chani bardzo długo przyglądałam się tej książce z daleka. Przywoływała mnie do siebie, lecz ja ciągle ją omijałam, nie chciałam tak szybko zakończyć przygody z twórczością Magdaleny Kozioł. Tym bardziej, że jeszcze przed przeczytaniem usłyszałam, że zakończenie będzie na pewno zaskoczeniem. Odwlekałam więc ten moment w czasie. W końcu jednak nadszedł ten dzień... Dzień prawdy... Dzień zmierzenia się z treścią ostatniego tomu.

Powiem Wam... albo jeszcze nie... Zacznę od okładki. Kolejny tom, kolejna barwa. Tym razem fioletowa - mój ulubiony kolor. Po złączeniu, ustawieniu wszystkich tomów na półce otrzymujemy piękny wachlarz kolorów, który przyciąga nasz wzrok i jednocześnie wzbudza zaciekawienie. I tak właśnie powinno być. Dalej jest jeszcze lepiej – treść. Co się wydarzyło u naszych bohaterów w tym tomie? Dzieje się dużo. Sally i Jacek nadal odgrywają ważną rolę. Pojawił się Rafał, z którym Sally spędza miłe chwile. Tylko, czy jest szczęśliwa? Czy te spotkania zaowocują czymś więcej?Jej myśli często krążą wokół Jacka. Czy coś z tego wyniknie? Jacek pracuje, spędza święta z rodziną. Na sylwestra udaje się z Anetą na bal, który nie kończy się dobrze. Nie zdradzę Wam szczegółów, ale w życiu Jacka znów pojawią się kłopoty. Będziecie mieli też okazję poznać bardziej Anetę, jej wątek w tym tomie będzie duży.

Ten tom, podobnie zresztą jak pozostałe czyta się szybko i bardzo przyjemnie, ciężko się od niego oderwać. Chciałoby się jak najszybciej poznać losy bohaterów. Jest pełen emocji i zwrotów akcji, będzie o miłości, pojawią się pretensje, liczne przemyślenia. Autorka nie raz Was zaskoczy. Oczywiście wszystko to jest podparte, jak zawsze kolorami. I w tym tomie każdy tydzień ma swój kolor. Magdalena Kozioł daje nam w nim liczne przesłania, przekazy, ukazuje prawdy życiowe. Każdy rozdział zakończony jest tekstem piosenek, które są idealnie dobrane i dopełniają całości, jeszcze lepiej obrazując przeżycia i myśli bohaterów.

Jak wiecie, to moje siódme już spotkanie z twórczością autorki. Z każdym tomem obserwowałam, jak twórczość Magdaleny Kozioł się rozwijała. Czytając, wyraźnie widać, iż autorka włożyła w swoje dzieło serce i duszę. Z wszystkim poradziła sobie doskonale, zaczynając od fabuły, poprzez kreację bohaterów, stworzenie pięknych okładek. Muszę Wam się przyznać, że nie bardzo lubię dłuższe opisy w książkach, a tutaj mi one nie przeszkadzały. A nawet przeciwnie, ich plastyczne opisy mnie zachwyciły. Jednego tylko nie mogę wybaczyć autorce – zakończenia. Tak się nie robi. Chcę ósmą część! I to jak najszybciej. Dlaczego? Sami się przekonacie, jak przeczytacie.

Podsumowując, zachęcam Was do sięgnięcia po tą kolorową serię. Na pewno nie będziecie zawiedzeni. "52 kolory życia"to książka, która ukazuje, że warto dążyć do realizacji zamierzonych celów, spełniać swoje marzenia. Momentami bawi, ale i wzrusza, skłania nas do refleksji i przemyśleń. To powieść pełna emocji i życiowych rad. Warto ją przeczytać! Polecam!

chani bardzo długo przyglądałam się tej książce z daleka. Przywoływała mnie do siebie, lecz ja ciągle ją omijałam, nie chciałam tak szybko zakończyć przygody z twórczością Magdaleny Kozioł. Tym bardziej, że jeszcze przed przeczytaniem usłyszałam, że zakończenie będzie na pewno zaskoczeniem. Odwlekałam więc ten moment w czasie. W końcu jednak nadszedł ten dzień... Dzień...

Każdy kolor może mieć odzwierciedlenie w naszym życiu.

To już siódma część o przygodach Sally, Jacka i Agaty. Kochankowie nadal odgrywają znaczącą rolę w tej historii, ale duże znaczenie ma tutaj również wątek Agaty. Sally spędza szczęśliwe chwile z Rafałem, a Jacek wrócił do domu, aby spędzić święta z rodziną. Mogłoby się wydawać, że to już koniec przygód tych bohaterów i teraz ich życie będzie spokojne. Czy, aby na pewno? Jesteście ciekawi jakie zakończenie zaplanowała dla swoich czytelników Pani Magda?

W poprzednich częściach znienawidziłam postać Sally oraz komisarza Poznańskiego. Kochanka rozbijała szczęśliwe małżeństwo, a mężczyzna stawiał na pierwszym miejscu przelotną miłość. Jeżeli nasze życie wyglądałoby jak gra w The Sims, to mój pasek uwielbienia, troszkę zwiększyłby się do tych bohaterów. Nie mogę powiedzieć, że ponownie ich polubiłam - skądże! Przejawiali jednak trochę cech dobrego człowieka. Natomiast bardzo polubiłam Anetę i kibicowałam jej z całego serca. Mimo trudności jakie przygotował dla niej los, nie okazywała smutku przy dziecku. Wiedziała, że dla swojej pociechy musi być wsparciem w każdej chwili.

ciąg dalszy na: zaczytana-aniaa.blogspot.com

Każdy kolor może mieć odzwierciedlenie w naszym życiu.

To już siódma część o przygodach Sally, Jacka i Agaty. Kochankowie nadal odgrywają znaczącą rolę w tej historii, ale duże znaczenie ma tutaj również wątek Agaty. Sally spędza szczęśliwe chwile z Rafałem, a Jacek wrócił do domu, aby spędzić święta z rodziną. Mogłoby się wydawać, że to już koniec przygód tych bohaterów...

Ja mam szczęście do zaczynania serii książek od ostatniego tomu. Ale nie mogłam się powstrzymać, gdy ta książeczka leżała na mojej półce i aż krzyczała "weź mnie, weź mnie w swe ramiona!".

Nie żałuję, że ją przeczytałam. Choć po jej lekturze chciałam więcej. Więcej Sally, więcej Jacka, więcej pozostałych bohaterów. Więc może trochę żałują tego, iż historię Sally poznałam od końca, od ostatniego tomu, gdyż jestem pewna, iż spodobała by mi się cała opowieść autorki o Sally. Teraz chcę poznać początek historii o Sally. Mam nadzieję, że kiedyś mi się to uda.

Ciekawy to jest projekt. 7 tomów, w których każdy rozdział jest dany jednej barwie, jednemu kolorowi. W sumie rozdziałów jest 52, kolorów jest 52, tyle ile tygodni w ciągu roku. A w każdym z nich jest fragment, tydzień z życia bohaterów, w którym można znaleźć odniesienie do danej barwy.

Ja zaczęłam historię od tygodnia 44 i koloru karminowego, który sobie wcześniej wygooglowałam. Zakończyłam zaś na ostatnim, 52 tygodniu z kolorem białym. Biel tak wiele symbolizuje. Wydaje mi się, że ten kolor idealnie pasuje do końca historii.

Przyznam, iż po zakończeniu mam wiele pytań. Wiele kwestii jest otwartych. Co prawda, dzięki temu mogę zakończyć je według swojej wyobraźni, lecz prawdę mówiąc mogę też czekać. Bo skoro autorka pozostawiła sobie uchylone drzwi do życia Sally, to być może pewnego dnia zajrzy tam ponowni, by spisać tom 8... ja bym nie miała nic przeciwko. ;)

Książeczka liczy 112 stron, bardzo wciąga i czyta się ją naprawdę dobrze. Dlatego też jej lektura nie zajmie wiele przyjemności. A każda minuta z tą opowieścią będzie miło spędzonym czasem.

Poza kolorami, pod koniec rozdziałów pojawiają się fragmenty różnych piosenek. Polskich i zagranicznych. One też są wybrane idealnie do danej sytuacji. Mają jeszcze lepiej zobrazować uczucia bohaterów, ich rozterki, ich myśli, ich problemy.

Polubiłam Sally. Postać ta jest niezwykle pozytywna. Choć nie rozumiem niektórych jej działań z przeszłości. Lecz to dlatego, że nie znam niektórych elementów z jej życia, przez co trudniej jest mi zrozumieć, dlaczego na przykład skierowała swoje uczucia na nieodpowiednie tory.

Jacek jest dla mnie postacią, do której mam naprawdę mieszane uczucia. Przez swoje poglądy nie do końca akceptuje to, co zrobił. Jednak równocześnie wydaje się on naprawdę miłym człowiekiem.

Przyznam, iż przy lekturze czasem się uśmiechniemy od ucha do ucha, czasem prawie się rozpłaczemy. W tym tomie znajdziemy różne emocje: od radości do smutku, od złości do szczęścia. Jak w prawdziwym życiu.

Zastanawiam się, dlaczego rodzice dali Sally na imię Sally. Takie głupie rozkminy mi przyszły do głowy. Znaczy, podobało mi się imię bohaterki. Naprawdę Sally już z samym imieniem wzbudziłaby moją sympatię. Jednak to nie przeszkodziło mi w zastanawianiu się, skąd się wzięła Sally. Przez jakiś film? Serial? Książkę? Dlaczego rodzice wybrali takie nietypowe imię? Nietypowe, lecz piękne. Przez które bohaterka wydawała mi się najpiękniejszą dziewczyną w książce.

Polecam Wam ogromnie książkę "52 kolory życia". Ale zacznijcie lepiej od początku, bo choć koniec jest rewelacyjny, to lepiej historię znać tak jak się ona zaczęła. Ja dopiero poznam poprzednie tomy. Kiedyś, lecz jeszcze nie wiem kiedy dokładnie.

Ja mam szczęście do zaczynania serii książek od ostatniego tomu. Ale nie mogłam się powstrzymać, gdy ta książeczka leżała na mojej półce i aż krzyczała "weź mnie, weź mnie w swe ramiona!".

Nie żałuję, że ją przeczytałam. Choć po jej lekturze chciałam więcej. Więcej Sally, więcej Jacka, więcej pozostałych bohaterów. Więc może trochę żałują tego, iż historię Sally poznałam...

Momentami książka kipi od emocji. Przerywnikiem w uczuciowych zmaganiach bohaterów są wątki dotyczące ich pracy. Prowadzenie własnego biznesu nie jest sprawą łatwą dlatego na głowę Sally spadają nowe kłopoty. Przy czytaniu nie ma miejsca na nudę, a świat przedstawiony w książce możemy odbierać wszystkimi zmysłami. We wcześniejszych tomach zwróciłam uwagę na zapachy, tutaj natomiast uczucia wyrażone są w piosenkach, muzyka towarzyszy Sally i Jackowi wydobywa z ich dusz to co głęboko ukryte.
Świat, mimo problemów które się pojawiają nadal jest kolorowy, oferuje całą paletę barw wystarczy tylko się rozejrzeć i przyjąć to co przynosi nam los.

Zakończenie mnie zaskoczyło, bo ... to jeszcze nie koniec tej kolorowej serii. Autorka zostawiła czytelników z nadzieją na kolejne części, wiec z niecierpliwością czekam. Wam polecam cykl książek, które mówią o niezwykle trudnej miłości.

Momentami książka kipi od emocji. Przerywnikiem w uczuciowych zmaganiach bohaterów są wątki dotyczące ich pracy. Prowadzenie własnego biznesu nie jest sprawą łatwą dlatego na głowę Sally spadają nowe kłopoty. Przy czytaniu nie ma miejsca na nudę, a świat przedstawiony w książce możemy odbierać wszystkimi zmysłami. We wcześniejszych tomach zwróciłam uwagę na zapachy, tutaj...

Tak bardzo czekałam na ostatni tom przygód Salli i Jacka i tak bardzo nie wiem, co mam Wam przekazać. I jak najlepiej to uczynić? Naprawdę nie wiem...

Fioletowa część jest ostatnią książką, zamykającą kolorowy cykl, jednak dla mnie nie jest to koniec. Zdecydowanie nie! Tak ta historia zakończyć się po prostu nie może! Nie i już! Nie wiem jak i kiedy Magdalena Kozioł to zrobi, ale ja czekam na kolejną część. I nie ważne, czy okładka będzie różowa, miętowa, brązowa, czarna, czy nawet kolorowa niczym tęcza. Ja żądam tomu ósmego! Dlaczego? Musicie przeczytać tę część, wtedy będziecie wiedzieć. Tak zakończyć tej powieści po prostu nie można.

52 kolory życia opisywałam już sześć razy. Każda kolejna część jest doskonalsza. Autorka fantastycznie poradziła sobie ze wszystkim. Zaczynając od pomysłu, przez stworzenie fabuły, stronę językową, stylistyczną, po okładkę i "nieszczęsne" zakończenie. Czytając powieść widzimy, jak pisarka z każdą kolejną się rozwija. Cieszę się, że przyjmowała konstruktywną krytykę i korzystała ze wszelkich wskazanych rad. Porównując tom pierwszy i ostatni widać olbrzymią różnicę! To coś niesamowitego, uczestniczyć w rozwoju pisarza, który wkłada w swoje dzieło całe serce i duszę. To tak, jakby dzielił się z nami całym sobą.

Cóż Wam mogę więcej powiedzieć o samej książce? Tym razem pojawia się znacznie więcej opisów. Odniosłam wrażenie, że tym tomem autorka próbuje wskazać swoim czytelnikom pewne prawdy życiowe, porady i wskazówki, jakie można usłyszeć od najlepszej przyjaciółki.

Pierwszy raz tak zżyłam się z całą serią książek. Jest ona dla mnie bardzo ważna i choć nie jest perfekcyjna w 100%, to wiem, że będę do niej wracać. Magdalena Kozioł za pomocą 52 kolorów życia pokazała, że warto walczyć o swoje, spełniać marzenia i dążyć do tego, by osiągnąć zamierzony cel.

Tym razem nie mogę za dużo napisać o treści. Bohaterów już poznaliście, gdyż wszyscy pojawiali się w poprzednich częściach. Gdybym chciała cokolwiek napisać o losie któregokolwiek z nich - zdradziłabym zakończenie, a tego zrobić nie mogę. Jedno jest pewne: zakończenie zaskakuje i jestem pewna, że większość z Was nie uwierzy w to, że nastał koniec...

52 kolory życia to niesamowicie barwna i uczuciowa seria, która wyszła spod pióra Magdaleny Kozioł. Momentami bawi, ale i wzrusza. Skłania do refleksji i zadumy. Sprawia, że ma się ochotę wziąć od razu życie w swoje ręce, by mogły ziścić się marzenia. Lekka, przyjemna, ciepła, słodka, lecz doprawiona nutką goryczy powieść o sile miłości, która musi zmierzyć się z zakrętami życia. Polecam!

http://www.kraina-ksiazka-zwana.pl/2017/03/52-kolory-zycia-tom-vii-magdalena-kozio.html

Tak bardzo czekałam na ostatni tom przygód Salli i Jacka i tak bardzo nie wiem, co mam Wam przekazać. I jak najlepiej to uczynić? Naprawdę nie wiem...

Fioletowa część jest ostatnią książką, zamykającą kolorowy cykl, jednak dla mnie nie jest to koniec. Zdecydowanie nie! Tak ta historia zakończyć się po prostu nie może! Nie i już! Nie wiem jak i kiedy Magdalena Kozioł...

Zapraszam na moją recenzję:
http://mojezycieitpblog.blogspot.com/2017/08/52-kolory-zycia-tom-7.html

http://mojezycieitpblog.blogspot.com/2017/08/52-kolory-zycia-podsumowanie.html

Zapraszam na moją recenzję:
http://mojezycieitpblog.blogspot.com/2017/08/52-kolory-zycia-tom-7.html

http://mojezycieitpblog.blogspot.com/2017/08/52-kolory-zycia-podsumowanie.html