Cała trylogia to absolutny klasyk, świetne książki, obowiązkowa pozycja dla wszystkich fanów uniwersum Star Wars, zwłaszcza tych, którzy lubują się w historiach ciemnej mocy strony. W książce dowiadujemy się o dawnych wydarzeniach i obowiązującej do dzisiaj zasadzie dwóch. Sam Yoda mówił: " "Dwóch zawsze ich jest. Nie mniej, nie więcej. Mistrz i uczeń.", to zasada i reguła, którą wymyślił tytułowy Darth Bane. W książce mamy opisane jego dążenie do władzy, początki w zakonie, a później zbudowanie własnej filozofii sithowskiej wraz z regułą dwóch, dalszego jego działania i dużo więcej. Fascynująca i ciekawa w każdym momencie. Niestety, problemem jest dostępność książki na naszym rynku, trzeba szukać używanych egzemplarzy, często bardzo drogich z racji na swoją rzadkość i legendarność.

Cała trylogia to absolutny klasyk, świetne książki, obowiązkowa pozycja dla wszystkich fanów uniwersum Star Wars, zwłaszcza tych, którzy lubują się w historiach ciemnej mocy strony. W książce dowiadujemy się o dawnych wydarzeniach i obowiązującej do dzisiaj zasadzie dwóch. Sam Yoda mówił: " "Dwóch zawsze ich jest. Nie mniej, nie więcej. Mistrz i uczeń.", to zasada i reguła,...

Książka opisuje powstanie zasady dwóch, która następnie jest dosadnie przedstawiona w Prequelach i w oryginalnej trylogii. Obowiązkowa pozycja fana Star Wars

Książka opisuje powstanie zasady dwóch, która następnie jest dosadnie przedstawiona w Prequelach i w oryginalnej trylogii. Obowiązkowa pozycja fana Star Wars

Jak dla mnie książka dobra. Po wielkiej bitwie na Ruusanie Darth Bane wprowadza Zasadę Dwóch – będzie jeden mistrz i jeden uczeń. Jedynie dwóch Sithów w galaktyce. Uczniem naszego bohatera zostanie dziesięcioletnia Zannah, którą odnajduje po pobojowisku. Dziewczyna zdążyła już pokonać dwóch Jedi. Sithowie muszą zacząć się ukrywać a swoimi machinacjami pragną rządzić galaktyką. Co ciekawe w tej części autor przedstawia nam pobieżnie informacje dotyczące budowy holokronu a także samej magii Sithów. Tropem naszych zbiegów rusza grupa wojowników Jedi. Jaki będzie wynik ich potyczki? To już trzeba się przekonać w książce. „Zasada Dwóch” jest świetnie napisana, szybko i lekką się ją czyta.

Jak dla mnie książka dobra. Po wielkiej bitwie na Ruusanie Darth Bane wprowadza Zasadę Dwóch – będzie jeden mistrz i jeden uczeń. Jedynie dwóch Sithów w galaktyce. Uczniem naszego bohatera zostanie dziesięcioletnia Zannah, którą odnajduje po pobojowisku. Dziewczyna zdążyła już pokonać dwóch Jedi. Sithowie muszą zacząć się ukrywać a swoimi machinacjami pragną rządzić...

Autor w podziękowaniach pisze, że książka powstała w rekordowe sześć miesięcy i czuć to podczas jej czytania. Druga część trylogii Dartha Bane'a rozpoczyna się dokładnie w tym samym miejscu, w którym kończy się pierwsza, jednak w przeciwieństwie do poprzedniego tomu w historii widać dużo niedopracowań. Dodatkowo sama opowieść jest ewidentnym wypełniaczem, co sprawia, że większość rozpoczętych wątków zostaje zakończona (albo lepiej anulowana) wraz z rozwiązaniem fabuły. Równie dobrze, ten tom mógłby zostać skrócony do roli kilkudziesięciostronicowego opowiadania, a stanowiłby tak samo dobry pomost pomiędzy pierwszym, a trzecim tomem trylogii.
To wraz z pewnymi błędami i uproszczeniami pchającymi fabułę w odpowiednim kierunki jest największą słabością Zasady Dwóch.
Niemniej dalej się to dobrze i szybko czyta, więc nie nudzimy się podczas lektury, choć czuć pewien niedosyt w odniesieniu do dużo lepszej Drogi Zagłady.
A... I, nie wiem, kto zaaprobował tę okładkę, która nie dość, że komicznie paskudna, to nijak się trzyma wizualnego stylu pozostałych dwóch tomów.

Autor w podziękowaniach pisze, że książka powstała w rekordowe sześć miesięcy i czuć to podczas jej czytania. Druga część trylogii Dartha Bane'a rozpoczyna się dokładnie w tym samym miejscu, w którym kończy się pierwsza, jednak w przeciwieństwie do poprzedniego tomu w historii widać dużo niedopracowań. Dodatkowo sama opowieść jest ewidentnym wypełniaczem, co sprawia, że...

7,5

7,5

Jak dla mnie najlepsza z trylogii. Nie ma nudy, ale też akcja nie pędzi na łeb na szyję. Bardzo dobry kontynuacja dla pierwszej części.

Jak dla mnie najlepsza z trylogii. Nie ma nudy, ale też akcja nie pędzi na łeb na szyję. Bardzo dobry kontynuacja dla pierwszej części.

"Dwóch ich powinno być, nie więcej, nie mniej. Jeden, by przyjąć potęgę, drugi by jej pożądać"

Zasada Dwóch Drewa Karpyshyna to udana kontynuacja historii o Darth Banie. Wprowadza nowe postacie, rozbudowuje uniwersum, ujawnia nam sposób myślenia zwolenników Ciemnej Strony Mocy i ich filozofię. Jest tu też mnóstwo akcji i intryg, także trudno o nudę.

Wśród wielu zalet tej pozycji warto wymienić klimat, relację między mistrzem i jego uczennicą czy wątki poboczne (szczególnie ten dotyczący Darovita). Sporym plusem tej pozycji były dla mnie też dynamiczne sceny walki (w tym na miecze świetlne) oraz końcówka, kiedy dzięki sprytowi Darth Zannah udało się Sithom wyjść cało z niemal beznadziejnej sytuacji.

Jeśli chodzi o wady to ciężko mi wymienić coś konkretnego (poza koszmarną okładką). Ewentualnie przyczepiłbym się do pewnych naciąganych rozwiązań fabularnych. Ogólnie mam odczucie, że sama historia była trochę mniej angażująca w porównaniu z poprzednim tomem, jednak nadal bawiłem się całkiem dobrze.

Jeśli pierwszy tom przypadł Wam do gustu, to jak najbardziej możecie zabrać się za kontynuację i dalej poznawać tajniki Sithów i Ciemnej Strony Mocy. Ode mnie solidne 7/10.

"Dwóch ich powinno być, nie więcej, nie mniej. Jeden, by przyjąć potęgę, drugi by jej pożądać"

Zasada Dwóch Drewa Karpyshyna to udana kontynuacja historii o Darth Banie. Wprowadza nowe postacie, rozbudowuje uniwersum, ujawnia nam sposób myślenia zwolenników Ciemnej Strony Mocy i ich filozofię. Jest tu też mnóstwo akcji i intryg, także trudno o nudę.

Wśród wielu zalet tej...

Udana kontynuacja poprzedniej książki, a wręcz dużo jeszcze lepsza. Brać i czytać bo warto.

Udana kontynuacja poprzedniej książki, a wręcz dużo jeszcze lepsza. Brać i czytać bo warto.

Kontynuacja Historji darth bane i dalej polecam przeczytałem wszystkie 3 części od razu polecam

Kontynuacja Historji darth bane i dalej polecam przeczytałem wszystkie 3 części od razu polecam

O ile pierwsze część trylogii o Darth'cię Bane'ie pochłonęła mnie całkowicie o tyle druga już mnie tak nie wciągnęła. To nadal bardzo dobra pozycja, ale już nie taka rewelacyjna jak poprzednia. Wynika to chyba głównie z faktu, że nasz tytułowy Lord Sithów stał się postacią zdecydowanie mniej intrygującą, niż to miało miejsce w pierwszym tomie cyklu. Darth Bane zaczął przypominać, czy to Dartha Plagueis'a, czy Darth'a Sidius'a. Zdecydowanie ciekawszą postacią i bardziej intrygującą wydała się Zannah (uczennica Bane'a),której poświęcono tyle samo jak nie więcej czasu co tytułowemu lordowi Sith. Darth Bane w omawianym tytule był taką „szarą eminencją” pociągającą za sznurki z cienia, w czym przypominał wcześniej już przywołanych mistrzów Sithów. – stał się postacią, jaką znałem chodzi, by z trylogii prequeli – Brakowało mi chyba po prostu interakcji głównego bohatera z innymi postaciami. Dath Bane to jedna z ważniejszych postaci w historii „Odległej Galaktyki”, a w drugiej odsłonie cyklu wydał mi się Sithem jak każdy inny. Z takich elementów światotwórczych chyba najciekawszymi elementami (przynajmniej dla mnie) był motywy związane z tematyką budowy holokronu oraz magii Sithów. Ogólnie muszę powiedzieć, że książki – zarówno z omawianej trylogii, jak i pozostałe z legend – wnoszą wiele ciekawy aspektów związanych z posługiwaniem się mocą. Jedai, czy Sitowie dzięki pisanym dziełom stali się czymś więcej niż rycerzami z energetycznymi ostrzami zdolnymi przenosić siłą woli przedmioty, a dokładnie stali się kimś na wzór czarodziejów-rycerzy. Warto chyba jeszcze wspomnieć o tym, że najlepszym fragmentem omawianej opowieści jest druga połowa książki. – W przypadku pierwszego tomu cyklu najlepszą część historii stanowi pierwsza połowa dzieła. – Podobnie, jak i pierwsza część cyklu i druga jest pisana jak mi się zdaje w bardzo przystępnym językiem, więc książkę czyta się bardzo przyjemnie.

O ile pierwsze część trylogii o Darth'cię Bane'ie pochłonęła mnie całkowicie o tyle druga już mnie tak nie wciągnęła. To nadal bardzo dobra pozycja, ale już nie taka rewelacyjna jak poprzednia. Wynika to chyba głównie z faktu, że nasz tytułowy Lord Sithów stał się postacią zdecydowanie mniej intrygującą, niż to miało miejsce w pierwszym tomie cyklu. Darth Bane zaczął...