To tak Thaczer doszła do władzy,była też książka o Stalinie .
Mi się podobało i było naprawdę fajnie .

To tak Thaczer doszła do władzy,była też książka o Stalinie .
Mi się podobało i było naprawdę fajnie .

To już szósty i na szczęście przedostatni tom z cyklu kronik Cliftonów. Choć każdą kolejną książkę czyta mi się równie szybko i dobrze, świat przedstawiony u Archera zaczyna mnie coraz bardziej męczyć. Z każdym tomem mam wrażenie, że losy bohaterów są bardziej abstrakcyjne, ich decyzje pozbawione sensu, a wszystko dzieje się w zawrotnym wręcz tempie. I choć autorowi dalej nie kończą się pomysły na dziwne historie, to zawsze można założyć, że źli bohaterowie będą próbowali namieszać, ale i tak im się nie uda, a dobrzy - mimo różnych smutnych wydarzeń - wciąż wyjdą na swoje. Na te czarno-białe postaci narzekam w każdym tomie cyklu i po prostu nie zmienię zdania, świat nie jest tak czarno-biały ;).
W "W godzinie próby" wciąż sporo udzielają się bohaterowie z pokolenia Harr'yego, Emmy i Gilesa, zaskakująco dużo tu Virginii, ale i tak coraz bardziej na pierwszy plan wychodzi Sebastian. Pojawia się też i jego córka, więc nie zdziwiłoby mnie, gdyby w kolejnym tomie wydarzenia dotyczyły już w większym stopniu kolejnego pokolenia. Jako że ja polubiłam bardziej tych - obecnie już - starszych bohaterów, ta zmiana nieszczególnie do mnie trafia ;). Gdyby ten cykl napisany był innym językiem, pewnie już dawno bym wymiękła. Za szybka akcja, za duże przeskoki, zbyt częsty brak logiki... A jednak Archer ma w swoim sposobie pisania coś takiego, że czytelnik - choć czasem zirytowany - nie chce odkładać tej książki na półkę, a po przerwie z zaciekawieniem sięga też po kolejny tom. Ciekawe, jak zakończą się losy wszystkich bohaterów... :)

To już szósty i na szczęście przedostatni tom z cyklu kronik Cliftonów. Choć każdą kolejną książkę czyta mi się równie szybko i dobrze, świat przedstawiony u Archera zaczyna mnie coraz bardziej męczyć. Z każdym tomem mam wrażenie, że losy bohaterów są bardziej abstrakcyjne, ich decyzje pozbawione sensu, a wszystko dzieje się w zawrotnym wręcz tempie. I choć autorowi dalej...

Jest to szósty, jak na razie ostatni tom Kroniki Rodu Cliftonów. Mam co do tej książki mieszane uczucia. Jest nudna, powiela schemat z poprzednich części. Akcja rozgrywa się na przestrzeni lat siedemdziesiątych dwudziestego wieku, spiski, knucia, miłosne uniesienia i zawody. Świat polityki, arystokracji i wielkich pieniędzy. Brytyjski "hajlajf" tamtego okresu, to nie jest coś, o czym czytam z zapartym tchem. Jednakowoż autor tak prowadzi nas przez tę powieść, że kiedy zaczynamy, to ciężko się oderwać ;)

Jest to szósty, jak na razie ostatni tom Kroniki Rodu Cliftonów. Mam co do tej książki mieszane uczucia. Jest nudna, powiela schemat z poprzednich części. Akcja rozgrywa się na przestrzeni lat siedemdziesiątych dwudziestego wieku, spiski, knucia, miłosne uniesienia i zawody. Świat polityki, arystokracji i wielkich pieniędzy. Brytyjski "hajlajf" tamtego okresu, to nie jest...

Jeffrey Archer mógłby zrobić karierę jako arabski hakawati ("ichniejszy" opowiadacz historii). Snuje swoje opowieści po mistrzowsku. Zakochałam się w książkach Autora dawno i wciąż pozostaję wierna Jego twórczości.
Kolejny tom sagi nie zawodzi. Spotykamy znane z poprzednich tomów postacie, rodzi się nowe pokolenie, wymiera stare. Dużo polityki, sporo miłości, intryg i zawiści. Samo życie przepięknie przez Archera opowiedziane.

Jeffrey Archer mógłby zrobić karierę jako arabski hakawati ("ichniejszy" opowiadacz historii). Snuje swoje opowieści po mistrzowsku. Zakochałam się w książkach Autora dawno i wciąż pozostaję wierna Jego twórczości.
Kolejny tom sagi nie zawodzi. Spotykamy znane z poprzednich tomów postacie, rodzi się nowe pokolenie, wymiera stare. Dużo polityki, sporo miłości, intryg i...

Ciągle powielane schematy, pisane trochę na siłę, bo autor już chyba nie miał nowych pomysłów.

Ciągle powielane schematy, pisane trochę na siłę, bo autor już chyba nie miał nowych pomysłów.

Wciąga jak czarna dziura. Człowiek siada, zaczyna, kończy patrzy a tu już ta godzina?

Wciąga jak czarna dziura. Człowiek siada, zaczyna, kończy patrzy a tu już ta godzina?

Tom szósty Kronik Cliftonów obejmuje lata 1970-1978. Czegóż tu nie ma? Rozhulał się Archer!Przygoda goni przygodę, sensacja sensację. Jest Rosja, STASI w NRD, podwójni szpiedzy i jak zwykle, źle zakochany Giles. I jeszcze przeciwstawienie ułożonych, żyjących w zgodzie z dawno ukształtowanymi zasadami i ceremoniałami Anglików z równie bogatymi, lecz wyluzowanymi Amerykanami. Po której stronie stoi sympatia autora, łatwo wyczuć. Na czoło czarnych charakterów wysuwa się Virginia Fenwick, bo świetlani członkowie rodzin Barringtonów i Cliftonów oraz ich przyjaciele nadal bez skazy. Tego, co szacowna lady wyrabia starczyłoby dla kilku postaci.Ciekawe, jak skończy...
Moją uwagę zwróciły ponadto dwie sprawy - wszyscy bezustannie do siebie dzwonią, poruszają się taksówkami albo lokalnymi pociągami, do samolotów międzykontynentalnych wsiadają, jak do tramwaju, kiedy jest potrzeba. Ale najważniejsza jest jednak postać Emmy, na której przykładzie autor pokazuje wyzwolenie się kobiet z dominacji męskiej. Także w Anglii. Przy czym to wciąż raczej tzw. wyższe sfery - finansowe i polityczne.Mamy też okazję poznać Margaret Thatcher i tajniki formowania rządu angielskiego.

Tom szósty Kronik Cliftonów obejmuje lata 1970-1978. Czegóż tu nie ma? Rozhulał się Archer!Przygoda goni przygodę, sensacja sensację. Jest Rosja, STASI w NRD, podwójni szpiedzy i jak zwykle, źle zakochany Giles. I jeszcze przeciwstawienie ułożonych, żyjących w zgodzie z dawno ukształtowanymi zasadami i ceremoniałami Anglików z równie bogatymi, lecz wyluzowanymi...

44 / 52 / 2018
Nieodebrana z powodu nagłej śmierci Nagroda Nobla dla radzieckiego pisarza, którego Harry chce uwolnić z Syberii. Spiski finansowe i osobiste intrygi ludzi wrogich rodzinom Cliftonów i Barringtonów. Ślub Sebastiana z ukochaną sprzed lat i matką jego jedynej córki, o której dowiaduje się przypadkiem. Wielkie porażki w sądach byłej żony Gilesa oraz śmierć, z rąk radzieckiego szpiega, jego obecnej żony, która okazuje się być agentką ZSRR.

44 / 52 / 2018
Nieodebrana z powodu nagłej śmierci Nagroda Nobla dla radzieckiego pisarza, którego Harry chce uwolnić z Syberii. Spiski finansowe i osobiste intrygi ludzi wrogich rodzinom Cliftonów i Barringtonów. Ślub Sebastiana z ukochaną sprzed lat i matką jego jedynej córki, o której dowiaduje się przypadkiem. Wielkie porażki w sądach byłej żony Gilesa oraz śmierć, z...

No i nadzieja na poprawę prysła. Naiwności i dyrdymały, w tym o podwójnych agentach, do tego
(s.136) wybrzydzanie na wyżerkę u Honeckera, które jest żałosne. Każdy kto zetknął się z poczęstunkami sowieckiego obozu, wie doskonale, że serwowano wyśmienite żarcie z najwyższej półki.
Na pocieszenie scena miłosna rodem z Harlequina (s.246):
"...Objął ją i pocałował pierwszy raz. Pieścili się jak nastolatkowie, odkrywając swoje ciała, powoli, delikatnie, i gdy w końcu zaczęli się kochać, dla Sebastiana to było jak pierwszy raz, a dla Priyi to był pierwszy raz..."

Trupów więcej niż w poprzednich tomach, dzięki czemu czyta się wartko i pozostaje się cieszyć że następny VII tom jest ostatnim.

No i nadzieja na poprawę prysła. Naiwności i dyrdymały, w tym o podwójnych agentach, do tego
(s.136) wybrzydzanie na wyżerkę u Honeckera, które jest żałosne. Każdy kto zetknął się z poczęstunkami sowieckiego obozu, wie doskonale, że serwowano wyśmienite żarcie z najwyższej półki.
Na pocieszenie scena miłosna rodem z Harlequina...

W dalszym ciągu ciekawe.

W dalszym ciągu ciekawe.