Wydarzyło się zbyt wiele, żeby Sally nadal trwała w swojej niezachwianej wierze, że wraz z Jackiem będą trwali razem cokolwiek się wydarzy. Bez zbędnych dramatyzmów podejmuje jedyną słuszną decyzje, która choć łamie boleśnie dwa serca rozplątuje węzeł komplikacji w ich życiu. Jacek wraca do Anety, która zapadła na ciężką chorobę. Uzmysławia sobie jak bardzo tęsknił za nim synek, jak strasznie się od siebie oddalili. Postanawia trwać murem przy żonie i wesprzeć ją w bodaj najcięższej życiowej chwili.
Sally zostaje z wielką pustą w sercu. Mimo obecności rodziny i przyjaciół czuje przejmującą samotność. Mimo wszystko panicznie stara się odzyskać równowagę i wrócić do życia tak, jakby Jacka nigdy w nim nie było.

Tom naznaczony poświęceniem, strachem i paniczną tęsknotą, ale również determinacją i siłą charakterów. To tutaj tak naprawdę polubiłam Sally, która do tej pory wydawał mi się bardzo naiwna w swoim rozsądku. Bardzo samolubna, egoistyczna. Tym razem pokazała, że kiedy uzmysłowiła sobie, co się dzieje za jej pośrednictwem, jest gotowa na każde poświęcenie. Na zignorowanie tragedii, która jej się wydarzyła w imię wyższego dobra. Że potrafi być wyrozumiała i niezwykle empatyczna. Nie obciąża nikogo swoim cierpieniem. Nawet najlepszej przyjaciółki, którą traktuje jak prawdziwą bratnią duszę i która jako jedyna wie o wszystkim. Próbuje być dzielna i dochodzi do pięknych przemyśleń.
Moja uwaga jak zawsze była skupiona na Anecie - żonie Jacka. To jedna ze wspanialszych kobiet jakie poznałam w literaturze. Silna i niezłomna. Prawdziwa strażniczka domowego ogniska i przyznam szczerze, że jakkolwiek miałoby mi to złamać serce, to jej kibicuję.

Od poprzedniego tomu coś się zmieniło, coś zaskoczyło, poruszyło mną. Polecam serdecznie te pełne emocji tomiki. Jest w nich pewna głębia, którą mam nadzieję uda mi się odkryć nim dobrnę do końca.

Wydarzyło się zbyt wiele, żeby Sally nadal trwała w swojej niezachwianej wierze, że wraz z Jackiem będą trwali razem cokolwiek się wydarzy. Bez zbędnych dramatyzmów podejmuje jedyną słuszną decyzje, która choć łamie boleśnie dwa serca rozplątuje węzeł komplikacji w ich życiu. Jacek wraca do Anety, która zapadła na ciężką chorobę. Uzmysławia sobie jak bardzo tęsknił za nim...

Po dość długiej przerwie wracam do losów Sally i Jacka. Jakże przyjemnie było się z nimi znowu spotkać, choć w ich życiu trochę się namieszało. Ich uczucie kwitnie coraz bardziej, jednak zaczynają pojawiać się kłopoty. Okazuje się, że żona Jacka jest poważnie chora, a Sally ulega wypadkowi, podczas którego ... - nie zdradzę co, koniecznie musicie przeczytać sami.

Magdalena Kozioł przedstawia nam kolejne kolory życia i związane z nimi wydarzenia. Ukazuje nam jak wiele barw może mieć wpływ na nasze życie. Sami często tych barw nie dostrzegamy, ponieważ jesteśmy wciąż zabiegani, nie mamy czasu na nic.

Czasem przytrafia nam się miłość tak jakby zakazana. No bo jak wytłumaczyć to, że kobieta zakochuje się w żonatym mężczyźnie, a ten mężczyzna odwzajemnia te uczucia? Niestety serce nie sługa, a my nie zawsze potrafimy podporządkować się rozumowi. Uczucie pojawia się tak nagle, iż nie jesteśmy w stanie nad nim zapanować.

W tym tomie wiele się dzieje, Sally ciężko przechodzi wypadek, którego skutki odczuwać będzie już przez całe życie. Jacek dowiadując się o chorobie żony, nie może jej tak po prostu zostawić. Czy zatem miłość Sally i Jacka ma jeszcze jakiekolwiek szanse? Sally podejmuje jedną z najtrudniejszych decyzji w swoim życiu, postanawia rozstać się ze swoim ukochanym, gdyż nie może patrzeć na cierpienie jego rodziny. Czy ta decyzja okaże się słuszna? Czy będzie potrafiła zapomnieć o Jacku? Czy Jacek pozwoli jej tak po prostu odejść?

Życie jest niezwykle pokręcone, a losy tej dwójki doskonale to przedstawiają. Zasady są po to, żeby je łamać, a zakazany owoc smakuje najlepiej, tak powiadają. Jednak nasi bohaterowie na własnej skórze przekonają się, że te myśli nie zawsze okazują się trafne. Przed nimi trudne wybory.

52 kolory życia, tom.V to kolejne barwne losy bohaterów z którymi czytelnik zżywa się już w pierwszym tomie. Rozkwitająca miłość, wypadki, choroby, a na końcu ciężkie wybory, to wszystko co nas tutaj czeka. Zachęcam do przeczytania.


czytaninka.blogspot.com

Po dość długiej przerwie wracam do losów Sally i Jacka. Jakże przyjemnie było się z nimi znowu spotkać, choć w ich życiu trochę się namieszało. Ich uczucie kwitnie coraz bardziej, jednak zaczynają pojawiać się kłopoty. Okazuje się, że żona Jacka jest poważnie chora, a Sally ulega wypadkowi, podczas którego ... - nie zdradzę co, koniecznie musicie przeczytać sami....

Zapraszam na recenzję:
http://mojezycieitpblog.blogspot.com/2017/08/52-kolory-zycia-tom-5.html


http://mojezycieitpblog.blogspot.com/2017/08/52-kolory-zycia-podsumowanie.html

Zapraszam na recenzję:
http://mojezycieitpblog.blogspot.com/2017/08/52-kolory-zycia-tom-5.html


http://mojezycieitpblog.blogspot.com/2017/08/52-kolory-zycia-podsumowanie.html

To już moje kolejne spotkanie z twórczością Magdaleny Kozioł. Bardzo długo zastanawiałam się co napisać o kolejnym tomie "52 kolorów życia". Co Wam zdradzić, a co ukryć... Jak zachęcić Was do lektury? Chociaż w tej chwili może to być trudne, gdyż książek autorki już nigdzie nie kupicie. Chociaż ja bardzo wierzę w to, iż pojawi się wydawnictwo, które wyda je ponownie.

Życie lubi nas zaskakiwać, tak samo czyni Magdalena Kozioł. Historia Sally nabiera tempa, przepełniona jest jak zawsze barwami. W tym tomie towarzyszą jej następujące barwy: srebrna, lawendowa, błękit Thénarda, fuksjowa, waniliowa, kasztanowa, cynamonowa, śliwkowa, czy też żółta. Jak te barwy wpłyną na życie bohaterów?

Sally i Jacek... Miłość między nimi kwitnie, z każdym dniem jest coraz większa. Życie jednak mnoży przeszkody. Nic nie jest proste, do pełni szczęścia daleka droga. Nasi bohaterowie wiedzą, że nie mogą tego ciągnąć w nieskończoność, że muszą w końcu podjąć decyzję. Tymczasem wszystko się skomplikuje... Coś się wydarzy... Miłość nie zawsze wystarczy, aby zbudować własne szczęście. Będą musieli podjąć trudną decyzję: co dalej? Jaka to będzie decyzja? Co zmieni w ich życiu? Tego powiedzieć Wam nie mogę.

Podobnie, jak w poprzednich częściach i w tej również muszę wspomnieć o bohaterach, którzy zostali wspaniale wykreowani. Nadal bardzo lubię Sally i Jacka. Są mi bardzo bliscy. Obserwuję z zainteresowaniem ich poczynania, niektóre pochwalam, inne neguję. Tutaj jednak dodatkowo pojawia się Staś - synek Jacka, który zwrócił moją szczególną uwagę. Stasiu bardzo kocha swoich rodziców, co widać gołym okiem. Wyczuwa jednak również, iż coś się dzieje, może dlatego jest takim grzecznym dzieckiem. Z kolei Aneta, żona Jacka wzbudza moje współczucie, ciężkie przed nią wybory. Jak sobie poradzi? O tym przeczytacie.

Jak więc widzicie fabuła jest bardzo ciekawa i nabiera tempa. W tej części naprawdę dużo się dzieje. Wiele rozterek i przemyśleń dostarcza Magdalena Kozioł swym bohaterom. Miłość i problemy... Wszystko to napisane, prostym i plastycznym językiem, wtopione w liczne kolory. Bardzo łatwo możemy się wczuć w książkę, wyobraźnia też szybko działa i pokazuje nam liczne obrazki. Dodatkowym atutem tej części są wplecione teksty piosenek i wierszy, które idealnie tworzą całość i odzwierciedlają odczucia bohaterów.

Podsumowując, zachęcam Was do przeczytania "52 kolorów życia", bo naprawdę warto. Książka skłania do refleksji, zaskakuje, wywołuje uśmiech na twarzy. Myślę, że razem z bohaterami spędzicie miły wieczór, nie będziecie się nudzić. Serdecznie polecam!

To już moje kolejne spotkanie z twórczością Magdaleny Kozioł. Bardzo długo zastanawiałam się co napisać o kolejnym tomie "52 kolorów życia". Co Wam zdradzić, a co ukryć... Jak zachęcić Was do lektury? Chociaż w tej chwili może to być trudne, gdyż książek autorki już nigdzie nie kupicie. Chociaż ja bardzo wierzę w to, iż pojawi się wydawnictwo, które wyda je ponownie.

Życie...

O książkach autorstwa Magdaleny Kozioł mogliście u mnie przeczytać już cztery razy. Mam tę przyjemność, że poznaję twórczość autorki od jej pierwszej powieści. Bardzo się cieszę, że dałam jej szansę, choć kompletnie nie wiedziałam, czego mogę się spodziewać po jej piórze. Dzięki temu miałam szansę widzieć jak się rozwija, walczy z własnym słabościami i czerpie naukę z własnych błędów, za co ją szalenie podziwiam.

Historia Sally i Jacka przepełniona najróżniejszymi barwami życia, z każdym kolejnym tomem coraz bardziej zaskakuje. Odniosłam wrażenie, że część piąta jest najbardziej poważna ze wszystkich, jakie do tej pory udało mi się poznać (przede mną jeszcze dwie części). Sally dojrzewa do zrozumienia sytuacji w jakiej się znalazła. Zauważa jakie konsekwencje czekają na nią i Jacka w związku z podjętymi decyzjami. Można by powiedzieć, że kolory gdzieś jej ulatują pozostawiając szare myśli.

Pierwsze na co chciałabym zwrócić uwagę, a co moim zdaniem jest najważniejsze, to zdecydowanie zauważalny postęp Magdaleny Kozioł. Korekta jest już bardzo dobra. Dosłownie kilka zdań mogłoby być krótszych, ale poza tym - rewelacja! Czyta się bardzo przyjemnie i zdecydowanie za szybko. Faktycznie wszystkie tomy Kolorów są stosunkowo krótkie, jednak to nie z tego powodu przez lekturę się mknie błyskawicznie. Miałam już okazję czytać kilka krótkich książek, które były po prostu nudne. Tym razem to fabuła na tyle wciąga i jest tak przyjemna, że czytelnik na moment zapomina o otaczającym go świecie i zagłębia się w życiu naszej głównej bohaterki.

O ile mój stosunek do głównych bohaterów, czyli Sally i Jacka się nie zmienił, to do innych... Choć lubię ich i mocno kibicuję każdemu z osobna, to moje myśli tym razem bardziej skupiły się na Stasiu, synu Jacka. To bardzo grzeczny, spokojny chłopiec. Jednak odnoszę wrażenie, że jest za grzeczny. Przydałoby mu się trochę urwisowania. Ale to tylko moje odczucie, szczerze wierzę, że są na świecie takie dzieci jak Staś.

W twórczości Magdaleny Kozioł najbardziej podobają mi się jej wspaniałe, plastyczne opisy. Dzięki nim widzi się dokładnie wszystkie sceny. Co więcej, nie raz miałam wrażenie, że czułam również opisywane zapachy. Zdecydowanie autorka ma dar przenoszenia czytelnika do zupełnie innego świata, który całym sercem pokochałam. Mam nadzieję, że i Wy będziecie nim zachwyceni.

W tej recenzji chciałabym poruszyć jeszcze jedną kwestię, której nigdy do tej pory nie poruszałam. Nie tylko nie wspominałam o niej przy cyklu 52 kolory życia, ale w ogóle od kiedy piszę. Jeśli pisałam o autorze, to tylko kilka faktów ogólnie dostępnych dla każdego. Tutaj jednak pozwolę sobie na kilka słów, które tworzyły mi się w głowie już od jakiegoś czasu. Twórczość Magdaleny Kozioł jest idealnym dowodem na to, że marzenia warto spełniać. Ciężka praca prędzej, czy później zostanie wynagrodzona. Nigdy wcześniej nie przypuszczałam, że ktokolwiek może zadać sobie tyle trudu, by wydać swoją wymarzoną książkę. A jednak! Co ważniejsze nie byle jaką książkę, a naprawdę wspaniałą powieść, do której wiem, że będę z przyjemnością wracać. Mam nadzieję, że niedługo dane mi będzie przeczytać kolejne historie wychodzące spod pióra Magdaleny Kozioł. Mam nadzieję, że nigdy się nie podda i w dalszym ciągu będzie tworzyć bestsellery!

52 kolory życia to niesamowicie barwny i emocjonujący cykl o życiu choć zwykłej, to tak bardzo niezwykłej kobiety, którą mogła być każda z nas. Zaskakuje, sprawia, że człowiek się uśmiecha, ale i smuci. Dzięki niej można na chwilę się zatrzymać i wysnuć refleksje na temat naszego życia. To też książka lekka, idealna na miłe wieczory z lampką wina, czy gorącej herbaty. Polecam!


http://krainaksiazkazwana.blogspot.com

O książkach autorstwa Magdaleny Kozioł mogliście u mnie przeczytać już cztery razy. Mam tę przyjemność, że poznaję twórczość autorki od jej pierwszej powieści. Bardzo się cieszę, że dałam jej szansę, choć kompletnie nie wiedziałam, czego mogę się spodziewać po jej piórze. Dzięki temu miałam szansę widzieć jak się rozwija, walczy z własnym słabościami i czerpie naukę z...