Kubuś Puchatek. Chatka Puchatka

Równie wspaniała, jak pierwsza część.
Warto wracać do niej.

Równie wspaniała, jak pierwsza część.
Warto wracać do niej.

Nie pamiętałam szczegółowo Kubusia Puchatka i jakże się zdziwiłam czytając go dziecko, całkowicie inaczej po latach odbiera się różne książki. Kubuś jest malutkim misiem, któremu ciągle się powtarza, że brak mu rozumu. Za to rymowanki ma świetne. Także bardzo zdziwiło mnie podejście Kłapouchego, który wiedziałam, że jest ponury ale nie wiedziałam, że jest tak złośliwy. Nie spodziewałam się, że Kubuś to maskotka Krzysia z której wyrasta na końcu książki .

Nie pamiętałam szczegółowo Kubusia Puchatka i jakże się zdziwiłam czytając go dziecko, całkowicie inaczej po latach odbiera się różne książki. Kubuś jest malutkim misiem, któremu ciągle się powtarza, że brak mu rozumu. Za to rymowanki ma świetne. Także bardzo zdziwiło mnie podejście Kłapouchego, który wiedziałam, że jest ponury ale nie wiedziałam, że jest tak złośliwy. Nie...

Jeśli dzieciństwo to kojarzy mi się właśnie między innymi z Kubusiem Puchatkiem. To jedna z tych wyjątkowych lektur, którą znają chyba wszyscy (chociażby nawet adaptację Disneya, która również jest cudowna!) i do której ciągle chce się wracać. Mam wrażenie, że im jestem starsza, tym mniej rozumiem dosłownie - nie pamiętam, żebym kiedyś bardzo dogłębnie analizowała treść, po prostu czytałam i świetnie się przy tym bawiłam, bo odnajdywałam w powieści siebie i swoje zabawy z misiami. Teraz dla mnie jest to powieść pełna metafor i symboli, gdzie każda przygoda ma kilka interpretacji, by jednak można było ją podsumować jednym zdaniem: żyjmy chwilą! To nasza wyobraźnia sprawia, że ten świat jest cudowny.

Myślę, że każdy już będąc dorosłym powinien wrócić do swoich ulubionych książek z dzieciństwa i odkryć na nowo, dlaczego one były ulubione. Gwarantuję, że na wiele spraw patrzy się zupełnie inaczej, odkrywa się zupełnie inne znaczenia, ale ostatecznie sens będzie płynął ten sam.

Jeśli dzieciństwo to kojarzy mi się właśnie między innymi z Kubusiem Puchatkiem. To jedna z tych wyjątkowych lektur, którą znają chyba wszyscy (chociażby nawet adaptację Disneya, która również jest cudowna!) i do której ciągle chce się wracać. Mam wrażenie, że im jestem starsza, tym mniej rozumiem dosłownie - nie pamiętam, żebym kiedyś bardzo dogłębnie analizowała treść, po...

Zawsze z sentymentem wracam do opowieści o Kubusiu gdyż całe dzieciństwo i potem jeszcze wiele lat uwielbiałam tego misia. Książka jest bardzo ładnie wydana, urocza i rozczulająca. Zatracenie się w historie dziejące się w Stumilowym Lesie skutecznie potrafi wciągnąć i rozluźnić czytelnika. A taka odskocznia jest bardzo ważna zważając na obecną sytuację.

Jednak przez pryzmat czasu widzę lekkie różnice w postaciach, które się przewijają przez książkę. Mam wrażenie, że za czasów dzieciństwa łagodziłam wszystkie ich wady i słabości, które teraz widzę wyraźnie i nie zawsze aspekty te wydają mi się takie niewinne.

Zawsze z sentymentem wracam do opowieści o Kubusiu gdyż całe dzieciństwo i potem jeszcze wiele lat uwielbiałam tego misia. Książka jest bardzo ładnie wydana, urocza i rozczulająca. Zatracenie się w historie dziejące się w Stumilowym Lesie skutecznie potrafi wciągnąć i rozluźnić czytelnika. A taka odskocznia jest bardzo ważna zważając na obecną sytuację.

Jednak przez...

Nietuzinkowa jak jej bohater ;)

Nietuzinkowa jak jej bohater ;)

Poznałam Misia tak dawno, że zapomniałam kiedy. Przed podstawówką zapewne.
Chociaż mi się Miś spodobał, jednak nie na tyle bym wracała doń często, był to Miś o Bardzo Małym Rozumku, mym skrajnie subiektywnym zdaniem nie mógł konkurować z Muminkami czy Alicją w Krainie Czarów.

„– Mój przyjaciel Kłapouchy zgubił swój ogon. Strasznie mu go brak. Więc czy nie mogłabyś mi łaskawie powiedzieć gdzie go szukać?
– Widzisz – odparła Sowa – najczęściej praktykowane postępowanie w takich wypadkach jest następujące...
– Ojej! – przerwał jej Puchatek. – Co znaczy najgęściej polukrowane postękiwanie? Jestem Misiem o Bardzo Małym Rozumku i długie słowa sprawiają mi wielką trudność.
– To oznacza rzecz, którą ma się zrobić.
– No, jeśli to tylko to znaczy, to niech już będzie – szepnął Miś skruszony.
– Więc rzecz do zrobienia jest następująca: po pierwsze, wyznaczenie wynagrodzenia. Trzeba ogłosić...
– Chwileczkę – przerwał jej Puchatek podnosząc łapkę do góry. – Co mamy zrobić dla tego czegoś, coś powiedziała? Bo właśnie kichnęłaś w tej chwili, kiedy chciałaś to słowo wymówić.
– Mylisz się. Nie kichnęłam.
– Kichnęłaś, Sowo!
– Przepraszam cię, Puchatku, nie kichnęłam. Niepodobna kichnąć nie wiedząc o tym.
– Tak, ale nie można usłyszeć kichnięcia bez tego, żeby ktoś nie kichnął.
– Więc powiedziałam tak: Po pierwsze, wyznaczenie wynagrodzenia. Trzeba ogłosić...
– Co? Powtórz jeszcze raz... – poprosił Puchatek nieśmiało.
– Wynagrodzenia! – huknęła Sowa. – Ogłosimy, że damy bardzo dużą ilość czegoś tam temu, kto znajdzie ogon Kłapouchego!
– Aha, rozumiem – powiedział Puchatek kiwając głową – ale mówiąc o bardzo dużej ilości czegoś tam – mówił dalej marząco – ja zwykle o tej porze dostaję jakieś małe Conieco – i spojrzał tęsknie w stronę szafki stojącej w kącie bawialni Sowy – po prostu łyk słodkiej śmietanki czy czegoś tam innego i odrobinkę miodu...”

Poznałam Misia tak dawno, że zapomniałam kiedy. Przed podstawówką zapewne.
Chociaż mi się Miś spodobał, jednak nie na tyle bym wracała doń często, był to Miś o Bardzo Małym Rozumku, mym skrajnie subiektywnym zdaniem nie mógł konkurować z Muminkami czy Alicją w Krainie Czarów.

„– Mój przyjaciel Kłapouchy zgubił swój ogon. Strasznie mu go brak. Więc czy nie mogłabyś mi...

Pocieszne opowiadania o znanym misiu. A samo wydanie książki jest przepiękne, z mnóstwem cudownych ilustracji. Poczułam się, jakbym była dzieckiem.

Pocieszne opowiadania o znanym misiu. A samo wydanie książki jest przepiękne, z mnóstwem cudownych ilustracji. Poczułam się, jakbym była dzieckiem.

Jeżeli ktoś z Was sięga po przygody Kubusia po raz pierwszy, możecie zapoznać się z dokładną mapą przedstawiającą Stumilowy Las, która znajduje się w środku. Dzięki niej przekonacie się, gdzie mieszkał Kłapouchy czy Prosiaczek. Warto też sprawdzić, gdzie mieszkał Kubuś i jak daleko miał do miejsca, gdzie mieszkają pszczoły, a co za tym idzie, gdzie znajduje się świeży miodek.

http://www.czytajac.pl/2018/10/kubus-puchatek-i-jego-przyjaciele-w-klasycznej-odslonie/

Jeżeli ktoś z Was sięga po przygody Kubusia po raz pierwszy, możecie zapoznać się z dokładną mapą przedstawiającą Stumilowy Las, która znajduje się w środku. Dzięki niej przekonacie się, gdzie mieszkał Kłapouchy czy Prosiaczek. Warto też sprawdzić, gdzie mieszkał Kubuś i jak daleko miał do miejsca, gdzie mieszkają pszczoły, a co za tym idzie, gdzie znajduje się świeży...

Czy i Wam w okresie Waszego dzieciństwa towarzyszył Niedźwiadek o Bardzo Małym Rozumku, ale za to ogromnym Serduszku? <3
http://magicznyswiatksiazki.pl/kubus-puchatek-chatka-puchatka-a-a-milne/

PS to wydanie od wydawnictwa Nasza Księgarnia jest po prostu piękne <3 <3 <3

Czy i Wam w okresie Waszego dzieciństwa towarzyszył Niedźwiadek o Bardzo Małym Rozumku, ale za to ogromnym Serduszku? <3
http://magicznyswiatksiazki.pl/kubus-puchatek-chatka-puchatka-a-a-milne/

PS to wydanie od wydawnictwa Nasza Księgarnia jest po prostu piękne <3 <3 <3

Kubuś. Zna go każdy (prawda?) i większość kocha (prawda?).

Nie muszę tu pisać jak wspaniała jest ta książka. To wiedza powszechna. Podobnie jak z Muminkami czy Alicją w Krainie Czarów - dobra historia broni się sama. Dlatego ta recenzja to bardziej zbiór moich ulubionych cytatów  z Kubusia plus upewnienie się, że macie swój egzemplarz(-e). Jeśli nie, to Nasza Księgarnia wydała ostatnio piękne połączenie "Kubusia Puchatka" i "Chatki Puchatka".

"-Puchatku? 
-Tak Prosiaczku? 
-Nic- powiedział Prosiaczek biorąc Puchatka za łapkę - Chciałem się tylko upewnić, że jesteś."

Ja zawsze myślałam o sobie jako o połączeniu Prosiaczka i Kłapouchego. Swoją drogą, Kłapouchy ma najlepsze teksty w tej bajce. Patrzcie:

"– A ty jak się masz? – spytał Puchatek.
– Nie bardzo się mam – odpowiedział Kłapouchy. – Już nie pamiętam czasów, żebym jakoś się miał."

Nowe wydanie jest większe niż standardowa książka i ma oryginalne ilustracje. Kolorowe :) To połączenie pierwszych dwóch części przygód przyjaciół ze Stumilowego (Stuwiekowego?) lasu. To nasze najładniejsze wydanie Kubusia.

Bo nie wiem jak Wy, ale ja nieszczególnie kocham disneyowską wersję Misia o Bardzo Małym Rozumku. Najbardziej czekam za to na maskotki z filmu "Krzysiu gdzie jesteś?" - najładniejsze, kochane, wyprzytulane i retro miśki świata!

A Ty? Z kim się utożsamiałeś czytając Kubusia Puchatka?

Kubuś. Zna go każdy (prawda?) i większość kocha (prawda?).

Nie muszę tu pisać jak wspaniała jest ta książka. To wiedza powszechna. Podobnie jak z Muminkami czy Alicją w Krainie Czarów - dobra historia broni się sama. Dlatego ta recenzja to bardziej zbiór moich ulubionych cytatów  z Kubusia plus upewnienie się, że macie swój egzemplarz(-e). Jeśli nie, to Nasza Księgarnia...