"Księżniczka z lodu" to naprawdę świetny kryminał. Od lektury ciężko się oderwać, nie ma choćby jednego fragmentu, który bym uznała za nużący. Sprawa jest bardzo złożona - kiedy już myślimy, że wszystko jest jasne, na jaw wychodzi coś nowego. Co prawda, pewnych rzeczy domyśliłam się wcześniej, ale samo rozwiązanie zagadki mnie zaskoczyło. Dodatkowo powieść przedstawia realia życia we Fjallbace i portretuje jej mieszkańców, zwłaszcza ich mentalność.
Były niestety pewne elementy, które mnie irytowały, np. opisy wybierania ciuchów przed randką (na szczęście były tylko dwa, jeden po drugim),to, jak Erika przejmowała się wyglądem (głównie swoim, ale nie tylko),a także częste sytuacje, w których jeden z bohaterów już się czegoś dowiedział, ale zostało to ujawnione dopiero później (chociaż rozumiem, że taki zabieg, poza irytowaniem, rozpala również ciekawość czytelnika, a o to przecież chodzi). Ostatecznie jednak nie ma to dla mnie większego znaczenia, gdyż całokształt jest bardzo udany.

"Księżniczka z lodu" to naprawdę świetny kryminał. Od lektury ciężko się oderwać, nie ma choćby jednego fragmentu, który bym uznała za nużący. Sprawa jest bardzo złożona - kiedy już myślimy, że wszystko jest jasne, na jaw wychodzi coś nowego. Co prawda, pewnych rzeczy domyśliłam się wcześniej, ale samo rozwiązanie zagadki mnie zaskoczyło. Dodatkowo powieść przedstawia...

Jak dla mnie zbyt wolno rozwijająca się akcja, zbyt mało pobocznych tropów w śledztwie, ale samo zakończenie na plus.

Jak dla mnie zbyt wolno rozwijająca się akcja, zbyt mało pobocznych tropów w śledztwie, ale samo zakończenie na plus.

Już dawno wybrzmiały fanfary dotyczące tej serii, a ja sięgnęłam po "Księżniczkę lodu" dopiero teraz. Miło zostałam zaskoczona fabułą i lekkością z jaką się tę powieść sensacyjną czyta. Autorka bardzo sprawnie wplotła tutaj również wątek obyczajowy ,który w całości nie zaburza proporcji.
Fjallbacka miasteczko na zachodnim wybrzeżu Szwecji staje się świadkiem morderstwa młodej i atrakcyjnej dziewczyny oraz rodzinnych sekretów ,które skrywane są tutaj przez lata i niedopuszczone do głosu . Zimna skandynawska Fjallbacka ma również zimnych i wyrachowanych mieszkańców ,mimo to wrócę jeszcze do dalszych części tej serii ,bo zza rogu wyłania się już "Kaznodzieja " Kto jeszcze nie czytał ,POLECAM !!!!

Już dawno wybrzmiały fanfary dotyczące tej serii, a ja sięgnęłam po "Księżniczkę lodu" dopiero teraz. Miło zostałam zaskoczona fabułą i lekkością z jaką się tę powieść sensacyjną czyta. Autorka bardzo sprawnie wplotła tutaj również wątek obyczajowy ,który w całości nie zaburza proporcji.
Fjallbacka miasteczko na zachodnim wybrzeżu Szwecji staje się świadkiem morderstwa...

Polecam. Pierwsza cześć sagi

Polecam. Pierwsza cześć sagi

Pierwsza część serii o miasteczku Fjallbacka w Szwecji.
W swoim domu zostaje znaleziona martwa kobieta. Wszystko wskazuje na to, że popełniła samobójstwo, ale w trakcie śledztwa wychodzą na jaw szczegóły, które ukazują, że Alex została zamordowana.
Camilla Lackberg pisze książki, które czyta się szybko, z zaciekawieniem i przyjemnością. Chętnie sięgnę po pozostałe części.

Pierwsza część serii o miasteczku Fjallbacka w Szwecji.
W swoim domu zostaje znaleziona martwa kobieta. Wszystko wskazuje na to, że popełniła samobójstwo, ale w trakcie śledztwa wychodzą na jaw szczegóły, które ukazują, że Alex została zamordowana.
Camilla Lackberg pisze książki, które czyta się szybko, z zaciekawieniem i przyjemnością. Chętnie sięgnę po pozostałe części.

Długo się zabierałam za sięgnięcie po książki tej autorki. Gdzie się znalazłam tam widziałam kogoś z jej książką. Traf chciał, że zaczęłam swoją przygodę właśnie z "Księżniczką z lodu".
Jest to lekki kryminał z kilkoma pobocznymi wątkami. Fabuła sobie płynie niepostrzeżenie, ani nie czuć jak ubywa stron. Jest to najmocniejszy element tej książki.
Bohaterowie są dość wyraziści, ale nie na tyle, żeby zapadli w pamięć. Podobnie jest ze szczegółami. Same wydarzenia są trochę zbyt banalne. Rozwiązanie było większym zaskoczeniem, ale nie na tyle, żeby móc powiedzieć, że było ogromnym zaskoczeniem. Jest to zwykły kryminał, jakich wiele.
Na pewno sięgnę po kolejne tomy.

Długo się zabierałam za sięgnięcie po książki tej autorki. Gdzie się znalazłam tam widziałam kogoś z jej książką. Traf chciał, że zaczęłam swoją przygodę właśnie z "Księżniczką z lodu".
Jest to lekki kryminał z kilkoma pobocznymi wątkami. Fabuła sobie płynie niepostrzeżenie, ani nie czuć jak ubywa stron. Jest to najmocniejszy element tej książki.
Bohaterowie są dość...

Jest to drugi kryminał, który przeczytałam w swoim życiu i jestem zakochana! 😍 Z pewnością sięgnę po kolejny tom. Tę historię po prostu połknęłam. 😅 Nim się obejrzałam, kończyłam już ostatnią stronę. Zakończenie mnie bardzo zaskoczyło, ponieważ obstawiałam inne rozwiązanie, a te faktyczne nigdy, by mi nie wpadło do głowy. Co do postaci, to są w tej historii postacie, które pokochałam(Erika i Patrik) i takie, do których nie zapałałam sympatią, czyli Mellberg, który jest najlepiej stworzoną postacią do nielubienia ze wszystkich książek, które do tej pory przeczytałam. Fjällbacka bardzo mnie urzekła i mam nadzieję, że tych, którzy jeszcze nie przeczytali tej książki, też urzeknie. Pozdrawiam ciepło! 😘

Jest to drugi kryminał, który przeczytałam w swoim życiu i jestem zakochana! 😍 Z pewnością sięgnę po kolejny tom. Tę historię po prostu połknęłam. 😅 Nim się obejrzałam, kończyłam już ostatnią stronę. Zakończenie mnie bardzo zaskoczyło, ponieważ obstawiałam inne rozwiązanie, a te faktyczne nigdy, by mi nie wpadło do głowy. Co do postaci, to są w tej historii postacie, które...

Bardzo dobra książka. Czyta się jednym tchem bo wątki nie pozwalają samemu dojść do tego kto zabił. Naprawdę świetnie i szybko się czyta. Zabieram się za kolejną część serii. :))

Bardzo dobra książka. Czyta się jednym tchem bo wątki nie pozwalają samemu dojść do tego kto zabił. Naprawdę świetnie i szybko się czyta. Zabieram się za kolejną część serii. :))

Było to moje pierwsze i zarazem bardzo udane spotkanie z Camillą Lackberg. Tyle razy była mi polecana, tak długo przeleżała czekając na swoją kolej, że aż mi wstyd, że przeczytałam ją dopiero teraz. Jednak jak to mówią – nie ma tego złego ;) Historia tu opisana całkiem mnie pochłonęła, czytałam jednym tchem i skończyłam w ciągu jednego dnia. Nic mnie tu nie znudziło, wręcz przeciwnie, czytałam z rosnącą ekscytacją. Podobało mi się, że Lackberg napięcie buduje stopniowo, że powoli wprowadza mnie w świat małej dusznej społeczności szwedzkiego miasteczka Fjallbacka, gdzie, jak się okazuje, śmierć Alexsandry jest tylko zalążkiem większej tajemnicy. Ta historia ma w sobie ukryte drugie dno, będące przykrym studium zawiłości relacji międzyludzkich. Niby schemat dobrze znany, ale za to bardzo dobrze wykonany. Bo wszystko jest tutaj spójne i logiczne, każdy wątek ma swoje uzasadnienie, a bohaterzy - motywy. Uwielbiam takie książki, gdzie każdy bohater ma swoje znaczenie w historii. Owszem kilka wątków połączyłam sama, kilku się domyśliłam, ale i tak postać mordercy mnie zaskoczyła. To taki kryminał, i trochę romans, i trochę obyczajówka, ale taki miks wyszedł zaskakująco dobrze. Doskonale opowiedziany, napisany i wciągający. Pomimo swojej treści jest też zaskakująco lekki w odbiorze. Nie jakiś tam przygnębiający, depresyjny, czy ciężki, nie, wręcz przeciwnie. Kryminał, a tak dobrze się czyta! Pozostaję pod wrażeniem i wciąż mam przed oczami mieszkańców miasteczka Fjallbacka…

Było to moje pierwsze i zarazem bardzo udane spotkanie z Camillą Lackberg. Tyle razy była mi polecana, tak długo przeleżała czekając na swoją kolej, że aż mi wstyd, że przeczytałam ją dopiero teraz. Jednak jak to mówią – nie ma tego złego ;) Historia tu opisana całkiem mnie pochłonęła, czytałam jednym tchem i skończyłam w ciągu jednego dnia. Nic mnie tu nie znudziło, wręcz...

Hmmm, nie wiem, dlaczego tę książkę określa się także jako thriller, bo daleko jej do tego gatunku. Nawet kryminał - to zbyt szumne określenie, raczej powieść obyczajowa z wątkiem kryminalnym w tle.
Akcji tu nie ma wcale, zagadka morderstwa wyjaśnia się jakoś przy okazji. Jak dla mnie była to spokojna, usypiająca wręcz powieść, którą momentami chciałam odłożyć. Nie widać było szansy, by morderca został wskazany, wszystko było takie senne, rozwlekłe, mało wciągające. Właściwie to nawet nie było za bardzo kogo podejrzewać. Jednym słowem nie wywołała u mnie emocji.

Hmmm, nie wiem, dlaczego tę książkę określa się także jako thriller, bo daleko jej do tego gatunku. Nawet kryminał - to zbyt szumne określenie, raczej powieść obyczajowa z wątkiem kryminalnym w tle.
Akcji tu nie ma wcale, zagadka morderstwa wyjaśnia się jakoś przy okazji. Jak dla mnie była to spokojna, usypiająca wręcz powieść, którą momentami chciałam odłożyć. Nie widać...