Trochę o Tatarach, trochę o różnych sprawach. Tajemnice rodzinne, przeszłość mająca wpływ na teraźniejszość.. Czasami ta powieść bywała nudna. Ogólnie bardzo przeciętna książka. Oczekiwałam czegoś lepszego.

Trochę o Tatarach, trochę o różnych sprawach. Tajemnice rodzinne, przeszłość mająca wpływ na teraźniejszość.. Czasami ta powieść bywała nudna. Ogólnie bardzo przeciętna książka. Oczekiwałam czegoś lepszego.

Drugi tom mimo pięknej okładki też mnie nie porwał. Książka jest przegadana i chaotyczna. Zerknę co będzie w trzeciej części tego cyklu, ale styl pisania Pani Kosin po prostu mnie bardzo zmęczył.

Drugi tom mimo pięknej okładki też mnie nie porwał. Książka jest przegadana i chaotyczna. Zerknę co będzie w trzeciej części tego cyklu, ale styl pisania Pani Kosin po prostu mnie bardzo zmęczył.

Nie wiem, nie mam na nią oceny, już na samym początku zgubiłam się w czytaniu i dałam sobie spokój.

Nie wiem, nie mam na nią oceny, już na samym początku zgubiłam się w czytaniu i dałam sobie spokój.

Nie porwała mnie. Tajemnica miłości w tle z przeszłości, historia Tatarów mieszkających w Polsce. Ale nie urzekła mnie niczym specjalnym

Nie porwała mnie. Tajemnica miłości w tle z przeszłości, historia Tatarów mieszkających w Polsce. Ale nie urzekła mnie niczym specjalnym

Świetna kontynuacja „Sekretu zegarmistrza”. Bardzo poda mi się opis wierzeń i tradycji Podlasia oraz samej Nocy Świętojańskiej. Warto przeczytać :)

Świetna kontynuacja „Sekretu zegarmistrza”. Bardzo poda mi się opis wierzeń i tradycji Podlasia oraz samej Nocy Świętojańskiej. Warto przeczytać :)

„Tatarka” to bardzo udana kontynuacja „Sekretu zegarmistrza”. Chyba nawet bardziej mi się podobała niż pierwsza część serii. Jej atutem są elementy etniczne dotyczące mniejszości tatarskiej na Podlasiu, opisy ich obyczajów, potraw i elementów tradycyjnego ubioru. Motywy wierzeń słowiańskich i ukazane rytuały Nocy Świętojańskiej są także miłą atrakcją dla czytelnika. Cudowna jest również sama okładka książki.
Poznajemy dalsze losy Leny, Ksieni, babci Honoraty i mieszkańców Bujan. Ksenia wytrwale dąży do poznania tajemniczej przeszłości swojej rodziny, przez co wplątuje się w wiele niebezpiecznych sytuacji, poznaje nowych, ciekawych ludzi.
Książka pełna humoru, wątków miłosnych, rodzinnych tajemnic z przeszłości niedawnej, ale i tej sprzed bardzo wielu lat. Powieść czyta się bardzo przyjemnie i z ogromnym zaciekawieniem.

„Tatarka” to bardzo udana kontynuacja „Sekretu zegarmistrza”. Chyba nawet bardziej mi się podobała niż pierwsza część serii. Jej atutem są elementy etniczne dotyczące mniejszości tatarskiej na Podlasiu, opisy ich obyczajów, potraw i elementów tradycyjnego ubioru. Motywy wierzeń słowiańskich i ukazane rytuały Nocy Świętojańskiej są także miłą atrakcją dla czytelnika....

„Tatarka” to książka Renaty Kosin, w której autorka zabiera nas do dworku w Bujanach na Podlasiu. Znajdziecie w niej nawiązania do innej książki autorki, „Sekret zegarmistrza”, więc warto najpierw sięgnąć po nią😊

Ksenia, która przyjeżdża na wakacje do Bujan, postanawia poznać korzenie rodziny. Szczególnie historii pradziadka Ignacego, który mógł wywodzić się z Tatarów, jest bardzo ciekawa.
Akcja w książce toczy się leniwie. To jedna z tych powieści, w których wszystko ma swój czas. Autorka zawarła w niej dużo opisów przyrody oraz informacje na temat kultury tatarskiej, z czym wcześniej nie zetknęłam się w żadnej powieści. Jest w niej też miejsce na przyjaźń i miłość.
Najciekawsze, jak dla mnie, były jednak tajemnice sprzed wielu lat. Z ciekawością śledziłam próby Kseni w dotarciu do prawdy. Tak jak i ona ciekawa byłam, jaki sekret skrywa przeszłość.
Ta książka zachęca do poznania historii swoich przodków, do sprawdzenia gdzie sięgają nasze korzenie. Może i nam uda się trafić na jakąś tajemnicę?

„Tatarka” to książka Renaty Kosin, w której autorka zabiera nas do dworku w Bujanach na Podlasiu. Znajdziecie w niej nawiązania do innej książki autorki, „Sekret zegarmistrza”, więc warto najpierw sięgnąć po nią😊

Ksenia, która przyjeżdża na wakacje do Bujan, postanawia poznać korzenie rodziny. Szczególnie historii pradziadka Ignacego, który mógł wywodzić się z Tatarów,...

Miłość niejedno ma imię! Świetna książka!!!

Miłość niejedno ma imię! Świetna książka!!!

"Tatarka" Renaty Kosin jest książką, która z jednej strony mnie zauroczyła, jednak z drugiej momentami męczyła. To co okazało się niesamowite w tej powieści to świat wykreowany przez autorkę, czyli świat tatarskich obyczajów i wierzeń oraz piękno podlaskiej wsi. Ponadto urzekła mnie historia rodziców dziadka Ignacego, ich miłości oraz tragedii. Moim zdaniem, jeśli cała książka skupiłaby się tylko i wyłącznie na rozwiązaniu tej tajemnicy dodając przy okazji jeszcze kilka zagadek byłby znacznie bardziej intrygująca. Nie do końca odpowiadał mi wątek poboczny, a więc życie uczuciowe Ksieni, w dużej mierze niedopowiedziane. Czytając te wątki odnosiłam wrażenie jakby były napisane tylko dla zwiększenia objętości książki. Jednak mogą to być tylko moje subiektywne odczucia. Wielka pochwała należy się autorce za wykreowanie postaci Honoraty, która wniosła w całą opowieść wiele humoru, gdyż jej wścibskość doprowadziła wiele razy do niezręcznych, ale jednocześnie komicznych sytuacji. Podsumowując mimo kilku mankamentów polecam "Tatarkę" wszystkim Czytelniczkom, które chciałby poczuć magiczną atmosferę słowiańskich mitów i wierzeń okraszonych nutą rodzinnych tajemnic.

"Tatarka" Renaty Kosin jest książką, która z jednej strony mnie zauroczyła, jednak z drugiej momentami męczyła. To co okazało się niesamowite w tej powieści to świat wykreowany przez autorkę, czyli świat tatarskich obyczajów i wierzeń oraz piękno podlaskiej wsi. Ponadto urzekła mnie historia rodziców dziadka Ignacego, ich miłości oraz tragedii. Moim zdaniem, jeśli cała...

Któż z nas choć raz nie szukał siebie – swojego JA? Kto z nas nie zastanawiał się, co jest w życiu najważniejsze? Jak to osiągnąć i kiedy będziemy świadomi tego, że jesteśmy szczęśliwi? Podobne pytania zadawałem sobie wraz z Ksenią, bohaterką powieści „Tatarka”.
Renata Kosin zabiera nas na Podlasie. Dzięki temu nie tylko będziemy mogli podziwiać te niezwykłe krajobrazy wokół malowniczego dworku w podlaskich Bujanach, lecz poznamy tatarską kulturę. Poznamy ich zwyczaje i tradycje.
To, co również sprawiło, że nie mogłem oderwać się od lektury, to historia bohaterki, jej życiowe dylematy i pytania. A także rozwiązywanie rodzinnego sekretu sprawiło, że chłonąłem tę historię niczym gąbka wodę.
Renata Kosin potrafi słowami malować obrazy zawierające życiowe historie. Doskonale je ubarwia, sprawiając, że wpadają do naszej wyobraźni pozostając na zawsze w pamięci. Autorka poprzez tę historię uświadamia nam jak ważna jest przyjaźń i miłość. Jak cenne są relacje międzyludzkie.
To, co skradło moje serce w tej historii, to nie tylko poznawanie tatarskich zwyczajów, czy wspomniane krajobrazy, to również wewnętrze rozmyślania i rozterki bohaterów. One pozwoliły mi zatrzymać się i spojrzeć na siebie poprzez pryzmat ich doświadczeń. Dlatego też „Tatarka” jest powieścią ważną, mądrą. Nie zawiera tylko historii, fabuły. Posiada mądrość, przesłanie, z którego można czerpać niczym ze studni. Można wziąć dla siebie kilka przemyśleń, która pomogą w naszym życiu.
„Tatarka” to również klimat, którego nie można określić jednym słowem. Nie można go także wyrazić w kilku zdaniach. Ten klimat należy poczuć. Warto pozwolić mu się porwać. Czytając tę powieść czułem, że unoszę się nad spokojnym jeziorem, którego szum napawa mnie spokojem.
Lektura tej książki, to nie tylko poznawanie historii Kseni, to pewnego rodzaju naładowanie własnych akumulatorów. To odskocznia od świata, która naładuje nas pozytywnym myśleniem, by móc do niego wrócić w pełni energii. A jeśli o pozytywne strony chodzi, to „Tatarka” zawiera ich czterysta osiemdziesiąt sześć. Tyle też jest powodów, aby sięgnąć po książkę Renaty Kosin – autorki, która ponownie nie zawiodła moich czytelniczych oczekiwań dostarczając mi wiele emocji podczas czytania. Dziękuję.
Powieść „Tatarka” ukazała się nakładem Wydawnictwa Filia

Któż z nas choć raz nie szukał siebie – swojego JA? Kto z nas nie zastanawiał się, co jest w życiu najważniejsze? Jak to osiągnąć i kiedy będziemy świadomi tego, że jesteśmy szczęśliwi? Podobne pytania zadawałem sobie wraz z Ksenią, bohaterką powieści „Tatarka”.
Renata Kosin zabiera nas na Podlasie. Dzięki temu nie tylko będziemy mogli podziwiać te niezwykłe krajobrazy...