mnie nie zawiedzie, bo zapowiadała się na prawdę ciekawie. Dla mnie za dużo szczegółów opisujących przyrodę ,które nic nie wnoszą, a mam wrażenie, że męczą i na siłę robią długa książkę. Ogólnie historia bardzo ciekawa, chociaż sama postać Rebeki bardzo naiwna. Spodziewałam się innego zakończenia, więc trochę się rozczarowałam.

Bardzo liczyłam, że ta książka mnie nie zawiedzie, bo zapowiadała się na prawdę ciekawie. Dla mnie za dużo szczegółów opisujących przyrodę ,które nic nie wnoszą, a mam wrażenie, że męczą i na siłę robią długa książkę. Ogólnie historia bardzo ciekawa, chociaż sama postać Rebeki bardzo naiwna. Spodziewałam się innego zakończenia, więc trochę się rozczarowałam.