Nie oczekiwałam od tej książki jakiś górnolotnych wątków, ale czyta się lekko. Taki romansik na weekend.

Nie oczekiwałam od tej książki jakiś górnolotnych wątków, ale czyta się lekko. Taki romansik na weekend.

"Pragnienia Niny" to kontynuacja książki "Wybory Niny". O ile pierwsza część oczarowała mnie swoją lekkością i swobodą, tak druga część porządnie wymęczyła. Miałam wrażenie, że historia pisana na siłę, bez większego ładu i składu. Dużo infantylności i chaosu. Książkowa telenowela.

"Pragnienia Niny" to kontynuacja książki "Wybory Niny". O ile pierwsza część oczarowała mnie swoją lekkością i swobodą, tak druga część porządnie wymęczyła. Miałam wrażenie, że historia pisana na siłę, bez większego ładu i składu. Dużo infantylności i chaosu. Książkowa telenowela.

Pierwszy raz w moim zyciu mam sytuacje w ktorej nie skonczylam ksiazki. Wytrwalam jakies 60% i nie bylam w stanie brnac w to dalej. Pierwsza czesc byla mocno przecietna ale postanowilam dac szanse drugiej z mysla ze autorka wybrnie z tego calego zamieszania. Niestety polalo sie jeszcze wiecej absurdow... Moze pomysl byl i dobry ale niestety za duzo.

Pierwszy raz w moim zyciu mam sytuacje w ktorej nie skonczylam ksiazki. Wytrwalam jakies 60% i nie bylam w stanie brnac w to dalej. Pierwsza czesc byla mocno przecietna ale postanowilam dac szanse drugiej z mysla ze autorka wybrnie z tego calego zamieszania. Niestety polalo sie jeszcze wiecej absurdow... Moze pomysl byl i dobry ale niestety za duzo.

Dodaję do przeczytanych, chociaż jestem w połowie. Nie zmęczę do końca.
Autorka uważa chyba czytelnika za imbecyla, bo co chwila wyjaśnia co było w pierwszej części, kto kogo lubi, a kto kogo nie. Jeśli ktoś sięga po tom II, to należy założyć, że przeczytał tom I i nie trzeba mu wszystkiego wielokrotnie wyjaśniać.
Do tego taki sam prosty styl i język jak w części I. Sama historia staje się irytująca, do tego dochodzą niespójności, więc odpuszczam.
W kolejce do czytania czekają z pewnością bardziej wartościowe pozycje.
I mój hit: "Najważniejsze, by wyciągać wnioski i uczyć się na własnych błędach. Błędy popełniamy po to, aby zyskać wiedzę na przyszłość. (...) To było takie okrągłe zdanko."
😂

Dodaję do przeczytanych, chociaż jestem w połowie. Nie zmęczę do końca.
Autorka uważa chyba czytelnika za imbecyla, bo co chwila wyjaśnia co było w pierwszej części, kto kogo lubi, a kto kogo nie. Jeśli ktoś sięga po tom II, to należy założyć, że przeczytał tom I i nie trzeba mu wszystkiego wielokrotnie wyjaśniać.
Do tego taki sam prosty styl i język jak w części I. Sama...

Przekombinowana. Autorka chyba pozapominała co napisała w pierwszej części, no chyba że to kwestia redakcji, niemniej wpadki są. Bohaterka wciąż irytująca. Jeden wątek się nie wyjaśnił, ale może to znowuż autorka się pogubiła w zeznaniach.

Przekombinowana. Autorka chyba pozapominała co napisała w pierwszej części, no chyba że to kwestia redakcji, niemniej wpadki są. Bohaterka wciąż irytująca. Jeden wątek się nie wyjaśnił, ale może to znowuż autorka się pogubiła w zeznaniach.

"Najważniejsze, żeby wyciągać wnioski i uczyć się na własnych błędach. Błędy popełniamy po to, żeby uzyskać wiedzę na przyszłość."
⠀
To prawda, a powtarzane błędy to już nie błędy. Czasem to nawyk, a czasem po prostu głupota. Staram się wyciągać lekcje z porażek, a jeszcze więcej zapamiętywać z sukcesów, dzięki temu mogę budować schody, które prowadzą coraz wyżej.
⠀
Za mną już kolejną książka o przygodach Niny, która znalazła się na Florydzie i spotkała tajemniczego Damiana, z którym wzięła ślub dla pieniędzy.
Jak wiadomo, życie lubi pisać różne scenariusze, tak i naszym bohaterom Autorka postanowiła wymyślić coś konkretnego, więc wymyśliła miłość.
Nie obyło się bez burz, ale przecież idealne związki nie istnieją.
Nina i Damian wiele przejdą, popełnią trochę błędów, ale w porę zobaczą, że najważniejsza jest druga osoba.
A nawet i trzecia, bo główna bohaterka zajdzie w ciążę.

"Najważniejsze, żeby wyciągać wnioski i uczyć się na własnych błędach. Błędy popełniamy po to, żeby uzyskać wiedzę na przyszłość."
⠀
To prawda, a powtarzane błędy to już nie błędy. Czasem to nawyk, a czasem po prostu głupota. Staram się wyciągać lekcje z porażek, a jeszcze więcej zapamiętywać z sukcesów, dzięki temu mogę budować schody, które prowadzą coraz wyżej.
⠀
Za mną...

https://pogodanaczytanie.blogspot.com/2020/07/pragnienia-niny-anna-kekus.html

https://pogodanaczytanie.blogspot.com/2020/07/pragnienia-niny-anna-kekus.html

„Pragnienia Niny” to kontynuacja „Wyborów Niny”. Tutaj jak w poprzedniej części czytamy o losach tytułowej Niny oraz jej męża. Początek książki w moim odczuciu jest jakby trochę naciągany, jednak z biegiem stron jest lepiej. Małżeństwo, które na początku miało być jedynie fikcją z czasem staje się w prawdziwe. Nina po raz kolejny okazuje się być nieco naiwna, jednak koniec końców udaje jej się stanąć na nogi. Książka lekka, bez większych fajerwerków.

„Pragnienia Niny” to kontynuacja „Wyborów Niny”. Tutaj jak w poprzedniej części czytamy o losach tytułowej Niny oraz jej męża. Początek książki w moim odczuciu jest jakby trochę naciągany, jednak z biegiem stron jest lepiej. Małżeństwo, które na początku miało być jedynie fikcją z czasem staje się w prawdziwe. Nina po raz kolejny okazuje się być nieco naiwna, jednak koniec...

Drogi Czytelniku...

Ciąża? Jest.
Porwanie? Tak.
Problemy? Jasne.
Małe marzenia? Oczywiście.
Nikt jednak nie zdaje sobie sprawy jak to w rzeczywistości wygląda.
Między innymi właśnie to porusza Anna Kekus w swojej najnowszej książce pod tytułem „Pragnienia Niny”.
Jaki osiągnęła efekt? By poznać odpowiedź na to pytanie, jak zawsze odsyłam do lektury.
Jest to drugi tom serii Nina.

Wspaniale było ponownie przenieść się do świata Niny, Daniela i innych.

Na pewno zastanawiacie się jakie są moje odczucia po lekturze.
Już odpowiadam.

Po pierwsze, bohaterowie. Znów są dobrze wykreowani, bardzo interesujący i zróżnicowani.
Nadal nie byłam w stanie polubić ani Niny ani Daniela.

Po drugie, fabuła. Nie chcę nikomu zdradzać tu szczegółów, jednak powiem, że ogólny pomysł jest ciekawszy niż w tomie pierwszym. Akcja zaczyna się 'bombą', która spada na Ninę, ale na szczęście później jest już spokojniej.

Po trzecie, błędy. Tutaj na szczęście wyłapałam ich sporo mniej niż w „Wyborach Niny”.

Po czwarte, zakończenie. Cóż, sprawiło, że chciałabym by to nie był jeszcze koniec tej przygody. Za to daję małego plusika.

Powieść jest lekką lekturą do poduszki.

Opowieść pokazuje, że proste rozwiązania są często najlepsze.

Książka praktycznie czyta się sama. Historia wciąga, sprawia, że nie chce się poznać jak Nina (już lepiej obeznana) poradziła sobie w tym bezwzględnym świecie zwanym polityką i swoim mężem...
W sumie ja bym uciekała gdzie pieprz rośnie, no ale...
Dobra, cii, nie mówię już nic więcej.

Autorce dziękuję już po raz drugi, tym razem książka wypadła troszkę lepiej od swojej poprzedniczki. :)

Ogólna ocena - 7/10. :)
POLECAM.
Warto po nią sięgnąć.

Pozdrawiam, Iza.

Drogi Czytelniku...

Ciąża? Jest.
Porwanie? Tak.
Problemy? Jasne.
Małe marzenia? Oczywiście.
Nikt jednak nie zdaje sobie sprawy jak to w rzeczywistości wygląda.
Między innymi właśnie to porusza Anna Kekus w swojej najnowszej książce pod tytułem „Pragnienia Niny”.
Jaki osiągnęła efekt? By poznać odpowiedź na to pytanie, jak zawsze odsyłam do lektury.
Jest to drugi tom...

"Pragnienia Niny" to druga część opowieści o "amerykańskim śnie" Niny. Jej zaaranżowane małżeństwo z bogatym florydzkim biznesmenem przeradza się w głębokie uczucie, a nieplanowana ciąża dziewczyny zmienia bieg wydarzeń. W najmniej odpowiednim momencie wyłaniają się także cienie przeszłości oraz intrygi wielkiego świata show biznesu... Czy Ninie i jej przystojnemu mężowi uda się przetrwać?

"Pragnienia Niny" to druga część opowieści o "amerykańskim śnie" Niny. Jej zaaranżowane małżeństwo z bogatym florydzkim biznesmenem przeradza się w głębokie uczucie, a nieplanowana ciąża dziewczyny zmienia bieg wydarzeń. W najmniej odpowiednim momencie wyłaniają się także cienie przeszłości oraz intrygi wielkiego świata show biznesu... Czy Ninie i jej przystojnemu mężowi...