Lekka, przyjemna, pięknie opowiedziana historia.
Zalety tej książki to
1)piękny język,
2)motyw kobiecej przyjaźni, bez grania uczuciami czytelnika za pośrednictwem nieszczęśliwej miłości, zdrad, rozstań, powrotów i zazdrości o faceta,
3) oddziaływanie na zmysły powonienia, smaku i wzroku. Wątki kulinarne w książkach często mnie irytują, bo są nieumiejętnie wplatane. Tutaj są subtelne, a jednocześnie tak mocno wiążą się z treścią, że bez niej książka wiele by traciła.
Ciekawostką są przepisy, opisane tak dokładnie, że nawet laik może przygotować coś wyszukanego.

Lekka, przyjemna, pięknie opowiedziana historia.
Zalety tej książki to
1)piękny język,
2)motyw kobiecej przyjaźni, bez grania uczuciami czytelnika za pośrednictwem nieszczęśliwej miłości, zdrad, rozstań, powrotów i zazdrości o faceta,
3) oddziaływanie na zmysły powonienia, smaku i wzroku. Wątki kulinarne w książkach często mnie irytują, bo są nieumiejętnie wplatane....

Powieść jest cudowna, czyta się ją jednym tchem, dosłownie. Cała historia jest zaskakująca, przepełniona ciepłem i humorem, choć nie pozbawiona jest momentów wyciskających łzy. Pozycja warta przeczytania, w dodatku jest z gatunku tych, do których się wraca.

Powieść jest cudowna, czyta się ją jednym tchem, dosłownie. Cała historia jest zaskakująca, przepełniona ciepłem i humorem, choć nie pozbawiona jest momentów wyciskających łzy. Pozycja warta przeczytania, w dodatku jest z gatunku tych, do których się wraca.

Książka wpadła mi w ręce zupełnie niespodziewanie, przebiegłam przez nią niczym burza i muszę przyznać, że owa letnia burza była całkiem miłym doświadczeniem. Miłym, może nie porywającym, ale pozostawiającym wrażenie, że nazwisko Renaty Czelny - Kawy może się wkrótce okazać rozpoznawalne w świecie powieści obyczajowych. A skoro już o gatunku mowa, jest on dla mnie jednym z rzadziej czytanych, zatem jedynie wybitne pozycje określam jako bardzo dobre, godne zapamiętania i powrotów. W przypadku "Nieba nad lasem" najwłaściwszym określeniem wrażenia jakie pozostawiło, wydaje mi się poczucie krótkotrwałej acz intensywnej przyjemności, zatem i moja nadzwyczaj subiektywna, z racji nieco węższej skali porównawczej ocena, oscyluje w okolicach stanów średnich.

Jak na lekką, przyjemną, typowo letnią opowieść, "Niebo nad lasem" ma wiele zalet, w tym takie, które zaskoczyły mnie swoją niebanalnością. Autorka, znana już wielbicielom gotowania z pysznej sernikowej książki kucharskiej, nie uciekła, i słusznie, od swoich zainteresowań. Lecz też, co bardzo słuszne, nie skonstruowała rozdziałów wokół opisów działań kuchennych czy wypisywania peanów na cześć smakołyków. Subtelnie wrzuciła nazwy potraw w opisy codziennych czynności, nie zakłócając płynnie prowadzonej akcji. Zainteresowani znajdą przepisy na końcach niektórych rozdziałów, a osoby mniej chętne do przegryzania w trakcie czytania, mogą swobodnie owe przepisy-przypisy ominąć, bez jakiejkolwiek szkody dla urody snutej opowieści.

Innym walorem książki jest bardzo sprawne posługiwanie się polszczyzną, która jest lekka, dowcipna ale nie infantylna. Co więcej, została znakomicie zróżnicowana w zależności od opisywanych czasów, form czy bohaterów. Może jedynie Róża, wdzięczna, subtelna dziewczynka, zdaje się czasem przemawiać językiem zbyt poetyckim jak na kilkuletnie dziecko. Ja sama rzadko spotykam się z małymi dziećmi o tak wyszukanym sposobie komentowania rzeczywistości, stąd poczucie zbyt mocno ubarwionej niezwykłości małej bohaterki.
Wspomniane zróżnicowanie językowe daje nam niezwykłą łatwość przenoszenia się w czasie. Jest bowiem w tej pozornie współczesnej powieści, miejsce na opis całego niemal życia Kazi-Rózi, który wymaga sięgania w lata wojenne, potem zaś 50te dwudziestego wieku. Zarówno w sposobie opisu zachowań, jak i wspomnianym słownictwie, autorka pięknie prześlizguje się od współczesnej "kurtki wodnej" do matuli, córuchny i żoninych oczu. Aż serce się kraje, gdy nadziewamy się na korektorskie niedoróbki, które zrzucić chyba trzeba na karb pośpiechu i stresu debiutantki. Szukając usprawiedliwień czy nie, warto na nie zwrócić uwagę przy kolejnych powieściach, bo przecież za staranność, płynność i redaktorsko-korektorską dokładność zdobywa się szacunek i podziw czytelników. Tutaj niewątpliwie jest co podziwiać w kwestii treści, formy i samego stylu, zatem szkoda by zakłócały je zgrzyty i złośliwe wypominki w stylu moich, wyżej wystukanych ;)

Pani Czelny - Kawa wita nas w swoim literackim świecie pozycją lekką, przyjemną ale też nie pozbawioną tajemnicy, osłody humorem i nietypowymi wtrętami kulinarnymi. Dwieście stron szybkiej, spontanicznej, pełnej niezwykłych kobiet przygody, w której wraz z bohaterkami poszukujemy dawno zaginionej, wręcz uznanej za zmarłą Różyczki, po której pozostało przypadkiem odnalezione zdjęcie i dwa przedziwnie ukryte listy, skłania do samych pochwał. Tym bardziej, że autorka przetyka je emocjami wyjętymi z czasów, gdy dziewczynki zabrakło w domu ojczystym.
"każdy z osobna dusił w sobie tęsknotę za wesołą dzierlatką, wnoszącą w ich chłopięcą rzeczywistość pewną dawkę delikatności, subtelności i niewysłowionej radości. Jej nieobecność była w domu dojmująca. Wisiała jak ciężka mgła, w której błądzi się po omacku." (str. 124)
Kolejne sto stron jednak, moim zdaniem, można było zmieścić w połowie mniejszym formacie, gdyż to, co następuje tak naprawdę już PO szczęśliwym zakończeniu, zbyt mocno zdaje się skręcać w kierunku pochwał innowacji kulinarno-dekoracyjnych. Odniosłam wrażenie, że tak naprawdę ta ostatnia część książki mogłaby stać się przyczynkiem do kolejnego tomu lub odrębnie snutej opowieści, w której naczelnym tematem stałaby się realizacja życiowych zmian. A może, po prostu inaczej zredagowana, owa kawiarniana opowieść mogłaby stać się bardziej wtopioną w całość częścią powieści?

To były dwa przyjemne popołudnia. Popołudnia spędzone z niezwykłymi kobietami, które autorka opisała w sposób barwny i niezwykle sympatyczny. W miejscu, które łatwo sobie zwizualizować jako niezwykle spokojne, pachnące podkarpacką łąką i babeczkami, podkarpackie wyobrażenie raju na ziemi. Oraz z rodziną, której tylko pozazdrościć ciepła, dobroci i wzajemnego szacunku. Aż łatwo poczuć zazdrość i niedowierzanie. Ale czy nie o to chodzi w lecie, by schronić się w krainie baśni, miłości i koniecznie zakończonych szczęśliwie opowieści o szczęściu?
(Dziękuję Joasi Ł.)

pani-ka-czyta.blogspot.com

Książka wpadła mi w ręce zupełnie niespodziewanie, przebiegłam przez nią niczym burza i muszę przyznać, że owa letnia burza była całkiem miłym doświadczeniem. Miłym, może nie porywającym, ale pozostawiającym wrażenie, że nazwisko Renaty Czelny - Kawy może się wkrótce okazać rozpoznawalne w świecie powieści obyczajowych. A skoro już o gatunku mowa, jest on dla mnie jednym z...

Chociaż autorka debiutowała zupełnie inną gatunkowo książką „Serniki słodkie i wytrawne”, ze względu na swoją pasję, to opowieść o Jagodzie i Róży jest debiutem prozatorskim i od razu zdobywa serca coraz szerszego grona czytelników. I nic dziwnego, wszak ta osnuta tajemniczą aurą opowieść jest nie tylko znakomicie nakreśloną historią, ale także wyrazistymi bohaterkami, z których każda wnosi do niej odrobinę swojej charyzmy, przebojowości, emocji i oczekiwań wobec losu. A ten przekornie wodzi je za nos, podsuwając coraz to nowsze zagadkowe elementy pewnej, rodzinnej układanki.


Jagoda dziedziczy dom po dziadkach, który wymaga wiele pracy i wkładu, by doprowadzić go stanu na dłuższy okres używalności. Przenosząc się na maleńką wieś, dostrzega jej uroki i niedogodności. Do Jagody przyjeżdżają kuzynki, pragnąc spędzić niezapomniane urlopy. I nawet nie są świadome tego, że właśnie takim określeniem będą je wspominać. Stare, zakurzone poddasza domów kryją w sobie wiele tajemnic, a jeszcze więcej stare, czarno białe fotografie, na których widnieją ludzie, o istnieniu których mamy szczątkowe informacje. Autorka tych skrytych niedomówień i piętrzących się pytań dokłada nam co i rusz, przeplatając je retrospekcyjnymi wspomnieniami w postaci obrazów z przeszłości, wydarzeń, jakie rozgrywają się w rodzinie Fabianowiczów. Tymczasem prawda i finał wszelkich zabiegów Jagody w dojściu do prawdy, przyprawi Was o drżenie serca. Niedokończone wątki mogą mieć swoje przedłużenie w dalszych częściach. I szczerze przyznam, że bardzo na to liczę.

„Niebo nad lasem” to przede wszystkim sentymentalna opowieść, w której autorka przeplata współczesne wydarzenia z tymi, które mają swoją przyczynę i skutek w dalekiej przeszłości. Otwiera przed nami pomalutku drzwi licznych wspomnień, dodając emocjonalnego wydźwięku wyjątkową atmosferą i klimatem swojskości. Ta powieść nie ma jednoznacznego finału, a refleksje narzucają nam pewien stopień wzruszenia i konfigurację bliskiego kontrapunktu z malowniczymi krajobrazami i paletą licznych odpowiedzi. Jednak... ludzka pamięć bywa zawodna. Czasami warto wtedy otworzyć serce. Was zachęcam również, byście otworzyli swoje serca na tę pięknie napisaną powieść, która swoją płynnością i lekkością wciągnie Was od pierwszych wersów. I oczywiście zaskoczy autorskimi przepisami, które w wykonaniu Jagody są rewelacyjną wisienką na torcie. Zresztą, z książki wydobywają się wyjątkowe smaki i zapachy. Poznajcie je sami!

Szczerze polecam!

https://nietypowerecenzje.blogspot.com/2018/06/niebo-na-lasem-renata-czelny-kawa.html

Chociaż autorka debiutowała zupełnie inną gatunkowo książką „Serniki słodkie i wytrawne”, ze względu na swoją pasję, to opowieść o Jagodzie i Róży jest debiutem prozatorskim i od razu zdobywa serca coraz szerszego grona czytelników. I nic dziwnego, wszak ta osnuta tajemniczą aurą opowieść jest nie tylko znakomicie nakreśloną historią, ale także wyrazistymi bohaterkami, z...

Jestem autorką tej pozycji. To moja pierwsza, dłuższa powieść. Moje bohaterki odkopują rodzinną przeszłość, pysznie gotują i nigdy się nie poddają!
Jagoda, Anna, Małgorzata i Karolina zapraszają Cię do swojego świata, pod swoje niebo nad lasem!
Książka do nabycia na mojej stronie www.rajdlapodniebienia.pl w zakładce "Niebo nad lasem"

Jestem autorką tej pozycji. To moja pierwsza, dłuższa powieść. Moje bohaterki odkopują rodzinną przeszłość, pysznie gotują i nigdy się nie poddają!
Jagoda, Anna, Małgorzata i Karolina zapraszają Cię do swojego świata, pod swoje niebo nad lasem!
Książka do nabycia na mojej stronie www.rajdlapodniebienia.pl w zakładce "Niebo nad lasem"