Mimo dosyć skomplikowanej tematyki oraz praktycznie zerowej akcji, czyta się to jak najlepszy kryminał (czy co tam czytelnik czyta pasjami). Morał jest w zasadzie mało moralizatorski, co stanowi kolejną zaletę. Niestety wprawne oko wychwyci tych kilka błędów logicznych, które nie pozwoliły mi wyżej ocenić książki. Mimo tego szczerze polecam!

Mimo dosyć skomplikowanej tematyki oraz praktycznie zerowej akcji, czyta się to jak najlepszy kryminał (czy co tam czytelnik czyta pasjami). Morał jest w zasadzie mało moralizatorski, co stanowi kolejną zaletę. Niestety wprawne oko wychwyci tych kilka błędów logicznych, które nie pozwoliły mi wyżej ocenić książki. Mimo tego szczerze polecam!

"Jesteśmy bowiem, zlepkiem powiązanych ze sobą czynników biologicznych, rodzinnych oraz społeczno-kulturowych, istotami, które podlegają różnym kontekstom mającym wpływ na psychikę"

Doktor Johnson, psychiatra (dlaczego nie psycholog?) umawia się na sesje z dziwnym pacjentem. Dziwniejszym niż wszyscy inni do tej pory. Człowiek ów bowiem twierdzi, że jest nikim innym tylko Bogiem. Powiecie, cóż w tym takiego niezwykłego, wszak szpitale psychiatryczne są pełne różnorakich "bogów". 

Doktor, również nie specjalnie się zdziwił, pomyślał, że najpewniej pacjent cierpi na schizofrenię paranoidalną, a może nawet i jeszcze jakąś gorszą psychozę. Zwłaszcza że "Bóg" każe nazywać siebie Gabe i z wyglądu ma jakieś, nie więcej niż trzydzieści kilka lat. Nie przyszedł też po żadne porady, przyszedł się po prostu wygadać, by poczuć ulgę. 

Książka rozpisana jest na dziesięć rozdziałów, każdy rozdział to jedna sesja. Johnson stara się dotrzeć do pacjenta i uwidocznić mu jego psychozę, jednak jego diagnoza zaczyna chwiać się w posadach, kiedy pacjent zaczyna ukazywać możliwości swojej "boskości".

Jest to łatwa i niegruba książeczka, w której autor głównie pisze o tym jak to ludzie niewłaściwie Boga postrzegają i jakie ON ma przez to moralne dylematy. Wielu opiniujących napisało, że książka daje do myślenia. Cóż, być może, jednak nie mi. Ja przeczytałam ją kilka czy kilkanaście dni temu i właściwie już nie wiele z niej pamiętam. Musiałam mocno po gimnastykować swoją pamięć, by przywołać informacje potrzebne mi do tej opinii.

Dla mnie więc poza dość nowym i ciekawym pomysłem, niczego w tej pozycji nie znalazłam zajmującego czy wartościowego. Wszystkie "mądrości" w niej zawarte są z gatunku POP, czyli mniej więcej takie jak cytat na początku mojej opinii. Znane, oklepane, by nie powiedzieć wyświechtane. Ta książka dla mnie to bardzo mocny przeciętniak, ze wskazaniem na "słaba".

"Jesteśmy bowiem, zlepkiem powiązanych ze sobą czynników biologicznych, rodzinnych oraz społeczno-kulturowych, istotami, które podlegają różnym kontekstom mającym wpływ na psychikę"

Doktor Johnson, psychiatra (dlaczego nie psycholog?) umawia się na sesje z dziwnym pacjentem. Dziwniejszym niż wszyscy inni do tej pory. Człowiek ów bowiem twierdzi, że jest nikim innym tylko...

Skoro zostaliśmy stworzeni na boże podobieństwo, to dlaczego Bóg nie miałby być podobny do ludzi?

Książkę czyta się lekko i przyjemnie, pomimo, że skłania do przemyśleń, rodzi pytania, na które trudno znaleźć odpowiedź. Mimo fabuły, nie poznajemy za dobrze głównego bohatera, książka to raczej rozmyślania na temat uczłowieczenia Boga. Zdecydowanie polecam, również osobom wierzącym, ale z otwartym umysłem, które nie są skupione na jedynym słusznym, kościelnym, wizerunku Boga.

Skoro zostaliśmy stworzeni na boże podobieństwo, to dlaczego Bóg nie miałby być podobny do ludzi?

Książkę czyta się lekko i przyjemnie, pomimo, że skłania do przemyśleń, rodzi pytania, na które trudno znaleźć odpowiedź. Mimo fabuły, nie poznajemy za dobrze głównego bohatera, książka to raczej rozmyślania na temat uczłowieczenia Boga. Zdecydowanie polecam, również osobom...

Bardzo interesująca lektura ! Czyta się lekko, bo tak też została napisana, by bawić i zarówno budzić ciekawość.
Do znanego psychiatry przychodzi ktoś, kto twierdzi, że jest Bogiem, ponieważ potrzebuje zwyczajnie się zwierzyć, by poczuć ulgę, gdyż od wielu, wielu lat nosi na swoich barkach ogromny ciężar ludzkich spraw.
Dialogi zostały napisane z inteligentnym dowcipem. Książkę polecam dla wierzących oraz dla ateistów. Skłania do przemyśleń !

Bardzo interesująca lektura ! Czyta się lekko, bo tak też została napisana, by bawić i zarówno budzić ciekawość.
Do znanego psychiatry przychodzi ktoś, kto twierdzi, że jest Bogiem, ponieważ potrzebuje zwyczajnie się zwierzyć, by poczuć ulgę, gdyż od wielu, wielu lat nosi na swoich barkach ogromny ciężar ludzkich spraw.
Dialogi zostały napisane z inteligentnym dowcipem....

Książka dla wierzących, dla niewierzących, dla poszukujacych, dla zastanawiających się, dla wątpiacych, dla tych którzy chcą na temat "boga" popatrzeć z nieco innej, może bardziej ludzkiej, trochę zaskakującej strony.

Książka dla wierzących, dla niewierzących, dla poszukujacych, dla zastanawiających się, dla wątpiacych, dla tych którzy chcą na temat "boga" popatrzeć z nieco innej, może bardziej ludzkiej, trochę zaskakującej strony.

Przyznaję, że może z powodu zbyt szybkiego przeczytania tej książki (poszła w kilka godzin) nie poruszyła mnie ona tak mocno, jak się spodziewałam. Ale moim zdaniem na pewno warto jest ją przeczytać. Przedstawia Jezusa w innym świetle, w jego ludzkiej postaci. Porusza perspektywę Boga, której nigdy w życiu byśmy się po nim nie spodziewali. Wybrałam tę książkę w odpowiednim czasie, kiedy przeżywałam kilka kryzysów osobistych, bo przesłanie o celu ludzkiego życia czy szczęściu odmieniło moje podejście do tych spraw, mimo że wierzącą osobą zbytnio nie jestem.

Przyznaję, że może z powodu zbyt szybkiego przeczytania tej książki (poszła w kilka godzin) nie poruszyła mnie ona tak mocno, jak się spodziewałam. Ale moim zdaniem na pewno warto jest ją przeczytać. Przedstawia Jezusa w innym świetle, w jego ludzkiej postaci. Porusza perspektywę Boga, której nigdy w życiu byśmy się po nim nie spodziewali. Wybrałam tę książkę w odpowiednim...

Powróciłam po latach, znów zaskoczyła pozytywnie. Pozwala się zdystansować od życia.

Powróciłam po latach, znów zaskoczyła pozytywnie. Pozwala się zdystansować od życia.

Wielkie rozczarowanie. A zapowiadała się nieźle... - Pomysł rodem z K-PAX, ale nic poza tym. Miało chyba być coś głębszego, a wyszedł zbiór truizmów, do tego autor chyba pomylił psychiatrę z psychologiem/psychoterapeutą. Akcji praktycznie brak, aczkolwiek to mogę usprawiedliwić ze względu na typ książki. Poza tym pojawiają się wątki poboczne, z których żaden nie ma początku i końca. Nie polecam

Wielkie rozczarowanie. A zapowiadała się nieźle... - Pomysł rodem z K-PAX, ale nic poza tym. Miało chyba być coś głębszego, a wyszedł zbiór truizmów, do tego autor chyba pomylił psychiatrę z psychologiem/psychoterapeutą. Akcji praktycznie brak, aczkolwiek to mogę usprawiedliwić ze względu na typ książki. Poza tym pojawiają się wątki poboczne, z których żaden nie ma początku...

Dla mnie ta książka była świetna. Może wzbudzać mieszane uczucia ale ja czytałam z wyjątkowym zaciekawieniem.

Dla mnie ta książka była świetna. Może wzbudzać mieszane uczucia ale ja czytałam z wyjątkowym zaciekawieniem.

Skłania do przemyśleń.

Skłania do przemyśleń.