Bardzo proste, często przewidywalne opowiadania. Ale nie spodziewałem się niczego innego. Napisana pięknym językiem, z denerwującymi nieco wtrąceniami z obcych języków (ale to tylko moja subiektywna opinia, podyktowana niezbyt przyjaznym stosunkiem wobec języka francuskiego).
Zbiór opowiadań, jak to zwykle bywa w przypadku zbiorów opowiadań - nierówny. Polecam do wieczornej lektury przy świecy, w deszczowe dni (niekoniecznie jesienne - ja czytałem przez lato).

Bardzo proste, często przewidywalne opowiadania. Ale nie spodziewałem się niczego innego. Napisana pięknym językiem, z denerwującymi nieco wtrąceniami z obcych języków (ale to tylko moja subiektywna opinia, podyktowana niezbyt przyjaznym stosunkiem wobec języka francuskiego).
Zbiór opowiadań, jak to zwykle bywa w przypadku zbiorów opowiadań - nierówny. Polecam do...

Kolejne bardzo udane spotkanie z naszym rodzimym klasykiem grozy.

Kolejne bardzo udane spotkanie z naszym rodzimym klasykiem grozy.

Za 5 zl kupiłem na przecenie ten zbiór.nowy.
znałem wszystko co w nim było.
Ale pamietam ze pomimo tego, fajnie mi sie czytało.Moze jakiś rodzaj energii wydawnictwa czy egzemplarzu?.
Pozatym naturalne wsparcie Mistrza.(Ja to kobietom na portalu randkowym pewnym na b.nawet promuję jego postać).Oraz kolekcjonowanie rożnych wersji.Bo np w starszych zdarza się zupełnie inna redakcja.Kurytarze... i te sprawy.Ma to swój urok.
Ale ludziom w czasach nowożytnych może utrudniać lekturę.Zważywszy ,że Grabek miał bardzo egzotyczną stylistykę w swych utworach ,najeżoną metaficzną aurą, tudzież terminologią ze starej wiedzy tajemnej , psychiatrii, kolejnictwa.

Za 5 zl kupiłem na przecenie ten zbiór.nowy.
znałem wszystko co w nim było.
Ale pamietam ze pomimo tego, fajnie mi sie czytało.Moze jakiś rodzaj energii wydawnictwa czy egzemplarzu?.
Pozatym naturalne wsparcie Mistrza.(Ja to kobietom na portalu randkowym pewnym na b.nawet promuję jego postać).Oraz kolekcjonowanie rożnych wersji.Bo np w starszych zdarza się zupełnie inna...

Są opowiadania bardzo dobre - "Ślepy tor", "Spojrzenia", "Kochanka Szamoty". Jednak znaczna większość historii już najlepsze czasy ma za sobą. Jeżeli ktoś interesuje się grozą w starszym wydaniu, to zbiór opowieści "Znaki niesamowite" jest dla niego. Dzisiejszy czytelnik wie gdzie zjawa się kryje, więc "szokujące" zakończenia nie są wyjątkowe. Na tym autor traci.
Mimo wszystko Grabiński w swoim kolejowym horrorze jest wyjątkowy i to trzeba mu przyznać.

Po słowie: mam słabość do biblioteki grozy C&T.

Są opowiadania bardzo dobre - "Ślepy tor", "Spojrzenia", "Kochanka Szamoty". Jednak znaczna większość historii już najlepsze czasy ma za sobą. Jeżeli ktoś interesuje się grozą w starszym wydaniu, to zbiór opowieści "Znaki niesamowite" jest dla niego. Dzisiejszy czytelnik wie gdzie zjawa się kryje, więc "szokujące" zakończenia nie są wyjątkowe. Na tym autor traci.
Mimo...

Baaaaardzo trudno tę książkę ocenić. No bo, czy przy jej ocenianiu powinno kierować się swoimi uczuciami, czy tym, ile twórczość Grabińskiego znaczy dla polskiej kultury grozy? Ja stawiam na to pierwsze. I powiem Wam, że po "Znaki niesamowite" warto sięgnąć, ale tylko dla kilku opowiadań. Zdecydowanie warto przeczytać "Wiecznego pasażera", "W przedziale", "Szary pokój" i "Spojrzenie". Reszta tekstów Grabińskiego wchodząca w skład zbioru od C&T najzwyczajniej nie przetrwała próby czasu i stała się niezwykle przewidywalna, a także nie angażująca intelektualnie i emocjonalnie.
PS. "Spojrzenie" to chyba najlepsze opowiadanie jakie czytałem w życiu. Ten tekst to mała arcydzieło, któremu dałbym chętnie 11 na 10 gwiazdek. Reszta tekstów Grabińskiego nie dorasta mu do pięt.

Baaaaardzo trudno tę książkę ocenić. No bo, czy przy jej ocenianiu powinno kierować się swoimi uczuciami, czy tym, ile twórczość Grabińskiego znaczy dla polskiej kultury grozy? Ja stawiam na to pierwsze. I powiem Wam, że po "Znaki niesamowite" warto sięgnąć, ale tylko dla kilku opowiadań. Zdecydowanie warto przeczytać "Wiecznego pasażera", "W przedziale", "Szary pokój" i...

Zawsze kiepski był ze mnie patriota ale w kwestii rodzimej literatury grozy, prawdziwy ze mnie zdrajca narodu. Polski horror/weird fiction moim skromnym zdaniem leży i kwiczy i jedyne co ma do zaoferowania to niskich lotów niezobowiązującą rozrywkę klasy B/C, taką w sam raz do zabawiania czytelnika w pociągu czy autobusie. Żadnych klasyków, żadnych kamieni milowych, nic z czym można by z dumą pokazać się reszcie literackiego świata, za to dużo takiej twórczości, której wręcz wypada się wstydzić. Tak myślałem, dopóki nie wziąłem się za Grabińskiego - po przeczytaniu "Znaków niesamowitych" śmiało mogę przyznać, że w moich oczach należy się facetowi miejsce obok takich tytanów jak Poe czy Lovecraft. Grabiński ma wszystko to, czym mogli poszczycić się wspomniani mistrzowie - piękny styl, umiejętność budowania niesamowitego klimatu i wyobraźnię bez granic. Podchodziłem do "Znaków niesamowitych" jak pies do jeża, w końcu się przełamałem i muszę przyznać, że jest to jeden z najlepszych zbiorów opowiadań Biblioteki Grozy. Zawsze myślałem, że to robienie z Grabińskiego "polskiego Poe" to takie trochę rozumowanie na zasadzie "na bezrybiu i rak ryba" - nie mamy żadnych osiągnięć w kategorii literatury grozy ale nie możemy być gorsi od reszty świata, więc musimy sobie znaleźć choć jednego klasyka, więc niech będzie ten cały Grabiński. Błąd okrutny, facet naprawdę miał talent i wielu spośród klasyków mogłoby się od niego uczyć. Czapki z głów.

Zawsze kiepski był ze mnie patriota ale w kwestii rodzimej literatury grozy, prawdziwy ze mnie zdrajca narodu. Polski horror/weird fiction moim skromnym zdaniem leży i kwiczy i jedyne co ma do zaoferowania to niskich lotów niezobowiązującą rozrywkę klasy B/C, taką w sam raz do zabawiania czytelnika w pociągu czy autobusie. Żadnych klasyków, żadnych kamieni milowych, nic z...