Książka przedstawia historię Agaty, która jak 18- latka poznała dużo starszego mężczyznę i się w nim zakochała. Wielka miłość została przypieczętowana małżeństwem, zresztą bardzo szczęśliwym. Idyllę przerywa wypadek Tomasza. Agata musi przejść przez okres żałoby, ale wydaje jej się to zadaniem nie do wykonania...

Sięgnęłam po tę książkę z czystej ciekawości, bo tematyka ciekawa i opis interesujący. Jednak nie dajcie się zwieść. Dawno już takiej tandety nie czytałam. Ciekawy opis okazał się być trywialną powiastką, gdzie żałoba była tylko tłem. Infantylna bohaterka, głupiutkie dialogi, które plasują się na poziomie ucznia szkoły podstawowej i te beznadziejne wydarzenia pomiędzy, które odbierają sens całej książce...
I jeszcze jedno - pierwsza taka książka, gdzie zauważyłam najeżenie błędami stylistycznymi i redakcyjnymi. Momentami aż bolały oczy.

Zdecydowanie nie polecam.

Książka przedstawia historię Agaty, która jak 18- latka poznała dużo starszego mężczyznę i się w nim zakochała. Wielka miłość została przypieczętowana małżeństwem, zresztą bardzo szczęśliwym. Idyllę przerywa wypadek Tomasza. Agata musi przejść przez okres żałoby, ale wydaje jej się to zadaniem nie do wykonania...

Sięgnęłam po tę książkę z czystej ciekawości, bo tematyka...

Agata to główna bohaterka, ma 18 lat. Poznaje starszego mężczyznę od siebie, zakochuje się w nim bezgranicznie. Ze względu na brak akceptacji ze strony rodziców postanawia uciec z domu. Mieszka u swojego ukochanego. Po kilku latach szczęśliwego związku pobierają się. Jednak los nie daje i mi się długo cieszyć, ponieważ Tomasz umiera w wyniku wypadku. W jednym momencie świat Agaty runą. dziewczyna popada w depresję, nikomu nie udaje się jej pomóc. Po pewnym czasie życie zaczyna się jej układać. Wyjeżdża na kilka dni na wieś, a tam dostaje szansę na normalne życie. Spotyka ją tam coś bardzo niebiańskiego. Co spotyka bohaterkę?
Ta opowieść bardzo mnie urzekła. Nie obyło się bez łez na końcu. Pokazuje nam ona, że po upadku potrafimy po wstać i zacząć wszystko. Nic tak nie boli jak strata drugiej osoby. Lektura jest pouczająca i bardzo mi się podobała.

Agata to główna bohaterka, ma 18 lat. Poznaje starszego mężczyznę od siebie, zakochuje się w nim bezgranicznie. Ze względu na brak akceptacji ze strony rodziców postanawia uciec z domu. Mieszka u swojego ukochanego. Po kilku latach szczęśliwego związku pobierają się. Jednak los nie daje i mi się długo cieszyć, ponieważ Tomasz umiera w wyniku wypadku. W jednym momencie świat...

Główna bohaterka, Agata, w wieku osiemnastu lat poznaje starszego od siebie mężczyznę. Zakochuje się w nim. Brak akceptacji tego związku ze strony rodziny powoduje, że dziewczyna ucieka z domu i zamieszkuje ze swoim wybrankiem. Po trzech latach trwającej wielkiej miłości, kochankowie pobierają się, żyjąc zgodnie i szczęśliwie. Los bywa jednak bardzo przewrotny i Tomasz, ginie w wypadku, a znany i bezpieczny świat Agaty kończy się w jednej chwili. Na kilkanaście miesięcy bohaterka wpada w przepastną otchłań żalu, żałoby, odrętwienia, całkowicie izolując się od świata. W wyniku starań różnych ludzi, jak też splotów przedziwnych okoliczności, z czasem Agata powoli wraca do życia i funkcjonowania, zaczyna dostrzegać jaśniejsze niż do tej pory odcienie. Kilkutygodniowy pobyt na wsi, z dala od wielkomiejskiej Warszawy, na który została zaproszona staje się punktem zwrotnym i przepustką do budowania życia jeszcze raz. Opowieść ozdobiona jest wątkiem nadprzyrodzonym – Agata doświadcza opieki z niebios. To druga powieść autorki, wcześniejsza to, „Kiedy wiosna nie nadchodzi".


Piękna opowieść o szczęściu, stracie, rozpaczy i drodze ku zbudowaniu wszystkiego od nowa. Samego siebie, własnego życia... To też opowieść o tym, jak bardzo można się związać z drugą osobą i co strata takiej osoby jest w stanie nam uczynić. Zwłaszcza na płaszczyźnie emocjonalnej. To wiele kosztuje. Lecz... Wszystko da się zacząć jeszcze raz.





,,Siedziałam tak w bezruchu, wpatrzona w jeden punkt
I chociaż bardzo chciałam coś zaplanować, to zwyczajnie nie mogłam.

O dziwo tym razem nie płakałam, może już nie miałam, czym.

Może wylałam już tyle łez, że wyczerpałam wszystkie limity.

Niczego nie byłam pewna i wszystko wydawało mi się teraz pozbawione sensu."


Książka opowiada przede wszystkim o życiu po stracie ukochanej osoby, o radzeniu sobie z utratą, przyjaźni, miłości, tęsknocie oraz poszukiwaniu nowej drogi prowadzącej do pełni szczęścia.



Czytelnik znajdzie tu odpowiedź na wszystkie pytania, jakie nasuną się już podczas czytania pierwszych rozdziałów powieści, a mianowicie:


Kim okaże się być Anna? Czy Agata skorzysta z jej zaproszenia dotyczącego pobytu w Pogódkach? Czy Agata odwiedzi po latach rodziców i naprawią wzajemne relacje? Czy kobieta wróci do malowania oraz do pracy w firmie zmarłego męża? Kto okaże jej wsparcie i z kim się zaprzyjaźni? Czy będzie potrafiła zacząć życie od nowa? Czy odnajdzie jeszcze miłość i szczęście? Jak potoczą się losy Agaty?


Jak poradzić sobie ze śmiercią człowieka, tym bardziej, że nastąpiła nagle i niespodziewanie?





Moje życie bez ciebie” to kolejna pozycja autorstwa Anny Wysockiej -Kalkowskiej. Tym razem autorka porusza bolesną, a zarazem bardzo życiową tematykę. Czytelnicy zyskają bowiem okazję, by wraz z główna bohaterką Agatą przejść przez proces żałoby. Śmierć bliskiej osoby to jedna z najbardziej dotkliwych strat, która rzuca swój cień na życie emocjonalne i towarzyskie. Agata, młoda kobieta, będzie musiała zmierzyć się z tym bólem, który zepchnie ją w przestrzeń nieopisanej pustki.

Anna Wysocka – Kalkowska zapewnia, że pomimo trudnej tematyki powieść przepełniona jest nadzieją na lepsze jutro.




Śmierć ukochanego człowieka jest zawsze bolesnym doświadczeniem, pełnym żalu, cierpienia, krzywdy, łez, buntu i rozpaczy. Bez względu na to, kogo się straciło - czy matkę, ojca, przyjaciela, brata, męża, córkę, czy żonę, niezależnie od okoliczności zgonu - strata uderza w samo serce. Śmierć bliskiej osoby, W jaki sposób uporać się z niewiarygodnym cierpieniem? Jak zaakceptować uczucia opuszczenia i straty? Jak w sposób świadomy przebyć proces żalu i zdrowienia?


Oprócz smutku, żalu, lęku, gniewu i samotności, pojawia się w powieści również wiele innych emocji tj. poczucie winy, depresja, a nawet myśli samobójcze.


Dzięki tej powieści możemy zauważyć, iż procesu żałoby nie można przyspieszyć. Jedna osoba będzie przeżywała stratę przez rok, druga przez dwa lata, a jeszcze inna nigdy nie pogodzi się z brakiem bliskiej osoby. Trzeba pozwolić sobie na wzruszenie, bunt, gniew, huśtawkę nastrojów, płacz, samotność, ale i wsparcie rodziny czy przyjaciół. Jeśli istnieje potrzeba wygadania się i bycia wysłuchanym, trzeba się zwierzyć bez rad i pouczeń w stylu: „Czas leczy rany”, „Poboli i przestanie”. Takie truizmy wcale nie pomagają żałobnikom, a jedynie irytują.
ksiazkimaleiduze

Główna bohaterka, Agata, w wieku osiemnastu lat poznaje starszego od siebie mężczyznę. Zakochuje się w nim. Brak akceptacji tego związku ze strony rodziny powoduje, że dziewczyna ucieka z domu i zamieszkuje ze swoim wybrankiem. Po trzech latach trwającej wielkiej miłości, kochankowie pobierają się, żyjąc zgodnie i szczęśliwie. Los bywa jednak bardzo przewrotny i Tomasz,...

Nauka życia od nowa.

Piękna opowieść o szczęściu, stracie, rozpaczy i drodze ku zbudowaniu wszystkiego od nowa. Samego siebie, własnego życia... To też opowieść o tym, jak bardzo można się związać z drugą osobą i co strata takiej osoby jest w stanie nam uczynić. Zwłaszcza na płaszczyźnie emocjonalnej. To wiele kosztuje. Lecz... wszystko da się zacząć jeszcze raz.

Szczęście jest czymś co uskrzydla, lecz równie łatwo jak oszołamia - równie łatwo można je stracić. W wyniku wielu okoliczności, niekoniecznie z własnej winy. Tak właśnie rzecz ma się w odniesieniu do głównej bohaterki. Kiedy ginie jej ukochany - zostaje pustka. Rozpacz każdego dnia, łzy, smutek, całkowite załamanie... Prawdopodobnie nie widziała żadnego wyjścia z tej sytuacji, lecz... życzliwi ludzie wokół, cierpliwość otoczenia, spokój i cisza miejsca, w którym pęd codzienności nie jest najważniejszy, a także pewna opieka z zewnątrz (o czym troszkę później)... to wszystko razem wzięte, dzień po dniu... pozwala Agacie wrócić na właściwe tory. Nie od razu... powoli. Lecz we właściwą stronę.

Książka to w zasadzie jedno wielkie studium smutku i drogi ku pogodzeniu się ze stratą. Lecz droga ta jest, przynajmniej w tej opowieści, konstruktywna. Po prostu... "da się". Nie jest to łatwe, kosztuje wiele sił, energii, cierpliwości, łez... ale jest wykonalne. I - kto wie? - może nawet na końcu można będzie sobie przypomnieć... jak wygląda własny uśmiech? :) ...

Lektura pouczająca, choć smutna... Na pewno wartościowa. Jedynym, co według mnie jest małym minusem (choć w sumie jako element całości fajnie się ten zabieg w całość wkomponował) to fakt użycia przez autorkę, o czym już wspomniałem, pewnej "opieki z zewnątrz", pojmowanej jako siła wyższa płynąca z niebios... To się ładnie ze wszystkim innym komponuje, lecz... czy rzeczywiście konieczne było łączenie tej historii z aż tak mocno zarysowanym elementem wiary, duchowości i sprowadzeniem tego elementu tak mocno... "na ziemię"?... To chyba w aż takim stopniu nie było - według mnie - potrzebne.

Polecam.

Dziękuję Wydawnictwu Psychoskok za egzemplarz recenzencki.

Recenzja także na:
https://cosnapolce.blogspot.com/2018/08/moje-zycie-bez-ciebie-anna-wysocka.html

Nauka życia od nowa.

Piękna opowieść o szczęściu, stracie, rozpaczy i drodze ku zbudowaniu wszystkiego od nowa. Samego siebie, własnego życia... To też opowieść o tym, jak bardzo można się związać z drugą osobą i co strata takiej osoby jest w stanie nam uczynić. Zwłaszcza na płaszczyźnie emocjonalnej. To wiele kosztuje. Lecz... wszystko da się zacząć jeszcze...

Najbardziej zaintrygowało mnie w tej książce, że młody ok 28 letni chłopak, aby pocieszyć, dodać nadzieji młodej dziewczynie po stracie męża, zaprowadza ją do kościoła i wskazuje na wiarę w Boże plany. To takie niedziesiejsze, zaskakujące, czy są dziś naprawdę tacy mężczyźni?

Najbardziej zaintrygowało mnie w tej książce, że młody ok 28 letni chłopak, aby pocieszyć, dodać nadzieji młodej dziewczynie po stracie męża, zaprowadza ją do kościoła i wskazuje na wiarę w Boże plany. To takie niedziesiejsze, zaskakujące, czy są dziś naprawdę tacy mężczyźni?

Poruszająca i wzruszająca powieść o losach dziewczyny a potem kobiety z nie tak łatwym życiem ale jednak optymistycznym. Książka opowiada o tym co najważniejsze w naszym ludzkim i zawsze w jakiś sposób trudnym życiu. Nasze życie gdzieś zmierza pomimo tego że los może nawet zabrać wielką miłość. Kobieta i mężczyzna, starszy i zaraz potem niezrozumienie i odrzucenie przez otoczenie a potem szczęście i nagle tragedia śmierci tego mężczyzny. Pomimo to warto żyć dalej.

Poruszająca i wzruszająca powieść o losach dziewczyny a potem kobiety z nie tak łatwym życiem ale jednak optymistycznym. Książka opowiada o tym co najważniejsze w naszym ludzkim i zawsze w jakiś sposób trudnym życiu. Nasze życie gdzieś zmierza pomimo tego że los może nawet zabrać wielką miłość. Kobieta i mężczyzna, starszy i zaraz potem niezrozumienie i odrzucenie przez...

Czasami kiedy wszystko wydaje się oczywiste nagle okazuje się, że wcale takie nie jest a życie, które straciło dla nas sens niespodziewanie ten sens na nowo odnajduje. Moje życie bez ciebie to powieść, której bohaterka po utracie najbliższej jej osoby na nowo układa swoje życie. Agata nie wierzy już że spotka ją szczęście, ale któregoś dnia w parku spotyka obcą kobietę, która budzi w niej nadzieję. Ta nadzieja daje jej odwagę by odwiedzić rodzinne strony i z pomocą przypadkowo spotkanych ludzi poznać rodzinne sekrety, które pozwalają jej spojrzeć na wiele rzeczy zupełnie z nowej perspektywy.

Agata nie może otrząsnąć się po śmierci męża. Jej życie nagle okazuje się być bezbarwne i bezsensowne. Pogrążoną w rozpaczy kobietę próbuje uratować Wiktoria, która jest siostrą jej zmarłego męża. Przełom następuje kiedy Agata spotyka Annę, kobietę po sześćdziesiątce, która mimo tego, że jest osobą samotną posiada niezwykłą umiejętność celebrowania każdej chwili w życiu. Anna zabiera Agatę w podróż w jej rodzinne strony. Ta podróż pozwala Agacie na nowo ułożyć zupełnie porozbijane relacje rodzinne, a przypadkowo spotkani ludzie i nowo zawiązane przyjaźnie otwierają jej oczy i serce na nowe lepsze jutro. Agata staje w obliczu wielu wyzwań, nagle to co wydawało się być oczywiste okazuje się wcale takim nie być.

Czasami kiedy wszystko wydaje się oczywiste nagle okazuje się, że wcale takie nie jest a życie, które straciło dla nas sens niespodziewanie ten sens na nowo odnajduje. Moje życie bez ciebie to powieść, której bohaterka po utracie najbliższej jej osoby na nowo układa swoje życie. Agata nie wierzy już że spotka ją szczęście, ale któregoś dnia w parku spotyka obcą kobietę,...

Czasami trzeba postawić na swoim, nawet, gdy szczęście może trwać zaledwie chwilę. Czasami trzeba zacząć od nowa. Ciepła i przyjemna opowieść.

Czasami trzeba postawić na swoim, nawet, gdy szczęście może trwać zaledwie chwilę. Czasami trzeba zacząć od nowa. Ciepła i przyjemna opowieść.

Piękna ,ciepła , wzruszająca historia . Losy Agaty , poruszyły moje serce.

Piękna ,ciepła , wzruszająca historia . Losy Agaty , poruszyły moje serce.

Skusił mnie opis ale jestem bardzo zawiedziona. Najbardziej przeszkadzały błędy stylistyczne, mylone imiona. Dotrwałam do końca ale nie polecam.

Skusił mnie opis ale jestem bardzo zawiedziona. Najbardziej przeszkadzały błędy stylistyczne, mylone imiona. Dotrwałam do końca ale nie polecam.