super!

super!

"Jako małe dzieci jesteśmy po prostu sobą. Mimo że bywamy wtedy okrutni, wynika to z dziecięcej szczerości. Nie udajemy nikogo, kim nie jesteśmy. Im stajemy się starsi, tym bardziej próbujemy być każdym, tylko nie sobą."
Twórczość Karoliny Klimkiewicz znam i uwielbiam od dawna. Choć jestem na bieżąco z nowościami to chce przeczytać też starsze powieści i tak wróciłam do debiutu autorki "Jeśli tylko...".
Leo spotyka na plaży tajemniczą dziewczynę już w młodości. Szybko zaprzyjaźniają się oni ze sobą i od tego czasu na każdym etapie życia chłopaka a później mężczyzny obserwujemy, że jego przyjaciółka z plaży jest ważna. Tylko, że Leila jest właśnie tylko dziewczyną z plaży. Mimo licznej namowy i próśb, nigdy nie spotkała się z nim poza plażą. A gdy pewnego dnia w życiu Leo pojawia się piękna Nina, między nim a dziewczyną z plaży zachodzi jakaś zmiana. Czy to czas na odkrycie tajemnic?
To książka o miłości, O różnych jej odmianach. Z tajemnicą, która nie pozwoli wam jej odłożyć do ostatniej strony. Ze stratą, która wyciśnie z waszych oczu wiele łez. Mimo że widzę różnicę między tą książką a chociażby najnowszą autorki, to i tak uważam ją za wspaniałą. Pod lekkim piórem ukrywa się piękna historia, którą musicie poznać!
"- Gwiazdy! - powiedziała nagle. - Czemu jej nie powiedziałeś, że gwiazdy i niebo należą tylko do nas? Czemu jej nie powiedziałeś, że księżyc jest mój? Dlaczego pozwoliłeś jej zabrać nasze niebo."

"Jako małe dzieci jesteśmy po prostu sobą. Mimo że bywamy wtedy okrutni, wynika to z dziecięcej szczerości. Nie udajemy nikogo, kim nie jesteśmy. Im stajemy się starsi, tym bardziej próbujemy być każdym, tylko nie sobą."
Twórczość Karoliny Klimkiewicz znam i uwielbiam od dawna. Choć jestem na bieżąco z nowościami to chce przeczytać też starsze powieści i tak wróciłam do...

Leo jako mały chłopiec poznaje na plaży dziewczynkę w jego wieku Lajlę i od tamtej pory zostają przyjaciółmi, widując się tylko na tej plaży.
Jeśli zastanawiasz się, czy warto przeczytać to dzieło, moja odpowiedź brzmi NIE, szkoda czasu.
Książka drażniła mnie dosłownie cała. Po pierwsze oklepane patetyczne opisy, piękna jak zachód słońca, pachniała rosą, wątpię, żeby ktoś tak myślał o innych ludziach, albo o sobie: „mam dość wysuniętą żuchwę, z mocnymi kośćmi policzkowymi, duże, masywne dłonie, średniej wielkości nos”. Serio? Tak się przedstawia bohaterów?
Po 1/3 książki moje nastawienie odzwierciedlił cytat „Moje brwi podniosły się, a usta wykrzywiły w grymas demonstrujący, że pieprzy bzdury”. Tak, tak autorka pieprzyła bzdury całą książkę.
Po drugie płytkie i denne dialogi, okropne relacje między bohaterami, koszmar czytelnika.
Po trzecie irytujący, a zarazem nijacy bohaterowie. Znasz kogoś 20 lat, a nawet nie wiesz, czy ma rodziców. Jakże przystojny i wspaniały Leo ma chyba rozdwojenie jaźni, jest z jedną kobietą, kocha inną i te jego rozterki na poziomie niedojrzałego nastolatka, który nie wie, czego chce.
Książka miała być tajemnicza, nie była. Jedyny wątek, który skłania do przeczytania tej książki to Lejla, a w zasadzie ciekawość, o co tak właściwie chodzi.
Styl, w jakim została napisana, jest również daleki od ideału, jakby tą powieść napisała nastolatka.
Niestety zakończenie rozczarowujące i przewidywalne.
Top najgorszych książek, jakie przeczytałam. Żenująca. Coś strasznego, zwykły, tani romans, a nawet gorzej.

Leo jako mały chłopiec poznaje na plaży dziewczynkę w jego wieku Lajlę i od tamtej pory zostają przyjaciółmi, widując się tylko na tej plaży.
Jeśli zastanawiasz się, czy warto przeczytać to dzieło, moja odpowiedź brzmi NIE, szkoda czasu.
Książka drażniła mnie dosłownie cała. Po pierwsze oklepane patetyczne opisy, piękna jak zachód słońca, pachniała rosą, wątpię, żeby ktoś...

Jedna z najlepszych książek jakie czytałam,

Jedna z najlepszych książek jakie czytałam,

To druga książka Karoliny Klimkiewicz, którą czytałam. Jej debiut - choć ja akurat sięgnęłam najpierw po późniejszą powieść. Ale ponieważ tamta ("Dopóki starczy mi sił") ogromnie przypadła mi do gustu, bardzo chciałam przeczytać coś więcej tej autorki. Muszę przyznać, że ma świetne, lekkie pióro i jej prozę czyta się doskonale - szybko i z dużą przyjemnością. Tak było również w przypadku książki "Jeśli tylko", którą pochłonęłam w dwa wieczory. Głównym bohaterem jest Leo, młody mężczyzna nieco za bardzo zapatrzony w siebie. Ma dobrą pracę, kochających rodziców, przyjaciół i co chwilę inną kobietę... On jednak najlepiej czuje się w towarzystwie tajemniczej dziewczyny, z którą od czasów dzieciństwa spotyka się ukradkiem na plaży. Więź między nimi jest wyjątkowo silna, to miłość, przyjaźń i przywiązanie w jednym. Kiedy pewnego dnia dziewczyna znika, życie przestaje mieć dla Leo jakikolwiek sens, mimo iż właśnie związał się na poważnie z piękną kobietą i planuje z nią przyszłość. Na kartach książki powoli odsłaniana jest coraz głębsza, skrywana przez lata tajemnica... I chociaż już od połowy książki doskonale domyślałam się rozwiązania, to jednak czytanie sprawiało mi niesamowitą przyjemność. Książka jest magiczna, nieco odrealniona, jakby utkana ze snów i marzeń, przeplatających się z tym, co realne. Czasem trudno odróżnić, co jest jawą, a co snem lub marzeniami bohatera. Książka jest idealnym przykładem literatury "kobiecej", mającej za zadanie wywołać emocje, wzruszenie, poruszenie, głębszą refleksję... a może i wycisnąć z czytelniczek niejedną łzę. To powieść utkana z tajemnic i nierozwikłanych spraw, które powoli wychodzą na światło dzienne i całość staje się już oczywista... Choć może nie do końca, bo czymże byłoby życie bez odrobiny marzeń, tajemnic, niedopowiedzeń... ?

To druga książka Karoliny Klimkiewicz, którą czytałam. Jej debiut - choć ja akurat sięgnęłam najpierw po późniejszą powieść. Ale ponieważ tamta ("Dopóki starczy mi sił") ogromnie przypadła mi do gustu, bardzo chciałam przeczytać coś więcej tej autorki. Muszę przyznać, że ma świetne, lekkie pióro i jej prozę czyta się doskonale - szybko i z dużą przyjemnością. Tak było...

W pewnym sensie zachwyciła mnie :)Daje do myślenia co jest po drugiej stronie.Polecam:)

W pewnym sensie zachwyciła mnie :)Daje do myślenia co jest po drugiej stronie.Polecam:)

Okładka do tej książki jest jedną z najpiękniejszych, jakie widziałam. Jest bardzo tajemnicza, zmysłowa, oryginalna. Czułam, że za taką niezwykłą okładką kryje się równie niezwykła treść, dlatego postanowiłam przeczytać tę książkę.

Głównego bohatera Leo obserwujemy w różnych etapach życia, począwszy od dzieciństwa. Dzięki temu łatwiej rozumiemy jego uczucia, czy wybory. Już jako dorosły mężczyzna ma dobrą pracę, powodzenie u kobiet i, wydawałoby się, powinien być szczęśliwy. Szczególne miejsce w jego sercu zajmuje pewna tajemnicza dziewczyna z plaży, która towarzyszy mu odkąd był dzieckiem. Zawsze jednak spotykali się tylko na plaży. Z nieznanych przyczyn nieznajoma nigdy nie pozwoliła chłopakowi zaprosić się na randkę, przedstawić znajomym, czy zwyczajnie pójść w inne miejsce niż nadmorski brzeg.

Leila jest tutaj gloryfikowana, udziela Leo cennych rad, jest niesłychanie spokojna i opanowana. Nie da się nie lubić tej postaci. Wydaje się, że dziewczyna jest zakochana w Leo, zresztą z wzajemnością. I tutaj pojawia się zaskoczenie. Jesteśmy bowiem swiadkami, jak Leo zakłada rodzinę. Większość by pewnie pomyślała, że pewnie będzie miłosny trójkąt. Nic z tych rzeczy.
Pomysł na fabułę jest bardzo oryginalny, dopiero w zakończeniu dowiadujemy się, co łączy mężczyznę i tajemniczą dziewczynę z plaży.

Leo to bardzo sympatyczny bohater, choć nie jest ideałem, czasami kłopoty zyciowe go przerastają. Walczy jednak ze swoimi słabościami, stara się zmienić, być dobrym dla swojej rodziny.

Wspaniała powieść o różnych odcieniach miłości. Relacja Leo i Leili jest wręcz moim zdaniem niemal mistyczna. Zakończenie nieprawdopodobne, niecodzienne. Lektura łamiąca schematy, skłaniajaca do przemyśleń. Wraz z bohaterem odkrywamy prawdę, doświadczamy wielu uczuć.

Historia bardzo sensualna, nastrojowa. Romantyczny klimat wprowadza sceneria, w której odbywają się spotkania Leo i Leili. Powieść pod wieloma względami wyjątkowa. Istny majstersztyk literacki.

Okładka do tej książki jest jedną z najpiękniejszych, jakie widziałam. Jest bardzo tajemnicza, zmysłowa, oryginalna. Czułam, że za taką niezwykłą okładką kryje się równie niezwykła treść, dlatego postanowiłam przeczytać tę książkę.

Głównego bohatera Leo obserwujemy w różnych etapach życia, począwszy od dzieciństwa. Dzięki temu łatwiej rozumiemy jego uczucia, czy wybory....

Niezwykła,nostalgiczna, piękna, zaskakująca.Polecam.

Niezwykła,nostalgiczna, piękna, zaskakująca.Polecam.

To książka, która wciąga od pierwszych stron. Przedstawia losy Leo, który pewnego dnia poznaje na plaży małą dziewczynkę imieniem Leila. Zdawałoby się, że to przyjaźń, a może nawet miłość między dwojgiem najpierw dzieci, potem nastolatków aż w końcu dorosłych. Jednak autorka przygotowała dla nas coś mocniejszego, co wywołuje ogromne zdziwienie i pełną skalę emocji.

Leila zawsze najlepiej rozumiała Leo. Znała jego tajemnice, myśli, sekrety. Zawsze wiedziała jak dobrać słowa aby główny bohater zastanowił się nad swoim postępowaniem, wybrał odpowiednią drogę, osiągnął wszystko co najlepsze. Była dla niego wsparciem, była zawsze przy nim kiedy jej potrzebował, zawsze.

Leo nie mógł zrozumieć dlaczego on i Leila nie mogą być razem. Kochał dziewczynę bardzo mocno. Ona kochała jego, ale trochę inaczej, bo znała prawdę.

Książka na początku do mnie nie przemawiała, ale ostatecznie po nią sięgnęłam. Ze strony na stronę była coraz ciekawsza. Ciekawość jaka się we mnie gromadziła, by dowiedzieć się czemu Leila i Leo nie mogą być razem i co to za tajemnica, którą skrywała dziewczyna była niewyobrażalnie duża. Nie wspomnę nawet o ujawnieniu całkowitej prawdy i samym jej ukazaniu Leonowi. Książka lekka, szybko się czyta, naprawdę godna polecenia.

"Najtrudniejsze rzeczy spotykają nas wtedy, gdy najbardziej się ich obawiamy. Wręcz, gdy na nie czekamy"

To książka, która wciąga od pierwszych stron. Przedstawia losy Leo, który pewnego dnia poznaje na plaży małą dziewczynkę imieniem Leila. Zdawałoby się, że to przyjaźń, a może nawet miłość między dwojgiem najpierw dzieci, potem nastolatków aż w końcu dorosłych. Jednak autorka przygotowała dla nas coś mocniejszego, co wywołuje ogromne zdziwienie i pełną skalę emocji.

Leila...

O jak bardzo pomyliłam się w swoich oczekiwaniach, co do tej książki! Spodziewałam się, że „Jeśli tylko…” będzie romansem w stylu New Adult. Nic z tych rzeczy! „Jeśli tylko…” Karoliny Klimkiewicz to książka zupełnie inna. Pokusiłabym się o stwierdzenie, że magiczna. Klimat jaki udało się autorce osiągnąć jest bardzo specyficzny i niezwykły. Zdaję sobie sprawę z tego, że nie każdemu może się on spodobać, jednak mi czytało się bardzo dobrze. Już od pierwszych stron w mojej głowie rodziły się pewne wątpliwości, zastanawiałam się o co może tu chodzić… Ale powoli…

Bohaterowie „Jeśli tylko…”
Na plaży spotyka się dwoje ludzi – Leo i Leila. Leo to zwykły chłopak, który żyje normalnym życiem i bardzo często zagląda na plażę, w konkretne miejsce. Tam czeka na niego Leila – tajemnicza dziewczyna, która kocha księżyc i potrafi zawsze pomóc przyjacielowi. Tych dwoje spotyka się pierwszy raz jako dzieci – kiedy to Leo wzburzony gniewem chce wrzucić kamień do wody. Okazuje się, że to nie kamień a… Teodor – jajo żółwia. Informuje go o tym zapłakana dziewczynka, która prosi, aby nie wyrzucał Teodora.

Tak wyglądało pierwsze spotkanie bohaterów. Od tego czasu tych dwoje bawi się razem na plaży, rozmawiają i wspólnie dorastają. Leila i Leo zostają przyjaciółmi. Chłopak nawet raz zaprasza ją na randkę, ale ta odmawia mu. Odmawia mu też kiedy zaprasza ją na ślub przyjaciela czy swoje urodziny.jeśli

Fabuła
Któregoś dnia Leo spotyka Leilę na plaży i opowiada jej o propozycji pracy, którą dostał. Wiąże się to jednak z przeprowadzką do centrum miasta, z dala od plaży… Chłopak po rozmowie z przyjaciółką postanawia spróbować i tak zaczyna się jego życie w mieście. Dobrze sobie tam radzi, jednak coraz rzadziej ma czas na spotkania na plaży.
W dniu swoich urodzin, do klubu, w którym świętuje wchodzi dziewczyna i Leo od razu wie, że to jego przyszła żona… Po imprezie trafia na plażę i tam, nad ranem czeka na niego nie kto inny jak Leila. Mówi dziwne słowa – twierdzi, że teraz już nie jest mu potrzebna, że czas, aby zniknęła z jego życia. Chłopak denerwuje się i rozstają się w złości.
Nina faktycznie okazuje się być dziewczyną, z którą Leo zaczyna się spotykać. Jest odrobinę zazdrosna (raz bardziej, raz mniej) o dziewczynę z plaży, jednak ich życie zaczyna biec jednym torem. Nina zachodzi w ciąż, a życie Leo wywraca się do góry nogami. Pogubiony i zmęczony trafia znowu na plażę, a tam…

***
Książka to opis miłości. Jak to? – pomyślicie, przecież pisałam, że to nie romans. Pamiętajcie, że miłość nie jedno ma imię… A historia Leo, Leili, Niny i rodziców to swego rodzaju opowieść o tym, co może nas spotkać w życiu. A możemy na swojej drodze spotkać osoby, rzeczy, wydarzenia, o których nawet nam się nie śniło. Z jednej strony ludzie, z którymi chcemy dzielić życie, a z drugiej ich dziwne zachowania. W książce sporo jest metafizycznych zjawisk – połączenie, które jest między bohaterami jest niezwykłe. Bo przecież ile razy Leo idzie na plażę, to Leila czeka tam na niego, w ich miejscu… Leila jest osobą, która zawsze potrafi sprowadzić chłopaka na dobre tory, zawsze potrafi go uspokoić. Leo natomiast nie do końca radzi sobie chyba z ich relacją. Bo jest to dość skomplikowana relacja. A jaka dowiecie się czytając „Jeśli tylko…”.

„Jeśli tylko…” jest debiutem Karoliny Klimkiewicz. Jej kolejna książka – „Wybacz mi” jest już dostępna na rynku.

O jak bardzo pomyliłam się w swoich oczekiwaniach, co do tej książki! Spodziewałam się, że „Jeśli tylko…” będzie romansem w stylu New Adult. Nic z tych rzeczy! „Jeśli tylko…” Karoliny Klimkiewicz to książka zupełnie inna. Pokusiłabym się o stwierdzenie, że magiczna. Klimat jaki udało się autorce osiągnąć jest bardzo specyficzny i niezwykły. Zdaję sobie sprawę z tego, że nie...