Monika Rzepiela zaprasza nas do Dworu w Czartorowiczach. Warto przyjąć to zaproszenie, ponieważ poznając historię bohaterów tego cyklu, znajdziemy się w świecie jakże odległym, do którego powracać będziemy we wspomnieniach. Autorka napisała już dwa tomy, a kolejny trzeci pojawi się niebawem. Dlatego też znajomość z bohaterami nie jest chwilowa. I bardzo dobrze, gdyż historia stworzona przez Panią Monikę jest wyjątkowa. Pokochają ją wszyscy miłośnicy rodzinnych, pokoleniowych historii.
„Dwór w Czartorowiczach” to pierwszy tytułowy tom sagi. Historia osadzona jest w XIX wieku po upadku powstania styczniowego. Autorka zaprasza nas do poznania historii Ewy Jabłońskiej i Igi Branickiej. Dziewczyny wychowały się we dworze w Czartorowiczach, który od pokoleń należał do rodziny Jabłońskich. Przyjaciółki wiodą wręcz sielskie życie. Obie zakochują się.
To, co ważne, na kartach tej powieści poznajemy nie tylko historie Ewy i Igi. Autorka ukazuje nam również ówczesne zwyczaje, tradycje panujące na polskiej wsi. Dzięki temu miałem okazję znaleźć się w odległych czasach, poznać historię naszych przodków. Chłonąc tę historię, mogłem odetchnąć od zgiełku codzienności. Aura, która unosi się w tej historii „wkradła” się do mojego czytelniczego serca. A spacer po dworze w Czartorowiczach był wyjątkową wycieczką, którą wspominać będę z utęsknieniem. Sielankowy nastrój sprawił, że czytając tę powieść, czułem lekkość, a przyjemność z lektury dała memu sercu ukojenie, radość i spokój.
Warto podkreślić, że Monika Rzepiela swym pisarskim stylem sprawiła, że czytając tę historię czułem, że jestem jej uczestnikiem. Odczuwałem bliskość z bohaterami tej powieści, co jeszcze bardziej scalało mnie z ich dylematami, życiowymi wyborami. Jeśli pragniecie poczuć klimat dworskiego życia i kochacie przenosić się do przeszłości to „Dwór w Czartorowiczach”, jest właśnie dla Was. Gdy zapragniecie jeszcze więcej emocji, to sięgnijcie po drugi tom pt. „Dwór w Czartorowiczach. Nowe pokolenie”. Czyt-NIK właśnie tak uczyni. Dlatego też, gdy ostatnia kropka pojawi się w tej recenzji, to sięgam po drugą część tego cyklu. Z ciekawością poznam kolejne losy bohaterów wykreowanych przez Monikę Rzepielę.
Książka „Dwór w Czartorowiczach” ukazał się nakładem Wydawnictwa Szara Godzina

Monika Rzepiela zaprasza nas do Dworu w Czartorowiczach. Warto przyjąć to zaproszenie, ponieważ poznając historię bohaterów tego cyklu, znajdziemy się w świecie jakże odległym, do którego powracać będziemy we wspomnieniach. Autorka napisała już dwa tomy, a kolejny trzeci pojawi się niebawem. Dlatego też znajomość z bohaterami nie jest chwilowa. I bardzo dobrze, gdyż...

Czyta się dobrze , czuję się tak tak jakbym żyła w tamtych czasach.
Polecam .

Czyta się dobrze , czuję się tak tak jakbym żyła w tamtych czasach.
Polecam .

6,5.
Doceniam cały wkład autorki w stworzenie realiów historycznych książki (aczkolwiek nie sądzę, by ówczesne konwenanse pozwoliły Marcinowi na odwiezienie Ewy bryczką jeszcze przed zrękowinami bez wzięcia jej na języki). Zabrakło mi charakterów w tej książce, wszystko działo się za szybko i pomijam już bardzo prosty język bez polotu, bo on mi aż nie przeszkadzał. Nie czułam chemii między bohaterami, ta ich miłość to spadła im nagle z nieba od tak, wszystko było jakieś takie mdłe, bez wyrazu. Za to podobała mi się koncepcja oparcia życia i losów mieszkańców o kolejne polskie wydarzenia religijne, ich współgranie z naturą, życie podporządkowane pod kalendarz religijny i rolniczy.

6,5.
Doceniam cały wkład autorki w stworzenie realiów historycznych książki (aczkolwiek nie sądzę, by ówczesne konwenanse pozwoliły Marcinowi na odwiezienie Ewy bryczką jeszcze przed zrękowinami bez wzięcia jej na języki). Zabrakło mi charakterów w tej książce, wszystko działo się za szybko i pomijam już bardzo prosty język bez polotu, bo on mi aż nie przeszkadzał. Nie...

Czytając niemal widziałam dwór i jego mieszkańców. Opisy otoczenia, prac, obyczajów bardzo realistyczne., oddające klimat. Piękny język, wciągające historie pierwszych miłości głównych bohaterek, aranżowane małżeństwa i przeciwności losu... Polecam

Czytając niemal widziałam dwór i jego mieszkańców. Opisy otoczenia, prac, obyczajów bardzo realistyczne., oddające klimat. Piękny język, wciągające historie pierwszych miłości głównych bohaterek, aranżowane małżeństwa i przeciwności losu... Polecam

Po dwóch audiobookach o czasach powstania styczniowego tą książką chciałam sobie zamknąć ten temat. zaczynałam dwa razy i za cholerę nie mogłam zrozumieć, o czym ta książka jest.

Po dwóch audiobookach o czasach powstania styczniowego tą książką chciałam sobie zamknąć ten temat. zaczynałam dwa razy i za cholerę nie mogłam zrozumieć, o czym ta książka jest.

Słaba , brak akcji , nie wciągnęła mnie . Zrezygnowałam po kilkudziesięciu stronach.

Słaba , brak akcji , nie wciągnęła mnie . Zrezygnowałam po kilkudziesięciu stronach.

Powieść osadzona w realiach XIX-wiecznej polskiej wsi. Okres dworków i aranżowanych małżeństw, ale także wielkiej miłości i mezaliansów. Iga i Ewa dwie panienki z Czartorowicz wiodą sielskie życie w rodzinnym dworze i przeżywają swoje pierwsze miłosne uniesienia. Nie wiedzą jednak, że życie ma dla nich wiele niespodzianek i już niedługo będą musiały szybko wydorośleć i stawić czoła życiowym przeciwnościom.

Powieść osadzona w realiach XIX-wiecznej polskiej wsi. Okres dworków i aranżowanych małżeństw, ale także wielkiej miłości i mezaliansów. Iga i Ewa dwie panienki z Czartorowicz wiodą sielskie życie w rodzinnym dworze i przeżywają swoje pierwsze miłosne uniesienia. Nie wiedzą jednak, że życie ma dla nich wiele niespodzianek i już niedługo będą musiały szybko wydorośleć i...

Książka przedstawia losy polskich rodów po upadku powstania styczniowego.
Autorka pokazała życie minionej epoki i jej mieszkańców takim jakie ona wyglądało. Poznajemy ówczesne życie na wsi, zwyczaje, święta.
Książka jednak nie porwała mnie. Postacie i wydarzenie w moim odczuciu opisane są zbyt pobieżnie.
Styl autorki suchy i bezbarwny, niejednokrotnie raził banalnymi i powtarzającymi się zwrotami.

Książka przedstawia losy polskich rodów po upadku powstania styczniowego.
Autorka pokazała życie minionej epoki i jej mieszkańców takim jakie ona wyglądało. Poznajemy ówczesne życie na wsi, zwyczaje, święta.
Książka jednak nie porwała mnie. Postacie i wydarzenie w moim odczuciu opisane są zbyt pobieżnie.
Styl autorki suchy i bezbarwny, niejednokrotnie raził banalnymi i...

Mi się podobała :)
przeniosła mnie w spokojne czasy, zanurzyła w prowadzone zgodnie z naturą życie.

Czytając widziałam siebie w bielonym dworku, oplecionym winoroślą, pod oknami z drewnianymi okiennicami, gdzie rosły róże i malwy, kawałek dalej na pięknie utrzymanym trawniku stała huśtawka, wiklinowe krzesła i stół z przygotowanym podwieczorkiem. Panny w długich, jasnych sukniach spacerowały, chroniąc się przed słońcem pod parasolkami, dzieci biegały wokół śmiejąc się co sił, panowie paląc fajki odpoczywali w cieniu.
Z drugiej strony domu ogród pełen warzyw i kwiatów, kawałek dalej stary sad z owocowymi drzewami, ule. Za lasem spokojnie płynęła rzeka.
Ja osobiści czułam spokój, promienie słońca na twarzy, czy szczypiący mróz. Zanurzam się z wielką przyjemnością w takim spokojnym, cichym świecie.

Jestem wielbicielską dworów i pałaców, prowadzonego tam życia. Moim marzeniem jest posiadanie takiego malutkiego dworku na własność :)

Ciągle chcę wiedzieć więcej i więcej na temat toczącego się w nich i wokół nich życia.
Książka pokazuje wiele z tego życia, tradycji, codzienności, obowiązujących zwyczajów, codziennej pracy i wypoczynku, zachowanie i konwenansów.
Jednakże książka pozostawia niedosyt, mam wrażenie , że w wielu miejscach należałoby rozwinąć temat, opisać bardziej szczegółowo, wejść głębiej.
z przyjemnością biorę się za drugą cześć.

Mi się podobała :)
przeniosła mnie w spokojne czasy, zanurzyła w prowadzone zgodnie z naturą życie.

Czytając widziałam siebie w bielonym dworku, oplecionym winoroślą, pod oknami z drewnianymi okiennicami, gdzie rosły róże i malwy, kawałek dalej na pięknie utrzymanym trawniku stała huśtawka, wiklinowe krzesła i stół z przygotowanym podwieczorkiem. Panny w długich, jasnych...

Bardzo fajna.Przeczytałam z ogromną przyjemnością .

Bardzo fajna.Przeczytałam z ogromną przyjemnością .