Bardzo dobra pozycja dotycząca zagrożenia alkoholizmem, szkoda, że nie przetłumaczona na język polski.
Dla mnie książka była jak brakujące ogniwo w tematyce dotyczącej kwestii picia alkoholu.
Do tej pory znałam taką teorię - albo ktoś jest alkoholikiem, albo nie jest. Alkoholik wiadomo - pije tak, że zawala pracę, rodzinę, relację i w ogóle nikt i nic poza alkoholem się dla niego nie liczy.
Tymczasem Nowinski w swojej książce przedstawia inny punkt widzenia - są ludzie, którzy nie piją na jednym końcu skali. Na drugim końcu skali są alkoholicy. Pomiędzy tymi dwoma skrajnościami rozciąga się strefa szarości - od jasnej do bardzo ciemnej.
I ta szarość przedstawia picie tak zwanych nie-alkoholików. Ludzi, którzy piją np. codziennie piwo albo dwa po pracy. Kobiety, które nie mogą zasnąć bez lampki wina. Panów, którzy po stresującym dniu pracy muszą wypić szklaneczkę szkockiej albo i dwie. Młodzież, która nie pije codzienne, ale co weekend upija się do nieprzytomności.
Nowinski w swojej książce pozwala uchwycić ten moment, w którym picie przestaje być bezpieczne, ale jeszcze w łatwy sposób można zawrócić na bezpieczne tory. Nazywa osoby pijące w ten sposób "prawie alkoholikami".
Książka dająca do myślenia i warta przeczytania. Moim zdaniem pozycja obowiązkowa dla pedagogów, wychowawców, osób mających w swoim gronie kogoś, kto właśnie niby nieszkodliwie codziennie coś tam sobie popija, regularnie spija się na weekendowych imprezach czy osób, które chcą się zastanowić czy ich picie jeszcze jest "bezpieczne".
Do kupienia na amazon.com.

Bardzo dobra pozycja dotycząca zagrożenia alkoholizmem, szkoda, że nie przetłumaczona na język polski.
Dla mnie książka była jak brakujące ogniwo w tematyce dotyczącej kwestii picia alkoholu.
Do tej pory znałam taką teorię - albo ktoś jest alkoholikiem, albo nie jest. Alkoholik wiadomo - pije tak, że zawala pracę, rodzinę, relację i w ogóle nikt i nic poza alkoholem się...