Kolejna książka wydłubana w najbardziej zakurzonym kącie biblioteki. Stara, z pożółkłymi stronami, nie wabi tak jak te współczesne z jaskrawymi kolorami na okładce. Brzydkie kaczątko, które rozkwita, jak tylko zaczyna się czytać.

W świat przyrody podmokłych łąk, stawów i rowów przydrożnych młody czytelnik wkracza w towarzystwie Joasi, Krzysia i ich nieco gapowatego, ale pociesznego psa Azora, ziemia pokryta jest jeszcze resztkami śniegu i lodu, a dzieci wędrując wzdłuż rowu, obserwują pierwsze oznaki nadchodzącej wiosny.

Część opowiadań opisuje wyprawy dzieci, które przez cały rok bawią się, penetrując okolice zbiorników wodnych i obserwując z podziwem i typowym dla dzieci zainteresowaniem ich bujny ekosystem. Przygody Joasi i Krzysia przeplatane są opowiadaniami przedstawiającymi sceny z życia wybranych zwierząt. Można więc przeczytać o tym jak żaby wybudzają się z zimowego snu, albo o tym jak pracowity ciernik buduje gniazdo dla swojej wybranki, a potem wciela się w rolę troskliwego ojca dbającego o bezpieczeństwo swojego potomstwa.

Autorka w przemyślany i ciekawy sposób ukazuje różnorodność środowiska wodnego, nakreślając jednocześnie zmiany, jakie zachodzą w nim w różnych porach roku. Książkę czyta się lekko, z przyjemnością, a dzieci słuchają z zachwytem. Aż chce się powiedzieć "Dziś takich książek już nie piszą!". Dlaczego ach, dlaczego nikt nie wpada na pomysł, by tego typu pozycje wznowić, nie gubiąc przy tym wspaniałych, jakże różnych od współczesnych, ilustracji.

Kolejna książka wydłubana w najbardziej zakurzonym kącie biblioteki. Stara, z pożółkłymi stronami, nie wabi tak jak te współczesne z jaskrawymi kolorami na okładce. Brzydkie kaczątko, które rozkwita, jak tylko zaczyna się czytać.

W świat przyrody podmokłych łąk, stawów i rowów przydrożnych młody czytelnik wkracza w towarzystwie Joasi, Krzysia i ich nieco gapowatego, ale...