Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książkę przeczytałam w jeden dzień. Byłam szczerze zaciekawiona, jak autorka rozwinie fabułę. Na tak negatywną ocenę wpływa kilka czynników: nienaturalne linie dialogowe, czyli wypowiedzi, których normalny człowiek nigdy by w danej sytuacji nie powiedział tak literacko; główna bohaterka, której zachowania i toku myślenia już w poprzedniej części serii nie rozumiałam (przykładem niech będzie sytuacja, kiedy wszyscy namawiają ją do myślenia na tak (ujmę to tak ogólnikowo, żeby nie zdradzać fabuły), ona sama chce myśleć na tak, ale będzie myślała na nie, umartwiała się i czuła bardzo źle przez to) oraz sztampowe i zupełnie nielogiczne zakończenie, które po prostu w chamski sposób ma zostawić czytelników w napięciu, co to się może dalej wydarzyć. To jedno z najgorszych zakończeń, jakie pamiętam z książek, przez co nie mogę dać więcej niż 2 gwiazdki.

Książkę przeczytałam w jeden dzień. Byłam szczerze zaciekawiona, jak autorka rozwinie fabułę. Na tak negatywną ocenę wpływa kilka czynników: nienaturalne linie dialogowe, czyli wypowiedzi, których normalny człowiek nigdy by w danej sytuacji nie powiedział tak literacko; główna bohaterka, której zachowania i toku myślenia już w poprzedniej części serii nie rozumiałam...

Po raz pierwszy od bardzo dawna sięgnęłam z czystej ciekawości po „typowe romansidło”. Byłam zaintrygowana tym, jak taka pozycja jest napisana. Bardzo łatwo jest poznać bohaterów, przyzwyczaić się do nich, fabuła też nie jest skomplikowana. Zauważyłam, że bardzo często powtarza się określone momenty, np. te same motywy („chcę spełnić swoje marzenie, ale jestem beznadziejna i na pewno mi się nie uda”). Przez to czasami wypowiedzi bohaterów wydają się w ogóle nierealistyczne, zbyt literackie i rozbudowane. Opisy miejsc, smaków, zdarzeń są rozbudowane i to mi się podobało. Nie spodziewałam się takiego zakończenia i przyznaję, że po przeczytaniu tego tytułu poczułam pustkę. Dla mnie największym minusem tej książki jest głupota głównej bohaterki, jej dopowiadanie sobie różnych rzeczy. Niejeden raz zdarzyło mi się, że wracałam do jakiegoś fragmentu w książce, bo nie wiedziałam, skąd bohaterka wytrzasnęła jakąś myśl czy reakcję. Gdyby nie była tak przewrażliwiona czy uparta w tych swoich uprzedzeniach, to książka byłaby o wiele lepsza, przynajmniej dla mnie. Jest to mój pierwszy romans, który przeczytałam, więc przyznaję, że w niektórych momentach śmiałam się z zażenowania bądź abstrakcyjności danej sytuacji.

Po raz pierwszy od bardzo dawna sięgnęłam z czystej ciekawości po „typowe romansidło”. Byłam zaintrygowana tym, jak taka pozycja jest napisana. Bardzo łatwo jest poznać bohaterów, przyzwyczaić się do nich, fabuła też nie jest skomplikowana. Zauważyłam, że bardzo często powtarza się określone momenty, np. te same motywy („chcę spełnić swoje marzenie, ale jestem beznadziejna...

Książka ta dla mnie jest bardzo zabawna, ciekawa, intrygująca, oryginalna i wciągająca. Z sentymentem wracam do tej serii, którą po raz pierwszy poznałam w dzieciństwie i do której wróciłam już po raz kolejny. Nie mogę się doczekać przeczytania kolejnych części, jednak muszę sobie je dawkować, gdyż inaczej nie będę robiła nic innego prócz czytania. Czy jest to arcydzieło? Nie wiem, ale ja nie widzę w tym tytule żadnych minusów.

Książka ta dla mnie jest bardzo zabawna, ciekawa, intrygująca, oryginalna i wciągająca. Z sentymentem wracam do tej serii, którą po raz pierwszy poznałam w dzieciństwie i do której wróciłam już po raz kolejny. Nie mogę się doczekać przeczytania kolejnych części, jednak muszę sobie je dawkować, gdyż inaczej nie będę robiła nic innego prócz czytania. Czy jest to arcydzieło?...