Niestety dużo literówek i błędów stylistycznych. Całość napisana dość niedbale. Choć sama fabuła nie jest zła.

Niestety dużo literówek i błędów stylistycznych. Całość napisana dość niedbale. Choć sama fabuła nie jest zła.

Trzecia (i ostatnia) część cyklu DAMY I BUNTOWNICZKI okazała się najlepsza. Nie spodziewałam się, że po średniej pierwszej części i słabiutkiej drugiej, trzecia będzie aż tak porywająca, dynamiczna i dramatyczna. Wreszcie coś się działo, napięcie było stopniowane, mnóstwo skrajnych emocji, wyraziste postacie, interesujące tło historyczne XIX-ego Krakowa i dobrze oddany klimat tamtych czasów.

Główna bohaterka to Natalia Odręba, niezbyt urodziwa, otyła (chociaż na okładce książki nie wiedzieć dlaczego, bardzo ładna i szczupła) i jeszcze mająca tak słaby wzrok, że musi nosić binokle. Ojciec chce ją dobrze wydać za mąż, co przy takiej prezencji nie jest łatwym zadaniem. Zależy mu przede wszystkim aby dzięki odpowiednio ustawionemu małżeństwu wkupić się w arystokratyczne kręgi. Przeznaczył nawet pół miliona na posag dla córki, aby zwabić odpowiednio urodzonego i ustosunkowanego zięcia. Szlag mnie jasny trafiał na sposób w jaki odnosiła się do tej dziewczyny rodzina (a szczególnie ojciec i wyjątkowo wredna i złośliwa macocha),jej przyjaciółka (dla mnie pseudo przyjaciółka),kuzynka oraz całe otoczenie. Czy to, iż ktoś nie jest pięknością, upoważnia wszystkich wokół aby jawnie drwić z tej osoby i mocno ją ranić oraz upokarzać? Jedynie Marianna z mężem, jej siostra Rozalia oraz Szymon Pawłowski (którego jej ojciec upatrzył sobie na zięcia) traktują ją z szacunkiem i sympatią. Cała reszta, to szkoda gadać. Miałam wrażenie, że nawet kucharki ją lekceważyły i odnosiły się do niej niegrzecznie.

Można tu dostrzec obraz dwóch jakże ekstremalnie różnych pod względem stosunku do innych ludzi rodzin: Pawłowscy – serdeczni, kochający się, wspierający, życzliwi dla innych o dobrym sercu i manierach oraz Odrębowie – apodyktyczni, skłóceni, zawistni, nastawieni na kasę. Cieszę się, że Szymon Pawłowski potrafił dostrzec w Natalii coś więcej niż powierzchowność i zarówno on jak i jego rodzina mocno podbudowali poczucie własnej wartości dziewczyny. W obecności Szymona Natalia czuła się: “Piękna mimo szpetoty. Doceniona mimo ułomności”.

Bardzo podobał mi się też stosunek tej pary do zwierząt: Szymona do szczurka, a Natalii do przygarniętego przez nią psa – Bestii, co w tamtych czasach nie było tak oczywiste.

Ciekawie pokazane przez autorkę życia wyższych krakowskich sfer – zakłamanych, obłudnych, chciwych, bezwzględnych, gdzie prym w prawieniu sobie złośliwości wiodły kobiety, które bez skrupułów i często “po trupach” dążyły złapania bogatego i wpływowego męża, wszelkimi możliwymi metodami próbując pozbyć się konkurencji. Często to prości, biedni ludzie ze wsi byli szczerzy, serdeczni życzliwi, natomiast arystokracja, ech... szkoda gadać.

Tom zamykający serię wyjątkowo udał się Magdalenie Wali. Była to opowieść słodko-gorzka, podczas której często kipiałam ze złości, wściekłości i bezsilności, ale też miewałam swoje chwile satysfakcji i radości. Opowieść poprowadzona w sposób niezwykle wyważony, szlachetny i na tyle porywający, że nie mogłam oderwać się od lektury. Polecam serdecznie. Nadmienię jeszcze, że można czytać tylko trzecią część bez znajomości poprzednich, aczkolwiek aby zrozumieć lepiej pewne niuanse panujące w rodzinie Pawłowskich, warto jednak poznać wcześniejsze tomy.

Trzecia (i ostatnia) część cyklu DAMY I BUNTOWNICZKI okazała się najlepsza. Nie spodziewałam się, że po średniej pierwszej części i słabiutkiej drugiej, trzecia będzie aż tak porywająca, dynamiczna i dramatyczna. Wreszcie coś się działo, napięcie było stopniowane, mnóstwo skrajnych emocji, wyraziste postacie, interesujące tło historyczne XIX-ego Krakowa i dobrze oddany...

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Najsłabsza z cyklu, brakowało tego czegoś, co miały poprzednie.

Najsłabsza z cyklu, brakowało tego czegoś, co miały poprzednie.

To opowieść o Natalii, lecz ma związek
z Szymonem, bratem Marianny i Rozalii, bohaterkami poprzednich części.
Czytając, nasuwało mi się powiedzenie,
że "należy oceniać wnętrze, a nie okładkę", a tak właśnie postąpił Szymon, starając się
o względy Natalii.
Jego zachowanie i czyny spowodowały,
że Natalia wreszcie uwierzyła w siebie.

To opowieść o Natalii, lecz ma związek
z Szymonem, bratem Marianny i Rozalii, bohaterkami poprzednich części.
Czytając, nasuwało mi się powiedzenie,
że "należy oceniać wnętrze, a nie okładkę", a tak właśnie postąpił Szymon, starając się
o względy Natalii.
Jego zachowanie i czyny spowodowały,
że Natalia wreszcie uwierzyła w siebie.

Dla osób lubiących romanse historyczne będzie to świetna książka. Mi się bardzo podobało, chociaż ogólnie wolę romanse współczesne.

Perypetie miłosne Natalii i hrabiego opisane z przymrużeniem oka, chwilami było zabawnie.

Styl autorki momentami kojarzył mi się ze szkolnym wypracowaniem, był mało naturalny, nie zawsze literacki.

Dla osób lubiących romanse historyczne będzie to świetna książka. Mi się bardzo podobało, chociaż ogólnie wolę romanse współczesne.

Perypetie miłosne Natalii i hrabiego opisane z przymrużeniem oka, chwilami było zabawnie.

Styl autorki momentami kojarzył mi się ze szkolnym wypracowaniem, był mało naturalny, nie zawsze literacki.

XIX-wieczna powieść romantyczna z elementami sensacji. Natalia pochodzi z zamożnego rodu, jednak brak jej urody powoduje, że nie może znaleźć męża. Gdy wreszcie pojawia się Szymon, który jest nią zachwycony, ktoś bardzo próbuje tej miłości przeszkodzić. Jak poradzi sobie Natalia?

XIX-wieczna powieść romantyczna z elementami sensacji. Natalia pochodzi z zamożnego rodu, jednak brak jej urody powoduje, że nie może znaleźć męża. Gdy wreszcie pojawia się Szymon, który jest nią zachwycony, ktoś bardzo próbuje tej miłości przeszkodzić. Jak poradzi sobie Natalia?

Pierwsza połowa książki może wydać się monotonna i mało wciągająca, jednak nagroda czeka dla wytrwałych. Im bliżej końca, tym robi się ciekawiej, a rozwiązanie całej intrygi okaże się zaskakujące. To książka z rodzaju tych, przy których lekturze, czytelnikowi wydaje się, że wie już wszystko i tylko dla domknięcia tematu czyta do końca. Przekonuje się jednak, że nie wszystko jest takie, jakim się wydaje....

Pierwsza połowa książki może wydać się monotonna i mało wciągająca, jednak nagroda czeka dla wytrwałych. Im bliżej końca, tym robi się ciekawiej, a rozwiązanie całej intrygi okaże się zaskakujące. To książka z rodzaju tych, przy których lekturze, czytelnikowi wydaje się, że wie już wszystko i tylko dla domknięcia tematu czyta do końca. Przekonuje się jednak, że nie wszystko...

Bardzo rzadko mi się zdarza, abym nie dotrwała do końca książki. Już dawno zalożyłam sobie, że każda książka zasługuje na swoją szansę i czytam przynajmniej do setnej strony. W przypadku tej powieści dotrwałam do połowy i poddałam się.
O ile dwa poprzednie tomy były ciekawe, tak tu znudziła mnie postać głównej bohaterki. Natalia bo o niej mowa jest posażną panną, ale niezbyt urodliwą. Dodatkowo ma wadę wzroku, co w oczach wszystkich dookoła. a zwłaszcza ojca dyskwalifikuje ja jako dobra panią domu. I właściwie to by było na tyle jeśli chodzi o Natalię.
Szanuję włożony trud autorki w przygotowanie serii. ale tym razem pomysł i postać nie porwała mnie i nie zachęciła do przeczytania do końca.

Bardzo rzadko mi się zdarza, abym nie dotrwała do końca książki. Już dawno zalożyłam sobie, że każda książka zasługuje na swoją szansę i czytam przynajmniej do setnej strony. W przypadku tej powieści dotrwałam do połowy i poddałam się.
O ile dwa poprzednie tomy były ciekawe, tak tu znudziła mnie postać głównej bohaterki. Natalia bo o niej mowa jest posażną panną, ale...

Najlepsza z serii "Damy i buntowniczki".

Najlepsza z serii "Damy i buntowniczki".