To moje drugie spotkanie z książkami Bułyczowa i tak jak "Osada" bardzo mi się podobała tak "Wielki Guslar i okolice" mnie rozczarował. Książka mocno się zestarzała. Obawiam się, że osoby młodsze niż milenialsi w ogóle jej nie zrozumieją bez wcześniejszego zagłębienia się w realia życia w socjalistycznej rzeczywistości.

To moje drugie spotkanie z książkami Bułyczowa i tak jak "Osada" bardzo mi się podobała tak "Wielki Guslar i okolice" mnie rozczarował. Książka mocno się zestarzała. Obawiam się, że osoby młodsze niż milenialsi w ogóle jej nie zrozumieją bez wcześniejszego zagłębienia się w realia życia w socjalistycznej rzeczywistości.

Zabawny, napisana pięknym językiem zbiór opowiadań. Mniej więcej o tym samym, co Strugaccy, tylko w dużo lżejszej formie. Jedna z najlepszych satyr na ZSRR, ubrana w zwiewny kostium fantastyki.

Zabawny, napisana pięknym językiem zbiór opowiadań. Mniej więcej o tym samym, co Strugaccy, tylko w dużo lżejszej formie. Jedna z najlepszych satyr na ZSRR, ubrana w zwiewny kostium fantastyki.

Zbiór opowiadań, których bohaterami są mieszkańcy Wielkiego Guslaru, a czasem i obcy przybywający na naszą planetę. Fantastycznie i z polotem i dużą ilością humoru.

Zbiór opowiadań, których bohaterami są mieszkańcy Wielkiego Guslaru, a czasem i obcy przybywający na naszą planetę. Fantastycznie i z polotem i dużą ilością humoru.

Coś pięknego. Sposób pisania bardzo mi odpowiada, Bułyczow podchodzi humorystycznie do tematu, Wielki Guslar to wszędzie i nigdzie i nie bójcie się, to że było to pisane za czasów i w ZSRR wcale nie deaktualizuje treści. Problemem są tu pytanie filozoficzne a nie spotkania z ludzikami z UfO

Coś pięknego. Sposób pisania bardzo mi odpowiada, Bułyczow podchodzi humorystycznie do tematu, Wielki Guslar to wszędzie i nigdzie i nie bójcie się, to że było to pisane za czasów i w ZSRR wcale nie deaktualizuje treści. Problemem są tu pytanie filozoficzne a nie spotkania z ludzikami z UfO

Przeczytałem po blisko 30 latach ponownie. Z powieści "Rycerze na rozdrożach" nie pamiętałem niemal nic. Opowiadania znakomite. W późniejszych (kiedy już ZSRR się chylił albo całkiem upadł) Bułyczow mówił bardziej wprost, był zgryźliwy - tu oczywiście cenzura by nie puściła, ale i tak czegoś się o Sowietach dowiadujemy. Śmieszne, dobrotliwe, rosyjskie. Najbardziej chyba podobało mi się "Zmartwychwstanie Czapajewa" - nostalgiczne, o sile wspomnień z dzieciństwa, choćby nawet to była sowiecka propaganda. "Rycerze na rozdrożach" - tu początek jest nudnawy, ale potem się rozkręca. Chyba najbardziej psychologiczny i liryczny z tekstów Bułyczowa, które znam; niemal medytacja nad przemijaniem życia. I o tym, czy wchodzi się po raz drugi do tej samej rzeki. Też bardzo dobra rzecz.

Przeczytałem po blisko 30 latach ponownie. Z powieści "Rycerze na rozdrożach" nie pamiętałem niemal nic. Opowiadania znakomite. W późniejszych (kiedy już ZSRR się chylił albo całkiem upadł) Bułyczow mówił bardziej wprost, był zgryźliwy - tu oczywiście cenzura by nie puściła, ale i tak czegoś się o Sowietach dowiadujemy. Śmieszne, dobrotliwe, rosyjskie. Najbardziej chyba...

Jeśli czegoś jeszcze nie wiecie o tym mieście, to z pewnością, krótki przewodnik dostarczy wam tych wiadomości. Dowiecie się z niego miedzy innymi tego, że kosmici zaczęli przybywać do miasta w 1967 roku.
Niektórym trzeba pomóc było i choć zadanie niby dość proste i nieskomplikowane, to okazało się być bolesnym doświadczeniem.
Ile problemów może sprawić świeży transport złotych rybek, zwłaszcza kiedy ludzie są życzliwi i nie nastawieni tylko na dobra doczesne? Wódka może płynąć z kranu chociażby i weź się człowieku umyj.
Kontakty osobiste z niżej rozwiniętą cywilizacją są właściwie zabronione. Tylko co zrobić, jak przez głupi błąd rozwaliło się drogę tym małpoludom, a w trakcie remontu zabrakło białej farby na słupki.

Dodatki i zagadka na http://niepamietnikfprefecta.blogspot.com/2014/02/podroz-po-nie-jeden-usmiech.html

Jeśli czegoś jeszcze nie wiecie o tym mieście, to z pewnością, krótki przewodnik dostarczy wam tych wiadomości. Dowiecie się z niego miedzy innymi tego, że kosmici zaczęli przybywać do miasta w 1967 roku.
Niektórym trzeba pomóc było i choć zadanie niby dość proste i nieskomplikowane, to okazało się być bolesnym doświadczeniem.
Ile problemów może sprawić świeży transport...

Wielki Guslar to nie miejsce - to stan umysłu!

Wielki Guslar to nie miejsce - to stan umysłu!

Jak to mówią młodzi - czad! Nie wiem tylko, czy ów czad wytrzymał próbę czasu i czy dla młodych jest strawny. Ale chyba poczucie humoru jest uniwersalne.

Złote rybki :-)

Jak to mówią młodzi - czad! Nie wiem tylko, czy ów czad wytrzymał próbę czasu i czy dla młodych jest strawny. Ale chyba poczucie humoru jest uniwersalne.

Złote rybki :-)

Żałuje, że sprzedałem... super SF jednego z moich bardziej ulubionych pisarzy SF.

Żałuje, że sprzedałem... super SF jednego z moich bardziej ulubionych pisarzy SF.

Czytane lata temu, ale nadal pamiętam, że to bardzo dobre historie :)

Czytane lata temu, ale nadal pamiętam, że to bardzo dobre historie :)