Felietony w periodykach mają swoją specyfikę. W książkach jako całość czasami nie są udane.
Aktor znakomity ale czy pisarz?
Przekartkowałem.
Na wstępie książki Słowo Kuby Wojewódzkiego.
Cóż... ostatnie dwa wiersze...
Do oceny innych czytelników zostawiam czy kiedykolwiek w ten sposób pożegnaliby rozmówcę.

Felietony w periodykach mają swoją specyfikę. W książkach jako całość czasami nie są udane.
Aktor znakomity ale czy pisarz?
Przekartkowałem.
Na wstępie książki Słowo Kuby Wojewódzkiego.
Cóż... ostatnie dwa wiersze...
Do oceny innych czytelników zostawiam czy kiedykolwiek w ten sposób pożegnaliby rozmówcę.

Wielki polski aktor i jego wspomnienia w rozmowach z Katarzyna Zimmerer. Skandalista, lubiący zaskakiwac i przerażac swoich odbiorców czyli widzów , a wtym przypadku czytelników. Nazywając się diabłem, burzy obraz swojej ustabilizowanej pozycji życiowej. Liczne romanse i związki z kobietami, czego oczekujemy po tytule ksiązki, urozmaica nieskrepowanymi opisami i ubarwia swoim specyficznym poczuciem humoru.

Wielki polski aktor i jego wspomnienia w rozmowach z Katarzyna Zimmerer. Skandalista, lubiący zaskakiwac i przerażac swoich odbiorców czyli widzów , a wtym przypadku czytelników. Nazywając się diabłem, burzy obraz swojej ustabilizowanej pozycji życiowej. Liczne romanse i związki z kobietami, czego oczekujemy po tytule ksiązki, urozmaica nieskrepowanymi opisami i ubarwia...

Jan Nowicki to jeden z aktorów, którzy na mnie działają. Podziałała również okładka, która sprawiła, że mimo całkiem pokaźnego zapasu książek oczekujących na przeczytanie, skusiłam się (na szczęście na promocję) i książkę tę nabyłam. „Mężczyzna i one” – ten mężczyzna, charyzmatyczny amant polskiego kina, który roztacza wokół siebie niesamowitą i wabiącą je (te „one”) aurę – to musi być ciekawe! Do tego chwytliwa notatka na okładce autorstwa Wojewódzkiego i kilka ciepłych słów o Nowickim powiedzianych przez Pilcha. Świetny marketing! Złapałam się – moja wina.

Gdy zaczęłam czytać okazało się, iż mam w rękach zbiór napisanych między 1998 a 2005 rokiem felietonów, które ukazały się w „Zwierciadle”, „Gazecie Krakowskiej” oraz we „Wróżce (hmm?). Utwierdziłam się w przekonaniu, że felieton nie jest moim ulubionym gatunkiem literackim. Powiem więcej, po przeczytaniu tego zbioru, może teraz pretendować do miana najgorszego… Nie będę ukrywać, przyjemności nie miałam w tym praktycznie żadnej.

Najbardziej znośne teksty znajdują się w pierwszym rozdziale, obejmującym rozmowy z Katarzyną Zimmerer. Przeważnie ONA zadaje pytania, a on opowiada i bardzo często płynie – od tematu do tematu. Ironizuje, czaruje, uwodzi, prowokuje. Patrząc na całość, dużo w tych tekstach prowokacji i gdybym nie znała Jana Nowickiego, powiedziałabym że oryginalności na siłę, w celu zwrócenia za wszelką cenę uwagi na siebie. Jednak uwagę zwraca samo pojawienie się aktora. Raczej nie musi stosować takich chwytów.

Kolejny rozdział to odpowiedzi na listy czytelników „Zwierciadła”. Tu bywało czasem nawet zabawnie. Oczywiście odpowiedzi bardzo w stylu pana Jana – na około i raczej nie do brzegu, a podryfujemy sobie trochę na wodach. Przy kilku takich tekstach jest OK, przy kilkudziesięciu naraz – jest już raczej ciężko…

Następna część miała sporadyczne przebłyski słońca, gdyż zdarzały się anegdotki ze świata filmu i czasami aktor wspominał swoich kolegów po fachu. Niby nic, a jednak zawsze coś.

Reasumując: Jan Nowicki jest bezsprzecznie uroczym i hipnotyzującym gawędziarzem. Miło się słucha wywiadów telewizyjnych. Zapewne rozmowa twarzą w twarz byłaby niezapomnianym przeżyciem. Jednak podkreślam – rozmowa, w której zachodzi interakcja między przynajmniej dwoma stronami. W przypadku jego monologów dochodzi czasem do nużącego bajdurzenia. Książka nie ma w sobie nic z biografii, na którą się nastawiałam. Ciężko nawet wyłowić z niej wątki autobiograficzne. Może, gdybym sięgała po te felietony z częstotliwością z jaką się pojawiały na łamach czasopism, powiedziałabym, że czekam na nie z wielką radością. Póki co, czekałam kiedy w końcu dotrę do ostatniej strony.

https://czytany-blog.blogspot.com/

Jan Nowicki to jeden z aktorów, którzy na mnie działają. Podziałała również okładka, która sprawiła, że mimo całkiem pokaźnego zapasu książek oczekujących na przeczytanie, skusiłam się (na szczęście na promocję) i książkę tę nabyłam. „Mężczyzna i one” – ten mężczyzna, charyzmatyczny amant polskiego kina, który roztacza wokół siebie niesamowitą i wabiącą je (te „one”) aurę –...

Jeden z najlepszych aktorów niestety jak dla mnie nie sprawdził się jako pisarz. Książka trochę o wszystkim i o niczym. Dużo umoralniania, pokaz tego jakim to podrywaczem był Pan Jan i udowadniania, że mężczyźni są lepsi od kobiet. Doczytałem do końca ale niestety zachwytu nie było.

Jeden z najlepszych aktorów niestety jak dla mnie nie sprawdził się jako pisarz. Książka trochę o wszystkim i o niczym. Dużo umoralniania, pokaz tego jakim to podrywaczem był Pan Jan i udowadniania, że mężczyźni są lepsi od kobiet. Doczytałem do końca ale niestety zachwytu nie było.

Cała masa seksizmu oraz spaczonego, staroświeckiego spojrzenia na relacje damsko-męskie. Nie rozumiem dlaczego ktoś uznał przelanie na papier tych myśli (często prymitywnych w gruncie rzeczy, acz okraszonych poważnym, eleganckim tonem) za dobry pomysł. Chcecie wiedzieć jak powinny wyglądać ZDROWE związki damsko-męskie? Absolutnie nie stosujcie się do treści tej książki. Można w kontekście tej lektury mówić o autorytecie Nowickiego, doświadczeniu "starego" człowieka czy autentyczności. Ale to zwykła zasłona dla steku szkodliwych bzdur, które wcale nie pokazują prawdy o świecie, ale prawdy o problemach autora z własnymi emocjami i rozumieniem świata.

Cała masa seksizmu oraz spaczonego, staroświeckiego spojrzenia na relacje damsko-męskie. Nie rozumiem dlaczego ktoś uznał przelanie na papier tych myśli (często prymitywnych w gruncie rzeczy, acz okraszonych poważnym, eleganckim tonem) za dobry pomysł. Chcecie wiedzieć jak powinny wyglądać ZDROWE związki damsko-męskie? Absolutnie nie stosujcie się do treści tej książki....

Opowieści p. Jana Nowickiego nie przypadły mi do gustu. Jego poglądy na relacje damsko-męskie są mi dosyć odległe. Nie mój styl patrzenia na otaczającą nas rzeczywistość.

Opowieści p. Jana Nowickiego nie przypadły mi do gustu. Jego poglądy na relacje damsko-męskie są mi dosyć odległe. Nie mój styl patrzenia na otaczającą nas rzeczywistość.

Mądrości Pana Jana na sprawy męsko-damskie. Tylko dla fanów Jana Nowickiego

Mądrości Pana Jana na sprawy męsko-damskie. Tylko dla fanów Jana Nowickiego

Gdyby ta książka składała się tylko z pierwszej części, byłbym jej wielkim fanem, a tak - pozostaję tylko jej czytelnikiem.

Gdyby ta książka składała się tylko z pierwszej części, byłbym jej wielkim fanem, a tak - pozostaję tylko jej czytelnikiem.

Nuda, panie i bylejakość... Jak można??? Fajny, niebanalny, wyrazisty facet i takie barachło???

Nuda, panie i bylejakość... Jak można??? Fajny, niebanalny, wyrazisty facet i takie barachło???

Pełna humoru, metafor, nostalgii i sarkazmu książka. Refleksje nad pięknem otaczającego świata, o poszukiwaniu sensu życia, pragnieniach, pokusach, marzeniach, przemijaniu, ale przede wszystkim o kobietach.

Pełna humoru, metafor, nostalgii i sarkazmu książka. Refleksje nad pięknem otaczającego świata, o poszukiwaniu sensu życia, pragnieniach, pokusach, marzeniach, przemijaniu, ale przede wszystkim o kobietach.