Słaba, nienajlepiej napisana historia.

Słaba, nienajlepiej napisana historia.

Kolejne krótkie opowiadanie tego autora, idealne do popołudniowej herbatki dla ludzi lubiących Sci-Fi.
Ukochamy lektor Mako New.

Kolejne krótkie opowiadanie tego autora, idealne do popołudniowej herbatki dla ludzi lubiących Sci-Fi.
Ukochamy lektor Mako New.

Przyjemne opowiadanie, które podąża tropami epickich bitew - najazd na zamek! Odcięte, przepołowione głowy to widok nie mniej częsty niż bratobójcza walka na śmierć i życie. Pojedynki w szarudze nocy, w blasku dymnych ogni. We mgle i w deszczu - czuć klimacik. Jakby połączenie średniowiecznych starć z elementami Sci-Fi, gdzie statek przemierza intergalaktyczne pasy. Niby samograj, który wybiera sobie z pulpitu ograne kawałki, jak walka o władzę czy miłość do siostry wroga, ale wątki poprowadzono sprawnie i bez patosu - nie czuć zmęczenia anarchiczną podbudówką fabuły. Na jeden raz. W przerwie między większymi wydarzeniami literackimi.

Przyjemne opowiadanie, które podąża tropami epickich bitew - najazd na zamek! Odcięte, przepołowione głowy to widok nie mniej częsty niż bratobójcza walka na śmierć i życie. Pojedynki w szarudze nocy, w blasku dymnych ogni. We mgle i w deszczu - czuć klimacik. Jakby połączenie średniowiecznych starć z elementami Sci-Fi, gdzie statek przemierza intergalaktyczne pasy. Niby...

"Daj mi swój miecz!"

Wartka akcja. Dużo walki. Morze krwi.
Ktoś by powiedział, że to historia "oderwana od ziemi". Nierealne bredzenie. Inny świat. Bajka, baśń.
Dla mnie jest to historia PRZYJAŹNI, BRATERSTWA i ODDANIA. Na kartach tej książki znajdziemy wszystko, co najcenniejsze dla człowieka. Są tam istoty pełne, zdaje się, już zapomnianego HONORU.
Mamy też miłość... do Ellen.
Dlaczego jest to bardzo dobre dzieło?
Ponieważ pokazuje, że przyjaźń jest prawdziwsza od miłości. To na przyjacielu możesz zawsze polegać. To przyjaciel Cię nie opuści. I to przyjaciel jest zdolny do usunięcia się w bok i przejęcia twoich "win" dla twojego dobra. Bo TY dla przyjaciela jesteś najważniejszy. Czyż nie powinno się MIŁOŚCI budować na PRZYJAŹNI?
Pokochać można istotę naiwną i głupią ale przyjaźnić można się tylko z równym sobie.
Piękna historia! POLECAM.
Nie zawiodą się koneserzy sf ale nie zawiodą się też wszyscy inni. Nawet Ci, którzy o sf mają wątpliwe zdanie lub po prostu go nie lubią.
7/10
bardzo dobra robota

"Daj mi swój miecz!"

Wartka akcja. Dużo walki. Morze krwi.
Ktoś by powiedział, że to historia "oderwana od ziemi". Nierealne bredzenie. Inny świat. Bajka, baśń.
Dla mnie jest to historia PRZYJAŹNI, BRATERSTWA i ODDANIA. Na kartach tej książki znajdziemy wszystko, co najcenniejsze dla człowieka. Są tam istoty pełne, zdaje się, już zapomnianego HONORU.
Mamy też miłość......

Książka mroczna, nietuzinkowa. Mikropowieść autora z roku 1950.
Czytając tę książkę można się zastanawiać, jak dzisiejsza ludzkość postępowałaby, gdyby dostała w swoje brudnawe łapska władzę nad techniką umożliwiającą sprawowanie władzy nad galaktyką pełną pokojowo nastawionych cywilizacji.
Co mi się rzuciło w oczy:
1. Głupota Ellen i ślepota wobec psychopaty tylko dlatego, że jest bratem. Czy to cechuje także dzisiejsze kobiety? Po części tak, ale w znacznym stopniu chyba nie.
2. To zdanie:
„My, Khazaki, nie wiemy co to miłość. Ale znamy uczucie braterstwa, głębszego niż poznał to jakikolwiek Ziemianin. Kiedy pojawi się ono pomiędzy mężczyzną i kobietą, zostają partnerami. Kiedy pojawi się pomiędzy mężczyznami, zostają oni braćmi krwi. A człowiek musi umieć stanąć u boku swoich przyjaciół.” I decyzja Janazika w związku z wypowiedzianym zdaniem: „Daj mi swój miecz”.
A dlaczego to było piękne... trzeba przeczytać książkę.

Książka mroczna, nietuzinkowa. Mikropowieść autora z roku 1950.
Czytając tę książkę można się zastanawiać, jak dzisiejsza ludzkość postępowałaby, gdyby dostała w swoje brudnawe łapska władzę nad techniką umożliwiającą sprawowanie władzy nad galaktyką pełną pokojowo nastawionych cywilizacji.
Co mi się rzuciło w oczy:
1. Głupota Ellen i ślepota wobec psychopaty tylko dlatego,...