Po średnim pierwszym tomie przyszedł czas na tom 1.5. Ta książka to była istna masakra. Warner ma gigantyczną obsesję na punkcie mycia się. Akcji w tej książce nie ma absolutnie ani grama. Wynudziłem się totalnie. Do tego obsesja Warnera na punkcie Julliet była tak irytująca i bez większego sensu, że musiałem poniektóre zdania pomijać, aby nie robić dłuższej przerwy pomiędzy lekturą. Książka absolutnie nic nie wnosi do fabuły pierwszego tomu.

Po średnim pierwszym tomie przyszedł czas na tom 1.5. Ta książka to była istna masakra. Warner ma gigantyczną obsesję na punkcie mycia się. Akcji w tej książce nie ma absolutnie ani grama. Wynudziłem się totalnie. Do tego obsesja Warnera na punkcie Julliet była tak irytująca i bez większego sensu, że musiałem poniektóre zdania pomijać, aby nie robić dłuższej przerwy...

Only one thought:

I love Warher. He is my precious baby. I want more of him.

Only one thought:

I love Warher. He is my precious baby. I want more of him.

Mam mieszane uczucia co do tego dodatku. Z jednej strony świetnie było móc poznać perspektywę Warnera, nieco jego relacji z ojcem i obłędną miłość do Juliette. Z drugiej strony natomiast sama nie wiem, czy gdybym czytała tę serię po raz pierwszy to "Zniszcz mnie" postawiłoby Warnera jako kogoś dobrego w moich oczach? Mam wrażenie, że w tej krótkiej historii autorka bardzo mocno pokazała obłęd Warnera na punkcie Juliette i wydało mi się to nieco niesmaczne. Nie widziałam tu jego miłości do dziewczyny, a raczej jego własny ból i chorą fascynację główną bohaterką. Jasne, świetnie, że mogliśmy poznać myśli Warnera, ale wprowadziło to zamęt do mojej głowy. 🙈

Mam mieszane uczucia co do tego dodatku. Z jednej strony świetnie było móc poznać perspektywę Warnera, nieco jego relacji z ojcem i obłędną miłość do Juliette. Z drugiej strony natomiast sama nie wiem, czy gdybym czytała tę serię po raz pierwszy to "Zniszcz mnie" postawiłoby Warnera jako kogoś dobrego w moich oczach? Mam wrażenie, że w tej krótkiej historii autorka bardzo...

Nowela napisana z perspektywy Adama... - osobiście liczyłam że zobaczymy myśli Aarona tak jak w 1.5 ale no cóż. Widać że Adam traci uczucia do Juliette tak jak i ona do niego - szczerze? cieszę się z tego faktu bo od początku nie lubiłam związku Adama i Juliette. Naprawdę nie można przestać czytać tej serii.

Nowela napisana z perspektywy Adama... - osobiście liczyłam że zobaczymy myśli Aarona tak jak w 1.5 ale no cóż. Widać że Adam traci uczucia do Juliette tak jak i ona do niego - szczerze? cieszę się z tego faktu bo od początku nie lubiłam związku Adama i Juliette. Naprawdę nie można przestać czytać tej serii.

Jest to część 1,5 z cyklu „Dotknij mnie”, napisana jako pewnego rodzaju uzupełnienie pierwszego tomu. Tutaj świat jest pokazany oczami Warnera. Jest to świetny zabieg ze strony autorki, ponieważ pokazuje nam czarny charakter z innej strony. Możemy zobaczyć co Warner przeżywa, co myśli i co czuje naprawdę. Dodatkowo książka uzupełniona jest o opisy z notatnika Juliette, które pokazują nam jej świat, gdy była więziona. Język i styl w tej książce bardziej do mnie przemówiły w porównaniu w pierwszą częścią, niemniej jednak nadal nie czuje się przekonana do kontynuowania tej serii.

Jest to część 1,5 z cyklu „Dotknij mnie”, napisana jako pewnego rodzaju uzupełnienie pierwszego tomu. Tutaj świat jest pokazany oczami Warnera. Jest to świetny zabieg ze strony autorki, ponieważ pokazuje nam czarny charakter z innej strony. Możemy zobaczyć co Warner przeżywa, co myśli i co czuje naprawdę. Dodatkowo książka uzupełniona jest o opisy z notatnika Juliette,...

Po przeczytaniu pierwszego tomu miałam silną ochotę sięgnąć po kolejny. Po przeczytaniu tej krótkiej historii, trochę spowolnił się ten entuzjazm.
Fajnie było poznać drugi punkt widzenia, ale troszkę za dużo słów, a za mało treści.

Po przeczytaniu pierwszego tomu miałam silną ochotę sięgnąć po kolejny. Po przeczytaniu tej krótkiej historii, trochę spowolnił się ten entuzjazm.
Fajnie było poznać drugi punkt widzenia, ale troszkę za dużo słów, a za mało treści.

Generalnie problem polega na tym, że ja okropnie bardzo nie lubię tych wszystkich nowelek i dodatków do serii, bo zawsze twierdzę, że jeśli nie udało ci się czegoś opowiedzieć w głównej serii, to znaczy, że robisz coś źle. Ale jednocześnie jestem upierdliwie uparta i lubię czytać serię w całości i po kolei. No i zdarzyło się kilka takich połówek, które pokochałam.

Nie tym razem.

Rozumiem zamysł tego, chociaż ja osobiście kompletnie tego nie potrzebuję. Jeśli chcę poznać motywy jakiegokolwiek złota, to chcę, aby to wynikało z fabuły. Serio. Na dodatek nie wiem, jak miałoby to zmienić moje zdanie o gościu, skoro ja go praktycznie nie pamiętam z pierwszego tomu? (A to znaczy, że chyba jednak był nijaki od początku, skoro się w pamięci nie zaczepił). Widzę tu tylko narcystycznego dupka z problemami i schrzanionym dzieciństwem. Generalnie wynudziła mnie tak mocno, że nie mogłam usiedzieć na dupie, bo chciałam uciekać gdzie pieprz rośnie.

Generalnie problem polega na tym, że ja okropnie bardzo nie lubię tych wszystkich nowelek i dodatków do serii, bo zawsze twierdzę, że jeśli nie udało ci się czegoś opowiedzieć w głównej serii, to znaczy, że robisz coś źle. Ale jednocześnie jestem upierdliwie uparta i lubię czytać serię w całości i po kolei. No i zdarzyło się kilka takich połówek, które pokochałam.

Nie tym...

CAWPILE rating: 8.14/10*

Warner. Człowiek po traumach.

Nie jestem psychologiem, ale jest wiele nie tak z jego zdrowiem psychicznym. I jest to bardzo przykre.

Ma też obsesje na punkcie Julii i ogromną potrzebę posiadania kogoś, kto go zrozumie i pokocha. To chore i smutne, ale też zrozumiałe.

Szczerze mówiąc już zapomniałam, jaki on jest w dalszych książkach i teraz jestem jeszcze bardziej ciekawa. Czy nadal będę go tak bardzo uwielbiać?

Widać, że jego działania z 1 tomu nie były aż takie chore, jak się wydawało.

Podobały mi się te dokumenty medyczne, etc. na końcu, to było ciekawe.

CAWPILE rating: 8.14/10*

Warner. Człowiek po traumach.

Nie jestem psychologiem, ale jest wiele nie tak z jego zdrowiem psychicznym. I jest to bardzo przykre.

Ma też obsesje na punkcie Julii i ogromną potrzebę posiadania kogoś, kto go zrozumie i pokocha. To chore i smutne, ale też zrozumiałe.

Szczerze mówiąc już zapomniałam, jaki on jest w dalszych książkach i teraz...

Mam złamane serce po tej nowelce. Musicie koniecznie przeczytać!!! Wiele rzeczy nabrało sensu i opisane wydarzenia mogą zmienić Wasze nastawienie co do niektórych bohaterów.

Mam złamane serce po tej nowelce. Musicie koniecznie przeczytać!!! Wiele rzeczy nabrało sensu i opisane wydarzenia mogą zmienić Wasze nastawienie co do niektórych bohaterów.

aaron warner supremacy

aaron warner supremacy