Można poczytać, nie jest to jednak dogłębna analiza problemu tylko jego zarys. Autor rozważa różne powody reformacji, w tym upadek autorytetu papieża i części duchowieństwa. Co zostało wykorzystane przez elementy wrogie Kościołowi. Tutaj zasada jest prosta. Wierzący, gdy widzi nadużycia w Kościele chce uzdrowienia Kościoła. Wróg Kościoła, chce Jego zniszczenia. Niektóre jednak spostrzeżenia są naprawdę wartościowe. Np. zbieżność postępu islamu - Mohacz 1526 i sukcesu reformacji. Dzięki zwycięstwu islamu, sukces reformacji. Znaczące! Zdaniem autora jednak, to upadek Anglii zadecydował o przetrwaniu reformacji. Nie można było dobrać się do dóbr Kościoła, nie niszcząc Go przedtem. Ubawiło mnie porównanie protestantów do bolszewików. Dobrze, że autor pisze o I nocy św. Bartłomieja w 1569r., gdy protestanci wymordowali katolików. Słusznie też Belloc zwraca uwagę, że reformacja oznaczała rozwój nacjonalizmu. Książka uświadomiła mi, że żyjemy w czasach, gdzie mentalność ukształtowana jest przez siły anty-Kościelne. A nie przez takie, gdy Kościół był potęgą! I jeszcze jedna uwaga - autor uważa, że reformacja zniszczyła cywilizację. Gdyż dla autora cywilizacja - to katolicyzm!

Można poczytać, nie jest to jednak dogłębna analiza problemu tylko jego zarys. Autor rozważa różne powody reformacji, w tym upadek autorytetu papieża i części duchowieństwa. Co zostało wykorzystane przez elementy wrogie Kościołowi. Tutaj zasada jest prosta. Wierzący, gdy widzi nadużycia w Kościele chce uzdrowienia Kościoła. Wróg Kościoła, chce Jego zniszczenia. Niektóre...

Wbrew sugestii płynącej z polskiego tytułu książki Belloc nie zajmuje się kwestiami doktrynalnymi reformacji i protestantyzmu. Te, owszem, pojawiają się w książce jednak uwaga autora skupiona jest gdzie indziej.
Belloc podejmuje przede wszystkim próbę odpowiedzi na pytania jak doszło do tego, że zjawisko buntu i sprzeciwu - tak powszechne w historii chrześcijaństwa - tym jednym razem spowodowało potężne i trwałe skutki? Dlaczego herezja ariańska, katarska i inne nie spowodowały takiego rozłamu jak działania Lutra, Kalwina et consortes?
Jak doszło to tego, że świat Christianitas został trwale i boleśnie podzielony i że nie można już dzisiaj mówić o jednej kulturze i myśli europejskiej?
Autor analizuje sytuacja bardzo drobiazgowo oceniając procesy historyczne i wydarzenia które zmieniały obraz świata średniowiecznego. Niewola awiniońska, epidemia czarnej śmierci, humanizm, moralna kondycja hierarchii kościelnej i arystokracji. Te i wiele innych elementów składa się na misterną układankę, którą zastał wchodzący w dorosłe życie Luter. Elementy te - choć nie musiały - stały się wydajnym paliwem pod dziejową pożogę rozpoczętą przybiciem 95 tez na drzwiach kościoła w Wittenberdze.
Z książki dowiemy się również dlaczego początkowy spór doktrynalny przekształcił się w wielki zamęt polityczny obejmujący zakresem niemal cały znany wtedy świat. Belloc wyjaśnia procesy, poprzez które pojawiło się tak silne zaangażowania rodów panujących i możnowładztwa. To właśnie dzięki ich zaangażowaniu protestantyzm ugruntował się trwale w pejzażu Europy. Koniec końców, sprawy teologiczne okazały się pretekstem. Motorem napędowym stała się wielka - na niespotykana dotąd skalę - grabież dóbr kościelnych.
Autorowi udaje się na te pytania wyczerpująco odpowiedzieć. Co więcej, Belloc zdaje sobie sprawę, że opisuje historię Kościoła, który działa w tym świecie, ale którego źródło i moc pochodzi od Boga. I nie ucieka od tego. Niejednokrotnie zaznacza, że Chrześcijaństwo od samego zarania ma bardzo potężnego wroga i w całej swojej historii zmaga się z nienawiścią per se.

Wbrew sugestii płynącej z polskiego tytułu książki Belloc nie zajmuje się kwestiami doktrynalnymi reformacji i protestantyzmu. Te, owszem, pojawiają się w książce jednak uwaga autora skupiona jest gdzie indziej.
Belloc podejmuje przede wszystkim próbę odpowiedzi na pytania jak doszło do tego, że zjawisko buntu i sprzeciwu - tak powszechne w historii chrześcijaństwa - tym...