Powrót do Kubusia Puchatka po 30 latach nadal robi wrażenie. Dla mnie jest to już klasyka literatury dziecięcej. Empatia bijąca z tej książki oraz rys psychologicznych i charakterologiczny zwierzątek z lasu odzwierciedlają nas ludzi. Przepiękna podróż po lesie wraz z przyjaciółmi z młodzieńczych lat.

Powrót do Kubusia Puchatka po 30 latach nadal robi wrażenie. Dla mnie jest to już klasyka literatury dziecięcej. Empatia bijąca z tej książki oraz rys psychologicznych i charakterologiczny zwierzątek z lasu odzwierciedlają nas ludzi. Przepiękna podróż po lesie wraz z przyjaciółmi z młodzieńczych lat.

Dla nieco mniejszego Czytelnika jest to super opracowanie książki, w której w formie dwóch części zostały zebrane wszystkie przygody Kubusia Puchatka oraz Jego Przyjaciół ze Stumilowego Lasu.

W tym wydaniu Czytelnik znajdzie wiele ręcznie ilustracji nawiązujących do opisów danej przygody leśnych przyjaciół i nie trzeba podkreślać, jak również stanowią dobry przerywnik od lektury, nad którym mały Czytelnik może się zatrzymać i odpocząć. 
Zaskakująco, treść jest napisana prostym językiem, chociaż może w odczuciu nieco starszego Czytelnika, w sposób mniej płynny i lekki. Czasami zdarzały się trudniejsze słówka do odczytania oraz zastanowienia się, ale to chyba właściwy zabieg, bo lektura nie tylko ma dawać rozrywkę, ale również ma za zadanie uczyć.

Kubuś Puchatek oraz Jego Przyjaciele — Prosiaczek, Tygrysek, kangurzyca z Maleństwem, Kłapouchy, Sowa oraz Królik wraz z Krzysiem w tym wydaniu książki na pewno zadbają o konkretną dawkę przygód, pozytywnych przeżyć oraz ciepłych emocji, oraz ważnych życiowych lekcji ujętych nieco w humorystyczny sposób.

Dla nieco mniejszego Czytelnika jest to super opracowanie książki, w której w formie dwóch części zostały zebrane wszystkie przygody Kubusia Puchatka oraz Jego Przyjaciół ze Stumilowego Lasu.

W tym wydaniu Czytelnik znajdzie wiele ręcznie ilustracji nawiązujących do opisów danej przygody leśnych przyjaciół i nie trzeba podkreślać, jak również stanowią dobry przerywnik od...

Jakoś niezbyt przyjemnie czytało mi się tę książkę. Córkom się nie podobała, a czytamy dużo, musiałam kończyć ją sama.

Jakoś niezbyt przyjemnie czytało mi się tę książkę. Córkom się nie podobała, a czytamy dużo, musiałam kończyć ją sama.

Kubuś Puchatek był jedną z najważniejszych postaci mojego dzieciństwa. Jednak dużo bardziej pamiętam bajkowego Kubusia z telewizji niż tego książkowego. Czytając po latach obydwa tomy zdziwiło mnie to, że postacie aż tak się od siebie różnią - nie są czarno-białe. Kłapouchy potrafi być niesamowicie złośliwy, a głupiutki miś wpaść na genialny pomysł. Przygody w stumilowym lesie pokazują nam, że warto czasem "robić nic", zatrzymać się i "cieszyć się z tego, że jest się Puchatkiem". ;) Uważam, że jest to książka dla osób w każdym wieku, dla dzieci urocza, o pluszowych przyjaciołach, a dla starszych przepełniona symbolami i wrażliwością opowieść.

Kubuś Puchatek był jedną z najważniejszych postaci mojego dzieciństwa. Jednak dużo bardziej pamiętam bajkowego Kubusia z telewizji niż tego książkowego. Czytając po latach obydwa tomy zdziwiło mnie to, że postacie aż tak się od siebie różnią - nie są czarno-białe. Kłapouchy potrafi być niesamowicie złośliwy, a głupiutki miś wpaść na genialny pomysł. Przygody w stumilowym...

Jedna z moich ulubionych książek! A Kubuś Puchatek to mój ukochany bohater. Zawsze chętnie do niej wracam.

Jedna z moich ulubionych książek! A Kubuś Puchatek to mój ukochany bohater. Zawsze chętnie do niej wracam.

Książka ta jest zbiorem; zawiera dzieła: „Kubuś Puchatek” i „Chatka Puchatka”. Wolumin dosyć pokaźnych rozmiarów, w twardej oprawie, pełen kolorowych ilustracji autorstwa Ernesta H. Sheparda – które wyśmienicie uzupełniają tekst. Oprócz rysunków wydanie to zawiera kolorową mapę Stumilowego Lasu oraz dwie krótkie noty dotyczące Alana Alexandra Milne’a i Ernesta Howarda Sheparda.
"Kubuś Puchatek" jest fantastyczną lekturą – dla dorosłych, a myślę, że również dla dzieci 😉 (choć na dzieciach nie testowałam). Powieść zwiera zbiór historii – przygód grupki zwierzaków, mieszkańców Stumilowego Lasu (Sowa Przemądrzała, osiołek Kłapouchy, Prosiaczek, Miś Kubuś Puchatek, Kangurzyca z kangurzątkiem Maleństwem, Królik, rodzina i przyjaciele Królika) oraz małego chłopca Krzysia – ich przyjaciela i mentora. Wstęp oraz zakończenie książki sugerują źródło inspiracji dla postaci w powieści - Krzyś jest synkiem autora, a zwierzaki ze Stumilowego Lasu – jego maskotkami.
Każda historia zawiera się w osobnym rozdziale, który nosi tytuł – temat historyjki. Przygody te pełne są dziecięcej poczciwej naiwności bohaterów, są przy tym jednak bardzo pouczające, mądre w swej prostocie, ale także szalenie zabawne, co daje pole do popisu dla wyciągania wniosków i morałów, ale także sprawia czytelnikowi wielką frajdę podczas lektury. Cały „Kubuś…” jest cudowny, każdy rozdział jest wyjątkowy, dobry poziom rozłożony jest w całej jego rozciągłości.
"Chatka Puchatka" posiada podobną konstrukcję do swojej poprzedniczki – każda historia mieści się w osobnym rozdziale. Oprócz już znanych czytelnikowi z poprzedniej części bohaterów, pojawia się nowy mieszkaniec Stumilowego Lasu – Tygrys.
„Chatkę…” subiektywnie oceniam jako dużo gorszą od swojej wspaniałej poprzedniczki – nie było już zabawnie, czasami nieżyczliwie, a zwierzęta były wobec siebie często nieprzyjemne i zdarzało się, że grubiańsko się do siebie odnosiły.
Podsumowując – chociaż „Kubuś…” podobał mi się bardzo, a „Chatka…” niespecjalnie, fajnie że wydanie to zawiera obie części, a czytelnik może się z nimi zapoznać i wysnuć swoją opinię. „Kubusia Puchatka” polecam gorąco, bo dołączył do grona moich ulubionych książek.

Książka ta jest zbiorem; zawiera dzieła: „Kubuś Puchatek” i „Chatka Puchatka”. Wolumin dosyć pokaźnych rozmiarów, w twardej oprawie, pełen kolorowych ilustracji autorstwa Ernesta H. Sheparda – które wyśmienicie uzupełniają tekst. Oprócz rysunków wydanie to zawiera kolorową mapę Stumilowego Lasu oraz dwie krótkie noty dotyczące Alana Alexandra Milne’a i Ernesta Howarda...

Może to i infantylne, może i naiwne, może i trąci myszką ale co tam... ciągle urocze, mądre i bardzo mruczankowe :) Książka otulająca, w sam raz na obecną aurę. Uniwersalna - dla dzieci bajeczka, dla dorosłych powrót do przeszłości ale też pełna symboli opowieść o każdym czasie.
Osobiście wolę "Chatkę Puchatka" za humor no i oczywiście Tygryska.
8/10. Bardzo polecam!

Może to i infantylne, może i naiwne, może i trąci myszką ale co tam... ciągle urocze, mądre i bardzo mruczankowe :) Książka otulająca, w sam raz na obecną aurę. Uniwersalna - dla dzieci bajeczka, dla dorosłych powrót do przeszłości ale też pełna symboli opowieść o każdym czasie.
Osobiście wolę "Chatkę Puchatka" za humor no i oczywiście Tygryska.
8/10. Bardzo...

Cudowna książka! Przyjemna podróż do własnego dzieciństwa a i dla moich dzieci wspaniała przygoda z bohaterami Stumilowego Lasu. Dzieci uwielbiają, dorośli też!

Cudowna książka! Przyjemna podróż do własnego dzieciństwa a i dla moich dzieci wspaniała przygoda z bohaterami Stumilowego Lasu. Dzieci uwielbiają, dorośli też!

Mój ogromny ulubieniec z dzieciństwa. Teraz wróciłam do tej pozycji, żeby się przekonać, czy magia i czar Stumilowego Lasu dalej działa. Działa i to jeszcze jak :) Mądra, ciepła, dowcipna, wzruszająca o Misiu o Małym Rozumku i jego przyjaciołach. Klasyka literatury dziecięcej, którą trzeba, po prostu trzeba przeczytać.

Mój ogromny ulubieniec z dzieciństwa. Teraz wróciłam do tej pozycji, żeby się przekonać, czy magia i czar Stumilowego Lasu dalej działa. Działa i to jeszcze jak :) Mądra, ciepła, dowcipna, wzruszająca o Misiu o Małym Rozumku i jego przyjaciołach. Klasyka literatury dziecięcej, którą trzeba, po prostu trzeba przeczytać.

Równie wspaniała, jak pierwsza część.
Warto wracać do niej.

Równie wspaniała, jak pierwsza część.
Warto wracać do niej.