Przeminęło z wiatrem - t. 1

Nie potrafię ocenić tej książki.
W młodości kilka razy obejrzałam film z Vivien Leight i Clarkiem Gable, i byłam nim oczarowana, i zawsze chciałam przeczytać książkę. Teraz wiem, że po prostu podobała mi się kreacja tej pary aktorów, byli genialni!
Książka jest inna niż film (w tym wypadku film lepszy). Doceniam całość historii, jej rozmach i temat. Jest dla mnie subiektywnym źródłem wiedzy o wojnie secesyjnej i o tym co sama autorka myśli o tamtych czasach i jak je postrzega.
Sama postać Scarlet na pewno nie jest nudna i jest o czym czytać. Jej siła i spryt, aby przeżyć może imponować (nie każdy ma tyle hartu, odwagi i pomysłowości), ale ta kobieta jest przy tym wielką egoistką i zwyczajnie głupią gęsią bez honoru i to budzi moje obrzydzenie do niej. Książkowy Rhett także podoba mi się mniej niż filmowy.
A poza tym (ale to już nie wina książki, tylko czasów jakie opisuje) szokuje mnie wiele rzeczy:
1. traktowanie kobiet, przez mężczyzn, jak bezmyślne lalki (nie mówiąc już o tym, że nie mają żadnych praw),
2. tabu związane z ciążą (TO CHORE!!!)
3. pruderia,
4. pogardzanie ludźmi za to, że wykonują "nieodpowiednią" pracę,
5. przekonanie południowców, że czarni niewolnicy są jak dzieci
i znalazłoby się więcej.
Pewnie gdybym przeczytała tę książkę ze 20 lat temu, odebrałabym ją lepiej, ale teraz jestem nią rozczarowana.

Nie potrafię ocenić tej książki.
W młodości kilka razy obejrzałam film z Vivien Leight i Clarkiem Gable, i byłam nim oczarowana, i zawsze chciałam przeczytać książkę. Teraz wiem, że po prostu podobała mi się kreacja tej pary aktorów, byli genialni!
Książka jest inna niż film (w tym wypadku film lepszy). Doceniam całość historii, jej rozmach i temat. Jest dla mnie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ta książka mnie zaskoczyła. To nie jest zwykły romans. Można na prawda sporo z niej wynieść. Traktuje o obyczajowości tak nam już odleglej, że aż śmiesznej. Dlatego książka może wydać tie momentami zabawna. Dowiemy się z niej także o wojnie secesyjnej. Podoba mi się to, że wojna jest pokazana z perspektywy cywilów. To inne, mniej typowe ujęcie a nie mniej ciekawe. Kolejnym atutem jest to, że dobrze poprowadzone są główne postaci. Scarlett i Reth nie są typową parą kochanków. Są przedstawieni w całej swej okazałości łącznie z wszystkimi przywarami. Są spójni, wierni sobie. W wypadku Scarlett podoba mi się, że widać jak wojna i wszystko t co ją spotyka wpływa na jej charakter, zmienia się, ale pozostaje sobą.

Ta książka mnie zaskoczyła. To nie jest zwykły romans. Można na prawda sporo z niej wynieść. Traktuje o obyczajowości tak nam już odleglej, że aż śmiesznej. Dlatego książka może wydać tie momentami zabawna. Dowiemy się z niej także o wojnie secesyjnej. Podoba mi się to, że wojna jest pokazana z perspektywy cywilów. To inne, mniej typowe ujęcie a nie mniej ciekawe. Kolejnym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

✨ 1150 stron przepięknie rozbudowanej historii, która zachwyciła mnie w takim stopniu, że po przeczytaniu, wydaje mi się, jakoby tych stron było za mało! Starałam się dawkować sobie dalsze losy bohaterów, ale jak wiemy wszystko co dobre kiedyś się kończy, a pozostaje jedynie ⭐10/10⭐...
⠀
✨ Czytając klasyki z dawnych lat najczęściej trafiałam na bohaterki będące ciepłymi kluchami, które wstydzą się tego, że w ogóle żyją, a tu? Choć może być to kontrowersyjna opinia, ubóstwiam Scarlett O'Hara 💞...

Jeżeli chcesz się dowiedzieć dlaczego tak bardzo polubiłam się ze Scarlett to zapraszam Cię na mojego książkowego instagrama @ksiazka_z_pazurkiem :) !
https://www.instagram.com/p/CFgfcA3hocs/?igshid=a94lioj9uaop

✨ 1150 stron przepięknie rozbudowanej historii, która zachwyciła mnie w takim stopniu, że po przeczytaniu, wydaje mi się, jakoby tych stron było za mało! Starałam się dawkować sobie dalsze losy bohaterów, ale jak wiemy wszystko co dobre kiedyś się kończy, a pozostaje jedynie ⭐10/10⭐...
⠀
✨ Czytając klasyki z dawnych lat najczęściej trafiałam na bohaterki będące ciepłymi...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

„ŻYCIE NIE MA OBOWIĄZKU DAWAĆ NAM TEGO, CZEGO ODEŃ OCZKUJEMY. BIERZMY CO NAM DAJE I BĄDŹMY WDZIĘCZNI, ŻE NIE JEST TO NIC GORSZEGO”.

Powieść o złudnej wierzę w idealistyczną miłość, która nie istnieje ze zbyt późnym zorientowaniem się w istniejącą miłość...

Jedna z kultowych powieści miłosnych wszech czasów, gdzie bohaterami jest dwójka cynicznych i bezpośrednich ludzi... Docinki, złośliwości, intrygi miłosne.

Film również kultowy, Kapitalne role Scarlet i Butlera. I jeszcze bym dorzucił tę czarną służącą. Oglądałem 20 lat temu, ale właśnie tę trójkę postaci najlepiej zapamiętałem i par excellence zgadzają się z oryginałem książkowym.

Książka zrobiła spore wrażenie, szczególnie końcówka. Na minus wydaje mi się objętość – jak na tę treść to moim zdaniem z powodzeniem zmieściłoby się w jednym tomie przy wycięciu pewnych pobocznych wątków.

„ŻYCIE NIE MA OBOWIĄZKU DAWAĆ NAM TEGO, CZEGO ODEŃ OCZKUJEMY. BIERZMY CO NAM DAJE I BĄDŹMY WDZIĘCZNI, ŻE NIE JEST TO NIC GORSZEGO”.

Powieść o złudnej wierzę w idealistyczną miłość, która nie istnieje ze zbyt późnym zorientowaniem się w istniejącą miłość...

Jedna z kultowych powieści miłosnych wszech czasów, gdzie bohaterami jest dwójka cynicznych i bezpośrednich ludzi......

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Chyba nigdy nie zrozumiem zachwytu tą historią...

Chyba nigdy nie zrozumiem zachwytu tą historią...

Pokaż mimo to

Chyba nigdy nie zrozumiem zachwytu tą historią...

Chyba nigdy nie zrozumiem zachwytu tą historią...

Pokaż mimo to

uwielbiam! Wracam do niej i będę wracać całe życie.

uwielbiam! Wracam do niej i będę wracać całe życie.

Pokaż mimo to

Jak napisać wybitną książkę bez aspiracji do wielkiej literatury? Ano tak.

"Przeminęło z wiatrem" to nie jest utwór z wielkim przekazem, masą sensów, czy powalający głębią. Nie na tym polega jego wartości. Ta kryje się przede wszystkim w realności. Bohaterowie Mitchell to ludzie z masą wad i zalet, tak dalecy od papieru jak to tylko możliwe. Jej świat to ani nie tło, ani nie czarno-biała masa, ani nawet szara masa. On żyje własnym życiem, życiem dla Czytelnika fascynującym, choć samym w sobie nudnym. Kiedy przychodzi do dziecinnych marzeń głównej bohaterki są one prawdziwe, płytkie i naiwne. Kiedy do wojennego szpitala jest on realny, pełny brudu i krwi. Sama zaprezentowana przez Autorkę zdolności do odtwarzania rzeczywistości jest zadziwiająca. A że Scarlett, dziewczynie żywiołowej i zdecydowanej, przyszło żyć w ciekawych czasach to i cała książka wyszła ciekawa. Jest opowieścią o indywidualności zamkniętej w okowach dobrego wychowania i tradycyjnych zasad rządzących niepodzielnie społeczeństwem. Historią jedynej wojny, która bezpośrednio dotknęła Stany Zjednoczone i w pewnym stopniu po dziś dzień kształtuje ich funkcjonowanie. Zresztą bardzo dużo z "Przeminęło z wiatrem" możemy dowiedzieć się o USA. Pomyśleć tylko, że opisane wydarzenia, opisana rzeczywistość istniała nieco ponad 150 lat temu. A to przecież opowieść o Stanach Zjednoczonych, które dopiero się kształtują. Gdzie im do tych istniejących teraz. Często zapominamy, jak młody jest ten kraj w porównaniu z europejskimi. Tą młodość widać w amerykańskiej mentalności.

Scarlett O'Hara nie bez powodu tak mocno zapisała się w historii literatury. Od środowiska, w którym Autorka ją umieściła różni się jak niebo i ziemia, choć początkowo nie zdaje sobie z tego sprawy. Jest wielką osobowością w morzu jednakowych ludzi. Jej niepokorny i egoistyczny charakter wybija się mimo nauk niani i ukochanej matki. Wystarczyło jej wyrwać się spod ich bezpośredniego wpływu i spotkać jednego mężczyznę. A mężczyzna charakterek ma jeszcze gorszy niż Scarlett. A może taki sam, tylko że nie związany resztkami surowego wychowania.

Polecam.

Jak napisać wybitną książkę bez aspiracji do wielkiej literatury? Ano tak.

"Przeminęło z wiatrem" to nie jest utwór z wielkim przekazem, masą sensów, czy powalający głębią. Nie na tym polega jego wartości. Ta kryje się przede wszystkim w realności. Bohaterowie Mitchell to ludzie z masą wad i zalet, tak dalecy od papieru jak to tylko możliwe. Jej świat to ani nie tło,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jedna z najcudowniejszych książek jakie przeczytałam. Żaden "tani romans" jak myśli wielu, kontekst społeczny i polityczny są tu nie mniej ważne niż uczucia i emocje głównych bohaterów. Zdecydowanie, bardzo polecam!

Jedna z najcudowniejszych książek jakie przeczytałam. Żaden "tani romans" jak myśli wielu, kontekst społeczny i polityczny są tu nie mniej ważne niż uczucia i emocje głównych bohaterów. Zdecydowanie, bardzo polecam!

Pokaż mimo to

Chyba każdy wytrawny czytelnik ma choć malutki stosik książek pod tytułem "kiedyś". To znaczy zalega on już od jakiegoś czasu na półkach, ale zawsze tylko przelotem patrzy się na tytuły i myśli, ech nie mam co czytać. "Przeminęło z wiatrem" miało u mnie właśnie takie haniebne miejsce. Wyobrażałam sobie tą książkę jako pradawny romans pełen nużących opisów, więc tym większe było moje zdziwienie gdy nawet nie wiedząc kiedy naprawdę wciągnęłam się w przedstawiany mi świat. Okazało się, że książka ta jest o wiele bardziej wartościowa niż myślałam. Z przyjemnością sięgnę po kolejne tomy.

Chyba każdy wytrawny czytelnik ma choć malutki stosik książek pod tytułem "kiedyś". To znaczy zalega on już od jakiegoś czasu na półkach, ale zawsze tylko przelotem patrzy się na tytuły i myśli, ech nie mam co czytać. "Przeminęło z wiatrem" miało u mnie właśnie takie haniebne miejsce. Wyobrażałam sobie tą książkę jako pradawny romans pełen nużących opisów, więc tym większe...

więcej

mniej

Pokaż mimo to