Gra o tron (edycja ilustrowana)

Książka Georga R. R. Martina, pt. „Gra o Tron” jest to pierwsza część sagi „Pieśni Lodu i Ognia”. Powieść wielowątkowa, która rozgrywa się na kilku płaszczyznach. Dotyczy głównie rodu Starków, zwłaszcza Eddarda (staje się on Namiestnikiem). Poznajemy również jego syna, notabene nieślubnego, który ma przywdziać czarne szaty i służyć w Nocnej Straży. Ukazane są również losy lady Catelyn Stark i jej dzieci -synów: Robba, Brana, Rickona i córek: Sansy oraz Aryi. Robb został powołany na stanowisko Namiestnika i pełni rządy w Winterfell jako młody lord. Sansy jest delikatna, łaknie królewski przepych i marzy, żeby wyjść za mąż za syna Króla – Joffreya.
Przeciwieństwem jej jest Arya, która jest wolnym duchem, który kocha przyrodę. Lubi wymachiwać bronią, a stroni od jedwabi. To jedna strona barykady, po drugiej stronie stoją przedstawiciele rody Lannisterów. Poznajemy Królową, która kładzie nacisk, aby jej syn zasiadł na królewskim tronie oraz jej brata Tyriona, zwanego Krasnalem (na świat przyszedł jako karzeł). Jednak to nie wszystkie postacie. Gdzieś daleko, poza granicami Królestwa, przy życiu ostatni potomkowie Smoków – Viserys oraz jego siostra Daenerys Targaryenowie, których los związał z ludźmi Khala Drogo, przywódcą Dothraków.

Chyba o żadnej istotnej postaci nie zapomniałam. Nie ma co ukrywać jest ich BARDZO dużo jak na taki tom. Jak dla mnie prowadzi to do jednego wielkiego chaosu. Dość szybko pogubiła się w tym kto kim jest i jaki cel mu przyświeca. Nie pomogło również obejrzenie kilku odcinków serialu produkcji HBO. Szacunek mam dla autora pod względem tworzenia tych postaci, które są bardzo różne. Każda jest niepowtarzalna. Co zadziwiające fabuła prowadzona jest też w sposób inny niż pozostałe książki. Od jednego wątku do drugiego, od bohatera do bohatera i wszystko niby stanowi jedną spójność. Dlaczego niby? Ciężko mi było przebrnąć przez te losy. Jak mnie jakiś wątek zainteresował to jakoś szybko się kończył albo trzeba było czekać na jego dalszą część kolejne kilkanaście stron… Autor w tej książce zamieścił również szczegółowe opisy strojów, wygląd poszczególnych pomieszczeń, dań serwowanych podczas uczt, obyczajów, czy też potyczek wojskowych na polu bitwy. Z jednej strony super, czytelnik mógł wyobrazić sobie jak to wszystko wyglądało wczuć się w fabułę. Mnie jednak to nudziło.
Nie będę nikogo czarować, męczyłam się jak nigdy, żeby przebrnąć przez tę książkę. Jedynie pocieszania moich znajomych, że wciągnę się w ten świat po obejrzeniu kilku odcinków pozwoliły mi zakończyć tę powieść. Fanfar nie było, dlaczegóż? Prosta odpowiedź. Jak dla mnie za dużo postaci, wątków, w pewnym momencie kompletnie się zgubiłam i choć przekartkowałam kilka stron wstecz i przypomniałam sobie wątek, on zaraz się zakończył i był już kolejny.
Na dzień dzisiejszy jest to moja najgorsza książka jaką do tej pory w życiu przeczytałam. Jest to też kolejna książka fantasy, która nie porwała mnie za sobą. W tamtym roku był "Hobbit", nad którym również ubolewałam. Nie ma co ukrywać z fantastyki pozostanę wierna tylko Harry'emu Potterowi, który skradł moje serce od pierwszych storn swoich książek.
Nie będę was zniechęcać do tej książki. Po dłuższym zastanowieniu doszłam do wniosku, że ja po prostu nie lubię fantastyki i czas skończyć z jej czytaniem. Może kiedyś mi się to odmieni? Czas pokaże...

Książka Georga R. R. Martina, pt. „Gra o Tron” jest to pierwsza część sagi „Pieśni Lodu i Ognia”. Powieść wielowątkowa, która rozgrywa się na kilku płaszczyznach. Dotyczy głównie rodu Starków, zwłaszcza Eddarda (staje się on Namiestnikiem). Poznajemy również jego syna, notabene nieślubnego, który ma przywdziać czarne szaty i służyć w Nocnej Straży. Ukazane są również losy...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jest to moja pierwsza styczność z tak rozbudowaną fantastyką. Pierwsze 100 stron książki nie rozumiem. Ciężko odnalezć się w akcji, bohaterach. Książka ma bardzo wysoki próg wejścia.
Im dalej tym lepiej, ciekawe zestawienie bohaterów oraz nietuzinkowa fabuła. Na razie odpocznę od kolejnych części, ponieważ ta wymęczyła mnie lecz na pewno dokończę serie.

Jest to moja pierwsza styczność z tak rozbudowaną fantastyką. Pierwsze 100 stron książki nie rozumiem. Ciężko odnalezć się w akcji, bohaterach. Książka ma bardzo wysoki próg wejścia.
Im dalej tym lepiej, ciekawe zestawienie bohaterów oraz nietuzinkowa fabuła. Na razie odpocznę od kolejnych części, ponieważ ta wymęczyła mnie lecz na pewno dokończę serie.

Pokaż mimo to

Jaka to jest świetna, dopracowana fantastyka... po prostu.

Jaka to jest świetna, dopracowana fantastyka... po prostu.

Pokaż mimo to

Oczywiście nie było to moje pierwsze przeczytanie - znam, i kocham tę serię od lat, i od lat czekam na jej zakończenie 😂 tym bardziej jestem szczęśliwa mogąc powiedziec, że pierwszy tom się nie starzeje - jest wspaniałym, inteligentnym i dobrze przemyslanym wstępem do wspaniałej opowieści.

Oczywiście nie było to moje pierwsze przeczytanie - znam, i kocham tę serię od lat, i od lat czekam na jej zakończenie 😂 tym bardziej jestem szczęśliwa mogąc powiedziec, że pierwszy tom się nie starzeje - jest wspaniałym, inteligentnym i dobrze przemyslanym wstępem do wspaniałej opowieści.

Pokaż mimo to

Książkę zaczęłam czytać dopiero po obejrzeniu serialu, przy czym dla mnie osobiście pomogło to w zobrazowaniu całej historii. Prócz małych detali, serial nie odbiega od książki, która według mnie jest napisana znakomicie. Wszystkie opisy, dialogi, cała fabuła jest na tak wysokim poziomie, że nic tylko czapki z głów dla Martina. Każdy rozdział przypisany jest do postaci, więc różnorodność historii jest tak samo pokazana jak w scenach z serialu. Mimo, że jest gruba i ma bardzo dużo stron to tak wciąga, że nawet nie odczuwa się kiedy jest się ku końcowi. Dla mnie 10/10

Książkę zaczęłam czytać dopiero po obejrzeniu serialu, przy czym dla mnie osobiście pomogło to w zobrazowaniu całej historii. Prócz małych detali, serial nie odbiega od książki, która według mnie jest napisana znakomicie. Wszystkie opisy, dialogi, cała fabuła jest na tak wysokim poziomie, że nic tylko czapki z głów dla Martina. Każdy rozdział przypisany jest do postaci,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wciaga, i to bardzo. Przyznaje, ze jako pierwszy obejrzalem serial, dopiero potem ksiazka. Pomoglo mi to jednak wizualizowac sobie tok wydarzen z ksiazki w trakcie czytania. Martin stowrzyl cudo, ktoremu nikt nie moze sie oprzec jak juz zacznie czytac.

Wciaga, i to bardzo. Przyznaje, ze jako pierwszy obejrzalem serial, dopiero potem ksiazka. Pomoglo mi to jednak wizualizowac sobie tok wydarzen z ksiazki w trakcie czytania. Martin stowrzyl cudo, ktoremu nikt nie moze sie oprzec jak juz zacznie czytac.

Pokaż mimo to

Każda książka jest pokarmem dla naszej wyobraźni.
Ta pozycja to swoiste tornado dla umysłu czytelnika.

Każda książka jest pokarmem dla naszej wyobraźni.
Ta pozycja to swoiste tornado dla umysłu czytelnika.

Pokaż mimo to

Zgadzam się z innymi, że styl pierwszej części nie jest najlepszy. Gdyby to było moje pierwsze zetknięcie z serią - nie kontynuowałabym. Na szczęście pierwszy był serial, więc dam szansę kolejnej części

Zgadzam się z innymi, że styl pierwszej części nie jest najlepszy. Gdyby to było moje pierwsze zetknięcie z serią - nie kontynuowałabym. Na szczęście pierwszy był serial, więc dam szansę kolejnej części

Pokaż mimo to

Ponad 800 stron, ale było warto. Niech sam fakt, że bez trudów przebrnąłem przez tak opasły tom, świadczy o jakości lektury.

Ponad 800 stron, ale było warto. Niech sam fakt, że bez trudów przebrnąłem przez tak opasły tom, świadczy o jakości lektury.

Pokaż mimo to

Jedna z lepszych książek jakie czytałem. Pomimo umiejscowienia akcji w czasie pseudośrednioweicza to akcja nie dotyczy tylko wojny, ale też relacji między ludzkich społeczności lokalnej jak i postawy ludzkich, które można nawet odnieść do współczesności. Niektóre powiedzenia z książki funkcjonują w życiu codziennym.

Jedna z lepszych książek jakie czytałem. Pomimo umiejscowienia akcji w czasie pseudośrednioweicza to akcja nie dotyczy tylko wojny, ale też relacji między ludzkich społeczności lokalnej jak i postawy ludzkich, które można nawet odnieść do współczesności. Niektóre powiedzenia z książki funkcjonują w życiu codziennym.

Pokaż mimo to