Prawdę mówiąc, raczej przejrzałem; przeczytałem niektóre hasła - dziełko ma charakter mini-encyklopedii; zaglądać (często) można, ale czytać od deski do deski hadko...

Główny pozytyw - mimo skrótowej formy, nieraz przejmuje. Może dzięki temu, że często nie jest pomnikowa. - Pisana przyjaznym językiem, łatwa do zrozumienia - podaje wiele "ludzkich" szczegółów o bohaterach; wspominając ich przygody z czasów młodości, rozterki przy podejmowaniu drogi życiowej itp. Tym silniej uderza nas przejście do bohaterskich czynów, wytrwałe narażanie się... Cytaty z listów brzmią podniośle, a dla współczesnego czytelnika może nieraz pompatycznie - zostają jednak uwiarygodnione dzięki owym szczegółom "ludzkim" i mniej "pomnikowym". - Może taka konwencja zwłaszcza młodzieży pomoże w naszych zblazowanych czasach pomyśleć, że uczucia bardziej podniosłe niekoniecznie muszą być głupią egzaltacją czy owocem manipulacji...

Bardzo dużo ilustracji; czarno-białych. Obok pomijalnych, jak zdjęcia z Wikipedii, neutralnych, jak reprodukcje rękopisów (częste),jest sporo pozwalających się wczuć w epokę; dawne pocztówki; zdjęcia z pracy carskiej ukazujące wyniki ataku na pociąg itp.

Zarzut - ta sama skrótowość, która pozwala na łatwe "wskoczenie" w lekturę, nieraz pozastawia nas z poczuciem niedosytu. - Długość notek jest bardzo różna; wiele postaci otrzymuje opis zwięzły, ale dość wyczerpujący. Inne wpisy są krótkie, ale zawierają ciekawe czy przejmujące szczegóły. Kiedy indziej jednak sprowadzają się do podania encyklopedycznych danych (wzbogaconych zdawkową "wstawką" osobistą),typu: "urodził się - kochał rodzinę - walczył tu i tu - zginął bohatersko"... Siłą rzeczy nie pozwala to wczuć się w daną osobę i szczerze przejąć jej losem. Można odnieść wrażenie, że autor czuł się w obowiązku dołączyć do zbioru pewnych bohaterów, o których nie mógł czy nie chciał powiedzieć zbyt dużo... Moim zdaniem byłoby z korzyścią dokonać bardziej brutalnej selekcji bohaterów książki, aby poświęcić pozostałym więcej miejsca - zwłaszcza, że gdy niektórzy to miejsce dostają, autor korzysta z niego bardzo dobrze...

Oczywiście zalety zdecydowanie przeważają nad wątpliwościami; polecam!

Prawdę mówiąc, raczej przejrzałem; przeczytałem niektóre hasła - dziełko ma charakter mini-encyklopedii; zaglądać (często) można, ale czytać od deski do deski hadko...

Główny pozytyw - mimo skrótowej formy, nieraz przejmuje. Może dzięki temu, że często nie jest pomnikowa. - Pisana przyjaznym językiem, łatwa do zrozumienia - podaje wiele "ludzkich" szczegółów o bohaterach;...

Książka ta nie jest przeznaczona dla osób dobrze znających historię. Dla nich będzie zbyt prosta. Ale to dzieło bardzo pożyteczne i ważne. Bo wprawdzie są chwile, kiedy bohaterów mamy serdecznie dość, nawet tych najważniejszych. To chwile, kiedy służą oni celom doraźnym. Bywa wtedy, iż prawdziwe zasługi wywołują głównie zgrzytanie zębów.
Ta książka taka nie jest. Stara się pokazać sylwetki tych Polaków, którzy chcieli wolności i wykazali się prawdziwym heroizmem. No i nie dbali o sławę. Choć, rzecz oczywista, ci sławni przeważają. Ale sporo jest postaci mało znanych, dla pamięci których ta książka może okazać się ważna. Zresztą z przypominania takich osób autor jest znany nie od dziś. Całość materiału Borucki podzielił na dziewięć powstań (w gruncie rzeczy kwestia dyskusyjna),a w każdym z rozdziałów prezentuje ważne postaci poszczególnych zrywów - wyjątkiem jest zbiorczy rozdział „Wiosna Ludów”.
Ktoś może zapytać: a czego nowego możemy się dowiedzieć o Kościuszce, czy Piłsudskim? Akurat o nich z tej książki nowych informacji nie zaczerpniemy, ale już o Janie Auguście Cichockim, Ludwiku Nabielaku, Aleksandrze Grzegorzewskim, Konradzie Błaszczyńskim, Henryku Baronie, Kazimierzu Grudzielskim, Józefie Rymerze czy Stefanii Aluchnie, dowiemy się na pewno znacznie więcej, niż wiedzieliśmy dotychczas... Są i postaci - oprócz zapewne niektórych wymienionych - o których większość czytelników nigdy nie słyszała. Bo czymże jest nasza codzienna walka o pryncypia, które uznajemy za ważne? Obowiązkiem. Tak też traktowali swoje działania wspomniani bohaterowie, a kto został sławny, kto mniej, a o kim słuch zaginął, zadecydowały niezbadane wyroki historii.
Dobrze jest, iż niektórych bohaterów można jeszcze wydobyć z niepamięci.
I o tych mniej znanych przede wszystkim warto czytać. Oby nie okazało się, że za kilkadziesiąt lat w podobnej książce znajdzie się i nasza biografia...

Książka ta nie jest przeznaczona dla osób dobrze znających historię. Dla nich będzie zbyt prosta. Ale to dzieło bardzo pożyteczne i ważne. Bo wprawdzie są chwile, kiedy bohaterów mamy serdecznie dość, nawet tych najważniejszych. To chwile, kiedy służą oni celom doraźnym. Bywa wtedy, iż prawdziwe zasługi wywołują głównie zgrzytanie zębów.
Ta książka taka nie jest. Stara się...