Bardzo przyjemnie się czytało, mogłam się zrelaksować i odpocząć, a i treść wciągająca. Autorka zamieniła rolami bohaterów tzn. hrabia jako sługa i odwrotnie, interesujące pokazanie postaci z ich uczuciami, często prawdziwymi, a nie takimi, jakie chcieliby pokazać innym.
Przyznam, że było sporo momentów, gdy Daniel podobał mi się bardziej, niż hrabia :)
I znane rozwiązanie - kiedy w grę wchodzi miłość, zawsze zwycięża z ambicjami i wszystkimi innymi uczuciami, które wydawały się dotąd najważniejsze.
A nawiasem mówiąc, to przydałaby się może jeszcze "korekta korekty" :)) jednak za dużo błędów, literówek.
W sumie miło spędzony czas.

Bardzo przyjemnie się czytało, mogłam się zrelaksować i odpocząć, a i treść wciągająca. Autorka zamieniła rolami bohaterów tzn. hrabia jako sługa i odwrotnie, interesujące pokazanie postaci z ich uczuciami, często prawdziwymi, a nie takimi, jakie chcieliby pokazać innym.
Przyznam, że było sporo momentów, gdy Daniel podobał mi się bardziej, niż hrabia :)
I znane rozwiązanie...

http://slowemmalowane.blogspot.com/2016/04/sabrina-jeffries-stare-panny-ze-swan.html

http://slowemmalowane.blogspot.com/2016/04/sabrina-jeffries-stare-panny-ze-swan.html

Nie była zła

Nie była zła

Jedna "gwiazdka" zabrana za brak dokładnej korekty tekstu.

Jedna "gwiazdka" zabrana za brak dokładnej korekty tekstu.

Hrabia Swanlea ma 3 córki: najstarszą - Helen, środkową - Rosalind oraz najmłodszą - Juliet. Postanawia jeszcze przed swoją śmiercią zabezpieczyć im przyszłość, pozwalając jednej z nich i (jak się okazuje prawowitemu właścicielowi Swanlea) Griffowi Knightonowi wziąść ślub.

Griff jednak nie jest skory do żeniaczki, dlatego wpada na szatański pomysł, by jego asystent Daniel podczas ich pobytu w posiadłości udawał jego, podczas gdy on w tym samym czasie będzie szukał w spokoju dokumentu, który uprawnia go do otrzymania tytułu, a jest w posiadaniu starego schorowanego hrabiego.

Wszystko idzie jak po przysłowiowym maśle do czasu kiedy podczas wieczornych poszukiwań Griff spotyka Rosalind, która walecznie broni całego dobytku i bierze Griffa/tu odgrywającego już rolę Daniela za złodzieja.

Jak można się domyślać od samego początku między tym dwojgiem przeskakują iskierki.

Rosalind kobieta o silnym charakterze i temperamencie prawie tak ognistym jak jej włosy koloru tycjanu i krągłościach niczym modelki z obrazów Rubensa nie pozwoli by ktoś obcy, nawet asystent znienawidzonego przez nią Knightona włóczył się bezprawnie po terenie Swan Park, z kolei myśli Griffa zaczynają niebezpiecznie zbaczać z toru poszukiwań dokumentów i kierują się w stronię bardziej można by rzec lubieżnych z Rosalind w roli głównej.

I co tu począć kiedy najgorszy wróg i zarazem najprzystojniejszy mężczyzna - ucieleśnienie kobiecych, dziewiczych marzeń panoszy się jak paw po posiadłości,zachowując się przy tym tak jakby wszystko należało do niego? Wiem, będę śledzić każdy jego krok, będę jego cieniem, będę narzucać mu swoje towarzystwo tak długo, aż odechce mu się spacerów i szukania czegoś w Swan Park.A może przy okazji dowiem się czegoś więcej na jego temat i pana Knightona.

Co zrobić gdy piękna kobieta o miękkich krągłościach, wojownicza niczym Amazonka zajmuje Twoje myśli, kiedy powinieneś się skupić zupełnie na czymś innym znacznie ważniejszym dla Ciebie i Twojego przedsiębiorstwa w tej chwili? A może by tak połączyć przyjemne z ...nie z pożytecznym, a raczej ze słodką zemstą, która będzie mieć niestety opłakane skutki również dla Ciebie - bo "ten kto mieczem wojuje od miecza ginie"....Ryzykowne, ale podejmę się tego zadania.

Możemy tylko przypuszczać gdzie doprowadzi ta chęć dokuczenia drugiej osobie.Będzie i wesoło,i namiętnie i będzie dużo sprzeczek między Rosalind a Griffem w roli Daniela.

Książkę czytało mi się szybko, nawet nie musiałam sprawdzać ile jeszcze kartek zostało mi do końca ( a to u mnie dobry znak czyli ta pozycja mnie nie męczyła zbytnio i nie przynudziła :). Muszę przyznać, że tak jak i wielu innym czytelniczkom tak i mnie również spodobał się styl pisania pani Jeffries był lekki i przyjemny.Z pewnością przeczytam jeszcze nie jedną jej książkę.

Jedyne do czego mogę się przyczepić (nie byłabym pewnie sobą gdybym tego nie zrobiła :)) to fakt iż w książce było wiele błędów, literówki itp.

Najgorsza jednak była chyba dla samego tłumacza zamiana miejsc między Griffem a Danielem, gdyż w pewnym momencie sam się pogubił i podczas dialogu nie wiedział kto jest kim, a my po troszce razem z nim :).

Mimo wszystko polecam szczególnie miłośniczkom romansów historycznych, ponieważ fabuła jest ciekawie przedstawiona jak na takiego typu literaturę, a niezobwiązująca rozrywka na zimowy, mroźny wieczór gwarantowana :).

Hrabia Swanlea ma 3 córki: najstarszą - Helen, środkową - Rosalind oraz najmłodszą - Juliet. Postanawia jeszcze przed swoją śmiercią zabezpieczyć im przyszłość, pozwalając jednej z nich i (jak się okazuje prawowitemu właścicielowi Swanlea) Griffowi Knightonowi wziąść ślub.

Griff jednak nie jest skory do żeniaczki, dlatego wpada na szatański pomysł, by jego asystent Daniel...

Cóż mogę napisać o tej książce.
Napisze chyba tylko tyle, że z każdą następną książką talent Sabriny Jeffries jest coraz bardziej widoczny.
Jedyny minus jest taki, że miałam wrażenie, że autorka przeciąga akcję, którą z łatwością mogłaby skrócić nie skupiając się tak na nieistotnych szczegółach.
Jednak podtrzymuje zdanie o autorce. JEst jedną z moich ulubionych (zaraz po Lisie Kleypas) autorką romansów historycznych.

Cóż mogę napisać o tej książce.
Napisze chyba tylko tyle, że z każdą następną książką talent Sabriny Jeffries jest coraz bardziej widoczny.
Jedyny minus jest taki, że miałam wrażenie, że autorka przeciąga akcję, którą z łatwością mogłaby skrócić nie skupiając się tak na nieistotnych szczegółach.
Jednak podtrzymuje zdanie o autorce. JEst jedną z moich ulubionych (zaraz po...

Dobry romans historyczny oparty na klasycznej zamianie ról pan - sługa. Wciągający, czyta się lekko (chociaż drażniły mnie literówki w tekście i pomyłki z imionami).

Dobry romans historyczny oparty na klasycznej zamianie ról pan - sługa. Wciągający, czyta się lekko (chociaż drażniły mnie literówki w tekście i pomyłki z imionami).

Książka spełniła swoje zadanie czyli zreleksowałam się przy niej:) Ale jest dużo słabsza niż "Diablęta...". Poza tym bardzo niechlujnie przetłumaczona...

Książka spełniła swoje zadanie czyli zreleksowałam się przy niej:) Ale jest dużo słabsza niż "Diablęta...". Poza tym bardzo niechlujnie przetłumaczona...