Lektura jest o tyle ciekawa, o ile Chanel była intrygującą osobą.
Nic specjalnego w formie, mało struktury. Całość to raczej impresje, wspomnienia, przemyślenia Coco - natomiast na pewno czytało mi się przyjemnie i z zainteresowaniem.
Ciekawostka.

Lektura jest o tyle ciekawa, o ile Chanel była intrygującą osobą.
Nic specjalnego w formie, mało struktury. Całość to raczej impresje, wspomnienia, przemyślenia Coco - natomiast na pewno czytało mi się przyjemnie i z zainteresowaniem.
Ciekawostka.

Zacznę cytatem z gombrowiczowskiego Gałkiewicza: "Ale kiedy ja się wcale nie zachwycam! Nie zajmuje mnie!" Ale od razu dodam, że mam poczucie, że wina jest moja - zła kolejność!
"Czar Chanel" to opowieść jej samej, opowieść fragmentaryczna, pełna wzmianek o osobach, miejscach, wydarzeniach, o emocjach, spotkaniach, miłościach i stratach. Dla mnie problemem było to, że o życiu Chanel wiedziałam niewiele i czułam się zagubiona i z ciągłym poczuciem, że nie nadążam za opowieścią, a bohaterowie mi się mylą. Wynagradzały to celne komentarze Coco i złote myśli o modzie, miłości czy kobiecości.
Dopiero później sięgnęłam po bardziej standardową biografię Chanel i mam poczucie, że gdybym po "Czar Chanel" sięgnęła dopiero po jej przeczytaniu, to wpadłabym po uszy i doceniłabym książkę znacznie bardziej.

Zacznę cytatem z gombrowiczowskiego Gałkiewicza: "Ale kiedy ja się wcale nie zachwycam! Nie zajmuje mnie!" Ale od razu dodam, że mam poczucie, że wina jest moja - zła kolejność!
"Czar Chanel" to opowieść jej samej, opowieść fragmentaryczna, pełna wzmianek o osobach, miejscach, wydarzeniach, o emocjach, spotkaniach, miłościach i stratach. Dla mnie problemem było to, że o...

O tej wielkiej kobiecie i prekursorce. O innych kobietach ioczywiście o modzie. Mnóstwo cennych złotych myśli. Pozycja pięknie ilustrowana przez Lagerfelda. Polecam, szczególnie paniom.

O tej wielkiej kobiecie i prekursorce. O innych kobietach ioczywiście o modzie. Mnóstwo cennych złotych myśli. Pozycja pięknie ilustrowana przez Lagerfelda. Polecam, szczególnie paniom.

Ciekawa książka, jednak nie uważam że należy koniecznie ją przeczytać, albo że nauczyła mnie czegoś nowego o Chanel

Ciekawa książka, jednak nie uważam że należy koniecznie ją przeczytać, albo że nauczyła mnie czegoś nowego o Chanel

Drogie Panie, ubierzmy się w małą czarną, na szyję małe perełki, skropmy się perfumami Chanel No. 5. i zanurzmy w lekturze książki o niezwykłej kobiecie, która zmieniła oblicze świata, w pewnej dziedzinie rzecz jasna. Nietuzinkowa postać, która realizowała marzenia, żyła jak chciała - wolna i niezależna. Osiągnęła w swojej branży wszystko, co było do osiągnięcia. Kobieta odważna i spełniona. Modzie nadała nowy wymiar, innym okiem spojrzała na kobietę, jak się po latach okazało - ponadczasowo. Gabrielle Bonheur Chanel, czyli po prostu Coco Chanel!

„Czar Chanel” to autobiografia Coco, spisana przez Paula Moranda, opowieść o tym, co Coco postanowiła o sobie ujawnić, a jest tego niemało. Opowiada o swoim dzieciństwie, miłościach, projektach, sukcesach i porażkach, sławnych ludziach, którzy stanęli na jej drodze, m.in. Picasso, Strawińskim, Churchilu, a przede wszystkim o zrewolucjonizowanej przez nią światowej modzie i kobietach.
Książka ma formę luźnych wspomnień i zapisków, czyta się świetnie, odkrywa nieznane oblicze Coco Chanel oraz wiele sekretów ówczesnego Paryża i jego zamożnych mieszkańców. Dodatkowym atutem są ilustracje stworzone przez Karla Lagerfelda, który oddał nimi hołd tej niezwykłej kobiecie. I mnóstwo porad i modowych złotych myśli.

Oto kilka przykazań z książki : • Zawsze lepiej być ubraną trochę za mało, niż trochę za bardzo. • Luksus musi być wygodny, inaczej nie jest luksusem. •
Kobieta w dobrych butach nigdy nie jest brzydka. • Nędzna sukienka sprawi, że zapamiętają sukienkę. Nienaganna – że zapamiętają kobietę. •
Prostota jest kluczem do elegancji. Im suknia jest droższa, tym staje się uboższa. • Kolor czarny detronizuje wszystko. • Natłok kolorów odbiera kobiecie całą oryginalność. • Wszystko, co wydłuża szyję, jest piękne. • Ekstrawagancja zabija osobowość. • Czarny i biały – oba kolory są pięknem absolutnym. To perfekcyjne połączenie. Ubierzcie kobietę na bal na biało albo na czarno, nie będzie widać nikogo innego. • Mężczyźni uwielbiają pokazywać się z kobietami ubranymi dobrze, ale nie ostentacyjnie. Jeżeli właśnie tak wygląda ich towarzyszka, wolą zostać w domu.

Drogie Panie, gdy wystroimy się w spodnie dzwony, skromną, ale szykowną garsonkę z pudełkowym żakietem, ponadczasową małą czarną, golf, prochowiec, wygodną torebkę na ramię z długim paskiem, a nie z rączkami, krótko ostrzyżemy włosy, czy połączymy sztuczną biżuterię z kamieniami szlachetnymi - wspomnijmy prekursorkę, wizjonerkę, kobietę rozumiejącą inne kobiety, francuską projektantkę mody - Coco Chanel.

Drogie Panie, ubierzmy się w małą czarną, na szyję małe perełki, skropmy się perfumami Chanel No. 5. i zanurzmy w lekturze książki o niezwykłej kobiecie, która zmieniła oblicze świata, w pewnej dziedzinie rzecz jasna. Nietuzinkowa postać, która realizowała marzenia, żyła jak chciała - wolna i niezależna. Osiągnęła w swojej branży wszystko, co było do osiągnięcia. Kobieta...

„Samotna, dziś w słońcu i śniegu... Bez męża, bez dzieci, bez wnuków, bez tych wszystkich iluzji (...),które pozwalają nam myśleć, ze świat zamieszkują inni, podobni do nas ludzie, będę dalej pracowała i żyła samotnie”. - „Czar Chanel” autorstwa Paul Morand i ilustracjami Karla Lagerfelda. Tutaj, to sama Coco Chanel opowiada o sobie, o swojej ikonie, o modzie, miłości, samotności i bogactwie, o swojej pozycji w świecie wielkich projektantów. To tutaj poznajemy jej relacje ze Strawińskim oraz o jej jedynej i wielkiej miłości jaką był Boy Capel, a po której nie było juz nic .....
..........Rozmowy odbyły się w 1946 roku a spisane w Saint Moritz i nie jest to bynajmniej klasyczna biografia. Lektura wymaga skupienia i uważnego czytania „ze zrozumieniem”. Bo przecież taka właśnie była Coco. Tutaj, opowiada nam w swój własny sposób, niewymuszony i nie na pokaz. To jest JEJ historia, to jest JEJ świat. „To, co panu opowiadam, to nie testament. Dokąd zmierzam teraz, tego nie wiem, ale dokądś zmierzam, i to jeszcze nie koniec(...)”. ............ Zagłębiając się w lekturę, czytelnik ma wrażenie, ze siedzi tuż obok Chanel w małej kawiarni na rogu Champs Élysées, popija cappuccino i rozkoszuje się niesamowita opowieścią. Słowa samej Chanel na długo pozostają w pamięci. I warto z nich współcześnie skorzystać. To darmowa lekcja pierwszej kobiety, która stworzyła imperium mody ciężka i zasłużona pracą. Dodatkowym atutem publikacji są rysunki (szkice) autorstwa samego ś.p. Karla Lagerfelda.

„Samotna, dziś w słońcu i śniegu... Bez męża, bez dzieci, bez wnuków, bez tych wszystkich iluzji (...),które pozwalają nam myśleć, ze świat zamieszkują inni, podobni do nas ludzie, będę dalej pracowała i żyła samotnie”. - „Czar Chanel” autorstwa Paul Morand i ilustracjami Karla Lagerfelda. Tutaj, to sama Coco Chanel opowiada o sobie, o swojej ikonie, o modzie, miłości,...

zaskakująco ciekawa pozycja do przeczytania w 2 wieczory. Dla pań oczywiście i ku przestrodze. Bo choć Coco Chanel nie można odmówić wizji i inteligencji, za swój sukces zapłaciła samotnością. Uczmy się zatem na cudzych błędach.

zaskakująco ciekawa pozycja do przeczytania w 2 wieczory. Dla pań oczywiście i ku przestrodze. Bo choć Coco Chanel nie można odmówić wizji i inteligencji, za swój sukces zapłaciła samotnością. Uczmy się zatem na cudzych błędach.

Nie tego się spodziewałam.
Coco Chanel to kobieta, która wzbudza we mnie podziw - uwielbiam jej cytaty (wiele z nich mam zapisanych w widocznym miejscu),i jestem jej wdzięczna za to, że uprościła styl, tworząc elegancki minimalizm, który uwielbiam. "Czar Chanel" rozczarował mnie jednak. Nie spodziewałam się takiej biografii, gdzie ważniejsze są inne osoby niż sama Coco. Autobiografia to - jak nazwa wskazuje - pozycja dotycząca jej autora, nieprawdaż?
No cóż, Coco wolała mówić o pracy niż o sobie. Jej praca do dziś zbiera coraz nowszych sympatyków, a życiorys panny Chanel... Są inne książki na ten temat.

Nie tego się spodziewałam.
Coco Chanel to kobieta, która wzbudza we mnie podziw - uwielbiam jej cytaty (wiele z nich mam zapisanych w widocznym miejscu),i jestem jej wdzięczna za to, że uprościła styl, tworząc elegancki minimalizm, który uwielbiam. "Czar Chanel" rozczarował mnie jednak. Nie spodziewałam się takiej biografii, gdzie ważniejsze są inne osoby niż sama Coco....

https://www.facebook.com/KsiazkiIlubCzasopisma

Wiele osób marzy o drogim przyodziewku nie zastanawiając się nad korzeniami konkretnego domu mody, nad jego wzlotami i upadkami, nad tym co kierowało twórcami podczas ich ciężkiej pracy - drogi na szczyt. Dzięki publikacji "Czar Chanel", opublikowanej nakładem Wydawnictwa Literackiego, możemy przyjrzeć się sylwetce Gabrielle Chanel czyli słynnej Coco, twórczyni jednego z wiodących domów mody.

Coco Chanel jest dziś jedną z bardziej znanych kreatorek mody. Niepokorna rewolucjonistka, która zmieniła oblicze mody kobiecej, początki miała raczej skromne. Paul Morand, wieloletni przyjaciel Coco, opisuje życie tej niezwykłej kobiety na podstawie rozmów jakie miał zaszczyt z nią odbyć, przez co cała historia jest bardzo osobista, przywodzi na myśl dyskusję z bliską osobą. Bo z kim innym, jak nie z bliską osobą, rozmawiać o trudnym dzieciństwie, wszystkich przykrościach, których się wtedy doznało? Chanel wspomina osoby jakie spotkała na swojej drodze, uczucia towarzyszące jej w ciągu tych wszystkich lat. Nie szczędzi gorzkich słów, jest mistrzynią złośliwości i celnych spostrzeżeń. Ta na poły autobiograficzna książka pokazuje nam jak inteligentną i niezłomną osobą była Gabrielle Chanel. Nie jest to jednak obraz posągu bez skazy, postaci bez wad i mniejszych bądź większych grzechów na sumieniu. Chanel daleko do spiżowego posągu.

Czytając "Czar Chanel" towarzyszyło mi wielkie uczucie znużenia. Autor pisze w niezwykle senny sposób sprawiający, że mogłem przeczytać zaledwie kilka stron na raz, aby nie poddać się czarowi Hypnosa. Publikacja rzuca światło na życie Coco Chanel, na jej postrzeganie ludzi i świata w ogóle, ale te wszystkie ciekawe informacje, anegdoty i spostrzeżenia, jak napisałem wyżej, są raczej jak sen o Chanel, czaru w tym bardzo niewiele. W dodatku wszystko to jakieś przygnębiająco pesymistyczne, podszyte smutkiem, a czasem nawet cynizmem. Całości książki dopełniają ilustracje wieloletniego dyrektora artystycznego domu mody Chanel Karla Lagerfelda. I co ja tu mogę powiedzieć? W zasadzie mam wrażenie, że te szybkie, czarno-białe ilustracje, pozbawione artystycznego rozbuchania, przygotowane były na kolanie między jednym a drugim łykiem zimnego napoju. Nie powiem żeby mi się nie podobały, Lagerfeld świetnie oddał kilkoma kreskami podobieństwo samej Chanel, ale także Picassa, Dalego czy Colette, jednak czuję niedosyt. I Czar Chanel z takim niedosytem mnie pozostawił.

https://ksiazkiilubczasopisma.blogspot.com/2019/03/czar-luksusu-czar-chanel.html

https://www.facebook.com/KsiazkiIlubCzasopisma

Wiele osób marzy o drogim przyodziewku nie zastanawiając się nad korzeniami konkretnego domu mody, nad jego wzlotami i upadkami, nad tym co kierowało twórcami podczas ich ciężkiej pracy - drogi na szczyt. Dzięki publikacji "Czar Chanel", opublikowanej nakładem Wydawnictwa Literackiego, możemy przyjrzeć się sylwetce Gabrielle...

„Robiłam sukienki. Mogłabym równie dobrze robić coś innego. To był przypadek. To nie sukienki lubiłam, tylko pracę. Poświęciłam jej wszystko, nawet miłość. Praca pochłonęła moje życie”
Coco Chanel

Książka o najbardziej znanej, a jednocześnie najbardziej tajemniczej postaci ze świata mody.
Uwaga, nie jest to jednak klasyczna biografia. Są to spisane rozmowy Chanel z jej przyjacielem Paulem Morand na tematy bardzo różne. Opowiada tu o swoim dzieciństwie, o pierwszym sukcesie, o niepowodzeniach, o ludziach, którzy ją otaczali, o samotności, o miejscach...
Forma książki nie jest łatwa do czytania, to nie opowieść, ani wywiad rzeka. To raczej zbiór krótkich, ulotnych wrażeń, opowiastek, zebranych tematycznie w rozdziały.
Ponieważ Chanel to postać, której klasycznych biografii czytałam już kilka łatwo było mi się w tej książce odnaleźć. Zdecydowanie nie polecam osobom, które wcześniej nic na jej temat nie czytały. Dla takich osób polecam równie niezwykłą książkę „Coco Chanel: legenda i życie” Justine Picardie, jednak bardziej „usystematyzowaną” przez co łatwiejszą w odbiorze.
Wracając jednak do książki Moranda, dwadzieścia lat po jej napisaniu Karl Lagerfeld postanowił dodać do niej swoje ilustracje. Niewiarygodnie piękne, genialnie oddające klimat opowieści. Dodatkowo książka jest bardzo ładnie wydana. Szyta, na kredowym papierze, bardziej pasującym do albumu, ale pięknie na nim wyglądają ilustracje. Wielka szkoda, że wydawca nie dodał twardej oprawy z obwolutą.
Na pewno będę do niej wracać jeszcze nie raz, bo jest to nie tylko książka do czytania, również do oglądania i podziwiania.

„Robiłam sukienki. Mogłabym równie dobrze robić coś innego. To był przypadek. To nie sukienki lubiłam, tylko pracę. Poświęciłam jej wszystko, nawet miłość. Praca pochłonęła moje życie”
Coco Chanel

Książka o najbardziej znanej, a jednocześnie najbardziej tajemniczej postaci ze świata mody.
Uwaga, nie jest to jednak klasyczna biografia. Są to spisane rozmowy Chanel z jej...