Rebeka

Za "Rebekę" Daphne du Maurier zabierałam się od dłuższego czasu. Słyszałam o tej książce jeszcze przed premierą najnowszej ekranizacji, ale jakoś nie było okazji, by ją kupić. Do czasu, aż pojawiła się ta wersja z obwolutą, wtedy wiedziałam, że muszą ją mieć i czułam, że ta książka bardzo mi się spodoba. Moje przeczucia były słuszne?
***
Sięgnęłam po tę książkę ponad tydzień temu i nie mogłam ukryć rozczarowania. Pierwsze 70 stron czytało mi się tak mozolnie, że spędziłam nad nimi około 5 dni. To książka, która ma nieco ponad 400 stron, więc czułam, że historia powinna się już była rozkręcić.

Na szczęście po tej 70 stronie wszystko nagle przyspieszyło i aż do samego końca nie miałam ochoty jej odkładać.

A o czym w ogóle jest Rebeka? Jeśli myślicie, że to imię głównej bohaterki, to jesteście w błędzie, chociaż nie do końca. Rebeka to cień przeszłości, który nie daje o sobie zapomnieć i wisi nad nową żoną Pana de Wintera. Wszystko w tej powieści widzimy właśnie z jej perspektywy, młodej, niedoświadczonej dziewczyny, która z damy towarzyszącej starszej kobiecie, staje się Panią wielkiego dworu, nową Panią de Winter.

Muszę przyznać, że wszystko w tej powieści mi grało. Portret psychologiczny naszej młodej bohaterki jest naprawdę dobrze zarysowany. Widzimy z czego wynika jej zachowanie, jej niepewność. Karty są odkrywane powoli i we właściwych momentach, przez co naprawdę nie można się oderwać od historii. Jedynie obfitość opisów przyrody, zwłaszcza na początku, może nie przypaść niektórym do gustu.

Za "Rebekę" Daphne du Maurier zabierałam się od dłuższego czasu. Słyszałam o tej książce jeszcze przed premierą najnowszej ekranizacji, ale jakoś nie było okazji, by ją kupić. Do czasu, aż pojawiła się ta wersja z obwolutą, wtedy wiedziałam, że muszą ją mieć i czułam, że ta książka bardzo mi się spodoba. Moje przeczucia były słuszne?
***
Sięgnęłam po tę książkę ponad...

Najszybciej zmieniona ocena w mojej czytelniczej historii. Wczoraj 6, bo klimat był faktycznie doskonały, ale całość tak niespieszna, że i emocje osobliwe. Po czym wyspałam się i nawet kawy nie zdążyłam wypić, tak mnie ta myśl męczyła. Czyż ten klimat nie był doskonały właśnie, dlatego że całość tak niespieszna? Był.

Zdecydowanie polecam, jeśli lubicie taki mroczny, niepokojący, duszny klimat i piękny styl👌🏻

Najszybciej zmieniona ocena w mojej czytelniczej historii. Wczoraj 6, bo klimat był faktycznie doskonały, ale całość tak niespieszna, że i emocje osobliwe. Po czym wyspałam się i nawet kawy nie zdążyłam wypić, tak mnie ta myśl męczyła. Czyż ten klimat nie był doskonały właśnie, dlatego że całość tak niespieszna? Był.

Zdecydowanie polecam, jeśli lubicie taki mroczny,...

Książka genialna pod kątem budowania klimatu. Było w niej coś tak magicznego, a przy tym mrocznego, że nie potrafiłam się oderwać. Z tego powodu nie zabieram się za ekranizację, ponieważ boję się zepsucia tej tajemniczej i uwodzącej atmosfery. Polecam gorąco.

Książka genialna pod kątem budowania klimatu. Było w niej coś tak magicznego, a przy tym mrocznego, że nie potrafiłam się oderwać. Z tego powodu nie zabieram się za ekranizację, ponieważ boję się zepsucia tej tajemniczej i uwodzącej atmosfery. Polecam gorąco.

Powolna, a jednocześnie zaskakująca. Ma w sobie taki gotycki klimat i czytając odczuwa się niepokój, jakby coś czaiło się za rogiem. Interesujący sposób narracji i prowadzenia historii z osadzeniem w głównej roli nieżyjącej Rebeki. Duszny klimat, niby nic się nie dzieje, a ciężko się oderwać. Aż pojawia się moment kulminacyjny. I tutaj nie mówię nic więcej. To była naprawdę dobra książka, zestarzała się z gracją przez te ponad 80 lat.

Powolna, a jednocześnie zaskakująca. Ma w sobie taki gotycki klimat i czytając odczuwa się niepokój, jakby coś czaiło się za rogiem. Interesujący sposób narracji i prowadzenia historii z osadzeniem w głównej roli nieżyjącej Rebeki. Duszny klimat, niby nic się nie dzieje, a ciężko się oderwać. Aż pojawia się moment kulminacyjny. I tutaj nie mówię nic więcej. To była naprawdę...

Pierwsze pół książki ciągneło się niemiłosiernie, główna bohaterka samodzielnie nie była w stanie dźwigać ciekawej narracji, dialogi również zdecydowanie nie są mocną stroną tej książki. Za to od momentu balu fabuła się zagęszcza, w końcu zaczyna się faktyczna akcja i mamy twist za twistem. W porządku rozrywka ale nic ponad to. Dość przewidywalna ale szybko się czyta. Widzę czemu ksiązka mogła inspirować reżyserów- w formie wizualnej piękna posiadłość, drogie stroje i bale kostiumowe z nutką grozy i kryminału w tle z pewnością mogą zachwycić i zbudować klimat.

Pierwsze pół książki ciągneło się niemiłosiernie, główna bohaterka samodzielnie nie była w stanie dźwigać ciekawej narracji, dialogi również zdecydowanie nie są mocną stroną tej książki. Za to od momentu balu fabuła się zagęszcza, w końcu zaczyna się faktyczna akcja i mamy twist za twistem. W porządku rozrywka ale nic ponad to. Dość przewidywalna ale szybko się czyta. ...

Rzadko zdarza mi się czytać coś z taką przyjemnością. Książka może nie z tych, co wywracają do góry nogami całe życie, ale według mnie zawierała idealne proporcje pięknego, lirycznego stylu, intrygującej akcji, żywych opisów, rosnącego napięcia i niedających spokoju pytań. Dzięki temu czytało się bardzo szybko, chociaż może nie była to najbardziej upakowana zwrotami akcji opowieść, to była naprawdę dobrze zaplanowana, tak, że mimo wszystko trudno było się oderwać.
Utonęłam w pięknych (i co aż dziwne, prawie nigdy nie męczących) opisach, dawno nie miałam przed oczami tak wyraźnej scenerii jak przy czytaniu 'Rebeki'; świetny, niepowtarzalny klimat.
Główna bohaterka miejscami dosyć mocno mnie drażniła swoim zachowaniem i spojrzeniem na świat, czasami naprawdę trudno było z nią sympatyzować, ale koniec końców każdy z bohaterów miał swoje dość wyraźne wady. Mimo wszystko z częścią z nich naprawdę zżyłam się pod koniec.
Podobało mi się poprowadzenie akcji tak, że choć koniec był w pewien sposób przewidziany i oczywisty, to tak czy siak w napięciu czytałam aż do ostatnich linijek.
Fajna książka na oderwanie się od rzeczywistości.
I chyba najładniejsza okładka na mojej półce! :)

Rzadko zdarza mi się czytać coś z taką przyjemnością. Książka może nie z tych, co wywracają do góry nogami całe życie, ale według mnie zawierała idealne proporcje pięknego, lirycznego stylu, intrygującej akcji, żywych opisów, rosnącego napięcia i niedających spokoju pytań. Dzięki temu czytało się bardzo szybko, chociaż może nie była to najbardziej upakowana zwrotami akcji...

Bardzo dobrze napisana książka, płynie się przez tę historię. Główny wątek wciąga i zaskakuje. Na pewno wrócę do autorki.

Bardzo dobrze napisana książka, płynie się przez tę historię. Główny wątek wciąga i zaskakuje. Na pewno wrócę do autorki.

Dziwna książka, dopiero po połowie wciąga. Końcówka mega ...... obsadzona w czasach nie określonych, posiadłość angielska, nowa młoda żona trafia tam rok po tragicznej śmierci pierwszej żony, która była uwielbiana przez wszystkich. Nowa pani na włościach nie radzi sobie z duchem przeszłości. Wszystko zmienia bal ........

Dziwna książka, dopiero po połowie wciąga. Końcówka mega ...... obsadzona w czasach nie określonych, posiadłość angielska, nowa młoda żona trafia tam rok po tragicznej śmierci pierwszej żony, która była uwielbiana przez wszystkich. Nowa pani na włościach nie radzi sobie z duchem przeszłości. Wszystko zmienia bal ........

Rebeka to napisana w gotyckim stylu opowieść o wdowcu w śrenim wieku, który szybko po śmierci pierwszej żony żeni się z młodą panienką. Gdy młoda para eraca do jego wielkiej posiadłości w Anglii zostają otoczeni wspomnieniami o zmarłej żonie.

Większość książki to snucie wyobrażeń przez zagubionego podlotka, który nie radzi sobie z niczym. Nawet kontrola menu na kolację przerasta jej możliwości.

Pozostała część fabuły jest prowadzona w tak oczywisty sposób, ze to co miało nas zaskoczyć lub przestraszyć wiedzieliśmy już sami dobre 50 stron wcześniej.

Ostatnie sto stron to ważące się losy bohaterów, ale w związku z tym, że główna bohaterka jest miałką swinką Pepą, a jej mąż się w sumie nie odzywa, to na tym etapie już czytelnikowi wszystko jedno co się z nimi stanie.

Zakończenie jest fantastyczne, szkoda, że ujawniono je praktycznie zaraz na początku.

Rebeka to napisana w gotyckim stylu opowieść o wdowcu w śrenim wieku, który szybko po śmierci pierwszej żony żeni się z młodą panienką. Gdy młoda para eraca do jego wielkiej posiadłości w Anglii zostają otoczeni wspomnieniami o zmarłej żonie.

Większość książki to snucie wyobrażeń przez zagubionego podlotka, który nie radzi sobie z niczym. Nawet kontrola menu na kolację...

,,Rebeka " oczarowała mnie przede wszystkim pięknym stylem pisania i niepowtarzalnym klimatem starego domu , w którym pełno jest zmarłej byłej żony.
,,Rebeka" to historia małżeństwa , w którym żona z młodej i naiwnej przechodzi przemianę , której nikt się nie spodziewa , a jej powód dla wielu jest ogromnym zaskoczeniem.
Czytając historię nowej pani de Winter czułam się jakbym mieszkała w Manderley i sama przeżywała te wydarzenia.

,,Rebeka " oczarowała mnie przede wszystkim pięknym stylem pisania i niepowtarzalnym klimatem starego domu , w którym pełno jest zmarłej byłej żony.
,,Rebeka" to historia małżeństwa , w którym żona z młodej i naiwnej przechodzi przemianę , której nikt się nie spodziewa , a jej powód dla wielu jest ogromnym zaskoczeniem.
Czytając historię nowej pani de Winter czułam się...