Niebezpieczne związki

Świetnie napisana intryga, cudowny język i sposób ubierania myśli w słowa. To była czysta przyjemność! Na pewno jeszcze do niej wrócę.

Świetnie napisana intryga, cudowny język i sposób ubierania myśli w słowa. To była czysta przyjemność! Na pewno jeszcze do niej wrócę.

Pokaż mimo to

Świetna powieść, czuć klasykę. Przepiękny język, a tłumaczenie było niesamowite. To powieść epistolarna, więc czytamy tylko same listy - uwielbiam tą formę. Intryga i jej konsekwencje. Obowiązkowe dla fanów klasyki.

Świetna powieść, czuć klasykę. Przepiękny język, a tłumaczenie było niesamowite. To powieść epistolarna, więc czytamy tylko same listy - uwielbiam tą formę. Intryga i jej konsekwencje. Obowiązkowe dla fanów klasyki.

Pokaż mimo to

Dopiero gdy zacząłem czytać uświadomiłem sobie,że oglądałem ekranizację tej powieści z genialnymi rolami Glenn Close i Johna Malkovicha.To klasyka literatury w najczystszej postaci i zarazem pasjonująca rozgrywka psychologiczna,ukazanie niezwykłej podłości,przebiegłości,zabawy uczuciami bliźnich i traktowaniu ludzi jak marionetki.Taką właśnie grę urządzili sobie główni bohaterowie.W powieści bierze udział kilkoro postaci,cała akcja to korespondencja między bohaterami.Kto by przypuszczał,że czytanie listów może być tak pasjonujące.Pochłonęła mnie ta powieść bez reszty,nie mogłem się oderwać,czułem się całkowicie zaangażowany i odrealniony.Zdecydowanie warto sięgać do klasyki,bo nic nie dostarcza aż takiej przyjemności z czytania jak stare,ponadczasowe arcydzieła.To trzeba przeczytać.

Dopiero gdy zacząłem czytać uświadomiłem sobie,że oglądałem ekranizację tej powieści z genialnymi rolami Glenn Close i Johna Malkovicha.To klasyka literatury w najczystszej postaci i zarazem pasjonująca rozgrywka psychologiczna,ukazanie niezwykłej podłości,przebiegłości,zabawy uczuciami bliźnich i traktowaniu ludzi jak marionetki.Taką właśnie grę urządzili sobie główni...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Klasyka w pełnym tego słowa znaczeniu. Co jednak warto powiedzieć zawczasu, to to, że akcja bardzo powoli się rozwija, a pod sam koniec przyspiesza niesłychanie i staje się wartka niczym bystry strumyk. Gorąco polecam! Ode mnie 9/10.

Klasyka w pełnym tego słowa znaczeniu. Co jednak warto powiedzieć zawczasu, to to, że akcja bardzo powoli się rozwija, a pod sam koniec przyspiesza niesłychanie i staje się wartka niczym bystry strumyk. Gorąco polecam! Ode mnie 9/10.

Pokaż mimo to

Powrót do klasyki w pięknym wydaniu🥰⭐️💫

Dziękuje wydawnictwu @wydawnictwo_mg za porcje klasyków do zrecenzowania 🌸

Książka Pierre Choderlos, która po swojej pierwszej publikacji siedem lat przed rewolucją francuzką wywołała prawdziwy skandal, a zarazem świetnie się sprzedawała. Wszystko po to, by wkrótce zostać zakazaną, zapomnianą i ponownie odkrytą w XIX wieku, czyli aż cały wiek od pierwszego wydania! 🤯

Pisarz maluje w niej panoramiczny obraz życia i obyczajowości osiemnastowiecznej arystokracji francuskiej. Obraz, nad którym unosi się duch libertynizmu, nieokiełznanej wolności i swobody.

Cala fabuła książki oparta jest oczywiście na sprawach sercowych.
Na jego tle rozgrywa się dramat namiętności, intryga na początku mało skomplikowana, a z biegiem czasu staje się coraz bardziej zawiła i zaczyna obejmować coraz więcej osób.

Książka świetna zarówno w formie, treści jak i przesłaniu. Narracja dzięki epistolarnej formie daje możliwości spojrzenia na wydarzenia oczami różnych postaci🙌🏻
Bohaterowie piszą o sobie i o swoich uczuciach, czyli o tym co w powieści jest naprawdę ważne. Zastosowanie tej formy przez autora daje jeszcze jedną sposobność - przeskakujemy od listu do listu, od bohatera do bohatera, dzięki czemu poznajemy jedno wydarzenie z wielu perspektyw.

Dzisiaj ,,Niebezpieczne związki” nie gorszą już jak dawniej, jednak wciąż potrafią wywołać wiele emocji. Warto przeczytać, gdyż historia jest ciekawa, moralna niejednoznaczność tej historii intrygująca🙉
To obsolutna klasyka! 🥰

Powrót do klasyki w pięknym wydaniu🥰⭐️💫

Dziękuje wydawnictwu @wydawnictwo_mg za porcje klasyków do zrecenzowania 🌸

Książka Pierre Choderlos, która po swojej pierwszej publikacji siedem lat przed rewolucją francuzką wywołała prawdziwy skandal, a zarazem świetnie się sprzedawała. Wszystko po to, by wkrótce zostać zakazaną, zapomnianą i ponownie odkrytą w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

„Niebezpieczne związki” to książka, którą już od jakiegoś czasu chciałam przeczytać. Jednak cały czas się wahałam, czy po nią sięgnąć. Bałam się, że książka napisana w osiemnastym wieku będzie dla mnie niezrozumiała, a same czytanie tej pozycji będzie męczące. Postanowiłam, że jednak ją przeczytam, ale nadal miałam wątpliwości. Jak więc było?
„Niebezpieczne związki” to zdecydowanie książka, którą nie czyta się łatwo. Jestem przyzwyczajona do współczesnego języka, więc podczas czytania tej pozycji musiałam się bardziej skupić. Momentami mnie to męczyło, więc musiałam ją odłożyć na bok. Jednak po przerwie bez problemu do niej wracałam. Nie czułam żadnej niechęci, a nawet z ciekawością poznawałam historię. Moją największą obawą dotyczącą tej książki było to, że nie będę rozumieć o czym czytam. Tak nie było. Mimo że nie jest to najłatwiejsza książka do czytania to nie miałam żadnego problemu ze zrozumieniem treści.
Cieszę się, że poznałam książkę „Niebezpieczne związki”. W końcu wiem o czym opowiada ta historia i podejrzewam, dlaczego jej wydaniu towarzyszył taki skandal. Autor skupił się na relacjach między ludźmi, którzy z chęcią korzystają z podstępów i manipulacji. I w jednej kwestii zgodzę się z autorem, związki bywają niebezpieczne.

„Niebezpieczne związki” to książka, którą już od jakiegoś czasu chciałam przeczytać. Jednak cały czas się wahałam, czy po nią sięgnąć. Bałam się, że książka napisana w osiemnastym wieku będzie dla mnie niezrozumiała, a same czytanie tej pozycji będzie męczące. Postanowiłam, że jednak ją przeczytam, ale nadal miałam wątpliwości. Jak więc było?
„Niebezpieczne związki” to...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Rok 1782, Francja. Laclos wydaje Niebezpieczne związki i od razu wybucha skandal, ludzie oburzają się tę przepełnioną miłosnymi igraszkami deprawującą treść, a sama powieść zostaje zakazana - we Francji nie można było jej czytać od 1815 aż do 1875 roku. Tyle kontrowersji wokół książki sprawia, że tym bardziej wszyscy są nią zainteresowani, także staje się prawdziwym bestsellerem i wkrada się do grona klasyków literatury.

Ja popełniłam jeden podstawowy błąd: przed sięgnięciem po powieść obejrzałam film z 1988 roku w reżyserii Stephena Frears. Swoją drogą bardzo dobry film ze świetnymi popisami aktorskimi Glenn Close i Johna Malkovicha w rolach głównych. W pewnym stopniu odebrałam sobie radość z poznawania tej historii i zagłębiania się w zawiłe intrygi oraz obrzydliwe knowania zepsutych bogaczy. Bez znajomości treści byłabym zapewne mocniej zaintrygowana, ale na szczęście sama lektura kryła o wiele więcej wrażeń. Także i tak trudno było się od czytania oderwać.

Niebezpieczne związki napisane są w formie ponad stu listów. Korespondencja dotyczy przede wszystkim dwójki słynnych i cenionych arystokratów: markizy de Merteuil i wicehrabiego Valmonta. Ich listów jest chyba najwięcej i są one najdłuższe - zajmują się w nich przede wszystkim detalicznym planowaniem uwiedzenia konkretnych bohaterów, ale będą nam również opowiadać historie z ich otoczenia, poznamy dzięki nim sporo plotek. Autorów listów będzie jednak więcej, każdy z ważnych bohaterów będzie prowadził swój wątek - Cecylia pisuje do swojej przyjaciółki z klasztoru, pani de Tourvel do zaufanej bliskiej osoby - ten zabieg pozwolił na ciągłe zmiany punktu widzenia (szczególnie przydatne w momentach, kiedy różne osoby opisują to samo wydarzenie), a dodatkowo, sprawia że powieść staje się wielowarstwowa. Będziemy mogli zobaczyć rozterki kobiet, które zostają wplątane w intrygę, obserwować jak powoli zaczynają coraz głębiej wpadać w sieć rozstawioną przez wicehrabiego i markizę.

Zainteresowanie tą powieścią epistolarną wydaje się niegasnące, kolejne pokolenia czytelników zagłębiają się w arystokratyczny świat Francji XVIII wieku i zdają się znajdować tam coś dla siebie. Autor zasłużył sobie na tę uwagę, ponieważ jego postaci są przemyślane, mają mocne podstawy psychologiczne, ich charaktery są żywe i wzbudzają emocje. Valmont i de Merteuil to postacie napędzane znudzeniem, szukają sobie rozrywki mieszając w życiu innych, cieszy ich psucie kolejnych osób, szerzenie deprawacji, sami znajdują uciechę w zmienianiu partnerów łóżkowych i w wielu podbojach seksualnych. Główni bohaterowie, którzy są tak naprawdę czarnymi charakterami historii tym bardziej zaciekawiają czytelnika.

Książka ta pozostaje również zapisem minionej epoki. Wydana na krótko przed rewolucją pokazuje jak wyglądało życie ówczesnej arystokracji zamkniętej w pałacach, z nudów oddającej się gorszącym czynom. Pozwalają sobie na nie, dopóki nikt o nich nie wie. To społeczeństwo szuka sensacji w życiu innych, uwielbia plotki i pragnie poniżyć znajomych, a najlepiej doprowadzić do skandalu. Samemu w tym wszystkim pozostać bez skazy w opinii publicznej. W tym społeczeństwie nie ma miejsca dla szczerości, prawdy, jeżeli ktoś ma zasady moralne zostaje od razu okrzyknięty na salonach „świętoszką” i niemal wykluczony z towarzystwa.

Niebezpieczne związki mimo swoich lat wciąż zachęcają uniwersalnymi tematami, znajdziemy wśród nich m. in. zemstę, zazdrość, pożądanie i miłość. Z ekscytacją ogląda się jak skrupulatnie utkana intryga ulega rozpadowi kiedy ludzie nie chcą dokonywać kroków, które zostały im wybrane przez innych bohaterów. Okazuje się, że nie da się przewidzieć ludzkiego zachowania, ludzkich uczuć, a miłość traktowana jako zabawa towarzyska z komedii przeradza się w tragedię głównych intrygantów.

I na koniec dodam tylko, że tłumaczenie Tadeusza Boya-Żeleńskiego to perełka.

Rok 1782, Francja. Laclos wydaje Niebezpieczne związki i od razu wybucha skandal, ludzie oburzają się tę przepełnioną miłosnymi igraszkami deprawującą treść, a sama powieść zostaje zakazana - we Francji nie można było jej czytać od 1815 aż do 1875 roku. Tyle kontrowersji wokół książki sprawia, że tym bardziej wszyscy są nią zainteresowani, także staje się prawdziwym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

W przekładzie Boya - Żeleńskiego.
W przekładzie wybitnym i bezbłędnym, możemy delektować się "Niebezpiecznymi związkami" , czerpiąc z nich całe bogactwo języka , z jego subtelnościami i niuansami.

Książka elektryzuje i mimo , że właściwie nie ma akcji ( bo mamy ja jedynie w przekazie listów zatem mamy opis akcji przepuszczony przez sito enocji i dywagacji bohaterów) trzyma w napięciu.

Portret psychologiczny epoki.
Wspaniała pozycja.
Serdecznie polecam.

W przekładzie Boya - Żeleńskiego.
W przekładzie wybitnym i bezbłędnym, możemy delektować się "Niebezpiecznymi związkami" , czerpiąc z nich całe bogactwo języka , z jego subtelnościami i niuansami.

Książka elektryzuje i mimo , że właściwie nie ma akcji ( bo mamy ja jedynie w przekazie listów zatem mamy opis akcji przepuszczony przez sito enocji i dywagacji bohaterów)...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

„MNIEJ JEST NIEBEZPIECZNIE OMYLIĆ SIĘ W WYBORZE, NIŻ SIĘ Z NIM ZDRADZIĆ”

Nie jest to najlepszy cytat z książki ale myślę, że bardzo dobrze oddaje cynizm i dwulicowość, którymi to przesiąknięta jest ta powieść przedstawiająca rozkład moralny XVIII wiecznej arystokracji.

Zamiast typowych rozdziałów mamy tu zbiór listów, korespondencji wzajemnych głównych bohaterów (jak w „Draculi” Stokera z wznowienia Vespera), przesiąkniętej wyrafinowaną grą psychologiczną. Całość zawiera sporą dawkę ludzkiej przebiegłości, sprytu, wyrafinowania, próżności oraz wyrachowania. Wszystko w tzw. białych rękawiczkach... No, może z wyjątkiem pewnego śmiertelnego pojedynku...

Źródłem intryg, symbolem kobiecego Machiawelizmu jest margrabina de Merteuil – jeden z najsilniejszych typów kobiecych w literaturze, postać do gruntu zepsuta i odrażająca. Partnerem w dziele zniszczenia jest wicehrabia de Valmont – przekonany o swej rzekomej sile, a w rzeczywistości dający się prowadzić jak dziecko na pasku, podejmujący skrajnie niebezpieczną grę, co tylko przyśpieszy moment nieuchronnej katastrofy...

„Niebezpieczne związki” to pozycja, która odsłania bardzo wiele mrocznych cech ludzkiej psychiki w kontekście relacji damsko – męskich...

... „Podobać się jest dla mężczyzny jedynie środkiem tryumfu, gdy dla kobiety jest tryumfem samym”...

„MNIEJ JEST NIEBEZPIECZNIE OMYLIĆ SIĘ W WYBORZE, NIŻ SIĘ Z NIM ZDRADZIĆ”

Nie jest to najlepszy cytat z książki ale myślę, że bardzo dobrze oddaje cynizm i dwulicowość, którymi to przesiąknięta jest ta powieść przedstawiająca rozkład moralny XVIII wiecznej arystokracji.

Zamiast typowych rozdziałów mamy tu zbiór listów, korespondencji wzajemnych głównych bohaterów (jak w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wyśmienite słuchowisko i powieść o przedziwnej epoce, w której mężczyzna może mieć 10 kochanek tygodniowo i być "kul", a kobieta zostać oczernioną za dłuższe spojrzenie

Wyśmienite słuchowisko i powieść o przedziwnej epoce, w której mężczyzna może mieć 10 kochanek tygodniowo i być "kul", a kobieta zostać oczernioną za dłuższe spojrzenie

Pokaż mimo to