Szczerze mówiąc nie jest to moja tematyka książkowa, spodziewałam się czegoś innego. Jak dla mnie miejscami książka przynudzała.

Szczerze mówiąc nie jest to moja tematyka książkowa, spodziewałam się czegoś innego. Jak dla mnie miejscami książka przynudzała.

Pomysł może i dobry bo mamy katastrofę lotniczą, nieśmiertelność, epidemię oraz podróże w czasie. Niestety brakuje tutaj emocji, zwrotów akcji oraz napięcia. Po dosyć ciekawym początku później wkrada się monotonnia w której ciężko się odnaleźć.

Pomysł może i dobry bo mamy katastrofę lotniczą, nieśmiertelność, epidemię oraz podróże w czasie. Niestety brakuje tutaj emocji, zwrotów akcji oraz napięcia. Po dosyć ciekawym początku później wkrada się monotonnia w której ciężko się odnaleźć.

Wciągająca i zaskakująca. Mi się podobało i chętnie sięgnę po inne książki autora.

Wciągająca i zaskakująca. Mi się podobało i chętnie sięgnę po inne książki autora.

Fajna książka

Fajna książka

Jak na debiut niezła. Lot 405 to mieszanka s-f , sensacji i romansu . Katastrofa lotnicza przenosi nas w świat przyszłości , w którym gra toczy się o być lub nie być ludzkości . Przenoszenie się w czasie to temat ciekawy i kontrowersyjny i tak jest tym razem . Warto przeczytać , bo jest to nietypowe s-f .

Jak na debiut niezła. Lot 405 to mieszanka s-f , sensacji i romansu . Katastrofa lotnicza przenosi nas w świat przyszłości , w którym gra toczy się o być lub nie być ludzkości . Przenoszenie się w czasie to temat ciekawy i kontrowersyjny i tak jest tym razem . Warto przeczytać , bo jest to nietypowe s-f .

Bardzo ciekawe podejście do tematu podróży w czasie. Ciekawe postacie (przynajmniej dla mnie). Akcja ciekawa - na początku trochę tajemnica, która z każdym rozdziałem zaczyna się rozwijać. Książka wciągnęła mnie bardzo - pochłonęłam ją dosłownie.

Bardzo ciekawe podejście do tematu podróży w czasie. Ciekawe postacie (przynajmniej dla mnie). Akcja ciekawa - na początku trochę tajemnica, która z każdym rozdziałem zaczyna się rozwijać. Książka wciągnęła mnie bardzo - pochłonęłam ją dosłownie.

no to polatane :)

no to polatane :)

„Lot 305” to zdecydowanie jedna z najdziwniejszych książek, które czytałam z bardzo pokręconą wizją świata. Mimo tego, że motyw podróży w czasie i ogólnie takie klimaty mnie nie kręcą książkę pochłonęłam w niecałe dwa dni. Przyznaję się bez bicia, że ta pozycja od dawna czekała aż znajdę dla niej czas. Kiedy w końcu się doczekała nawet nie spojrzałam na opis będąc święcie przekonana, że dobrze pamiętam i książka w całości opiera się na katastrofie lotniczej i braku pomocy (podobno skleroza nie boli). Na początku (który moim zdaniem jest napisany po mistrzowsku) często wstrzymywałam oddech i siedziałam jak na szpilkach pochłaniając każde następne słowo. Jakież było moje zdziwienie kiedy Nick dociera do Stonehenge, po raz pierwszy widzimy tytanów, ludzie w ciągu doby umierają ze starości i na dodatek dowiadujemy się, że jakimś sposobem pasażerowie lotu 305 znaleźli się w 2147 roku. Po tym jak Nick i Harper stanęli naprzeciwko „siebie” z 2147 w Dworze Tytanów myślałam, że nic mnie już nie zdziwi... myliłam się. Zdecydowanie najdziwniej czytało mi się pierwsze rozdziały części 3 kiedy bohaterowie wrócili do 2014 jakby nic się nie stało. Motyw powracających wspomnień i wydarzenia które jak wiemy mają być początkiem końca stworzyły w mojej głowie taki mętlik, że aż musiałam zrobić sobie przerwę i się przewietrzyć bo autentycznie zaczęła mnie od tego boleć głowa. „Lot 305” jest jedną z tych dziwniejszych pozycji. Niby nie twój klimat, niby nic cię jakoś nie ciągnie żeby zagłębić się w tamten świat, a jednak jakaś „magiczna moc” sprawia, że i tak bierzesz ją do ręki i czytasz odkładając na bok wszystko inne. Jakby książka była magnesem. Tak jak wspomniałam na początku książka jest/była średnio w moim klimacie ale nie żałuję czasu spędzonego nad nią. Riddle zdecydowanie miał na nią dobry plan chociaż czasami odnosiłam wrażenie, że pisał niektóre fragmenty będąc po mocno zakrapianej imprezie. Jakkolwiek by nie było książkę polecam każdemu nawet jeżeli tak jak ja nie widzi się w takich klimatach. „Lot 305” jest bardzo dobrze napisany i śmiało mogę przyznać, że odnosi się wrażenie jakby to rzeczywiście mogło się wydarzyć. A może tak właśnie było?

„Lot 305” to zdecydowanie jedna z najdziwniejszych książek, które czytałam z bardzo pokręconą wizją świata. Mimo tego, że motyw podróży w czasie i ogólnie takie klimaty mnie nie kręcą książkę pochłonęłam w niecałe dwa dni. Przyznaję się bez bicia, że ta pozycja od dawna czekała aż znajdę dla niej czas. Kiedy w końcu się doczekała nawet nie spojrzałam na opis będąc święcie...

Bardzo mi odpowiada styl pisania A.G. Riddle niby to fantastyka, ale jakże realna. Czy ta się ekspresowo, mnie wciągnęła od samego początku i ani przez moment się nie nudziłam. Polecam

Bardzo mi odpowiada styl pisania A.G. Riddle niby to fantastyka, ale jakże realna. Czy ta się ekspresowo, mnie wciągnęła od samego początku i ani przez moment się nie nudziłam. Polecam

Jedna z najdziwniejszych książek, które czytałam i mega porąbana wizja świata. Riddle jest autorek, z którym się nie lubię, ale który przyciąga mnie do siebie i okazjonalnie wracam. Jest w jego książkach coś takiego, co sprawia, że ciekawość pcha mnie dalej i każe czytać kolejne, mimo, że nie było jeszcze takiej, która pasowałaby mi w stu procentach.

Jedna z najdziwniejszych książek, które czytałam i mega porąbana wizja świata. Riddle jest autorek, z którym się nie lubię, ale który przyciąga mnie do siebie i okazjonalnie wracam. Jest w jego książkach coś takiego, co sprawia, że ciekawość pcha mnie dalej i każe czytać kolejne, mimo, że nie było jeszcze takiej, która pasowałaby mi w stu procentach.