W przyszłym roku w Jerozolimie

Reporterka udaje się do Izraela , żeby zebrać opinie na temat osiedli budowanych przez Żydów na ziemiach okupowanych. Trafia do syna Samuela, który opowiada jej historię swojej rodziny, historię Samuela Zukera, uciekiniera z Rosji. Kupił on kawałek ziemi w pobliżu Jerozolimy, w sąsiedztwie rodziny Ahmeda Ziada. W trakcie rozmów poznajemy trudne losy obu rodzin sięgające czasów sprzed Rewolucji Październikowej, czasy obu wojen światowych, powstawania konfliktu między Palestyńczykami a Żydami i państwem Izrael. Mimo wieloletniej przyjaźni obu rodzin ich drogi się rozchodzą i nic nie może pomóc w zażegnaniu konfliktu. Spojrzenie na dwa światy, dwie społeczności, które wiele łączy a zbyt wiele dzieli.

Reporterka udaje się do Izraela , żeby zebrać opinie na temat osiedli budowanych przez Żydów na ziemiach okupowanych. Trafia do syna Samuela, który opowiada jej historię swojej rodziny, historię Samuela Zukera, uciekiniera z Rosji. Kupił on kawałek ziemi w pobliżu Jerozolimy, w sąsiedztwie rodziny Ahmeda Ziada. W trakcie rozmów poznajemy trudne losy obu rodzin sięgające...

Wspaniała książka. Pozwala poznać i zrozumieć problematykę życia dwóch nacji ,Żydów i Arabów na Ziemi Odzyskanej. Autorka wnikliwie opisuje przeżycia głównych bohaterów ,konfrontując ich relacje i motywy działania.

Wspaniała książka. Pozwala poznać i zrozumieć problematykę życia dwóch nacji ,Żydów i Arabów na Ziemi Odzyskanej. Autorka wnikliwie opisuje przeżycia głównych bohaterów ,konfrontując ich relacje i motywy działania.

Ciekawa, dobrze osadzona w historii opowieść o losach członków dwóch rodzin, arabskiej i żydowskiej, na terenach Ziemi Obiecanej na przestzeni ok 100 lat. Narracja niby z obu punktów widzenia, ale jednak bardziej z izraelskiego. Udana lektura, chociaż styl autorki nie do końca mi przypadł do gustu.

Ciekawa, dobrze osadzona w historii opowieść o losach członków dwóch rodzin, arabskiej i żydowskiej, na terenach Ziemi Obiecanej na przestzeni ok 100 lat. Narracja niby z obu punktów widzenia, ale jednak bardziej z izraelskiego. Udana lektura, chociaż styl autorki nie do końca mi przypadł do gustu.

Bardzo ciekawie przedstawia problemy Palestyny, konflikt między Żydami a rdzennymi Palestyńczykami nie opowiadając się po żadnej ze stron. Na samym końcu ciekawa klamra. Do ostatniej strony wciągająca.

Bardzo ciekawie przedstawia problemy Palestyny, konflikt między Żydami a rdzennymi Palestyńczykami nie opowiadając się po żadnej ze stron. Na samym końcu ciekawa klamra. Do ostatniej strony wciągająca.

Ciekawe wątki historyczne, ale książka jest przegadana, dialogi nieciekawe, bohaterowie jakby prosto ze szkolnego wypracowania. No i niepotrzebna pewna melodramatyczna scena. To wszystko nie przeszkadza, żeby bardziej zrozumieć konflikt żydowsko-arabski na Bliskim Wschodzie.

Ciekawe wątki historyczne, ale książka jest przegadana, dialogi nieciekawe, bohaterowie jakby prosto ze szkolnego wypracowania. No i niepotrzebna pewna melodramatyczna scena. To wszystko nie przeszkadza, żeby bardziej zrozumieć konflikt żydowsko-arabski na Bliskim Wschodzie.

Opowieść o przyjaźni ponad podziałami. Piękna i wzruszająca historia rodzin.

Opowieść o przyjaźni ponad podziałami. Piękna i wzruszająca historia rodzin.

Powieść rzeczywiście bardzo dobra dla tych wszystkich, którzy poszukują odpowiedzi na pytania dotyczące historii , czy obyczajowości narzuconej miejscem zamieszkania, religii , tradycji. Dowiedziałam się z "W przyszłym roku w Jerozolimie" dużo, książka rozbudziła ciekawość, a więc będę szukać
wątków żydowsko-palestyńskich w innych pozycjach. Uważam jednak, że powieść ma sporo niedostatków natury literackiej, jest zbyt poprawna językowo, nie ma w niej miejsca na czytanie między wierszami, nie ma lekkości pióra, styl jest przeciętny, dialogi ciężkie. Główny bohater - za jakiego wybieram Samuela - narysowany jest w porządku, ale szereg innych postaci jest schematyczna i nie pogłębiona. Książkę jednak przeczytać warto.

Powieść rzeczywiście bardzo dobra dla tych wszystkich, którzy poszukują odpowiedzi na pytania dotyczące historii , czy obyczajowości narzuconej miejscem zamieszkania, religii , tradycji. Dowiedziałam się z "W przyszłym roku w Jerozolimie" dużo, książka rozbudziła ciekawość, a więc będę szukać
wątków żydowsko-palestyńskich w innych pozycjach. Uważam jednak, że...

Książka cudowna, emocjonująca i wartościowa pod każdym względem. Uczy powojennego układu świata. Poznałam genezę powstania państwa Izraelskiego. Przygody bohaterów wiodą z Rosji przez Paryż do Jerozolimy. Znajdujemy ich w różnych miejscach Europy , w Londynie ,w Toledo i w wyzwolonym obozie Auschwitz. Zrozumiałam że słowo Ojczyzna może być pierwsze przed słowem przyjaciel.

Książka cudowna, emocjonująca i wartościowa pod każdym względem. Uczy powojennego układu świata. Poznałam genezę powstania państwa Izraelskiego. Przygody bohaterów wiodą z Rosji przez Paryż do Jerozolimy. Znajdujemy ich w różnych miejscach Europy , w Londynie ,w Toledo i w wyzwolonym obozie Auschwitz. Zrozumiałam że słowo Ojczyzna może być pierwsze przed słowem przyjaciel.

Ambitna lektura, mądra, rozwijająca i przemyślana, budząca emocje i empatię, pozwalająca zrozumieć jakiś wycinek współczesnego świata. Do tej pory coś tam wiedziałam o konflikcie izraelsko - palestyńskim w kontekście politycznym, historycznych faktów, doniesień o ciągłych niepokojach i wojnie nękającej tę część świata, gdzie po obu stronach konfliktu giną ludzie, a szanse na pokój są niewielkie. Ale dlaczego tak się dzieje? Tak po ludzku, prostymi słowami : jaka jest geneza konfliktu i tak silnej nienawiści? Co czują mieszkańcy tej strefy? Dlaczego tak zapalczywie walczą? Na te pytania odpowiada autorka książki. A robi to po mistrzowsku. Ustami dwóch przyjaciół: Żyda Ezekiela Zuckera i Palestyńczyka Wadiego Ziada snuje opowieść o historii dwóch rodzin, których losy splotły się , wydawałoby się, nierozerwalnie. Są nie tylko sąsiadami i przyjaciółmi, ale wręcz rodziną. Przez pokolenia. Deklarują, że mimo różnic dotyczących wyznawanej wiary i poglądów politycznych, nic ich nigdy nie poróżni. I zaskakuje ich nieprzewidywalny los, zdarzenia zależne od osób trzecich, rzeczywistość się zmienia. Czy pokonają przeszkody, czy przyjaźń zwycięży? Czy ważniejszy będzie wieloletni związek, czy poczucie więzi z własnym narodem i narodowa duma? Przeświadczenie, że ma się swoje miejsce na ziemi, jedyne i wyjątkowe. Czy w ogóle jest możliwe, by w obliczu szalejące wokół wojny i zapiekłej nienawiści nie stać się zajadłymi wrogami? I najważniejsze - kto w konflikcie ma rację? Ale na to pytanie autorka nie daje odpowiedzi, a ja też nie umiem jednoznacznie odpowiedzieć. Rozumiem trochę i jedną, i drugą stronę (wprawdzie jedną trochę bardziej), czuję do obu sympatię i współczuję, że przyszło im żyć w tak trudnych czasach, miejscu i okolicznościach.

Powieść jest przede wszystkim wciągająca, rozgrywa się od końca XIX wieku do czasów obecnych. Nie tylko w Jerozolimie i Palestynie, ale i w Rosji, Polsce, Paryżu, Londynie, Berlinie, Hiszpanii. Losy rodzin i poszczególnych jej członków opisane są trochę pobieżnie i wyrywkowo, ale taka widać była koncepcja. Od strony realiów bardzo dużo w niej faktów i postaci historycznych, a w strefie fikcji literackiej wręcz ogrom postaci i wątków. Momentami można się pogubić. Przydałoby się drzewo genealogiczne, które w połowie lektury zrobiłam na własny użytek i czytało mi się dużo łatwiej.
Nużyło mnie też ciągłe powtarzanie tych samych prawd, poglądów i idei, ale po lekturze całej powieści sądzę, że był to zabieg przemyślny przez autorkę.

Jedna z wartościowszych książek, które przeczytałam. Żałuję, że nie natknęłam się na nią przed wycieczką do Izraela. Bardzo polecam.

Ambitna lektura, mądra, rozwijająca i przemyślana, budząca emocje i empatię, pozwalająca zrozumieć jakiś wycinek współczesnego świata. Do tej pory coś tam wiedziałam o konflikcie izraelsko - palestyńskim w kontekście politycznym, historycznych faktów, doniesień o ciągłych niepokojach i wojnie nękającej tę część świata, gdzie po obu stronach konfliktu giną ludzie, a szanse...

https://portafortunas.pl/recenzja-w-przyszlym-roku-w-jerozolimie-julia-navarro/

Nie ukrywam, że książka ze względu na poruszaną tematykę bardzo szybko podbiła moje serce. Dawno nie czytałam tak dobrej powieści obyczajowo-historycznej, w której to zamiast oskarżeń i powierzchownej oceny moralnej, często podkreśla się ból i tragizm sytuacji, w jakiej znalazł się niemal każdy bohater W przyszłym roku w Jerozolimie. Ta literacka epopeja jest bardzo intymna, dotykająca istotę i sens człowieczeństwa i postawy wobec bliźniego.

https://portafortunas.pl/recenzja-w-przyszlym-roku-w-jerozolimie-julia-navarro/

Nie ukrywam, że książka ze względu na poruszaną tematykę bardzo szybko podbiła moje serce. Dawno nie czytałam tak dobrej powieści obyczajowo-historycznej, w której to zamiast oskarżeń i powierzchownej oceny moralnej, często podkreśla się ból i tragizm sytuacji, w jakiej znalazł się niemal każdy...