Pierwszy krok

To moje drugie podejście do tej książki, z pierwszego razu pamiętam tylko, że mi się podobała. A teraz...hm, jestem chyba dojrzalszym czytelnikiem bo zacząłem dostrzegać pewne mankamenty.

Więc tak, wciąga od pierwszych stron i może się podobać, stworzony świat alternatywnej rzeczywistości z imperium rzymskim panującym w Europie, z magią i innymi wymiarami dookoła, z techniką przemieszaną z treningiem wojskowym i terminologią zapożyczoną z Gromu, swoją drogą ciekawe że w imperium rzymskim była taka jednostka jak marines, ale to już szczegół...

O ile pierwsza połowa stanowi doskonały początek i obietnicę, dobrej akcji do końca to mimo tego, że ciągle się coś dzieje jakoś od połowy zaczęła mi się podobać zdecydowanie mniej. Początek dawał nadzieję na rozwinięcie na co najmniej jeszcze dwa tomy, a tutaj nagle jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki nastąpiło spłycenie akcji i bohaterów, które zostało doprowadzone do szybkiego, moim zdaniem, przedwczesnego końca...

I tak spędziłem kilka godzin dobrze się bawiąc, ale brakowało mi zdecydowanie rozwinięcia tej historii. Jest to pierwsza książka tego autora, którą przeczytałem, i pewnie z ciekawości sięgnę po inne, żeby zobaczyć czy moja opinia się o nim potwierdzi czy jednak ją zmienię...

To moje drugie podejście do tej książki, z pierwszego razu pamiętam tylko, że mi się podobała. A teraz...hm, jestem chyba dojrzalszym czytelnikiem bo zacząłem dostrzegać pewne mankamenty.

Więc tak, wciąga od pierwszych stron i może się podobać, stworzony świat alternatywnej rzeczywistości z imperium rzymskim panującym w Europie, z magią i innymi wymiarami dookoła, z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Po trylogii Materia Prima, która bardzo mi się podobała, trochę się jednak rozczarowałam. Czytając czasami nie miałam pewności kto i o co walczy. Kto jest kim, gdzie i po co. Zabrakło mi dokładnych opisów postaci, tego skąd się wzięły magiczne istoty, jaka jest ich historia. Chętnie bym się tego wszystkiego dowiedziała. Ale tego w książce nie znalazłam. Mam wrażenie że można by było z tej powieści zrobić trylogię, aby wszystko rozwinąć, opisać i nie pozostawić czytelnika z poczuciem pewnego niedosytu.

Po trylogii Materia Prima, która bardzo mi się podobała, trochę się jednak rozczarowałam. Czytając czasami nie miałam pewności kto i o co walczy. Kto jest kim, gdzie i po co. Zabrakło mi dokładnych opisów postaci, tego skąd się wzięły magiczne istoty, jaka jest ich historia. Chętnie bym się tego wszystkiego dowiedziała. Ale tego w książce nie znalazłam. Mam wrażenie że...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Słodki cukiereczek ,ma krzywy papierek.Gdzue jakaś mapa .Jakaś data ?
Czy istnieje tu Polska , Niemcy czy są ?
Ale cukiereczek,bywa też słodki.Te demony,te bitwy.Dobrze,zjem ten cukiereczek.

Słodki cukiereczek ,ma krzywy papierek.Gdzue jakaś mapa .Jakaś data ?
Czy istnieje tu Polska , Niemcy czy są ?
Ale cukiereczek,bywa też słodki.Te demony,te bitwy.Dobrze,zjem ten cukiereczek.

Pokaż mimo to

Kolejna pozycja autora, która mnie urzekła. Widać po prostu chyba lubię takie klimaty. Jeśli ktoś lubi Przechrztę to się nie zawiedzie.

Kolejna pozycja autora, która mnie urzekła. Widać po prostu chyba lubię takie klimaty. Jeśli ktoś lubi Przechrztę to się nie zawiedzie.

Pokaż mimo to

To było moje pierwsze spotkanie z książką autorstwa Pana Adama Przechrzty. I niestety nie było to spotkanie udane. Fabuła jest dość złożona i skomplikowana co sprawia, że nie do końca wiadomo na czym polega intryga. W sumie nie jest wiadomym czy mówimy o wyimaginowanej przyszłości, czy tworzymy alternatywny świat. Natomiast dużą zaletą są sceny pojedynków oraz bitew. Czuć wysiłek postaci, odnoszone przez nie rany, myśli przebiegające przez głowę. I to właściwie wszystko. To nie oznacza, że nie sięgnę po inny tytuł tego autora, choć zapewne moje wymagania co do formy i treści będą dużo większe.

To było moje pierwsze spotkanie z książką autorstwa Pana Adama Przechrzty. I niestety nie było to spotkanie udane. Fabuła jest dość złożona i skomplikowana co sprawia, że nie do końca wiadomo na czym polega intryga. W sumie nie jest wiadomym czy mówimy o wyimaginowanej przyszłości, czy tworzymy alternatywny świat. Natomiast dużą zaletą są sceny pojedynków oraz bitew. Czuć...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Fajne czytadło , bohaterowie jak to pana Przechrzty sympatyczni , polecam

Fajne czytadło , bohaterowie jak to pana Przechrzty sympatyczni , polecam

Pokaż mimo to

Świetna fantasy a do tego oryginalna, a to nie częste ..

Ktoś tam pisał o zapatrzeniu się na Sapkowskiego, wydaje się że byc może nie zna kanonu fantasy bo to jak najdalsze od Sapkowskiego .. natomiast w oczywisty sposób fani Rogera Zelaznego mogą znaleźć się w tym dziele jak w domu.

Świetna fantasy a do tego oryginalna, a to nie częste ..

Ktoś tam pisał o zapatrzeniu się na Sapkowskiego, wydaje się że byc może nie zna kanonu fantasy bo to jak najdalsze od Sapkowskiego .. natomiast w oczywisty sposób fani Rogera Zelaznego mogą znaleźć się w tym dziele jak w domu.

Pokaż mimo to

Książkę czyta się z uśmiechem na ustach. To była pierwsza książka tego autora, którą przeczytałam i która zachęciła mnie do sięgnięcia po pozostałe.

Książkę czyta się z uśmiechem na ustach. To była pierwsza książka tego autora, którą przeczytałam i która zachęciła mnie do sięgnięcia po pozostałe.

Pokaż mimo to

no i już, właśnie skończyłem ostatnią z książek Przechrzty. Tak samo jak reszta z nich, była dla mnie świetną zabawą. Pisałem już, że Pan Przechrzta po prostu jest świetnym pisarzem i każda z jego książek wciągała mnie bez końca. Mix magii , legionów rzymskich, portali międzywymiarowych, oraz utraconych i odzyskanych miłości jest tym, co bardzo mi się podobało. Polecam.

no i już, właśnie skończyłem ostatnią z książek Przechrzty. Tak samo jak reszta z nich, była dla mnie świetną zabawą. Pisałem już, że Pan Przechrzta po prostu jest świetnym pisarzem i każda z jego książek wciągała mnie bez końca. Mix magii , legionów rzymskich, portali międzywymiarowych, oraz utraconych i odzyskanych miłości jest tym, co bardzo mi się podobało. Polecam.

Pokaż mimo to

Nie mogę uwierzyć, że mój aktualnie ulubiony polski pisarz popełnił takiego gniota. Już od pierwszej sceny chaos, nie wiadomo, o co chodzi. Myślałam, że dalej będzie lepiej, że jakoś się wciągnę i zorientuję. Nic z tego. Im dalej tym gorzej, chaos totalny, liczba postaci rośnie w tempie geometrycznym i nic się nie wyjaśnia. Dociągnęłam do sto pięćdziesiątej strony i dałam sobie spokój, po co się męczyć. Daję dwie gwiazdki, a nie jedną, tylko ze względu na postać księżniczki Alijah, której charakterek przypadł mi do gustu. Natomiast główny bohater Adam de Sarnac zupełnie mnie do siebie nie przekonał.

Nie mogę uwierzyć, że mój aktualnie ulubiony polski pisarz popełnił takiego gniota. Już od pierwszej sceny chaos, nie wiadomo, o co chodzi. Myślałam, że dalej będzie lepiej, że jakoś się wciągnę i zorientuję. Nic z tego. Im dalej tym gorzej, chaos totalny, liczba postaci rośnie w tempie geometrycznym i nic się nie wyjaśnia. Dociągnęłam do sto pięćdziesiątej strony i dałam...

więcej

mniej

Pokaż mimo to