Ładnie kontynuowana historia poznanych wcześniej postaci, w tle wydarzenia historyczne.
To, że scenariusze powtarzają się dla różnych postaci nie musi oznaczać braku nowego pomysłu na życie postaci, ale podkreśla powszechność pewnych wydarzeń, dziś już wyjątkowych: śmierć w połogu, utrata narzeczonego, śmierć młodych ludzi, niespełnione miłości ze względu na konwenanse.... Kiedyś po prostu było inaczej. I tego w tej lekturze doświadczam.

Ładnie kontynuowana historia poznanych wcześniej postaci, w tle wydarzenia historyczne.
To, że scenariusze powtarzają się dla różnych postaci nie musi oznaczać braku nowego pomysłu na życie postaci, ale podkreśla powszechność pewnych wydarzeń, dziś już wyjątkowych: śmierć w połogu, utrata narzeczonego, śmierć młodych ludzi, niespełnione miłości ze względu na konwenanse.......

Świetna kontynuacja pierwszego tomu. Zaciekawi osoby, które interesują się obyczajami i życiem w czasach polski szlacheckiej.

Świetna kontynuacja pierwszego tomu. Zaciekawi osoby, które interesują się obyczajami i życiem w czasach polski szlacheckiej.

Druga część sagi.Czytajac ,czulam sie jak pensjonarka. Momentami infantylna i naiwna .Moze być.

Druga część sagi.Czytajac ,czulam sie jak pensjonarka. Momentami infantylna i naiwna .Moze być.

Doskonałe połączenie powieści obyczajowej z historycznym tłem,idealna niebanalna lektura w której barwna fabuła podobnie jak w pierwszym tomie mknie na tle historii,mamy insurekcje kościuszkowską, upadek Rzeczypospolitej,a także wojny u boku Napoleona Bonaparte.Czyta się z wielką przyjemnością a dzięki barwnym opisom możemy w pełni poznać realia tamtego świata i ich mieszkańców.Polecam.

Doskonałe połączenie powieści obyczajowej z historycznym tłem,idealna niebanalna lektura w której barwna fabuła podobnie jak w pierwszym tomie mknie na tle historii,mamy insurekcje kościuszkowską, upadek Rzeczypospolitej,a także wojny u boku Napoleona Bonaparte.Czyta się z wielką przyjemnością a dzięki barwnym opisom możemy w pełni poznać realia tamtego świata i ich...

Powrót do świata bohaterów Szlacheckiego Gniazda sprawił mi dużo przyjemności. Autorka zaczyna akcję w tym samym momencie, w którym zakończył się tom pierwszy. Dramatyczny wybór młodej chłopki Marysi, która nie widzi dla siebie przyszłości jako samotnej matki bękarta, w ostatnim momencie zostaje zmieniony. Z pomocą przychodzi jej mężczyzna, którego nigdy by o to nie podejrzewała. Tymczasem Leontyna wychodzi za mąż za młodego warszawiaka, co jednak jest początkiem tragicznego związku. Młodsza siostra szlachcianki ucieka z domu, aby uniknąć klasztornego życia i wbrew rodzicom poślubia ukochanego mężczyznę.
Ten tom jest bardziej dramatyczny, pokazuje życie o wiele większej ilości osób, zarówno tych wywodzących się ze szlachty, jak również chłopów, a także Cyganów. Wiele związków rozpada się z braku porozumienia, wiele osób samotnie cierpi, ale również pojawia się tu śmierć, która zbiera obfite żniwo. W tym tomie pojawia się o wiele więcej kobiet z różnych środowisk, które dokonując swoich wyborów skazują się na cierpienie ale i śmierć. Autorka pokazuje, że podążanie za głosem serca bardzo często kończy się tragicznie. Jednocześnie czytelnik może poznać nowe grupy społeczne, warszawskie mieszczaństwo, a także cygański tabor. To wszystko opisane jest na tle ówczesnych wydarzeń, czyli Insurekcji Kościuszkowskiej, wojen napoleońskich i III rozbioru Polski. Mimo odległości wszystko to odbija się na mieszkańcach ówczesnej Rzeczypospolitej.
Mimo ogromnej ilości zgonów, która w innym wypadku mogłaby wydawać się przesadna, lektura tej książki była bardzo przyjemna. Trudy codziennego życia, obraz ówczesnego społeczeństwa, historie związków, wszystkie te elementy sprawiają, że lektura jest satysfakcjonująca. To świetna kontynuacja pierwszego tomu Szlacheckiego Gniazda. Zdecydowanie zainteresuje osoby, które interesują się obyczajami i życiem w czasach polski szlacheckiej.

Powrót do świata bohaterów Szlacheckiego Gniazda sprawił mi dużo przyjemności. Autorka zaczyna akcję w tym samym momencie, w którym zakończył się tom pierwszy. Dramatyczny wybór młodej chłopki Marysi, która nie widzi dla siebie przyszłości jako samotnej matki bękarta, w ostatnim momencie zostaje zmieniony. Z pomocą przychodzi jej mężczyzna, którego nigdy by o to nie...

Czytając takie książki aż trudno uwierzyć, że życie mogło płynąć tak spokojnie. Uwielbiam taki relaks.

Czytając takie książki aż trudno uwierzyć, że życie mogło płynąć tak spokojnie. Uwielbiam taki relaks.

Wraz z autorką i bohaterami powieści przenosimy się w czasy Tadeusza Kościuszki, wojen napoleońskich czyli w okres gdy Polska zupełnie zniknęła z map świata. na przemian meldujemy się w środowisku wiejskim, gdzie swój dom rodzinny ma Marysia Konopka oraz do dworu Pawłowskich.
Marysia znajduje się w trudnym okresie swojego życia bowiem po wielu latach służby we dworze oraz krótkim romansie z synem dziedzica, który zaowocował ciążą dziewczyna wraca na wieś. Zrozpaczona chce odebrać sobie życie, co widzi pewien mężczyzna i spieszy z pomocą. W odruchu serca proponuje Marysi małżeństwo.
Wiele zamieszania jest także we dworze, bowiem rządy Barbary macochy Leontyny i Elwiry nie należą do najłatwiejszych. Dodatkowego kolorytu nadają na pewno postacie historyczne pojawiające się w powieści jak Tadeusz Kościuszko i jego chłopska rewolucja wraz z bitwa pod Racławicami oraz Napoleon Bonaparte i wyprawa na Rosję.
Poznając środowisko dworu widzimy jak naprawdę wyglądało życie sfery szlacheckiej. Jak można się domyśleć panie zajmowały się właściwie niczym, no nie licząc spotkań towarzyskich, rozmów o najnowszych sukniach i trendach w modzie. Młode panny natomiast gdy nie pobierały nauk grały sobie na klawikordzie, czytały książki i obowiązkowo haftowały swoje wyprawy ślubne lub podarunki dla okolicznych kościołów. O tym jak bardzo ograniczone możliwości rozrywki i kształcenia były w tych czasach niech świadczą opisy okresów postu lub adwentu, gdzie życie towarzyskie zamierało i autorka wielokrotnie wspomina, że panny się nudzą. Trochę więcej zajęć mieli panowie zajmujący się utrzymaniem majątku i polityką.
Zupełnie inny świat przedstawiony jest w środowisku wiejskim, gdzie podstawową zasadą była walka o przetrwanie. W rodzinie Konopków nie brakowało trosk zarówno o codzienny byt jak i o zdrowie. oprócz uprawy swojej roli każdy gospodarz musiał pracować dla dziedzica na jego polu. Nie miało znaczenia czy to była kobieta czy mężczyzna. Przymusowa praca wywoływała bunty wśród chłopów, a nieludzkie traktowanie przez nadzorujących dodatkowo wzmagało niezadowolenie.
Ciekawym wątkiem jest podjęcie pracy we dworze przez syna Marysi Maurycego. Dziedzic początkowo nie był świadomy, że jest jego synem jednak po ujawnieniu prawdy chce uczynić go swoim zarządcą. Sprawę komplikuje uczucie, które pojawiło się między Maurycym, a córką dziedzica.
Cała powieść jest pełna kolorytu, pokazuje dwa różne światy, które się przenikają i które tak naprawdę są od siebie zależne. Wieś to przede wszystkim głęboka wiara, ale także szacunek do ojcowizny, która jest gwarancją istnienia rodziny. To także myślenie o ojczyźnie w kategorii odzyskania niepodległości. Przykładem jest pospolite ruszenie aby wspomóc walczących pod przewodnictwem Kościuszki.
Można się doczepić, że może język powieści nie jest wyszukany, że może za prosty, ale tu chyba o to chodziło. Trudno wymagać od środowiska chłopskiego w tamtych czasach rozbudowanych historii, gdy oni skupiali się na zupełnie czymś innym. Za to nie brak pięknego kolorytu i realizmu tych czasów.

Wraz z autorką i bohaterami powieści przenosimy się w czasy Tadeusza Kościuszki, wojen napoleońskich czyli w okres gdy Polska zupełnie zniknęła z map świata. na przemian meldujemy się w środowisku wiejskim, gdzie swój dom rodzinny ma Marysia Konopka oraz do dworu Pawłowskich.
Marysia znajduje się w trudnym okresie swojego życia bowiem po wielu latach służby we dworze oraz...

Zakończenie historii która połączyła Marysię i panicza....warto.....

Zakończenie historii która połączyła Marysię i panicza....warto.....

Książka mi się podobała, czytałam ją z przyjemnością. Zafascynowały mnie losy jej bohaterów, wielokrotnie zadumałam się nad ich losem, życiową niesprawiedliwością, nieżyczliwością nawet bliskich osób. Nie jest to słodka opowieść, więcej w niej goryczy niż radości, ale znajdziecie tu też sporą garść faktów historycznych. Autorka ożywiła kilka znanych postaci historycznych i dała nam możliwość przyjrzenia się im z bliska. Mimo pewnych wad książka jest ciekawa w odbiorze i warta uwagi.
https://korcimnieczytanie.blogspot.com/2020/09/monika-rzepiela-szlacheckie-gniazdo.html

Książka mi się podobała, czytałam ją z przyjemnością. Zafascynowały mnie losy jej bohaterów, wielokrotnie zadumałam się nad ich losem, życiową niesprawiedliwością, nieżyczliwością nawet bliskich osób. Nie jest to słodka opowieść, więcej w niej goryczy niż radości, ale znajdziecie tu też sporą garść faktów historycznych. Autorka ożywiła kilka znanych postaci historycznych i...

Lubię książki z historią w tle. Czytałam część pierwszą i była przeciętna. Ta zapowiadała się lepiej. Niestety książka nadal skupia się głównie na obyczajach i dniu codziennym niż na relacjach ludzkich i jako takiemu wątkowi. Historia w tle jest tylko wspomniana przez bohaterów -chłopi ruszają za Kościuszko. Język książki jest taki sobie, nie porywa. Bohaterki urodzone w poprzedniej części same zostają matkami., dzieci rosną i przejmują schedę po rodzicach. W obyczajach nic się nie zmienia. Książka miała potencjał jednak .... czegoś jej zabrakło.

Lubię książki z historią w tle. Czytałam część pierwszą i była przeciętna. Ta zapowiadała się lepiej. Niestety książka nadal skupia się głównie na obyczajach i dniu codziennym niż na relacjach ludzkich i jako takiemu wątkowi. Historia w tle jest tylko wspomniana przez bohaterów -chłopi ruszają za Kościuszko. Język książki jest taki sobie, nie porywa. Bohaterki urodzone w...